Isapaardje schreef

....en die is voor mij
Ingrid, misschien kom ik wat te kritisch over in mijn reaktie op jouw foto, het is echter geenszins mijn bedoeling je te krenken hoor.


Eigenlijk vind ik het gewoon super van je dat je in de 'traditionele wereld' om jou heen zo je best doet de mensen bewust te maken en te laten nadenken. Ik vond gewoon dat je werkje van de foto nog niet helemaal af was , en nu blijkt dat jij dat helemaal niet eens gedaan hebt


Ik weet het niet, ik heb toch wel hetzelfde hoor, als ik om mij heen kijk.
En ik kan ook knap frusty thuiskomen van zoveel onbegrip van de mensen om mij heen naar hun paarden. En ik wil niet altijd de zeur zijn he, zo van : "daar komt zij weer".... Als oplossing draai ik me dan maar eens om en kap ik discussies af, daar ben ik onderhand redelijk goed in geworden.


Ja ja, tussen 2 vuren he.


En dan kom je je hier gezellig 'uitkotsen', goede plek hiervoor, je wordt toch wel begrepen. Doen wij lekker met je mee

Groet, Pien

Isapaardje schreef :

Weet je : Ze moeten er toch doorheen hoor en dat kan het beste zonder hoefschoenen, zeker als je haar verder niet belast tijdens het wandelen.
Bouw je het toch gewoon lekker geleidelijk op als je je daar beter bij voelt?

Dacht je dat het bij mijn paarden van de ene op de andere dag goed gegaan is ? Ik heb er ook bij die ronduit gestrompeld hebben in het begin, en ik vond het zeker zielig, ik heb er dan ook maandenlang rekening mee gehouden. En nu nog heeft Stef wel eens last na een paar langer ritten achterelkaar, dat komt omdat zijn hoeven nog erg zacht zijn. Kijgt ie gewoon een paar dagen aangepast werk of rust.

Voor Holly heb ik zelfs Smit hoefschoenen gekocht die ze uiteindelijk welgeteld één keer aangehad heeft. En zij had 4 hoefzweren.
Pas recentelijk, 4 maanden later, ben ik voor de tweede keer met haar uit rijden gegaan. En ze strompelde niet meer.

Wel een aantal keren gewandeld, zonder te belasten en haar min of meer 'gedwongen' op de betonnen uitloop haar hooi te eten zodat ik wist dat ze tenminste een gedeelte van de dag op het harde stond.

Nee, ik vond het verschrikkelijk te zien dat zij en Stef zo gevoelig liepen, maar ik wist dat ze erdoorheen moesten.

Mijn 'voordeel' zo je het noemen wilt, is dat wij overal betonnen landwegen hebben en in de bossen steentjes (gruis en vuursteen).
Jouw nadeel zijn de zandpaden in jullie Brabantse bossen ( maar toch....hadden wij maar één zo'n zandpad in de buurt....).

Wat dat rondvijlen beterft : Gewoon letterlijk een ronde rand aan de hoef vijlen, en ook teunsels die er nog zouden zitten kunnen heel wat druk geven hoor. Ik heb het uitgeprobeerd bij Izzy die toen ze bij ons kwam best wel lange steunsels had : Vlak voor een lange rit heb ik haar getrimd en ze liep echt daarna haar 4 uur over het harde uit zonder te strompelen.
Succes ! Pien

Isapaardje schreef :


Ik vind het antwoord dat Frans gaf bijzonder logisch. Het is alleen niet wat jij gehoopt had te horen, nl. dat je rustig kunt doormarathonnen over ijs en besneeuwde dennenappelige bospaden en dat het geen kwaad kan terug te grijpen op mechanische middelen, nl. stalen platen met schroeven.


Ik heb die schoen ook niet bekeken en dat ga ik ook niet doen omdat ik het niet nodig vind een schoen met ijzeren plaat en drukpuntschroeven onder te binden.


Wat is dat nou voor opmerking? Je suggereert daarmee dat Frans en Ilona Bala laten rondrausen met die dingen aan, alsof dat hun testcriterium is.
Het gaat er niet alleen om of die dingen aan de voeten blijven zitten met 'rondrausen' (jouw woorden, niet de mijne), het gaat er net zoveel om of die dingen op langere termijn geen schade berokkenen aan de hoef of de hoef een natuurlijk proces onthouden.


Wat wil je nou horen van Marquis dan? Dat het wel mogelijk is om met die kalkoenen door te marathonnen? Ook wel eens eraan gedacht dat dit een commercieel verhaaltje kan zijn? Hij moet zoveel mogelijk van die dingen verkopen.

Ook wel eens eraan gedacht dat er bij een paard grenzen zijn er dat die marathonman zijn paarden misschien wel heel erg over die grenzen heenjaagt, letterlijk en figuurlijk.
Daar waar een gezond paard zonder ijzers denkt : Ow shit, ik ga een versnelling langzamer wat ik begin te slippen wil hij er niet van horen!
Daar gaat hij door en luistert hij totaal niet naar wat zijn paarden hem te zeggen hebben. Ik vind dat kwalijkl!
En waarom? Voor dat lintje, voor het record of voor het ego????


Je schiet anders weinig met je nieuwsgierige aard op als je na een jaar nog steeds niet zonder hoefschoenen kunt rijden voor de kar.


Dus ga je dan maar op zoek naar alternatieven omdat je toch op dat dennenpad en ijs en weet ik veel wat met hoefschoenen wilt blijven rijden? Tja, dan weet ik het niet hoor.

Geduld doet ook veel. Gewoon goed bekappen en afwachten tot je paard er op een natuurlijke en niet mechanische manier aan toe is.
Heb je al die ingrepen in de natuur niet nodig.Maarja, dat kan wel een jaar duren he?!

