Van gerst maak je lekker bier, maar geen paardevoer. Misschien dat de firma Mijten een pintje teveel op heeft, anders zouden ze dat als professioneel voerfabrikant weten en niet zo een verkeerd-suggestieve naam voeren. Of misschien verwacht de PR-afd. wel dat de klant onbewust de associatie met een pintje maakt...
Ik zal er niet op doorgaan - uiteindelijk zegt de opgegeven samenstelling niet dat er noemenswaard gerst IN zit. De opgegeven samenstelling zegt eigenlijk helemaal niets, en dat is nu net een goed voorbeeld van wat ik tegen industrievoeders heb. Wat zit erin?


kan werkelijk van alles zijn; lang niet alle granen (bijv. gerst ) zijn goed voor paarden.


ook dit zegt helemaal niets - het is de perfecte aliasopgave om er wereldwijd alles maar dan ook alles, tot Ricinusschroot toe, in te kunnen stoppen.


ziet er voor mij uit als het goedkoopste "onderhoudsvoer" dat er maar te krijgen is... vergelijk de diverse concurrenten.


De onontkoombare vitamines, eerder... dan kun je dat maar beter in een lijst zetten want mensen denken dat die dingen zo overvloedig nodig en gezond zijn, en nemen meestal toch niet de moeite om na te gaan wáár wát in zit.

En wat bedoel je met "geen chemische produkten"? ALLES is van nature chemisch, da's nogal een dooddoener maar niet minder waar. Maar mocht je toevoegingen als conserveringsmiddelen, kleurstoffen, e.d. bedoelen dan zullen die er wel als E-nummer op staan - er zit vast wel een antioxidant in. Niet ernstig overigens.

Ze zullen er niet meteen dood aan gaan. Maar ik zie inhoudelijk geen enkele reklame die me motiveert dit spul te kopen. Waarom voer je, als al, geen eerlijke produkten rechtstreeks van de boer (daar heeft die boer ook nog es meer aan als je als particuliere klant wat meer centen biedt dan de bulkindustrie)? Haver, lucerne... wortels, een appeltje, ga zo maar door... bij goede weidegang hebben ze niet eens "extra" nodig.

Groeten, Egon

Frans Veldman schreef op vrijdag, 9 juli 2004, 13:00:


Het lijkt mij dat "zoveel tegenstanders" gewoon niet naar die wedstrijden moeten gaan, maar zo logisch werkt het blijkbaar weer niet... Ik snap werkelijk niet waarom zoveel NSIJP-leden hun geld niet liever gesteden aan een lidmaatschap van NVVR ofzo, waar ze meer welkom zijn.


op http://194.109.87.156/ijs/v2/comm/thread.php?tid=31928&fid=4&lang=NL
"RE:RE:RE:RE:Hoe zat het nu met wedstrijden en ijzers?
Datum: 27-05-2004 Tijd: 22:58 Van: MARC (mdusseau@hetnet.nl)
Reageren

Om onduidelijkheid te voorkomen, op goedgekeurde NSIJP wedstrijden is het sinds twee jaar niet meer toegestaan om zonder beslag te rijden. Ook is het niet toegestaan om op deze wedstrijden te rijden met bitloze optomingen. De beslagregels en regels over optomingen staan in het reglement op www.nsijp.nl
Het reglement dat op de NSIJP site gepubliceerd staat is helaas niet meer het meest actuele reglement. Het NWR 2004 publiceer ik zo snel als voor mij mogelijk is. Voor vragen kan iedereen zich tot mij wenden, sportcie@nsijp.nl
Het is wat omslachtig maar het reglement op internet plus de aanvullingen en wijzigingen van 2003 en 2004 (zie IJslandse Paarden) maken voorlopig een compleet reglement. Voor meer informatie over reglementen raad ik iedereen aan ook te kijken op www.feif.org Daar staat het internationale reglement Fipo en ook de juryrichtlijnen voor de sportklasse.

