Spirithorses schreef op maandag, 27 september 2004, 14:27:


300 á 400 begrippen mag je zeker op rekenen.

Wat het "Swahili" betreft.... Zolang een taal niet gemeenschappelijk is geleerd is communicatie niet zinvol, of je nu tegen een paard of een andere mens praat.
Twee zoogdiersoorten, mensen en paarden, vinden elkaar vooral heel verschillend en gebruiken van nature deels andere communicatiemogelijkheden. Deels, want mensen gebruiken (veelal onbewust) tevens constant lichaamstaal naast het vocale gebabbel dat paarden vreemd is. Echter die menselijke lichaamstaal heeft deels weer niet dezelfde betekenissen als die van paarden. Dit is denk ik zo ongeveer de uitgangssituatie...

Dan hangt het verder af van de situatie, en wat je met je paard wil, hoeveel tijd je samen doorbrengt, wat je samen doet. Dat bepaalt wat nuttige communicatie voor jullie wordt.

Nog niet zo lang geleden wou ik hier eigenlijk ook verkondigen dat jullie es moesten ophouden met dat gezemel wat je paarden toch niet verstaan, en in plaats daarvan te beginnen aan het opbouwen van een wel gezamenlijke woordenschat. Dat laatste lijkt me nog steeds relevant voor wie dat leuk vindt, maar van het eerste ben ik ondertussen minder overtuigd... het al dan niet oeverloos OH-en maakt namelijk ook deel uit van jouw persoonlijkheid; misschien moet je, als je veel OH'd, wel een paard zoeken die daar van houdt... IK zou er gek van worden!

Maar er zitten aan communicatie dus ook andere kanten dan alleen bewust een boodschap willen overbrengen.

Groeten, Egon

Michiel schreef op maandag, 27 september 2004, 14:32:


Ben ik geïnteresseerd in. Hebben jullie een archief online dat ik zou kunnen doorkijken? Zoja, URL?

Groeten, Egon

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 28 september 2004, 8:20:


Wat dit aangaat kan ik je ONgerust stellen: het werkzame gehalte van sommige toxinen is deels zelfs hoger dan in grotere planten, hetgeen de kleinere opname compenseert.
In andere woorden is het opeten van een klein jong plantje even giftig als het opeten van een grote.

Groeten, Egon

Wil schreef op woensdag, 29 september 2004, 17:33:


NEEEEEE
Kleintje juist nog (relatief) giftiger dan volwassen!

Arabesk schreef op woensdag, 29 september 2004, 23:28:


Het gaat niet om een lijst met onderwerpen, of wie hier "mogen komen". Dat maakt Frans wel uit - het is uiteindelijk zijn website.

Ik kom hier maar om 1 reden: dat we proberen EEN VERSCHIL TE MAKEN.

Gisteren was ik nog op de paardenmarkt te Roden... met beide voetjes dus stevig in de "normale" paardenwereld. "Middeleeuws" is daar nmm het juiste woord bij. Voor mezelf is echt wel duidelijk dat wij ontzettend elitair en on the egde of science bezig zijn. Dat is nmm geen reden het niet te doen, in het belang van de ponies.

Wie liever de gebruikelijke meningen in het wedstrijdcircuit, of bij de enduranceclub, of op Bokt wil navolgen verdoet echter de tijd door mijn meningen te lezen.

Groeten, Egon

Bij de foto op

http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/vries2003/

Ik kom wel eens vaker op vee- en paardenmarkten. Overigens niet omdat ik die zo leuk vind. Je vindt er naast middeleeuwse mensen een concentratie van weggegooide paarden en ponies. De laatste halte voor het slachttransport, tenzij een enkeling nog geluk heeft.

Daar is ook deze foto gemaakt. Een lieve schimmelmerrie van pas 9 jaar. Afgedankt. Met (vooral zichtbaar) een rugvergroeiïng exemplarisch voor op te vroege leeftijd te zijn bereden.

I rest my case.

Groeten, Egon

Piet schreef op donderdag, 30 september 2004, 6:19:


Zelfs jij, Piet. Die rug is NIET extreem - ik schreef toch exemplarisch? Vraag anders een DA hoe en wat, want dat weten ze wel maar de Januskoppen houden hun bek dicht, daarbij werkt de meerderheid toch al in de bio-industrie. Ik heb vaak genoeg een pony in dat model gezien helaas...

De reden waarom er geen maneges vol mee staan is een andere: die kopen nl. hun paarden liever op uitgegroeide leeftijd, en dan natuurlijk niet de reeds doorgezakte. Ook achter de schermen van de toeristische paardenindustrie kan het verloop trouwens hard gaan; zo ken ik een kinderkampen-manege waar ze ieder jaar een vrachtje goedkope oostblokpaarden kochten, die worden dan 1 seizoen volkomen afgeragd vóór ze op slachttransport gaan - dan hebben die k*tbeesten feitelijk geen cent gekost. Zaken zijn zaken.

