viola schreef op zaterdag, 10 april 2004, 8:19:


Tja, goeie vraag.

Wat is de meerderheid en over hoeveel procent hebben we het dan?
Misschien weet een vee-arts die veel met paarden werkt het?

Maar stel, dat mijn merrie toch nog afgelopen zomer door haar èènjarige broertje drachtig is geworden.
En er komt straks een hengstje uit, die later een klophengst blijkt te zijn.
Dan ga ik toch echt wel over de risico's nadenken van gokken dat het niet in zijn hoofd slaat of toch maar laten behandelen.
ik vind de gok dat het paard onhoudbaar wordt en dan voor de slacht moet een hele grote gok en zieliger dan castreren.

Ik werk met een vrouw die allerlei opleidingen heeft gevolgt.
Van haar kreeg ik dan ook de info over klaphengsten.

Ja, het paard moest naar een soort noorse "uithof".
De kosten worden ook groter.
En het reizen en stress ook erger voor het paard.
Een klaphengst aanschaffen zal dan ook wel niet zo moeilijk zijn, maar hem ooit weer kwijtraken, als het toch te moeilijk wordt.

Wat ik heb begrepen gaan deze hengsten abnormaal gedrag vertonen als ze niet geholpen worden.
Veel vechten, onhandelbaar en daardoor worden ze vaak verstoten of de laagste in rang , wat weer frustraties meebrengt.
Lichamelijk zal er ook wel allerlei problemen kunnen geven.
Bij mannen geeft het een vergrote kans op kanker.

Kijkend naar Marco.........de klapruin...... hij is altijd het eerste paard dat aangevallen wordt als er een nieuw paard in de flok komt.
Hij is ook altijd het eerste paard die zich moet bewijzen en merries bij het voer probeert weg te jagen.
Hij is ook altijd degene die je niet zonder veel strijd het erf afkrijgt, zonder dat er andere paarden meegaan.
De meeste krijgen hem niet eens mee.
Hij is altijd ongeconcentreerd, struikelt, trapt op je hielen.
Aan zijn lichaamsbouw ligt het niet.
Maar ik denk dat andere paarden iets zien, dat wij met mensen ogen niet zien......een lichamelijke en geestelijke afwijking?

Hoi.

Gelukkig hebben we koudbloed-paarden.

Die zijn wat groter.
We gebruiken geen messen, alleen de rasp.

Hulpmiddelen: een 5 liter verfbus, een voetsteun(zoals ook hier op de site ergens staan) en een blok hout op een plank vast getimmerd.

De verfbus en het stuk hout is om de hoef naar achter op te leggen en de onderkant makkelijk te kunnen raspen.
De voetsteun is om het been naar voren te strekken en op te zetten, zodat we de ombuigende rand aan de buitenkant kunnen weg raspen.

Ik heb een jong paard.
Zij heeft er snel genoeg van.
Daarom zet ik haar in het gangpad, wat hooi voor haar neus.
Handschoenen aan en als haar voet goed staat, als een gek raspen.
Het zweet gutst dan uit mijn haar en over mijn rug.
Wordt ze onrustig, dat redt ik het nog een paar minuten door de nederlandse GGGGGGGG te laten horen.
Tot groot vermaak van iedereen in de stal.
Maar het werkt.
Ik probeer het 1x in de week bij te houden.
Het vertrouwen wordt nu zo groot, dat ik zowat tussen haar voorbenen sta om alle kanten goed te kunnen pakken.
Ik ben namelijk linkshandig, helaas mijn collega ook.........anders konden we ieder een kant van de paarden doen.

Maar na èèn paard ben ik kapot.
En dan staan er nog 10.
Elke keer neem ik me voor het op te bouwen, maar oef......

Gregoor Lendfers schreef op zondag, 11 april 2004, 22:07:


Hoi .

Er zijn verschillende bitloze hoofdstellen.
Ik heb een hele enkele (lees alleen leer) sidepool gekocht.
Weststern hoofdstellen zonder bit hebben nog wel eens een touwachtige riem over de neusbrug en dan krijg je wat men jou zei: bij verkeerd gebruik of te hoog of te laag op de neus kan het zeer doen.

Hangt er ook vanaf of jij je paard alleen rijdt of dat er ook anderen gebruik van je paard maken.........kinderen bijvoorbeeld.

Hangt er ook vanaf hoe goed je paard luisterd of dat ie in zijn teugels de hele tijd hangt.



Ik rij ook het liefst zonder zadel.
Heb voor buiten(berg) ritten een boomlooszadel gekocht.
Je hebt ook nog portugese herderzadels, die heeft twee bomen.
Het dempel komt ook van het onderdek onder je zadel.
Ik heb er een soort teddy dekje er onder.

Zondr zadel kies je veel gemakkelijker de juiste plaats op de rug van je paard.
Veel zadels liggen nogal eens te ver naar voren op het paard zijn rug.

Je kunt hier over lezen in het boek van Hempling (o.a.).

Ik wil het graag gezellig en leuk voor beide hebben.
Voor mijn paard en voor mezelf.
Als ik een rugzak op mijn rug heb, die knelt en waar ik blaren van krijg............wordt mijn bergwandeling er ook geen feest door.
Zo zie ik het ook voor het paard die bij mij is.
Elk hulpstuk kan een beperking van vrijheid betekenen, in plaats van tot HULP.
Wat tot HULP van wie?
Een bit is wat dat betreft overbodig.

Zo kijk ik er ten minste tegen aan.

Groetjes, Joke.