Michiel schreef op vrijdag 10 februari 2006, 10:44:


Jazeker heb je daar gelijk in Michiel. Ik ben helemaal geen kunstmest fan. Zie mijn pagina over wormenmest. Ook in compost, drijfmest, half verteerde mest zitten voedingsstoffen. Het grote voordeel is dat deze lamgzamer, gelijkmatiger vrijkomen en dat je tevens bodemverbeterend bezig bent, zonder een chemische storm over de hoofden van het bodemleven te laten woeden, maar je weet dan nog niet of je de grond voor paarden optimaal bemest. Niks is eenvoudiger om dan om met gier enorme hoeveelheden stikstof in de grond te pompen.
Misschien is het wel mogelijk om bij www.eijkpunt.nl een bemestingsadvies op basis van compost of natuurlijke mest te krijgen.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

J. Pelgrim schreef op vrijdag 10 februari 2006, 20:48:


Ik denk dat een hoefsmid ook geen raket die naar de maan en terug vliegt kan smeden. Maar is dat belangrijk dan?
Waarom zou je een uitstervend beroep leren? Of begrijp ik je nou verkeerd?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Spirithorses schreef op vrijdag 10 februari 2006, 20:31:


Lijkt me een goeie Pien voor 1 april.......
Aankondigen dat je de dag ervoor een metamorfose zal ondergaan en of al je klanten 1 april komen kijken naar het resultaat.
En dan Pien op een helemaal aangekleed paard met een keurig jasje, een rijbroekje, handschoentjes, zweepje enz. Ik zie de gezichten al. hahahah
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Spirithorses schreef op vrijdag 10 februari 2006, 23:33:


Ah, ik voel em al aankomen, je wilt mijn volkswagenbus en dan de bloemen, mijn ban de bom en baas in eigen buik tekens eraf laten spuiten he? No way!
peace
nah' tuurlijk Natuurlijk

Fred schreef op maandag 13 februari 2006, 3:24:


Even goed lezen Fred.
Pien zegt dat ze de oplossingen niet eens leest, omdat deze altijd eindigen met het onderslaan van ijzers en op die mogelijkheid gericht zijn.
Maw, het geeft antwoord op de vraag :hoe maak je het paard weer geschikt voor het ijzer!
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Christel Provaas schreef op maandag 13 februari 2006, 20:03:


Geweldig verhaal Christel!
Dit ben ik helemaal met je eens.
Per slot van rekening verkeer ik in de zelfde omstandigheden.
Mijn Shiny heb ik anderhalf jaar geleden gekocht als 2 jarige.
Waarom? Gewoon omdat ik op z'n koppie viel en zelf wou leren.
En intussen is het bijna op diergebied " the love of my life" geworden.
Ik ken hem nu alsof ik hem zelf gemaakt heb, ik weet dat het een moeilijke pot eten is, nerveus, bangig, hij zoekt soms bescherming achter mijn rug, maar doet soms ook zo ontroerend zijn best, dat ik wel eens moet slikken.... Ik had ook nog nooit een jong paard opgevoed.
Nu geef ik clickerdemo's om anderen te laten zien dat je een paard niet hoeft te berijden om er enorm veel plezier mee te hebben en om hem alles vanaf de grond te leren wat hij straks , als ie oud genoeg is moet kennen om hem te berijden. Maar ik heb nog minimaal anderhalf jaar de tijd, dan is ie pas vijf en misschien plak ik er nog wel een jaar achteraan van samen spelen en leren, voordat ik ooit op zijn rug zit.
En verkopen?????
Ik begrijp daar echt helemaal niks van.
Hoe kun je een dier wat aan je hecht, waar jij aan hecht en uren en uren mee bezig bent, mee speelt, dingen mee beleeft, verkopen??
Waar is de band die je met je paard hebt dan?
Verkoop je je hond of je kat ook?



piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Niki schreef op maandag 13 februari 2006, 21:38:


Ze krijgen constant een nieuwe hoef Niki, maar als ze niet goed bekapt worden zegt dat helemaal niks helaas, er zal niks verbeteren.
Hoe je ze dan wel moet bekappen, dat is niet uit te leggen via een forum. Het is ook eerlijk niet verantwoord om daar zondermeer aan te beginnen, dus daarom ben ik blij dat je niet goed durft.
Het verstandigste is er enorm veel over te lezen en de cursus te volgen. Dan weet je echt waar je over praat.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

epona schreef op maandag 13 februari 2006, 22:08:


Jammer dat je mijn laatste vraag niet beantwoordt hebt.
Ik zie het toch wat anders Ina.
Door een dier te kopen, accepteer je daarbij dat je de verantwoording hebt en houdt over dat dier.
Misschien dat de verwachtingen naar beneden moeten worden bijgeschroefd of dat de eigenaar meer hulp moet zoeken om eventuele problemen op te lossen. Doorverkoop wil helemaal niet zeggen dat dan het probleem wel opgelost wordt, misschien verkoopt de nieuwe baas het ook wel weer door omdat alles toch niet zo gemakkelijk gaat. Tuurlijk is dan wel de eerste eigenaar ervan af, maar of een verkoop ook altijd de belofte van een beter leven voor een paard inhoudt?
Het is geen fiets!
Ik denk dat de hele paardenhandel hiermee voor een groot gedeelte in leven wordt gehouden. Allemaal paarden die op een bepaald moment op de een of andere manier tegenvallen en die soms voor de zoveelste keer weer op zoek gaan naar een baasje wat er wel iets mee kan.
Waar is het verschil met iemand die haar paard met kapot gesprongen voorvoeten aanbiedt voor weinig en zegt: hij kan nog een goed leven hebben als recreatiepaard maar ik kan het niet meer gebruiken, dus dat moet dan wel een ander doen?
Dit bedoel ik niet persoonlijk natuurlijk, maar is het niet in feite hetzelfde?
Dat vind ik dus mis met verkopen, heeft een paard geen emotie? Hechten wij ons aan een paard, maar andersom niet?
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk