Huertecilla schreef op zaterdag, 7 augustus 2004, 10:25:


Sorry, maar mijn ervaring is toch écht anders hoor! Er zijn altijd uitzonderingen (dit is mij verteld door degene die de Barefoots verkoopt, ik heb zelf van alles geprobeert met dit zadel) en mijn Barefoot schoof zelfs als ik een opstapje gebruikte (dan hijs je je ook niet aan je zadel op). In grote lijnen dus met je eens maar op dit gebied niet, het kan dus wel degelijk schuiven met een goede onderlegger, singel en opstapje (dan moet ik er wel bij zeggen dat het hier een jong paard betrof hoor)...

Groetjes,
Linda

Gisteren was een mooie dag om een bezoek te brengen aan een zo bleek, prototype van de tegenwoordige, intelligent, rustig en bescheiden, Vlamingen.
Hij is al vijf jaar in training met zijn paard. Toen hij hem overnam, sloeg en beet hij en kende maar twee standen: staan en gaaaaaaaan.
Hij gebruikt de clickertraining naast snufjes van andere methoden. Het is nog steeds niet een echt lief knuffelpaard, dit zag ik toen hij probeerde een klein hapje te nemen uit zijn arm. Wat volgde was een perfect uitgevoerde vorm van join up. Hij werd een meter of tien weggejaagd en ging direkt likken. Het paard wist absoluut dat hij fout was en liep zich te verontschuldigen "joh, bedoelde ik niet zo, was maar een geintje" en mocht meteen weer terugkomen. Waarna dat gedrag ook over was.
Eigenlijk wil ik het niet eens zo zeer hebben over de "trucs" maar meer over de zaken eromheen. Ik wil wel even noemen wat ik gezien heb, o.a.liggen, zitten, apporteren, perfect ontspannen los schouderbinnenwaarts, longeren met behulp van de clicker, kleuren herkennen. Een groot zeil over zijn hoofd trekken wordt gezien als een leuk spelletje door mister horse.
Het paard loopt los in de bak, loopt weg als hij wil en komt wel of niet terug om te oefenen. Absoluut geen druk van " We moeten nu oefenen" Het blijft ook volkomen kalm als hij de click heeft gehoord, omdat het weet dat de beloning ALTIJD komt.
Het longeren met een clicker gaat ook mooi, hoofd laag is een click en is daarom geen probleem, ook het veranderen van gang kan op deze manier worden uitgebouwd, dus geen gejaag en gehannes met een zweep. Nee, alles kalm. Trouwens het zwiepen met een zweep over zijn rug en langs hem slaan op de grond maakte geen enkele indruk op het paard. Het vertrouwen in de ruiter is nu ook zo groot dat buiten rijden geen enkel punt meer is. Ook met "enge" dingen. Als de ruiter het niet eng vindt, is het niet eng. Dat het geen puritein is bleek uit het feit dat hij vertelde dat zijn paard tijdens het buiten rijden hem wel eens laat merken dat het eigenlijk geen zin meer heeft. Hij vertelt "Op dat moment geef ik hem een tik met mijn zweep, dit wordt compleet geaccepteerd, zo van: ok, dan gaan we nog wel een stukkie verder. Als ik dat zou doen zonder dat er reden voor was zou mijn paard ontploffen" Maar ik zeg wanneer we rijden, waar en hoelang en n iet andersom.
Hij werkt met een clicker omdat dat naar zijn idee voor hem beter werkt en hij preciezer kan werken, maar zegt ook dat hij het zo aangeleerd heeft en dat Yes wellicht net zo goed werkt. Hij brengt de emotie , voor een extra goede prestatie, met zijn stem in nadat hij geklikt heeft. Tja, dat kan ook he?
----Waar ik zelf steeds meer achter kom is dat het een zeer uitdagende vorm van trainen is. Elk moment dat je bezig bent moet je je afvragen: begrijpt mijn paard wat ik wil? Sla ik geen stap over in een oefening? Ik ben er heftig van terug gekomen dat clickertraining het ei van columbus is. Je hebt er zeeer veeel geduld en concentratie voor nodig. Terwijl je de lesstof voor jouw paard in tegenstelling tot b.v. Parelli voor het grootste gedeelte zelf moet ontwikkelen. Want wat voor jou en je paard werkt, hoeft helemaal bij een ander niet te kloppen.----
Hij heeft een uitgesproken mening over het opbouwen van druk van Parelli en gelooft meer in het principe van aanhoudende lichte druk en loslaten zoals Bil Dorrance in zijn boek "True horsemanship through feel" dat beschrijft. **
Zijn ( ik heb niet gevraagd of ik zijn naam op dit forum mocht gebruiken en doe dat dan ook maar niet) ervaring is ook dat velen het leuk vinden wanneer je paard bijzondere dingen kent, maar dat ook bijna net zo velen afhaken na korte tijd omdat het niet zo gemakkelijk is. Maar goed, zo ben ik niet gebouwd, ik ben een zeeuw he! Luctor et Emergo! :)
Piet
** toevallig heb ik dit boek van de week bij de boekenlink van paardnatuurlijk gezet. Gekocht via Bol. Prachtig boek !!