Marc Dusseau
Sportcommissaris NSIJP"

en even verder:

"RE:RE:RE:RE:RE:RE:Hoe zat het nu met wedstrijden en ijzers?
Datum: 28-05-2004 Tijd: 08:19 Van: MARC (mdusseau@hetnet.nl)
Reageren

In de nationale en internationale reglementen is altijd beschreven wat is toegestaan. Dat betekent automatisch dat alles wat niet beschreven staat ook niet is toegestaan. Inmiddels vinden er binnen de FEIF discussies plaats over de reglementen. Sportgedelegeerden bekijken of het FIPO zo gewijzigd kan worden dat er juist beschreven gaat worden wat niet is toegestaan. De achterliggende gedachte is hierbij vooral dat er binnen een reglement meer ruimte moet ontstaan voor "goede" ontwikkelingen zonder dat er een eerst een traject van een aantal jaren moet worden bewandeld voordat iets kan worden aangenomen. Ik hoef vast niet uit te leggen dat hier ook risico's aan kleven. Dit jaar wordt er in sommige landen al getest met een liberaler bittenreglement en ik verwacht op de FEIF gedelegeerde vergadering ook een voorstel voor een vrijer beslagreglement."

en:

"RE:RE:RE:RE:RE:RE:RIJDEN ZONDER IJZERS IS TOEGESTAAN OP WEDS
Datum: 03-06-2004 Tijd: 22:53 Van: MARC (mdusseau@hetnet.nl)
Reageren


Esther,

Niet alles wat in reglementen staat is altijd even logisch. De reden voor beslag heeft alles te maken met de bescherming van hoeven op een verharde baan. Of je het hier nu mee eens bent of niet doet niet ter zaken, het is een internationale regel die ook door het NSIJP is overgenomen in het NWR. Een paard moet ook in Nederland aan vier benen beslagen op een wedstrijd komen, die voetnoot in het reglement geldt niet meer!
Overigens kan ik je melden dat er internationaal aan gewerkt wordt om het hoefbeslagreglement te wijzigen en wellicht worden onbeslagen paarden in de toekomst toegestaan.
Dan v.w.b. bitten en optomingen. Uitsluitend de vermelde bitten en hoofdstellen die zijn genoemd worden toegestaan. Dat betekent dat een bitloze optoming niet is toegestaan! In de toekomst gaat internationaal het bittenreglement ook op de helling maar of dat betekent dat er ook bitloze optomingen worden toegestaan durf ik niet te zeggen.

Groet, Marc"

Vandaag nog altijd op http://www.nsijp.nl/v2/docs/d32.pdf (NSIJP-wedstrijdreglement):
Artikel 4.
a. Zadel en tuig moeten in principe met het type van het IJslandse paard overeenkomen.
b. De volgende bitten zijn geoorloofd:
[en dan komen er wat beschrijvingen van bitten - maar nergens een verbod op geen optoming - juridisch zou gesteld kunnen worden dat men die niet vindt overeenkomen met het type van het IJslandse paard... denk ik ]
...
Artikel 5.
A Hoefbeslag
Alle paarden moeten beslagen zijn (zie noot 1).
...
Noot1:
Op Nederlandse wedstrijden blijft het mogelijk om met onbeslagen paarden te starten.

Het is dus die noot 1 die juist ongedaan gemaakt is.

Tot je dienst, Frans. En verder bemoei ik me er liever niet mee, anders krijg jij ook nog op je dak dat ik ook dit protest weer georganiseerd heb al weten wij beter...

Groeten, Egon

Esther schreef op vrijdag, 9 juli 2004, 15:00:


Het is een idiote club (nmm! hahaha ).
Maar daar gaat het niet om.
Het wereldje is echter zo klein dat het vast wel weer iemand opvalt dat ik al een paar weken hier op PN forum actief ben, en dan de link gaat leggen dat ik Frans tegen NSIJP opgestookt zou hebben... neeeeeeeee <zucht>

Groeten, Egon

fons tobe schreef op zaterdag, 10 juli 2004, 1:21:


Dat debiele grapje over mijn naam doet me vooral aan mijn lagere school tijd denken.


Pellets ZIJN een soort geperste korrels, mijn beste. Of is dit weer eens een staaltje van spraakverwarring tussen noorderlingen en zuiderburen?


