Hallo Allemaal,

Na een tijdje meegelezen te hebben wordt het mischien tijd dat ik mezelf even voorstel. Joost, 31 jaar, met de zorg voor, W (amerikaanse Appaloosa) en H (shetje).
Chipontheffing binnen maar nog geen paspoort aangevraagt.Ga daar ook ruim mee rekken want je wordt toch ff op extra kosten gejaagt.

De paardjes lopen op een landje van nog geen kwart hectare waar een loopstal op staat. Krijgen het jaar rond hooi bij gevoerd, ook als ze een periode wel in een voller landje staan. De mogelijkheid bestaat om ze een paar maanden in het voorjaar ergens anders te weiden maar daar staat een hoogspanningsmast in het land, schadelijk?
Verder nu dagelijks een handje biks waarvoor ik nog alternatieven overweeg. Granenmix met toegevoegde vitaminen korrel lijkt me eventueel een optie. Echter daarbij vraag ik me af, moet het in de zak al gemengt zijn en weet ik dan nog wat ik voer, stel de biksjes zijn niet in goede verhouding verdeeld door de granen?

Paarden staan blootvoets en zullen geen ijzers onderkrijgen. Enten is ook nog nooit gebeurd, hoewel ik ze eigenlijk wel graag wil beschermen tegen tetanus. Ben dat nog aan het uitzoeken. DA vertelde dat ook een dergelijke enting toch om de twee jaar herhaald zou moeten worden.

Vorige paard was een kwpn ruin en is 14 jaar in mijn bezit geweest of moet ik zeggen aan mijn zorg over geleverd. Hij was jaarlijks na enting grieperig met uitvloeiing uit de neus en dus ben ik gestopt met hem te belasten door inenten.

Verder als je het over opvoeden of trainen hebt, whynona is 2 jaar en ik wandel met de paardjes veel langs de weg. Veel gekke spelletjes tijdens het mest scheppen in de wei, bv lege waterton (cementkuip) op rug leggen enz. Allemaal als voorbereiding op, als ik straks met een zadel aan kom wandelen ze denkt, okee prima ziet er anders uit maar toe maar, leg maar op mijn rug.Parelli methode vind ik interessant echter tot op zekere hoogte en zeker niets voor mij, om als systeem toe te passen en in de hoop levels te halen. Het rijgedeelte waarbij ik mensen met een carrot stick langs paarden hoofden zie wapperen is niet mijn ding bv.

Zadel erop straks? Ja absoluut, ik geef als voorbeeld aan , ik wil met mijn botten op mijn handen zitten, en moet dat 20 minuten volhouden, dan wil ik de druk echt wel verdelen door er bv een kussen tussen te leggen.
In mijn ogen is een zadel een goede drukverdeler en dus "natuurlijker" als zonder zadel op je paard rijden.Mijn botten drukken niet in het paard (70 kilo verdeeld over twee kleine drukpunten) en de ruggegraat wordt ontzien. Zelfde verhaal geld voor leiding geven, wat is er natuurlijk aan een ongetraind paard willen sturen met bv een halsring ?
Mijn keuze is qua rijden dus een gewoon hoofdstel met bit. Ik zie niet hoe ik mijn paard kan helpen balans te vinden en richt te richten zonder dit hulpmiddel. Dus puur een technisch rijden kwestie.

Dit zijn mijn keuzes en ik wil dit niet verkondigen als een waarheid, dus als je anders denkt en andere keuzes maakt, prima mischien wil je zelfs toelichten waarom. Maar ik hoop op deze lijst niet in ja nee discussies terecht te komen.Ik heb respect voor ieders mening en hoop dat men dat ook voor mijn mening kan hebben.
Moet er wel bijzeggen dat ik met de hele bessen discussie wel moeite heb me in te houden, als ik lees dat, met een (potencieel) giftige (dodelijke) bes en vermoede vergiftiging bestreden zou moeten worden. Moet daarbij direct denken aan de arme paarden die genezen zouden moeten worden ,meen ergens in friesland , waarbij een olie gesmeerd werd op de dieren , die ervoor zou zorgen dat blokkade's via ontstekingen door de huid naar buiten zouden komen. Vreemd verhaal en ik zag alleen maar mishandelde paarden, uit in mijn ogen naieve en wanhopige zoektocht van eigenaren die op hun manier het beste willen.

Goed dit ben ik (en zijn mijn gedachten over 'natuurlijk') in het niet zo kort
en als het lukt hier mijn paardjes.


