Wil schreef op dinsdag 6 juli 2010, 23:42:


Inderdaad, geen nieuws is goed nieuws hè!


Ja, 't beestje heeft in z'n jonge leven al veel moeten meemaken. Nu effe een rustig herstel om dan aangesterkt naar zijn nieuwe thuis te gaan is welkom. Hebt anders ook effe een zuiden-mentaliteit: 'relax, als't vandaag ni is, is't morgen wel'

Gelukkige verjaardag Piet!!
Amuseert u, laat je in de watten leggen (pakt anders ijsblokjes nu ) en schol

Martina schreef op donderdag 8 juli 2010, 18:12:


Mij hebben ze altijd wijs gemaakt dat je ze moet weghalen om overwoekering tegen te gaan en 't is idd wettelijk verplicht maar nog nooit controle gehad

Wil schreef op donderdag 8 juli 2010, 23:32:

Wat een leuk verhaal! Toppie

Wil schreef op maandag 19 juli 2010, 0:39:


Dikke proficiat met de woef!!
Ik moest spontaan beginnen lachen want ik heb ook ne Noppes-Noppie-Nopje
Dacht ik dat niemand zijn paard ook Jeanneke zou noemen, heeft Katrien hier ook een Jeanneke, of dat iemand een hond zou hebben met de naam Noppes en voila

En hoedje af voor al jullie inzet voor Monty!

amar schreef op woensdag 4 augustus 2010, 0:35:


Ik heb hier ook last van JKK, in het begin viel het al bij al wel mee en was het voldoende om af en toe met de ragfork door de wei te stappen. Na 5j uitsteken is het zo vermeerderd dat het ni meer te doen was, ik spreek ni meer van een plantje af en toe maar van tientallen (ik overdrijf echt ni als ik zeg over de 100) die zelfs groter dan mezelf groeien als ik er niets aan doe.
Eerlijk gezegd zie ik ni meer zoveel heil in het uitsteken, 5j braaf uitsteken en die plantjes blijven maar komen? In veelvoud dan nog wel??

Dit jaar met Bofix aan de slag gegaan. Paarden een stuk van de wei laten afgrazen, dan selectief op enkel JKK spuiten, 2 weken laten 'intrekken' en dan handmatig uittrekken (gaat gemakkelijk trouwens als het gif tot in de wortels is doorgedrongen). Zo de grootste weide gedaan maar op het laatste stuk waren de planten best al groot en kwamen er al bloemen op een paar dagen voor het bespuiten. Toch snel gespoten en wat bleek? Zelfs na het spuiten maakt die plant nog zaad!
Ik zou het dus zeker ni in de mesthoop gooien.

Ze staan nu nog maar pas op de kleinste weide en dat gras staat hoog, het JKK was al aan het bloeien. Spuiten in hoog gras waar de paarden binnen een aantal weken op moeten (wat de verpakking ook zegt van 1 week wachttijd), wou ik ni. Dus alle bloemen afgeknipt en in zakken gestoken. De stengels verwijder ik wanneer ze tevoorschijn komen bij de stripbegrazing, uitsteken omdat spuiten te lang op zich gaat moeten wachten. Kweet zeker dat volgend jaar daar planten gaan terugkomen maar zaad kan al ni verspreiden. Volgend jaar met deze weide beginnen zodat ik ook hier kan spuiten.

Het is een rotplantje: zaad maken wanneer het 'bedreigd' is en worteldeling (heb ik ergens gelezen). Tja, zeker en vast vernietigen en als je het uitsteekt en je hoort gekraak van de wortels, dan vrees ik dat ze terugkomen (toch mijn ondervinding).

Maar als het een troost is om van je kriebels af te komen: eerst was ik ook huiverig maar ze eten er echt ni van, dus gewoon verwijderen als het gras kort is (beetje gemakkelijker) en 't is in orde

Ellen2 schreef op zaterdag 7 augustus 2010, 13:20:


Geen ervaring maar ik wou eerst ook in het putje spuiten nadat ik de plant had verwijderd die bespoten was, om echt alles dood te krijgen. Maar Bofix werkt in vanuit het blad en dringt zo in de plant, mijn logisch verstand zegt dan dat het weinig zin heeft om op wortels te spuiten? Gewoon spuiten om te spuiten wou ik nu ook ni want scheutig ben ik ni op da vergif dus heb ni in het putje gespoten.


Zo heb ik ook ooit gedacht
Hier ook een arme zandgrond, ideaal voor die plantjes. Zeker omdat bij langdurige droogte stukken kapot gelopen worden en tádá...
Kalk strooien gaat ni helpen tegen JKK, ook al geprobeerd , wel tegen zure grond uiteraard.
Bemesten doe ik sinds vorig jaar met eigen mest, ik sta er nu 5j en het heeft ongeveer zo'n 5j dervoor leeg gestaan, dus al zeker 10j geen drijfmest o.i.d. op mijn wei.
Om dan echt verschil te zien, ga ik langer bezig moeten zijn met bemesten denk ik. Maar ik denk dat dé oplossing doorzaaien is.

Maar eigenlijk ben ik blij met m'n wei zoals het is, diversiteit maar toch geen sappig gras. Tja, buiten JKK dan...

Tja, het hangt mss van de ondergrond af? Op een rijke grond zal het gras de open plek mss sneller overnemen?
Hier blijven kale plekken staan en die zijn dan weer een trigger voor nieuwe plantjes. En putten waarvoor de tandjes van de ragfork te klein voor geworden zijn om daar nog deftig een plant mee uit te halen.
Ik ga nu ook selectief zaaien op de kale plekken in het najaar. Ik ben echt eens benieuwd voor volgend jaar maar denk dat ik dit enkele jaren moet volhouden om echt resultaat te zien.

