Piet schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 8:44:


Nouwww... dat snorren klinkt toch eigenlijk meer als een naaimachine.
Geef mij maar het geluid van een HD!

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:14:

Ja, met Buck.
Buck is in/na natte periodes ook uitgesproken stijf, hij staat 24/7 buiten met alleen 's nachts de mogelijkheid tot inloopstal. Zijn stofwisseling luistert sowieso erg nauw, hij raakte in het verleden makkelijk bevangen van een halfje krrachtvoer en kan ook niet permanent op gras, hij is het schoolvoorbeeld van goed functioneren op slechts hooi+mineralen. Ik hield het erop dat de aanhoudende regen de bak soppig maakte waardoor hij niet wilde bewegen vanwege het gespetter, maar jouw verklaring is ook goed mogelijk. Ik zorg er wel voor dat hij beslist elke dag beweegt, bagger of geen bagger, want hij gaat heel snel 'roesten', vastzitten, dichtslibben.
Buck heeft wat Amerikaans bloed, Oakley ook? misschien zijn deze types er gevoeliger voor?

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:50:


O ja, wat herken ik dat gepieker... dat zoeken naar raakvlakken, oorzaken, dwarsverbanden...
Hier was het de afgelopen dagen best prima weer. Droog met wel een frisse noordenwind, maar geen reden tot stijf worden. Ik kan je dus ook niet zeggen of Buck parallel liep met Oaks.

Evelien Tanis schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:51:


Wat is het voor een paard? Zit er gelders bloed in, of volbloed, of pony? Moet er veel voer in om hem op gewicht te houden? Is hij van nature doenerig? Wat heeft hij hiervoor gedaan?
Over het algemeen kan een twintigjarige nog prima mee, je moet alleen uitkijken met excessen. Niet ineens een rit van 4 uur en dan een week stilzetten bijvoorbeeld. Stilstand is achteruitgang, zeker voor een ouder paard.

Evelien Tanis schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 19:23:

Aha, een springpaard. Dat zijn doorgaans nogal harde paarden met moed en pit. Als ie springend 20 is geworden dan is er al die jaren goed op gepast en/of het is een hard paard. Leuk hoor! Lekker in beweging houden en afwisseling geven, hij heeft een hoop concoursen gezien en is afwisseling gewend. Je merkt snel genoeg of hij zuur wordt, of lui, dan vraag je wellicht teveel, effe gas terug en wat minder dressuren dan.
Veel voormalige springpaarden hebben het nodig om eens in de week wat sprongetjes te doen om fris in het hoofd te blijven. Durf je dat zelf niet, dan zet je wat hindernissen neer en laat je hem een paar keer vrij springen, niet te gek. Je merkt vanzelf of hij dat leuk vindt!

Ans Jondral schreef op zaterdag 11 augustus 2007, 10:17:

Misschien waren de sprongen wat opgezet door het plotselinge en hevige racen? En wat je zegt... puzzelen. Zit te denken, die EMS ziekte dieveel in de US voorkomt, is toch ook typisch een quarter-aandoening? Ook zo'n stofwisselings-iets? Zijn deze paarden misschien gewoon 'gevoeliger' op hun spieren?

Keeltje schreef op zaterdag 11 augustus 2007, 11:17:


Neopreen singel en het leed is geleden.

charlot van r schreef op maandag 13 augustus 2007, 13:21:

Haha leuke naam Huppel. Gefeliciteerd hoor!

Eva Saegerman schreef op maandag 13 augustus 2007, 15:28:


Ik heb zelf gemerkt dat het erg kan helpen om eens een paar maanden helemaal niets aan de hoeven te doen. Dan ontwikkelt de hoef zich volgens de bodem die hij dagelijks 'meemaakt' en dan krijg je weliswaar de voor het oog niet zozeer ideale, maar voor de functie wel de ideale vorm. Wanneer hij er dan goed op loopt, zou ik er NIETS aan veranderen. Ik rasp bv het laatste jaar alleen een rond randje en kwartierboogjes omdat het daar wil scheuren en omdat ik het netter vind staan. Mijn paard heeft lage hielen, dus daar hoeft nooit wat af en hij floreert blijkbaar bij wat meer lengte in de gehele hoef. Het is geen modelhoef, maar wel een keienkletser.

Ik ben geen hoefdeskundige maar ik kan me voorstellen dat een lage brede hoef met weinig hiel/verzenen meer uitzet dan een hoge, meer kokervormige. Heb je het idee dat het uitzetten teveel gebeurt, dan kun je 'toewerken' naar een minder dicht bij de grondse hoef met meer grip in de vorm van iets hogere hielen en steunsels. Deze elementen brengen -net als betongaas, niet helemaal een goeie vergelijking- meer 'verbinding' in de hoef waardoor het uitzetten iets moelijker wordt, kan ik mij zo voorstellen.