Groetjes, Joost

http://www.paardendrogist.nl/index.php?language=0&page=prd0000357.php

Wie kan mij vertellen of dit een goed alternatief is om toch voeding aan te vullen, naast de dag rond hooi.

Ik geef toe dat ik van voeding eigenlijk niet al te veel weet.

Marianne schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 11:38:


Marianne allereerst heel veel sterkte met Pauli, ik leef met jullie mee.

Zoals ik al schreef, blijft het moeilijk om goede keuze's te maken als je niet op elk onderwerp expert kunt zijn. Ik begreep uit eerdere mailings die ik van je las, dat je subli + voert. Dat sprak me ook wel aan maar daar heb ik dus de vraag bij, of het brokje dat door de granen zit, evenredig verdeeld is door het voer?

Ik blijf het moeilijk vinden omdat ik het gevoel heb dat hooi en gras niet alle behoeften dekt, terwijl ik geen idee heb wat er dan mist aan vitaminen mineralen en sporenelementen.

Mag ik vragen waar het verschil zit voor jou tussen subli+ en lucerne en waar jij je keuze uiteindelijk op hebt gebaseerd?

Groetjes, Joost

Collane schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 15:06:


Dank je voor je reactie Collane. De titel van het boek heb ik opgeschreven, zeker de moeite waard om me verder in te verdiepen.

Hebben jullie dat nu ook, dat er steeds meer komt waarvan je denkt dat moet ik verder uitzoeken. Overdag genieten van de paarden en s'avonds lijkt het soms net een studie. Zoveel te lezen en leren en zoveel onderwerpen waar je meer van zou willen weten !

Groetjes, Joost

Frans Veldman schreef op zondag, 23 januari 2005, 12:09:


Als ik naar mijn paardjes kijk, 'lijkt' het alsof de voeding die ik geef, goed is.
Echter ik voer brok met het idee dat dat nodig is om bepaalde vitaminen mineralen en sporenelementen aan te vullen.
Probleem ontstaat al bij het feit dat ik geen voedingsdeskundige ben en eigenlijk helemaal niet weet wat concreet nodig is.
En, ik moet het nu ff uit mijn hoofd doen, ik ben ooit op een zak brok tegengekomen dat er vismeel in zat. De brok die ik nu voer staat bv weer op dat er oa melasse en zonnebloemschroot in zit ? Het idee dat ik dit niet 'natuurlijk' vind, maakt dat ik alternatieven ga zoeken.

Bij granen mix voeding wordt het volgende door de fabrikant gemeld;

Paardengraan is een mengsel van 5 granen: nl. zwarte en blanke haver, gerst, tarwe en gebroken maïs.
Bijzonderheden
Paardengraan bevat geen toegevoegde vitaminen en mineralen en is daarom o.a geschikt als aanvulling op krachtvoer.

Dat zou betekenen dat ik dus een 'aanvullend mineralen en vitaminenvoeder' zou moeten verstrekken, wat bij mij weer de gedachte geeft 'dan laat ik de granen zo wie zo maar achterwege'.

Kijk ik dan wat een fabrikant schrijft over een aanvullend supplement dan staat er het volgende;

Toepassing

Dit voedingssupplement in de vorm van kleine brokjes is een totale vitaminen en mineralen aanvulling voor paarden en pony's met een graanrijk rantsoen of met een lage krachtvoer gift (bijvoorbeeld bij weidegang of ziekte)
Ook te gebruiken als aanvulling bij zware inspanningen zoals wedstrijden en trainingen.

Dosering

100 gram per kg enkelvoudig voeder, tot maximaal 700 gram per dag.
Een gift van 100 gram geeft dezelfde aanvulling als 1 kg Racing Horse Feed "Basis".
Zeer eenvoudig te verstrekken met het bijgesloten maatschepje.

Voedingswaarde:

VEP 532 / VREp 8,6 % / Re 10,8 % / R.vet 3,5 % / R.C. 5,7 % / Ruw As 31,1 %
Zetmeel 16,2 % / Suikers 3,2 % / Calcium 65,0 gr/kg / Fosfor 14,4 gr/kg
Natrium 30,0 gr/kg / Kalium 9,6 gr/kg / Magnesium 7,6 gr/kg / Vitamine A 131.200 IE/kg
Vitamine D3 22.900 IE/kg / Vitamine E 1250 IE/kg / Biotine 1250 mcg/kg
Selenium 2,5 mg/kg / Koper 290 mg/kg

De voedingswaarde is nu net waar het om draait lijkt mij en nu net dat gedeelte is voor mij abra cadabra.

