HannahFroukje schreef op zaterdag, 7 augustus 2004, 23:20:


Ik doe mijn paarden zelf. De hensgt ben ik nog maar net gisteren mee genonen, maar mijn paard en mijn pony doe ik al enkele jaren zelf. Mijn paard loopt moeilijk op zondpaden met os liggend steen, mijn pony heeft daar geen problemen mee. De oorzaak heb ik tot nu toe niet gevonden. Daarbij zou het eigenlijk andersom moeten wezen omdat mijn pony zwaar hoef bevangen is geweest.
Kan het zijn dat het ene paard er gevoeliger is dan het andere. Grint is geen probleem, maar stenen op harde ondergrond wel.

RB Verbeek schreef op maandag, 9 augustus 2004, 12:32:


Ergens zit een fout en dat kunnen we moeilijk hiervan uit vertellen. Ik kan enkel zeggen heb je een duidelijke foto van opzij en van voren van haar hoofd. Dan kan ik meer zeggen en misschien wel het probleem opsporen. Stuur de foto maar via mail als je wil.

e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 18:05:


Welkom, hier ben ik ook benieuwd naar. Zelf doe ik het ook, maar andere methode's ben ik altijd in voor.
Trouwens als je op mijn iste kijkt dan zie je ook dat ik ct gebruik voor mijn nieuwe hengst. Dit dan op woordje gooeed. en dan met hand aanraken. Dit ben ik gaan doen omdat hij zo vast zat en zo zonder dwang hem kon los werken.

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 9 augustus 2004, 19:13:


Dit zadel zou waarschijnlijk ook om de schouders klemmen, maar dit is vergelijking met drukken op de schof minder erg. Een zadel deken met uitsparing zou niet zo heel veel helpen ben ik bang. Ik denk zelfs dat hij van achteren naar voren kiepert. Leen haar is een zadel uit of laat haar van iemand anders een zadel lenen om dan zowel het paadr te helen en haar te laten voelen dat haar zadel niet goed zit en dus niet fijn rijd. Als ze dan een ander zadel gaat kopen, laat haar dan iemand komen passen of dat ze er zelf naar de winkel gaat met paard zodat ze geen miskoop weer koopt.

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 9 augustus 2004, 22:20:


Als ze het zadel dekje niet goed omhoog trekken dan wel. Waar precies zit trouwens de plek. Boven op de schoft neem ik aan of niet. Je kunt zelf is kijken hoe het zadel licht als het iets meer naar achteren word gelegt in combinatie met een uitgesneden zadel deken die precies om de schoft heen hoort te liggen. Zo kan er niet veel fout gaan als het voor iedereen duidelijk is hoe het dekje hoort te liggen en het zadel in het midden.

Moeilijk z'n paard die toch zo braaf mee loopt. Probeer de mensen die hem rijden er ook bij te betrekken. B.v. voor een les met z'n alle is kijken wat dat paard nu heeft en hoe ze met z'n alle hem het fijner kunnen maken en de plek proberen weg te krijgen. Men leert wat bij en het paard is er blij mee. Natuurlijk moet de rij instructeur hier aan mee werken. Men rijd toch paard omdat men van de paarden houd en niet omdat men dat gehobbel zo lekker vind?

Misschien kunnen ze met z'n alle sparen voor een djel pad of waarschijnlijk nog beter maar wat raar een western pad er onder.

succes

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 8:41:

Een druk plek is niet chronisch. Een druk plek is een grootse aanduiding dat het zadel niet past. Zelfs daar luisteren mensen dus niet altijd naar. Heel jammer.
Dat heeft de eigenaar dan handig opgelost. Leuk is dit niet grrr.
Ja een blaar die tot bloedents toe is open geschuurt. Trouwens met een baar onder je voet loop je ook niet lekker of wel.

Antworod hierover via jmail.

branki schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 16:13:

Ik ken haar niet presoonlijk, maar dat komt nog wel.

Ik woon in Uddel bij Apeldoorn. Dus ook niet zo ver. Verder weet ik niet iemand voor je die dichtbij woont.

Trinity schreef op woensdag, 11 augustus 2004, 8:18:


Haar gewrichten lopen niet soepel, maar knikken bij een bepaalde beweging. Veel paarden hebben dat en is vaak een verkeert gedraait been en het kan ook uit de rug enz komen.

e m kraak schreef op woensdag, 11 augustus 2004, 15:28:


Even kort hoe ik het doe. Ik hak de oefening ook in stukjes. Wending om de voorhand naast schouder gevraagt en wending om de achterhand door wijken voor lichaamsdruk. Dus zonder aan te raken, maar enkel heel bewust richting schouder lopen of opzij lopen. Vandaaruit kan ik dan de kont mee vragen en heb je dus een schouderbinnenwaarts in eerste staduim. Zelf gebruik ik voor het goed uitvoeren ook een beetje clicker methode.

e m kraak schreef op woensdag, 11 augustus 2004, 16:35:


Is goed, maar word wel een heel verhaal.