jo schreef op zondag, 8 augustus 2004, 9:17:

**************
Vriendelijk vraagje, zou je eerst even willen nadenken voordat je iemand op deze manier citeert. Mijn situatie is alleen gelijk aan die van hoe-heette-ze-ook-alweer in het feit dat we net ons paard natural hebben laten bekappen. Bij mijn paard is helemaal geen sprake van bevroren tenen en ingeklemde hoeven, hij draagt al jaren geen ijzers meer, heeft verder ook geen hoefproblemen gehad, en heeft voor zover ik weet prima en gezonde hoeven. Ik heb voor natural balance gekozen omdat de laatste traditionele bekapping (nieuwe hoefsmid) me heel slecht beviel en natural me beter leek. Vandaar. Hij is dus onlangs natural bekapt (en loopt nu dus erg gevoelig ondanks dat hij gezonde hoeven heeft).

*********
Niet helemaal hetzelfde proces dus. Ogenschijnlijk is er nog helemaal niet zoveel veranderd aan de hoeven. Hij is wat korter op de hielen gezet, maar het kan ook zijn dat hij gevoelig loopt omdat de steunsels juist nog te lang zijn (weet ik niet, heb er te weinig verstand van).

*********************
Dit gaat dus voor mijn paard niet op, want die had al prima hoeven. Voor dat andere meisje wellicht wel (maar dan moet je niet mijn naam erboven zettten a.u.b.).

Caroline schreef op zaterdag, 7 augustus 2004, 18:50:

***************
Heeft de dierenarts een kweek genomen van de mok van jouw paard? Hij kan prednison geven en dat zal in de meeste gevallen best helpen, maar het kan je paard ook verzwakken, en voor andere problemen zorgen. Heb je prednison gekregen om te laten slikken, of een zalf met cortico's om erop te smeren? Ik zou me even goed laten informeren over die prednison, dat is per definitie een "paardenmiddel". Natuurlijk als het nodig is, moet je het doen, maar eh ... zoek er even wat info over op.

Antibiotica heeft toch alleen zin als de mok veroorzaakt wordt door bacterien? Vandaar de vraag of hij een kweek gedaan heeft om zeker te stellen of het om een bacterie besmetting gaat of om een schimmel besmetting.

***************
Waar is de mok door veroorzaakt denk je? Dat is wel handig om te weten. Vocht? Vuil?

Een kweek laten doen lijkt me heel verstandig! Dan weet je in elk geval zeker of het om een bacterie of een schimmel gaat. Dan kun je het veel gerichter aanpakken. Bij schimmels is het credo toch vooral droog houden (b.v. met de fohn), bij bacterien zal een desinfecterende shampoo het beste zijn (+ ook droog houden).

Krijgt je paard nu nog prednison? Als het niet helpt zou ik daar echt zo snel mogelijk mee stoppen (als je paard het in tabletten heeft gekregen, moet je dan misschien wel afbouwen).

Er zijn best wel dingen die je nog zou kunnen proberen, b.v. natuurlijke middelen. Maar tis altijd het beste om eerst zoveel mogelijk info te verzamelen over wat voor soort mok het is en waar het door komt.