Mischien moet ik dat eens laten uitzoeken en ben ik met een emmer van 10 kg a Euro 9,70 goedkoop uit , zou daar 100 dagen mee kunnen voeren.

Groetjes, Joost

Frans Veldman schreef op zondag, 23 januari 2005, 15:50:


Mischien moet ik inderdaad van dat idee af. Welk soort mineralenblok dekt de behoeften ? Ook daar is alweer verschil geloof ik, is het gewoon de roodkleurige mineralenblok voor paarden?


Het is jouw website die me over steeds meer dingen aan het denken zet. Zo ook het baat het niet, schaad het niet idee. Wat dat betreft ben ik erg blij met deze site.


Dat is waar ,maar dat doel heeft de boer ook waar ik het hooi van koop.
Het is bij voeding de afweging; wat heeft het dier nodig, hoe bied ik dat aan en uit welke grondstoffen bestaat een produkt.

Dank voor je toelichting,
Joost

Collane schreef op zondag, 23 januari 2005, 17:14:


Hoi Collane, ook jij hartelijk dank voor je reactie. Dit is de kracht van deze lijst denk ik. Het feit dat jij ook al veel dingen hebt onderzocht verkort mijn studietijd weer een beetje

In mijn logica ging ik bv al mis, door niet, van de al van nature aanwezige stoffen uit te gaan, in een granenmix.

Rest mij nog de vraag welke granenmix jij nu voert.

Groetjes, Joost

De grootste vijand van de mens is zijn eigen verstand. In plaats van doelgericht de problemen van het leven tegemoet te treden en tot een oplossing te brengen laat het menselijk denkvermogen zich veelal gemakkelijk afleiden en op een dwaalspoor brengen

Marianne schreef op maandag, 24 januari 2005, 13:33:


Voor opvragen van resultaten van praktijkonderzoek kan je je aanmelden als abbonee op Praktijknet. Ook is het mogelijk om onder betaling bepaalde info op te vragen.

Naar aanleiding van het voedingvraagstuk ben ik op de site van paardenproefbedrijf Waiboerhoeve, gaan kijken. Of ik er veel aan heb weet ik niet.

Publicatie Krachtvoersamenstelling

Aan paarden wordt om verschillende redenen krachtvoer gegeven. Bij hoge ruwvoerprijzen, veel kosten van opslag, omslachtigheid van voeren kan een rantsoen van bijna uitsluitend krachtvoer goedkoper zijn dan een rantsoen waarin veel ruwvoer is opgenomen. Paarden die grote prestaties leveren, bijvoorbeeld in de vorm van zware training, kunnen uit alleen ruwvoer onvoldoende energie opnemen omdat de opnamecapaciteit onvoldoende is. Bij sportpaarden verhoogt de extra buikvulling bij veel ruwvoer het gewicht en is dan een extra handicap. De energie en andere voedingsstoffen bij deze paarden moet in een zo klein mogelijke hoeveelheid voer zitten.

Wilt u de hele publicatie lezen? Dat kan. Bestel publicatie 125 hier voor de prijs van € 11.79 (excl BTW)

Hmm denk niet dat ik voor deze info ga betalen.

Voor loopstallen enz zou je bv een afspraak kunnen maken daar wordt ook onderzoek naar verricht.

http://www.pv.wageningen-ur.nl/index.asp?nieuws/nieuwbijpv/persberichten/2002091101.asp

Groetz Joost

Wilde deze link doorsturen eigenlijk

http://www.pv.wageningen-ur.nl/praktijkcentra/paarden/waiboerhoeve/home/index.asp

Heb de steigeren discussie gevolgd en wil ook mijn ervaringen best even aandragen.

Zoals eerder geschreven heb ik mijn eerste paard gekregen toen ik zelf een jaar of 15 was. Toen ik als 17 jarige jongen voor het blok werd gezet dat mijn toen twee jarige hengt of verkocht werd of gecastreerd moest worden ben ik overstag gegaan. Het verhaal was heel simpel de hengst was volgens mijn buurman en mijn vader gevaarlijk en wel om het feit dat hij ook omhoog durfde te komen en zelfs in een jolig galopje naar de wei wilde.

Zelf ben ik daar altijd vrij nuchter mee omgegaan galopperen bijna op de plek naast mij vond ik goed echter zolang hij niet aan mij trok.
Het ging mis op de momenten dat een buurman de wei in ging of mijn vader met deze hengst liep. In die gevallen was er (ook in mijn ogen) sprake van gevaarlijke situaties. Maar wat ging er dan mis of anders? Ook weer vrij simpel, de buurman wilde mijn paard overzetten in een andere wei zonder halstertouw zoals het paard van mij gewent was. De beste man hing aan een steigerend paard en dat maakt geen beste indruk. Ikzelf dacht toen, je kan ervaring hebben met paarden maar je weet gewoon niet welke afspraken ik met dit paard heb en ja dan wordt het gevaarlijk.

