amar schreef op maandag 9 augustus 2010, 21:58:

Maar nee, enkel op het JKK nog voor deze in bloei komt te staan en als de plant dood is, uittrekken. Dan moet je geen bloemen wegknippen (dat doe ik alleen omdat ik in het hoog gras ni wil spuiten omdat de paarden er nog op moeten, in de berm is da ni hè).


Slim! Ik heb nog z'n volle vuilzak staan van enkel de afgeknipte bloemen van op 1 wei, kheb wel wa plantjes...

amar schreef op maandag 9 augustus 2010, 22:21:


De mest van *de paarden* laat ik een tijd liggen, rijd ik uit met een zelfgemaakte sleep (een stuk van een hek, ge moet maar is zien als ge nog is langskomt) en dan laat ik die plek een paar maanden met rust.

Eva Saegerman schreef op maandag 20 september 2010, 10:20:


Thanx Eva!
Nee, het was zeker ni gemakkelijk maar wel een goed trainingsmoment!
Euhm, maar ik heb zeker en vast geen stalen zenuwen zenne, integendeel, kben een stresskip, ge had mijn handen is moeten zien bibberen voor we binnen gingen

Het was zowel voor mij als voor Soraya de eerste keer dat we zoiets deden en ik bezag dit als een leermoment zowel voor haar als voor mij.
Bij het wachten voor we binnengingen, was Soraya (en ikke uiteraard) toch wat zenuwachtig. Van het applaus sprong ze bang steigerend weg. Ai, dacht ik
We zijn stressy binnen gegaan maar naarmate we bezig waren, werd ze kalmer en daarvoor was het voor mezelf geslaagd. Ikzelf zag een evolutie bij haar van het begin naar het einde toe dus ikke content

Ok, de oefeningen bleven beperkt maar zoals Cindy ook zei, forceren we geen paarden, ook niet omdat het een demo is. Bij ons applaus bleef ze al beter staan, dus dat alleen al was een grote evolutie op een hele korte periode. Ik ben best fier op mijn madam zenne

Uiteraard moet er op zo'n momenten altijd wel iets mislopen en konden jullie een staaltje zien van hoe het écht niet moet: dat de teugel achter haar staart bleef hangen en ik uiteindelijk losliet
Ach, weten ze ineens dat langeteugelen ook wel wat handigheid vraagt
Waarom liet ik los? Omdat als zoiets thuis zou gebeuren (wat eerlijk waar nog nooit gebeurd is, maar das typisch hè), ik dat ook zou doen. Bij blijvende druk wordt ze nog meer gestresseerd en garantie dat ze thuis meteen zou stilstaan dan. Tja, hier waren dan wel weer etende monsters waardoor ze even doorging en waardoor ze eigenlijk nog meer in de knoop ging
Maar daar hebben we zelf weer uit geleerd!

Ik heb zelf niet veel van de demo's gezien, een stukje van Andrea en Ariel en dat bracht opnieuw voor mooi spektakel (maar toen was ik bezig om Soraya rustig te krijgen ), een stukje van Nathalie en ik blijf erbij dat ze je meteen opvrolijkt wanneer je haar bezig ziet en de twee demo's van Jossy die ik echt geweldig vond (met een mijn-mond-viel-open-moment van Paulien, subliem!)

Oh en Eva, je hebt groot gelijk: Cindy is een toffe madam

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 20 september 2010, 15:51:

Cindy en ikke

Mercikes Tineke.
Het was de appuyé en op het einde heb ik hem nog gedaan in stap, helemaal ni perfect maar ze deed het in een rustige stap (het zenuwachtige getrippel was dan al weg) en ze had oog voor mij, dus voor mij was dat meer dan voldoende.

Tja, Soraya is een bloedpaardje (volbloed x trakhener) wat ni bevorderlijk is bij zulke situaties. Dat ze uiteindelijk kalmeerde en zelfs in het begin bij stress bij mij kwam (voor ik binnenging), is voor mij een teken dat we op de goede weg zitten.
Ze is en blijft voor mij een superpaard