e m kraak schreef op woensdag 12 augustus 2009, 14:54:
> Evenals met bit is de enig mogelijke stimulus die sporen kunnen
> veroorzaken p+.
>
Bit en sporen kan je niet over dezelfde kam scheren. Het bit is een speciaaltje.
Touch the hair = touch the hair, waarmee ook de aanraking.
Indien er geen negatieve associatie is met de plaats van aanraking, de manier of het voorwerp is er alleen een waarneming van aanraking.
Dezelfde aanraking met vinger of spoor in de hand is dan hetzelfde. Idem zweep, wortelstok of rijstok. Hoe minder flexibel de zweep/stok hoe eenvoudiger de (non)kracht te doseren is.
Indien het paard de afspraak kent dat het meegaat met de richting van lichte aanraking omdat het dan een R+ krijgt kan het zelfs geen
wijken voor druk heten.
Waarméé de lichte aanraking uitgevoerd wordt speelt zonder negatieve associatie geen rol.
Een spoor is op deze manier gebruikt niet meer of minder dan een door aanraking signalerende kuitvinger.
Het voordeel is dat de plaats goed gedifferentieerd kan worden en ruis vermeden.
Er is inderdaad vaardigheid en beheersing van de motoriek voor nodig om spoorgebruik niet in P+ en R- te laten ontaarden.
De proef met het krijtje ken ik 35 jaar en zonder een écht onafhankelijke zit hoef je er niet aan te beginnen.
Dat verandert echter niets aan het bovenstaande.
Gebrek aan kennis, kunde en vaardigheid zijn de ziekte; bijvoorbeeld verkeerd teugel- en spoorgebruik of op verkeerde basis beleren zijn symptomen.
hc