Als ik op vakantie was had mijn vader de zorg over mijn hengst en eigenlijk hetzelfde verhaal daar, pa zet paard in de wei en probeert jolig paard te begrensen door halster vast te houden. Hengst voelt zich beperkt in joligheid en komt omhoog , het landen gebeurde echter met de tanden van het paard op mijn vaders schedel. Gevolg paard moest zijn manlijkheid inleveren.

En ben ik nu een watje geweest met dit paard , nee hoor want daar waar nodig gaf ik ook wel eens een ruk aan het leidtouw om joligheid in banen te leiden. Steigeren is wat mij betreft ongewenst bv.

En dat is wat ik in deze discussie nu ook weer mis opvoeden is soms optreden (afspraken maken/grenzen stellen). En ook weleens duidelijk maken dat ongewenst gedrag echt gevaarlijk is en niet kan. Volgens mij mag dat best impulsief gebeuren zolang je met een glimlach kan "straffen".

Voorbeelden,
Een paard staat aangebonden en heeft geen besef van jou omdat de omgeving interesanter blijkt. Als je paard daarbij jou tegen de muur dreigt te pletten wat een hengst heel makkelijk zou kunnen doen. Dan trek ik toch mijn knie op voordat de lucht uit mijn longen gedrukt is? (En natuurlijk kent een paard als het goed is wijken voor druk en los je het liever op met een hand op de flank. De realiteit is echter dat een levend wezen ook wel eens zijn kop er niet bij heeft)

Mijn merrie die nu alweer 2 is, heeft in al die tijd ook een keer een voetje onder haar kont gehad. Merrie en shetje staan ook in dit geval aangebonden , merrie is jong en soms onrustig dus ik laat haar haar gang gaan en bemoei me ondertussen met shetje(ongewenst gedrag negeren). Echter uit mijn ooghoek zie ik de merrie heel eenvoudig druk op het halster zetten en een breekkracht test uitvoeren. Sorry maar ik ga daar niet staan wachten terwijl ze langzaam gaat zitten. Stel het touw knapt dan weet ze vanaf dat moment, ik ga hangen en de boel kan stuk. Daarbij zou het ook zo kunnen zijn dat ze flink op haar plaat gaat en wat breek tijdens een val. Mijn oplossing is zo simpel als hij impulsief is. Ik loop naar haar billen en tik haar met mijn voet onder haar kont , met de kracht waarop ik een balletje terug tik naar mijn nichtje van drie tijdens het voetballen. Daarmee is het hele voorval beperkt tot een tik onder haar gat. En ik weet zeker dat negeren in dit geval veel trauma's had kunnen veroorzaken. Paard was net genoeg onder de indruk om mijn bedoeling te begrijpen. Het is niet meer en niet minder als dat, wat mij betreft, of het dan natuurlijk mag heten zal mij dan aan mijn broek roesten.

De vraag wat moet ik doen want mijn paard steigerd kan ik niet beantwoorden en dat durf ik niet eens, ik kan wel een paar senario's schetsen met als voorbeeld de adviesen hier.

Stel je trekt een ketting onder de kaak van je paard en je loopt naar de wei je paard steigerd om welke reden dan ook en jij zet druk op de ketting dan bestaat er een mogelijkheid dat hij zo schrikt en nog hoger gaat en achterover valt.

Stel je gaat steigeren echter negeren dan kan het zijn dat je binnen een week een voorbeen tegen je hoofd krijgt en het hier niet kan na vertellen.

Wat je wel moet doen? geen idee, je in ieder geval beseffen dat je een plan moet maken. En daar kan niemand je op deze lijst bij helpen, als ze niet zien hoe de situatie werkelijk is.

Dit forum is zo bizar als het interessant is. En eigenlijk vraag ik me soms af of ik op bokt niet een realistischer antwoord op mijn vragen zou krijgen.

Maar goed, iedereen hier zoekt de antwoorden toch meer in de richting van respect naar het paard dus vraag ik het toch liever hier. Met de angst dat het verzand in een nudistische psychose of een gezamelijke angststoornis voor het woord bit.