Weet u wat? Dan voert u toch fijn gerst! Zit ik niet mee hoor, zolang ik uw DA-rekeningen niet hoef te betalen.
De geachte meelezertjes raad ik toch liever aan eerst te lezen:
http://www.thehorseshoof.com/oats1.html en
http://www.thehorseshoof.com/oats2.html
en/of het (uiterst begrijpbare) boekje:
Bouwman, H. (1988): Paardenvoeding in de Praktijk. Terra, Zutphen. ISBN 9062553583
(Met dank aan Isabel voor de recente links - die komen nu net mooi van pas, hahaha )


Pardonez moi! Ik acht mezelf toch wel het recht te hebben me af te vragen wat erin zit!
Maar als dit etiket u wel volstaat... droom gerust verder.


Wat moet ik hier nu weer mee? Granen zijn grassoorten... grassen zijn kruidachtigen... zoals ik eerder al vermeldde is de lijst van vitaminen waar een mogelijk tekort aan is een stuk overzichtelijker dan die waar het allemaal wél in zit... maar van grassen die als windbloeiers geen zaad zetten heb ik werkelijk nog nóóit gehoord.
Of hebt u soms een industrieel-agrarische kunstwei op doodgespoten substraat in uw hoofd?

Groeten, Egon

PS voor de geachte meelezertjes: Wat mijn ponnies dan wel eten... "gras, gras en nog meer gras", op stam, voorgemaaid, of gehooid dan wel voorgekuild, van mij bekende percelen overjarig blijvend grasland. Daarnaast haver en lucerne (ideale Ca/P-combi - de lucerne dus met name om de haver te compenseren) en andere lokale versprodukten. Dit doe ik al minstens 15 jaar zo zonder enige problemen, tegen alle nieuwlichterij in - ik was zelf echt blij verrast met die bevestigende links van Isabel! In de tijd dat Draupnir aan langeafstandsrennen deed voerde ik het oliëngehalte voor hem op, da's alles. Als iemand aangeeft er werkelijk in geïnteresseerd te zijn kan ik wel de nominale voedingswaarden, etc. geven maar veel nut heeft dat volgens mij niet.

astrid de rooij schreef op zaterdag, 10 juli 2004, 14:30:


In principe wel cultuurland - daar ontkom je in Ned. toch niet aan (ook het gros van onze "natuurgebieden" is cultuurland!).
Wat ik bedoel is "overjarig" in de zin dat ik er het jaar van door- of inzaaien geen belang bij heb; "blijvend" in de zin van traditioneel grasland - hoe langer dat meegaat hoe mooier het vegetatiepatroon wordt, maar dat betekent niet "niets doen" doch is juist het resultaat van ouderwets duurzaam boerenvakmanschap van o.a. oordeelkundig bemesten (mest niet gebruiken om planten zich te laten doodgroeien maar net genoeg zodat er een labiele situatie ontstaat waardoor ze iets harder gaan groeien en - eigenlijk gefopt en nodeloos - in "noodbloei" komen) en NIET doodspuiten (tijdig bloten helpt veel beter). Goede voorbeelden er van kunnen zijn: veenweiden, uiterwaarden, maar ook sommige stukken SBB voldoen wel (hoewel de laatste in rap tempo minder wordt door verruigting). Zodra ik hier 5 meter de grens over rij Duitsland in, is er opeens véél meer van
Het heeft natuurlijk plaatsgebonden altijd zijn eigen vegetatiekartering - dat lijkt me vanzelfsprekend. Optimaal oogsten doe je net ná de bloei (1ste snede dus vrij laat naar Ned. begrippen).

Van het "moderne" boerenvakmanschap waar de Ned. agrarische industrie Europees kampioen in is moet ik niets hebben.

Groeten, Egon

astrid de rooij schreef op zaterdag, 10 juli 2004, 15:11:

ja, dit jaar zit het niet mee - vorig jaar wel... hou je altijd.


ook waar


Drijfmest moet je tegenwoordig - naar industrieel-agrarische maatstaven die helaas ook voor "alternatieven" dicterend zijn in Ned. - injecteren. Daar verniel je je vegetatie mee. Wanneer je (voor de winter) vaste mest gebruikt heb je daar geen last van.
Een korreltje kunstmest is overigens ook niet verkeerd (het gaat om het spelen met de substraatwaarden, niet om produktiemesten), zolang je daarbij maar goed weet dat het niets aan de humeuze toplaagstructuur toevoegt.


Als je, zoals door jou ook aangegeven, de eerste snede na bloei oogst is er niets mis met de voedingswaarde. Integendeel.
De "2e snede truuk" is ontstaan doordat het boerengrasland veelal te geil werd om nog aan paarden (niet-herkauwers) te kunnen voeren.