Groet, Pien

Isapaardje schreef :

Onzin : Aan het bekritiseren ja. ]
Als je dat niet zou willen had je de foto nooit op I net gezet.


Ingrid : Deze hoef was bekapt door Bram die zich ook natuurlijk hoefbekapper noemt ???? .........

Dan zou het resultaat er ook naar moeten zijn. Wat ik echter zag waren oa half weggesneden steunsels en te hoge hielen. Inmiddels ben ik wel al zover dat ik daar wat van durf te zeggen ja. En in onze chat hebben wij er uitgebreid van gedachten over gewisseld of we je dat per persoonlijke mail of via het forum hier moesten zeggen.

Ik was toen degene die geheel voor mijzelf besloot om dat hier te doen, omdat de geachte lezertjes anders het idee zouden krijgen dat de foto van de hoef van Isabella een voorbeeld van Natuurlijk Bekappen is.


Het paard van een vriendin liep ook 'gewoon' met hoefschoenen.
Hij was alleen maar hartstikke hoefbevangen maar dat zag je niet met de schoenen aan. Een paard loopt nogal gauw redelijk met die dingen aan. Mij zegt het pas wat hoe ie loopt zonder die dingen aan.

Groet, Pien

Frans Veldman schreef :

.....en daar gaan mensen naar staan kijken??????
Deze foto schokkeert mij enorm! Te schandalig voor woorden!

Groet, Pien

Nick Altena schreef op maandag, 17 januari 2005, 15:46:


Het kan natuurlijk ook zo zijn dat dat paard in zijn vorige leven een vliegtuig geweest is en nog één keer wilde vliegen.
Hoewel het er hier meer uitziet als een neerstortende boeing.

Arm dier. Hoe zouden ze die een tweede keer op die toren gekregen hebben? Misschien door te klickeren?
Zien jullie ook dat er een luik lijkt te zitten dat gewoon onder hem wegslaat zodat ie wel moet springen om zijn leven te redden???? Whip!
Groet, Pien

Sorry Piet , ik moest even flauw zijn.......

Marianne schreef op maandag, 17 januari 2005, 20:40:
Marianne schreef:

Nou, dat wordt rustig hier... .
Heb ik eindelijk weer tijd om te gaan werken......
Groet, Pien

Dat vind ik nou een mooie tekst, Ilona.... Past goed bij je! Groet, Pien

Diestelmans Liesbet schreef op maandag, 24 januari 2005, 18:40:


Het lijkt mij niet zo'n fijn idee om de plek waar je rijdt of waar de paarden willen liggen te verharden.
Het loopt / ligt gewoon niet lekker als er steentjes enzo liggen.
Waarom maak je niet een verharde strook ernaartoe, of een strook waarover de paarden moeten lopen op weg naar de stal of de drinkbak?
Ik ben zeer tevreden over het geel/witte zand in onze bak en paddock.
Onze paarden hebben een betonnen uitloop voor de stal (in de stal ligt ook gewoon beton). Verder ga ik buiten veel op de harde weg rijden.
Het maakt niet uit als er een zachte bodembedekking ligt. Daar is toch niks mis mee? Wil niet zeggen dat nu ineens alles hard moet zijn hoor, het gaat om de afwisseling tussen hard en zacht, dat is wat paarden nodig hebben....
Groet, Pien

Dit sluit mooi aan op wat ik vandaag zag bij het bekappen van Holly's hoeven.
Haar rechterachterhoef heeft een veel plattere vorm gekregen dan de linker.De linker is normaal van vorm, de rechter extreem plat.

Een verklaring ligt waarschijnlijk in het feit dat ze een jaar geleden geopereerd is aan de linkerkoot. Daardoor is rechts meer gaan dragen. Bovendien zet ze rechts ook grotere stappen omdat links nog niet helemaal gerevalideerd is , we hebben haar nog niet zolang en zijn daar volop mee bezig.
Met behulp van Alexandertechniek 'leer' ik haar met links ook ruimere passen te zetten en dat gaat goed maar het is nog niet geautomatiseerd aanwezig in haar systeem.

Ook zag ik vandaag weer eens tijdens het wandelen toen ik achter haar liep dat ze haar achterbenen zeer ver onder zich in brengt maar niet 'uitstrekt' naar achteren. Haar beide kootgewrichten zijn erg stijf en moeilijk te bewegen.

Ook heeft zij nog erg dunne zolen en een dunne hoefwand waardoor ik er niet al te veel af durf te halen uit angst voor bloedinkjes en weer maandenlang kreupel lopen.
Maar een draagrand laten staan is geen optie.
Dus maar het minimale eraf gehaald, net geen draagrand, mooi rond gevijld. Ging net, ze liep niet gevoelig achteraf en draaide mooi op haar achterbenen op de beton (mijn testje). Maar ik had ook geen millimeter meer over daarna en ik zag dat bijna de hele zool de grond nog raakt.

Over steentjes loopt ze wel, inmiddels, maar niet van harte.
Je ziet dat het snel bloeduitstortingkjes oplevert hoor.

Mijn vraag is nu of ik iets anders aan dat verschil in zo plat staan tussen beide achterbenen zou moeten doen. Ik heb niet die neiging hoor, ze lijkt verder alleen maar beter te zijn gaan lopen,de afgelopen maanden, en ik wil zeer voorzichtig met haar blijven. Het is niet voor niks zo plat geworden, en ik verwacht wel dat het vanzelf minder wordt naarmate dat linkerbeen meer gaat dragen. Maar je weet maar nooit.
Pien