Oké de basis is dat het paard gevoelig is op lichaamshulpen, dus door los werken enz. Gaat dit goed dan pas kun je beginnen aan de wending om de voorhand. Hiervoor heb ik het paard aan het halster en gewoon halstertouw. Ik sta naast het hoofd/hals van het paard met een zweep in mijn buitenhand. Deze lange dressuur zweep gebruik je om het paard licht an te raken, maar meer ook niet. Je staat dus recht naast het hoofd van het paard met de zweep recht langs het paard gericht en als dat niet kan schuin opzij. Door zelf een stap richting de kont te doen en aan te geven beweging te willen zou het paard gaan omstappen. Reageerd hij daar niet op dan is licht aanraken van de kont met de zweep een versterking van je hulp. Direct bij het ook maar 1 stap zetten of misschien bij een moeilijk paard enkel het nijgen opzij beloon je met het stem commando die je altijd gebruikt voor het belonen. Kan dus ook de clicker wezen.
Dit bouw je beide kanten uit totdat je het paard zolang achterelkar kan laten draaien zonder met zijn voorbenen mee te lopen. Door naar de kont te stappen geef je de hoofd en hals ruimte om te kunnen draaien. Doe je dit niet dan gaat het paard met zijn voorbenen een klein rondje om je maken.

De volgende stap die ik enkel gebruik om aan te geven dat het paard ook voor mijn lichaam opzij moet. Echt wending om de achterhand is heel erg moeilijk en daarom train ik dat pas in later stadium.
Je gaat met je beide schouders recht op het paard zijn schouder/hals staan. Zet een been naar voren en houd 1 hand uitgestrekt of beide zonder touw in je handen naar de hals/schouder. Het gewicht heb je op je achterbeen en ga dat langzaam op het voorbeen brengen. Hierdoor kom je steeds dichterbij totdat je het paard daadwerkelijk aanraakt. Ook hier kan het helpen een beweging te vragen om aan te geven dat het paard wel zijn voeten moet bewegen. De bedoeling is dat het paard al bij licht gewicht op jouw voorbeen uitwijkt. Ook hier natuurlijk goed belonen zoals het paard het kent.

Je kunt nu voor en achterhand van het paard laten bewegen. De volgende stap is het hele paard.
Ga net als bij de wending om de voorhand naast het paard zijn hoofd hals staan. Hou je schouders gericht op het paard zijn schouders. Je nijgt licht over richting het paard waarop het paard zou gaan uitwijken en direct daarop vraag je het paard zijn kont mee te nemen. Zelf stap je hierbij duidelijk over om het ten eerste voor te doen en zelf in de juiste positie te blijven. Ga mee met het tempo van het paard en hou je schouders ook in de beweging op de schouder van je paard gericht.

Het touw aan het halster is niet om er het paard mee tegen te houden. Dat doe je puur met je lichaam. Het touw is er voor om even een ondersteunende hulp te geven net als de zweep. Vind je paard het dan na toch alle voorbereidingen zeer moeilijk. Dan kun je het touw om de hals leggen om zo een duidelijker ophouding te kunnen geven zonder het paadr daarbij uit evenwicht te brengen.
Je positie moet je even zoeken. Bij een paard dat moeilijk opzij gaat en eerder naar voren sta je zelf ook wat meer naar voren.

Ik bedoel dat ik zowel geen clicker als een stem commando gebruik als voorstap van het belonen met voer. Dit doe ik nu trouwens wel om een bepaalde reden met mijn hengst. Mijn beloning bij de paarden is mijn lichaamstaal. De ontspanning en het iets naar achteren brengen van mijn heup en het direct alle signalen stoppen. Ik gebruik dus wel net als de clicker enkele voorstappen voor het belonen, maar niet zoals met bij clickeren doet.

Inge Teblick schreef op vrijdag, 13 augustus 2004, 17:27:


Zie je het smelten als toegeven aan druk?

Over het gewicht ben ik eens, maar zelf zit ik het liefst niet aan het hoofd. Begrijp dat je het nodig heb bij het "smelten". Ik moet hier nog even rustig over nadenken voordat ik er mee van zeg. Lijkt me iniederegeval mooi en leerzaam om dit te zien.

Inge Teblick schreef op vrijdag, 13 augustus 2004, 18:51:


Oké ik snap hem. Je vraag het paard te smelten bijzijn hoofd, maar verwacht dat daarbij de achterhand gaat dragen. Zelf gebruik ik hiervoor lichaamstaal en zonodig het licht aanraken van de bovenbeen.

Hier werk je naar toe. Jep, ben ik helemaal mee eens. Veel mensen zijn te veel bezig van voren of proberen het van achteren hard aan de gang te krijgen. Ik zeg ook altijd het paard moet het doen, wij niet.

Hu, deze vat ik niet helemaal. Bedoel je richting jouw? Als ik kijk op je site over het aanraken van het paard zijn schouder jouw hand denk ik daaraan goed?
Beteen even een vraag. Wat is precies de reden waarom je het paard dat heb aangeleert en zitten er geen nadelen aan zoals plat gedrukt te zonder enz.
Ik werk zelf met voorhand en achterhand omzetten met het gevolg daarna schouderbinnenwaarts. Heb ik al eerder hier beschreven.

Tja die zijn het belangrijkste hé.

Groetjes

Piet schreef op zaterdag, 14 augustus 2004, 20:57:


Tjonge, ja daar ben je dan wel van onder indruk hé en nu maar hopen dat het zo blijft. De eerste keer gaat het perfect en daarna lijkken ze het wel is vergeten te hebben. Geduld, geduld en nog is geduld. Wat leer je van paarden, geduld en nog veel meer natuurlijk.

Piet schreef op zondag, 15 augustus 2004, 9:43:


Het is wel leuk omdat Parelli juis het tegenovergestelde wil. Ben er alleen nog niet bij me zelf eens of hier geen nadelen aanzitten in de omgang.

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 15 augustus 2004, 10:38:


Leuk hë die dingen. Ik zal ook kiezen voor het laatsteJe kunt zelfs later de appels gaan verstoppen. Dus ergens onder waar ze ze echt niet kunnen zien. Wel zo dat ze wel kunnen vinden in het begin anders is de lol er snel vanaf.