Groeten, Egon

E Hanse schreef op zaterdag, 10 juli 2004, 23:22:


Komt 1 en ander niet omdat mensen in het algemeen geneigd zijn veel meer te slikken van een shettie dan van een "groot" paard (waar ze alleen al door formaat veel meer respect voor hebben)?
Er zit uiteraard verdomd weinig verschil in paardse omgangsvormen!

Groeten, Egon

astrid de rooij schreef op zaterdag, 10 juli 2004, 23:45:


Is dat zo een ouderwetse benaming dan???
Komt eigenlijk in hoofdzaak neer op overmatig nitraatgehalte

Huertecilla schreef op zaterdag, 10 juli 2004, 10:20:

Interessant! - bedankt voor de links :)
Vooral de documentatie tegen bitgebruik heel interessant.
Het halsterontwerp zelf heb ik toch nog wel een paar vragen/opmerkingen bij:
1) Mij lijkt de zeer strakke (1 vinger ruimte) lage neusriem niet zo fijn - drukt al gauw op uiteinden neusbotjes - geen mogelijkheid om mond te openen.
2) zitten de teugels elkaar niet in de weg waar ze kruizen onder de kaak? Kunnen haren tussen komen e.d. (voorál bij ijsco's )
3) de ID om trekkend aan de teugel liever te willen duwen (is dit begrijpbaar? hahaha ) is wel logisch, maar valt er niet iets nog beter te bedenken met dat effect?

Groeten, Egon

Huertecilla schreef op zondag, 11 juli 2004, 13:49:


Nóg strakker en lager dan al door Cook aangegeven???
(net even achter mond en 1 vinger ruimte)
Ik vind dat strák!!!
En pas op dat je die neusbeentjes niet breekt... ik bedoel: hou er een beetje rekening mee dat je zit te tiepen tegen onbekenden waarvan je met geen mogelijkheid kan inschatten hoe die gewend zijn "zacht" aan teugels te trekken...


Wat gebeurt er als de neusriem te hoog komt?
Kruipt een touwhalster niet op dan?


Wat is dan "normaal"? Als voorgeschreven voor Engels? Of Hannoveraans-laag? Mexicaans?

Juist vanwege ervaringsdeskundigheid neem ik je serieus. Vind het dan ook jammer dat je niet op mijn vragen ( nr8731 ) bent ingegaan.
Als het ook jouw bedoeling is de mensen te overtuigen dat bitten overbodig zijn, heb je mijn steun, maar ik zie de "ideale hoofdhulp" (die dus ook voor ingewikkelde gangenpaarden zou moeten werken) nog nergens...


Groeten, Egon

Beetje gegoogled, en het lijkt wel een modeshow... ook wat de bitless varianten aangaat - zo kom ik als wereldvreemde weer eens een beetje op de hoogte van de ontwikkelingen.
Maar niemand (behalve Cook dus!) bedocumenteert iets... wat is nu precies de inwerking van al die dingen?

touwhalster: lijkt mij uiteindelijk niets anders te zijn dan het simpelste nood-cowboy-halstertje... niets bijzonders eigenlijk, maar daarom nog niet slecht. De idee van toepassing bij leerproces is dat hoe lichter maar ook scherper ("scherp" kun je ook als "duidelijk" lezen!) het ding inwerkt het contrast tussen niet en wel inwerken gemaximaliseerd wordt. Waar ik absoluut niet van gecharmeerd ben zijn allerlei variaties om zo'n ding maar zo "scherp" mogelijk te doen zijn - knopen op nare plaatsen e.d.

sidepull: krijg ik het idee bij dat je net zo goed teugels aan een gewoon halster kan knopen. Net als bij touwhalsters massa's "modelletjes" van ontdekt...

bosal/cowboyhackamore: werkt toch net als touwhalster maar veel groffer?

meroth-bitless: de "eerste?" die naar de "duwkant" probeert in te werken?

cook-bitless: lijkt me een verbetering op meroth. Maar niet vergeten dat dit uit de TB racecultuur komt... nogal specialistisch en absoluut niet te vergelijken met lekker buiten recreatierijden.