Groet Frouk

Linda schreef op zondag, 8 augustus 2004, 10:16:

Tja, en als je van een opstapje opstapt... euh... schuift ook een zadel zónder singel niet toch?! Of stap jij van het opstapje in de stijgbeugel en dán over het zadel? Dan kun je net zo goed of zelfs beter met de hand aan de manen van de grond op stappen namelijk; van een verhoging in de beugel stappen geeft aanzienlijk meer gewicht daarop dan vanaf de grond over de rug hupsen met de hand aan de manen en teugel van de opstapkant.
Het 'opstapprobleem' bij de Barefoot is niet zozeer het verschuiven als wel de stijgbeugelophanging; door het ontbreken van de boom is bij het lomp in één beugel hangen de belasting op een paar ruggewervels wel erg groot en ongunstig. Het zou wel een beetje maf zijn als je bij een zadel dat zich bij uitstek leent voor lange buitenritten niet van de grond zou kunnen opstappen!!!
Die stijgbeugelophanging is ook de reden dat het zadel minder aan te bevelen is voor zwaardere rijders etc.

Jacobskruiskruid is te besrtijden met MCPA en niet met MCPP wat op de site staat, volgens etiket fles

Hee, hou het toch een beetje netjes joh!!!! Stel vragen ipv veronderstellen en woorden als lomp en eh maf en zo dienen de zaak helemaal nie
Met een paar gedragswijzigingen zou het plezierig kunnen zijn je mails te lezen.
Ellen

Huertecilla schreef op zondag, 8 augustus 2004, 11:03:

Marjolein en Sonja schreef op zondag, 8 augustus 2004, 11:41:


Oke! ik wist het niet precies welk middel het beste werkt, daarom had ik het over groeimiddel in het algemeen.
In de Prov. Zeeuwse Courant stond trouwens deze week een heel artikel over St. Jacobskruiskruid, nadat een vogeltje de redactie had ingefluisterd dat het nu een goede tijd is om daar eens aandacht aan te besteden omdat het nu gemakkelijk te herkennen is :)

Piet

Dag Piet (en anderen),

Ik denk dat je nu beter kan inschatten hoe LEREN in elkaar zit, en waar clickertraining past in het geheel van die vier kwadranten van die ene cirkel (pos/neg belonen, pos/neg ontmoedigen). Ik denk dat je even vergeten was dat er naast dat ene kwadrant er nog drie andere bestaan, en dat het belonen met voedsel niks afdoet aan het gebruik van jouw lichaamstaal en de algemene regels over omgaan met paarden. Je vindt je weg wel.
Als er volgende keer iets niet gaat zoals je dacht dat het zou gaan, verwelkom het, want het wordt vast een leermoment .

Als er mensen zijn met vragen, shoot .

met vriendelijke groeten,
Inge

Huertecilla schreef op zondag, 8 augustus 2004, 11:03:


Ik ga hier zelfs niet eens meer aan beginnen om hier fatsoenlijk op te reageren hoor. Tis werkelijk ongelooflijk hier op het forum, je kan nog niet even een ervaring delen of er wordt gelijk alweer als een dolle hond op gesprongen. Wat wil je nou eigenlijk? Als je je eigen mailtjes terug leest, krijg je dan niet sterk het idee dat je hoe dan ook je gelijk wilt halen?? Want als ik het zo terug lees zie ik wel degelijk zo'n reactie en weer eens een lekkere afkraking t.o.v. iemands ervaringen/belevingen. Opstapje, geen opstapje, lomp hangen e.d., daar gáát het hier toch helemaal niet om?! Het gaat om ervaringen uitwisselen en delen als iemand iets wil weten (in dit geval: de ervaringen met een boomloos zadel)...dat is niet wat er nu gebeurt. Nu post iemand zijn/haar ervaringen en wordt er gelijk weer een lading met meningen over hoe die persoon handelt op los gelaten. Laat maar zitten, tis duidelijk dat je hier niks 'zomaar' kunt posten...nog niet eens je eigen ervaringen om een ander te helpen want daar wordt lukraak overheen gewalst. Iets wat er nu ook weer aan zit te komen uiteraard, omdat sommige mensen dat nu eenmaal niet kunnen laten. Ik zeg 'tot ziens maar weer', laat het rusten, laat iemand in z'n waarde en laat degene die om advies vroeg bepalen of ze wat met de informatie kunnen...