Mijn vraag heeft te maken met natuurlijke scheefheid, rijden betekend je paard helpen bij het hervinden van het evenwicht onder de ruiter.Het volgende kwam ik tegen op een site en verwoord mijn zoektocht het beste.

*Deze scheefheid hoeft onder natuurlijke omstandigheden geen probleem te zijn voor een paard en de scheefheid is geen probleem als mens en paard gescheiden wegen gaan. Maar als we op het paard gaan rijden kunnen er allerlei problemen ontstaan, omdat het paard tijdens het rijden met tientallen kilo's extra belast wordt. *

Vervolgens komt er een opsomming wat je paard gaat mankeren als je met een niet-recht gericht paard blijft doorrijden.

Mijn zoektocht op het dressuurmatige vlak heeft hier dus mee te maken. Sterker nog voor mij is paardrijden in eerste instantie deze verantwoordelijkheid naar mijn paarden toe. Een leven lang werken aan de basis dus. Naast samen plezier hebben vind ik dit dus mijn verantwoordelijkheid tijdens het rijden.

De vraag is nu, wie herkent dit en wie kan mij daarmee verder helpen?

Marianne gaf een paar dagen geleden aan Z dressuur oefeningen te rijden met een halster, waarbij mijn eerste gedachte dus is "hey het kan dus wel".

Zelf rijd ik western en ik kan eigenlijk bijna geen trainer vinden die me verder kan helpen bij het correct rechtrichten. Laat staan dat in combinatie te doen met een stuk natuurlijk inzicht en respect. Okee we kennen binnen het western het rijden met bosal wat dus een bitloze optoming is, echter ik merk dat ik daarmee tekort schiet bij paarden die moeite hebben in evenwicht te lopen.

Hoe doen de touwhalster ruiters dit vraag ik me af, als je merkt dat je paard over de schouder of op de schouder gaat, of zijn rug wegdrukt enz?

e m kraak schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 17:13:


Ben het met je eens Egon, tot je het gaat bekrachtigen met klikkeren, daarmee ga je een object toch als speciaal definieren.
Als een paraplu maar een ding is dat niets voorsteld waarom dan belonen als er een angst voor overwonnen is of er een nieuwsgierigheid voor is geuit?

Peter Donck schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:07:


Als het ten koste gaat van de mentale toestand van een paard dan Ja


Dat vraag ik me dus af, als ik lees dat halster ruiters hun paarden nog niet uit een graspol kunnen trekken met een flinterdun koortje over een neus, wat blijft er van dressuurmatig rijden over?
Een mexicaanse neusriem is een onnodig martelwerktuig daar ben ik het mee eens. Maar waar ligt het verschil met dat dunne koortje over een neusbrug?


Daarmee herhaal je het belang van een juiste training, maar geef mij nu eens een naam van een goede garage waar werkelijk kennis is van uitlijnen.


Serieus genoeg om tot de conclusie te komen dat 'Natuurlijk' de lading van het forum dekt, echter de horsemanship is ver te zoeken.

e m kraak schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:11:


Ik probeer je werkelijk te volgen en het is geen onwillendheid van me dat ik niet overtuigd ben. Ik neem aan dat je gaat bekrachtigen in een situatie waarop iets spannend lijkt voor je paard. Echter je gaat, denk ik niet iedere keer dat je paard je opzoekt het opzoeken belonen. Dus is er voor mij en ik denk een slim paard toch een link met het introduceren van een spannend voorwerp? Mischien bekrachtig je onbewust dus onzeker benaderen?

Groetz, Joost

Peter Donck schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 18:57:


Nu zeg je eigenlijk al meer waar ik dus heen wil. Inderdaad krijg je een paard niet uit een graspol getrokken als je geen dressuurmatige afspraken hebt.
In mijn ogen werkt het bit eruit dus niet, als je daarmee je ADSL lijn vervangt met een veel te trage kabelverbinding.

Een jong paard loopt vaak verbazend snel in evenwicht mbv snaketrail oefeningen. Direct en indirekt sturen, controle over voor en achterhand.
Een paard wat langdurig scheef gereden is is echter veel moeilijker recht te richten en daar wil ik eigenlijk wat verder in. Mijn vraag blijft dan, hoe lost je dat op met een kabelverbinding die wegvalt .

Ik blijf dus bit gebruiken omdat ik daarmee veel subtieler kan comuniseren.
Wat dat betreft ben ik juist niet zo bang voor mijn eigen handen, omdat ik ADSL verbinding heb.
Nogmaals ik rijd western en als mijn paarden in evenwicht lopen stuur ik ze rond met neckreining.