Wat ik me nu afvraag is wat er gebeurt als je bij het cook-model de neusband (en die mag wat mij betreft hardstikke breed en superzacht zijn) wél hoger plaatst en het opsluitende kinbandje eraf haalt, en iets slimmers proberen verzinnen voor die teugelkruising onder de kin... ik denk dat ik dát maar es ff ga bouwen in de werkplaats... oja, niet vergeten eerst octrooi aan te vragen

Voor de rest kan ik vooralsnog eigenlijk niet tot een andere conclusie komen dan dat ik weinig verschil zie in de intentie van mechanisch dwingen tussen het gebruik van bit en het gebruik van allerhande zaken die op de minstens even gevoelige neusbeentjes (waarom anders al die harde dunne touwtjes?) inwerken.
Nmm zal het mechanistisch denken moeten worden afgeschaft voor dat dit ook maar iets werkelijk opschiet.
Ik ben nergens "tegen", maar als ik mensen kan overtuigen helemaal geen bit meer te gebruiken zal ik het niet laten (hoop dat Josien nog eens die bitten op inwerking natuurkundig narekent! ). Wanneer je al niet uitgaat van de dwangintentie maar van communicatiemiddel dan weet ik geen betere "praat"-bitjes dan óf ongebroken trens óf dubbelgebroken trens maar dan van de variant die NIET draait (het "Keltisch" bit dus). Naar mijn vaste overtuiging echter (en dat wordt wel degelijk ook door grote "namen" als Parelli ondersteund) moet je uitgaan van:
1) iets leren;
2) het geleerde oefenen (trainen);
3) het geleerde toepassen
4) op basis van het geleerde nieuwe dingen leren
Ik zie de plaats van mechanische dwangmatigheid in dit proces NIET! Ik zie dus ook de redenatie (al begrijp ik de beoogde enorme verbetering t.o.v. gangbaar in de TB-races weer wél) van Cook niet. Wat ik me wel kan voorstellen is dat "iets", geïnspireerd op het Cook-model, een verfijning kan zijn op simpelweg een teugel aan een stalhalster knopen, vooral vanwege het kruising-effect waardoor je aan de duwkant trekt.

Groeten, Egon

Piet schreef op zondag, 11 juli 2004, 15:05:


Zoals ik je lees heb je de calamiteit prima rechtgezet en goed afgesloten. Niks aan de hand. Ik zou gewoon doorgaan alsof er niks gebeurd is, maar kun jíj het gebeurde 100% uit je eigen hoofd zetten (en dus geen ongewenste afwachtings-spanning overbrengen)?

Groeten, Egon

Huertecilla schreef op zondag, 11 juli 2004, 15:54:


Onderbouw het me maar, por favor. Wat weegt zwaarder dan het aanbrengen van kaakfracturen die zelfs 1000-en jaren na dato door archeologen nog thuis te brengen zijn?

Ik ben er mee gestopt op het moment dat ik me dat realiseerde. Een bit is er altijd, brengt altijd schade toe, zelfs als je er niet aan trekt. Er is ook wel degelijk onderzoek naar gedaan, o.a. Utrecht (ook röntgenfoto's met werking bitten e.d.) maar daar heb ik de resultaten nooit van naar voren zien schuiven. In tegenstelling tot alle paardrijguru's die uiteindelijk ook zomaar wat beweren (en pakken wat er binnen hun perceptie en "methode" past) probeert die meneer Cook zijn halstermodel tenminste fatsoenlijk te documenteren. Chapeau!

Groeten, Egon

Huertecilla schreef op maandag, 12 juli 2004, 12:38:


Zwart-wit wel, maar daarom nog niet minder waar. Je hoeft bij "fractuur" natuurlijk niet direkt aan gebroken kaken te denken, maar significante beschadigingen aan diastema, en krassen op de (veel hardere) voorste molaren zijn kenmerkend. Heb je er wel eens foto's van gezien?


Maar met voldoende scholing heb je weer geen bit meer nodig...


Het vreemde is hierbij ook een soort discipline-clash waarbij de "klassiekedressuursupporters" (met bit) vinden dat de "circusjongens" (zonder bit - conditionering) niks waard zijn, en omgekeerd. Maar zelfs voor hogeschoolwerk is een bit niet onmisbaar. Mijn interesse ligt daar niet - stel het alleen maar vast.


Ik niet.