Ellen2 schreef op zaterdag 7 augustus 2010, 19:11:


Ik weet het ook, kzit dicht bij de autostrade, die gele bloemetjes zijn wel mooi langs de weg natuurlijk Wordt wel gemaaid maar de plantjes krijgen wel de tijd om zaad te produceren...
Distels heb ik na 1j weggekregen hoewel 1 wei een groot distelfestijn was, gewoon manueel uittrekken en/of de zeis gebruiken. JKK is iets anders spijtig genoeg, maar ge weet wel wat doen tijdens de zomermaanden, algoe dat het dan lang licht is

En van de week, hoewel ik altijd zo voorzichtig ben in hoog gras en met onkruid uitdoen (dat zo groot als mij wordt) en mij van kop tot teen inpak, voor de eerste keer een teek gehad En das nu iets waar ik van huiver sè
+ de grote gele spinnen die in tientallen ineens in het hoog gras zitten, wespenspinnen blijkbaar. Schoon om naar te kijken maar toch liever ni op mijn lijf

Piet schreef op woensdag 28 juli 2010, 10:28:


Ben nog ni zeker of ik kan maar als het me lukt, laat ik het zeker op voorhand weten.

Nils Vellinga schreef op maandag 2 augustus 2010, 21:59:

Ik heb het wel langs de wei staan en het geeft idd geen problemen. Wat in de wei valt, blijft mooi liggen. Ik neem enkel weg wat ik zelf opeet en de rest rot idd snel weg en er zullen wel andere beestjes zijn die ermee gaan lopen

amar schreef op maandag 9 augustus 2010, 21:58:

Maar nee, enkel op het JKK nog voor deze in bloei komt te staan en als de plant dood is, uittrekken. Dan moet je geen bloemen wegknippen (dat doe ik alleen omdat ik in het hoog gras ni wil spuiten omdat de paarden er nog op moeten, in de berm is da ni hè).


Slim! Ik heb nog z'n volle vuilzak staan van enkel de afgeknipte bloemen van op 1 wei, kheb wel wa plantjes...

amar schreef op maandag 9 augustus 2010, 22:21:


De mest van *de paarden* laat ik een tijd liggen, rijd ik uit met een zelfgemaakte sleep (een stuk van een hek, ge moet maar is zien als ge nog is langskomt) en dan laat ik die plek een paar maanden met rust.

Eva Saegerman schreef op maandag 20 september 2010, 10:20:


Thanx Eva!
Nee, het was zeker ni gemakkelijk maar wel een goed trainingsmoment!
Euhm, maar ik heb zeker en vast geen stalen zenuwen zenne, integendeel, kben een stresskip, ge had mijn handen is moeten zien bibberen voor we binnen gingen

Het was zowel voor mij als voor Soraya de eerste keer dat we zoiets deden en ik bezag dit als een leermoment zowel voor haar als voor mij.
Bij het wachten voor we binnengingen, was Soraya (en ikke uiteraard) toch wat zenuwachtig. Van het applaus sprong ze bang steigerend weg. Ai, dacht ik
We zijn stressy binnen gegaan maar naarmate we bezig waren, werd ze kalmer en daarvoor was het voor mezelf geslaagd. Ikzelf zag een evolutie bij haar van het begin naar het einde toe dus ikke content

Ok, de oefeningen bleven beperkt maar zoals Cindy ook zei, forceren we geen paarden, ook niet omdat het een demo is. Bij ons applaus bleef ze al beter staan, dus dat alleen al was een grote evolutie op een hele korte periode. Ik ben best fier op mijn madam zenne

Uiteraard moet er op zo'n momenten altijd wel iets mislopen en konden jullie een staaltje zien van hoe het écht niet moet: dat de teugel achter haar staart bleef hangen en ik uiteindelijk losliet
Ach, weten ze ineens dat langeteugelen ook wel wat handigheid vraagt
Waarom liet ik los? Omdat als zoiets thuis zou gebeuren (wat eerlijk waar nog nooit gebeurd is, maar das typisch hè), ik dat ook zou doen. Bij blijvende druk wordt ze nog meer gestresseerd en garantie dat ze thuis meteen zou stilstaan dan. Tja, hier waren dan wel weer etende monsters waardoor ze even doorging en waardoor ze eigenlijk nog meer in de knoop ging
Maar daar hebben we zelf weer uit geleerd!

Ik heb zelf niet veel van de demo's gezien, een stukje van Andrea en Ariel en dat bracht opnieuw voor mooi spektakel (maar toen was ik bezig om Soraya rustig te krijgen ), een stukje van Nathalie en ik blijf erbij dat ze je meteen opvrolijkt wanneer je haar bezig ziet en de twee demo's van Jossy die ik echt geweldig vond (met een mijn-mond-viel-open-moment van Paulien, subliem!)

Oh en Eva, je hebt groot gelijk: Cindy is een toffe madam

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 20 september 2010, 15:51:

Cindy en ikke

Mercikes Tineke.
Het was de appuyé en op het einde heb ik hem nog gedaan in stap, helemaal ni perfect maar ze deed het in een rustige stap (het zenuwachtige getrippel was dan al weg) en ze had oog voor mij, dus voor mij was dat meer dan voldoende.

Tja, Soraya is een bloedpaardje (volbloed x trakhener) wat ni bevorderlijk is bij zulke situaties. Dat ze uiteindelijk kalmeerde en zelfs in het begin bij stress bij mij kwam (voor ik binnenging), is voor mij een teken dat we op de goede weg zitten.
Ze is en blijft voor mij een superpaard