Groetjes,
Linda

Inge Teblick schreef op zondag, 8 augustus 2004, 12:57:

HannahFroukje schreef op zaterdag, 7 augustus 2004, 23:20:


Ik doe mijn paarden zelf. De hensgt ben ik nog maar net gisteren mee genonen, maar mijn paard en mijn pony doe ik al enkele jaren zelf. Mijn paard loopt moeilijk op zondpaden met os liggend steen, mijn pony heeft daar geen problemen mee. De oorzaak heb ik tot nu toe niet gevonden. Daarbij zou het eigenlijk andersom moeten wezen omdat mijn pony zwaar hoef bevangen is geweest.
Kan het zijn dat het ene paard er gevoeliger is dan het andere. Grint is geen probleem, maar stenen op harde ondergrond wel.

Linda schreef op zondag, 8 augustus 2004, 12:57:


1. Geen ironie.
Ironie, laat staan sarcasme, werkt op het beeldscherm niet als lichte spot of plagerij, maar komt vrijwel altijd ongemeen hard aan bij degene die het betreft.

2. Ik streef de grootst mogelijke helderheid na.
Woorden op het scherm zijn veel harder dan gesproken woorden en zinderen veel langer na.
Een misverstand kan ontstaan doordat iemand mijn bericht anders opvat dan ik het bedoel. Elke onduidelijkheid kan daar aanleiding toe geven.

3. Als ik geëmotioneerd ben, schrijf ik niet, of ik schrijf en verstuur niet.
Ik wacht totdat ik er weer om kan lachen, en dan is het vaak niet meer nodig om te schrijven.
Het is heel gemakkelijk om snel een berichtje te typen, maar het is niet zo gemakkelijk om de schade die je met emotionele woorden teweeg brengt weer op te ruimen.
Emoties lokken emoties uit, het is een zichzelf versterkend proces totdat bij iemand de emmer overloopt, hetgeen dan kan betekenen dat iemand er helemaal het bijltje bij neergooit.

4. Berichten aan één persoon niet aan de hele groep sturen, en zeker niet als het een negatief bericht is.
Een negatieve boodschap gericht aan één persoon komt nog harder aan, en heeft meer weerslag in de groep als geheel, als deze boodschap voor het oog van de hele groep gegeven wordt.
Als het om een negatieve boodschap gaat is het beter dit ook niet in een persoonlijke mail te doen (want daar gelden nog steeds de bovengenoemde punten), maar als het even kan in een persoonlijk gesprek.

5. Zorgvuldig lezen.
Als ik me geraakt voel, heb ik het bericht misschien verkeerd geïnterpreteerd. Als ik het na tweede en derde lezing nog steeds op dezelfde manier lees, probeer ik me te realiseren dat iemand het waarschijnlijk niet zo kwaad bedoelt (dat is mijn ervaring). Als ik me dat niet realiseer val ik terug op punt 3.

6. Niet versturen als ik zelf niet zo'n bericht wil ontvangen.
Ik lees mijn bericht over en probeer mij zo goed mogelijk te verplaatsen in degene die het ontvangt. Hoe zou ik dit lezen als iemand dit zo aan mij stuurde?

7. Welk doel dient mijn bericht?
Mijn doel is contact en uitwisseling, wat ik wil vermijden is verwijdering en misverstanden.
Als ik schrijf probeer ik te beoordelen of mijn bericht aan dat doel kan bijdragen.
Bij twijfel denk ik er nog eens over na.

8. Als ik iemand niet persoonlijk ken, gelden al mijn punten in het kwadraat.

Hartelijke groet,

Caroline

Piet schreef op zondag, 8 augustus 2004, 13:12:


sorry, weer het verkeerde knopje ingedrukt.

Inge, blij dat je er bent en met mij velen verwacht ik! Ik hoop op serieuze discussies die nog meer zullen aantonen dat je op een heleboel manieren naar een mens-paard opleiding kunt kijken.