Als ik moet kiezen tussen mijn ponnie in de gehakt of jouw kind, dan hebben we mogelijkerwijs een probleem. Hangt wel van de situatie af.
Ik moet hierbij denken aan een hond die ik een jaar of 6 terug gered heb van een "spuitje" omdat ie een paar kinderen die hem (nmm terecht) niet aanstonden lichtelijk gebeten had... op zijn "onderduikadres" nooit geen last meer gehad.


Die teugel hoeft natuurlijk niet per definitie aan een bit vast te zitten, toch?


Dat hoor ik nogal eens, maar die ervaring deel ik niet.
Wel heb ik vaak genoeg gezien dat die "werklustigste" paarden op angst lopen. Dat is nmm toch wat anders.


Ik ken hier ook nog enkele ouwe agrariërs uit de "paardentijd" - hun inbreng is "100% op stem", en dat deden ze desnoods met 3-span wijd, wat geen grootspraak is maar waarvan ze me ook de antieke foto's trots hebben laten zien. Die paarden zaten natuurlijk aan mekaar geknoopt, en ze hadden 1 touwtje naar het leidpaard. Ze lachen zich slap om alle moderne menflauwekul, m.n. Aschenbach had niet kunnen dromen zo'n grote bron van vermaak te worden.
Natúúrlijk was dat een andere tijd, zonder druk gemotoriseerd verkeer e.d. maar doet niets af aan de dagelijkse vertrouwdheid die ze met hun paarden hadden. Hun eensluidende oordeel? "Als het niet vertrouwd is ga je er de weg niet mee op", en ze vinden haast alle mennerij van nu broddelwerk en "niet vertrouwd", en dat hangt (nmm) nauw samen met het verschil dat zij dagelijks 10 uur met hun paarden aan het werk waren en vaak zelf ook in de stal sliepen, terwijl het voor de hedendaagse menner een hobby is... voor als ie eens een uurtje over heeft. Een groen paard leerde het werk naast een oude rot in het vak, "vanzelf".
Ik heb overigens zelf geen verstand van mennen! Kan me wel makkelijk vinden in wat de opa's er van vinden. Als we het breed erover eens zijn dat onder het zadel een bit een paard niet tegenhoudt, waarom moet dat aangespannen dan ineens wel kunnen? Inconsequent?


Grappig, ben tot exact dezelfde nmm logische conclusie gekomen, in 2001 op www gezet op o.a. http://home.wanadoo.nl/mh/index2e/relhors.html . Wat dan de datering terugbrengt naar minimaal 14000bC in plaats van 4000 - 6000bC.


Groeten, Egon

lotte schreef op maandag, 12 juli 2004, 14:19:


Onder voorbehoud dat ik alleen af kan gaan op jouw stukje uitleg, doet het mij heel erg aan een sociale stoornis denken wat komt doordat jouw paard (denk ik) met haar moeder ALLEEN geleefd heeft, en er niet of nauwelijks naar is omgekeken.
Allereerst: wordt niet boos, en blijf rustig en kalm. Met boos worden, lawaai maken etc. bevestig je haar alleen maar.
Of de socialisering met andere paarden nog goed komt ligt denk ik aan de mogelijkheden; wat ze nodig heeft is een kuddeverband met minimaal standhengst en leidmerrie, verschillende leeftijden ook... een wintertje in een stabiele groep met veel ruimte, en vind dat maar eens in de Ned. hippische cultuur
Met wat ik van de gemiddelde manege weet wil het in ieder geval niet. Dat de andere pensiongasten daar het niet zien zitten dat hun paarden gemolesteerd worden lijkt me duidelijk, maar moet jouwes nu dan de dagen slijten in eenzame opsluiting in zo'n boxje? Daar wordt het alleen maar erger van - kun je beter een ander paard nemen. Sociaal leren doet ze alleen als de situatie er geschikt voor is.
Het lijkt me ook een typische kandidaat voor join-up, maar da's vakwerk en ik weet er niet veel die dat én kunnen én gemotiveerd zijn om dat voor jouw paard (incluis opvolgende training uiteraard!) te doen. Da's ongeveer net zo moeilijk als een goeie draversmid vinden zonder een beste zak met centen.
Je hebt een PROBLEEM
Schiet je niet zoveel mee op misschien.... Groeten, Egon