e m kraak schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 0:24:


Haha, ook jij hebt gelijk hoor - het is altijd verstandig om dingen te doen die binnen je bereik liggen! Maar.. hoe hoger je zit, hoe weidser het uitzicht ( dat mag je zowel letterlijk als figuurlijk interpreteren!).
Ik kan overigens heel best op zo'n groot paard klimmen hoor, de enige reden waarom ik hier thuis in de rijbak een opstappertje gebruik is dat ik mij in gedachten voorstel hoe het moet zijn als je 100 x in de maand een gewicht tussen de 50-60 kg aan je rug voelt hangen als een ruiter zich naar boven hijst. Tuurlijk ben ik met je eens dat die ruiter eigenlijk eerst veel beter van z'n benen springveren kan maken - ik heb ooit op dit forum zelfs wel eens een beginnetje gemaakt met 'gymnastieklessen' om meer veerkracht in je enkels en kuitspieren te krijgen.

Groet, Marianne

Rianne jasper schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 9:05:


Ja hoor, ik heb wel een tip voor je!
Paardrijden doe je voor je plezier en een 'wedstrijd' doe je om te laten zien hoe goed jij en je paardje aan bepaalde oefeningen gewerkt hebben. Niet om te laten zien dat je beter of slechter bent dan een ander. Zie een wedstrijd of paardrijden niet als het leveren van een prestatie maar meer als het verlengde van de weg die jij en je paard samen afleggen. Wees blij als het goed gaat, maar blijf ook blij als het eens misloopt. Morgen beter - de wereld hangt er niet vanaf.
Ontspan je en zie je wedstrijd als een momentopname waar toevallig anderen over je schouder meekijken.
En hou er rekening mee dat jouw zenuwen kunnen overslaan op je paard, een paard ook moet wennen aan veranderende omstandigheden ( wedstrijdterrein, veel mensen, lawaai, andere paarden). Zorg dat je op tijd bent en vooral, bereid je goed voor. En heb ( en hou) er vooral plezier in.
Veel succes!

Marianne

Leven…. Niets meer dan een ragfijne, gesponnen draad die de twee punten van geboorte en dood verbindt.. de kabel breekt, altijd te vroeg, maar de ziel zweeft vrij en hoog – wij blijven achter, gebonden aan de aarde met pijn en verdriet dat ons bij de keel grijpt. Samen waren we reizigers – denk dan nu aan de dagen van blij zonlicht en herinner de warmte waarin je je gekoesterd hebt.
Treur, wanhoop, heb verdriet… maar vergeet niet de les die je paard je ooit wilde leren: liefde .. en juist dat is voor eeuwig.

Marianne

Tycho schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 11:20:


Alweer zo'n leuk, commercieel produkt om paarden vetter te maken, in te spelen op onze 'zorg' en uiteindelijk om de portomonnee van de fabrikant te spekken. Onzin dus, als je paard gras en hooi krijgt dan krijgt het dier al genoeg vezelrijk materiaal binnen. De opmerking dat het paard er 'langer mee bezig is' ... tja, is dat misschien om schuldgevoel af te dempen voor hen die hun paard 23/7 op stal hebben staan?

Ik ben inderdaad de mening toegedaan dat een paard naast gras/hooi wel iets nodig heeft, in de vorm van een (kleine) gift natuurlijke granen, te bepalen aan de mate van werk die het paard moet doen. Maar dat hoeft niet met 'Le Brick' - je kunt je paard ook bv wat lucerne bijvoeren (maar dan wel van een fabrikant die er GEEN melasse in stopt!!), want daar zitten ook veel vitamines en mineralen in.

Groet, Marianne

Rianne jasper schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 12:05:


Je mag de manen best lekker loslaten, daar is geen voorschrift voor. Als je tenminste een dressuurproef gaat rijden.
Maar, als je de manen vlecht (in van die kleine knoopjes) dan komt de halslijn beter uit en dan kan de jury dat onderdeel beter beoordelen. En 'men' vindt het er wat eleganter uitzien.

Voor springen, een crossje of endurance is het natuurlijk niet nodig om je paard 'op te doffen'!

Wat voor wedstrijd ga je rijden?

Marianne

Diestelmans Liesbet schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 20:45:


Zand.....

:) Marianne

Vanmiddag in Utrecht (Kliniek) met iemand gesproken wiens paard en zgn hoornzuil had. Die zuil is operatief weggehaald. In de komende week zou men er weer een ijzer onderzetten ( balkijzer?).
Is een dergelijk trauma op te lossen zonder ijzer? Wat denken jullie?

Groet, Marianne

Malenka schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 22:05:


Nee... dat heeft er niets mee te maken; in de acute fase van maanblindheid is wel sprake van een 'tranenvloed' veroorzaakt door de infectie van de uvea ( in het oog).

De oorzaak van maanblindheid is overigens NIET bekend - er worden wel "links" gezien naar bv bacterieën ( leptospiren, en dan nog: welke? Er zijn zo'n 20 leptospiren-families met allerlei varianten)) maar bij de mogelijke oorzaken wordt ook gedacht aan worminfectie, virussen, auto-toxicatie, microfilariën enz. Een echte oorzaak is niet bekend - daarom is het ook zo moeilijk te behandelen.

Marianne