Er zijn natuurlijk ook totaal andere bedrijven. Zoals Pien wil dat wil opbouwen, of zoals van mijn goede oude vrind Werner te Havelte, waar de 60 ijslanders nog 40 jaar mogen en kunnen worden. Echter ook in de ijslanderwereld heeft de snelle wereld al aardig toegeslagen. En dat brengt me op de volgende vraag:

Moet een pony eigenlijk wel zo oud kunnen worden en een leuk ponyleven hebben *?*
Ja, wettelijk wel, maar die hele dierenwet (GWvD) is lariefarie - dat weet iedereen. Eigenlijk ken ik relatief maar heel weinig mensen die niet binnen 10 jaar op een pony zijn uitgekeken... óf "iets anders zijn gaan doen" óf een andere pony hebben. En kinderen groeien op, waardoor hun pony ook al behoorlijk snel een surplus wordt.

Groeten, Egon

Frans Veldman schreef op donderdag, 30 september 2004, 14:29:


Beste Frans, ben blij dat je nu toch als beheerder weer eens hebt laten horen wat hier de bedoeling is :)

Uiteraard weet ik ook wel dat de praktijk steeds weer niet uit een zwart/wit situatie bestaat maar uit een schakering van grijzen. Toch zijn er dingen die ik stomweg niet verstandig vind om uit te dragen of ook maar op in te gaan, zoals jij vindt dat ieder hoefijzer er 1 teveel is (is ook zo, maar behoudens DA-diagnose "fixatie" nmm, dus zal er vooralsnog een enkele veterinair specialist op dit gebied nodig blijven).

Daarnaast kan ik me prima voorstellen dat medegebruikers zich ook elders oriënteren... waaruit met grote kans van slagen verschillen naar voren komen met wat bijv. op Bokt wordt beweerd of aangeraden. Toch mag ik aannemen dat de meesten hier oprecht begaan zijn met hun paarden. Ik kan daarin alleen maar aanraden: "mensen, ga zelf nu eens onbevangen logisch zitten nadenken. Niemand anders, ook wij niet, kunnen dat voor je doen al was het maar omdat iedere situatie, ieder paard en iedere mens verschillend is".
Laten we ons bij het handvest proberen te houden.

Groeten, Egon

marjolijn schreef op Thu, 30 Sep 2004 16:00:04:


Dank voor het opzoeken - in het verhaal op deze webpagina kan ik me voldoende vinden. :)

Groeten, Egon

Sanet schreef op vrijdag, 1 oktober 2004, 22:52:


Nee, met ijzers is veel schadelijker. Vanwege andere trillingsfrequenties. Daar is nou toevallig eens wel onderzoek naar gedaan.


Nee, integendeel

Groeten, Egon

Nick Altena schreef op vrijdag, 1 oktober 2004, 23:46:


Hebt gelijk, Nick.
Maar nou ben ik wel es zo gek geweest mn klompen te beslaan...
Moet zeggen dat ze dan erg lang mee gaan, en het trapt geweldig!
Maar lekker lopen doet het voor geen meter.
Als je het effect van hoefijzers praktisch aanschouwelijk wil maken is het misschien niet zo'n gek idee

Groeten, Egon

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 9:17:

[KNIP]

Los van dat 3 jaar borstvoeding voor mensen biologisch heel normaal is... dat ze hun babies zo vroeg afspenen is eigenlijk alleen maar een economisch gegeven...maar ja, hond en dier is niet te vergelijken uiteraard, maar DENK dat ...



OK, opnieuw... hoe vaak heb ik, ook op dit forum, nou al niet gezeurd over "mensen en andere dieren"? Mensen zijn ook maar gewoon zoogdieren. Soms lijkt dat gegeven zelfs geaccepteerd te worden, rationeel dan. Ik heb echter grote moeite te geloven dat het emotioneel geaccepteerd wordt, dat het geaccepteerd is op bewustzijnsniveau.

Nu hoop ik eigenlijk dat jullie mij kunnen helpen dit zo te verwoorden dat het wel begrepen wordt... of wellicht is "begrijpen" het goede woord niet want dan zit je weer in de rationele hoek, maar hoe kan ik mensen nou doen voelen dat ze ook maar gewone zoogdieren zijn? Dat mensen en andere diersoorten weliswaar als soorten ieder voor zich steeds weer een beetje verschillen, maar vooral erg op elkaar lijken en vaak heel goed vergelijkbaar zijn?

Groeten, Egon

Sanet schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 12:58:


http://www.dallmer.de/hufschuh/index_2.html
http://www.smit-rijssen.nl/
http://www.horsneaker.com/
http://www.marquis-vetec.com/start_eng.htm
http://www.swisshorseboot.de/com/html4/index.html
http://www.easyboot.de/
etcetera...

Groeten, Egon

Martien van Schubert schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 13:08:


Misschien had ik "besef" erbij moeten zetten...


[GROTE KNIP]

Ja, ik denk dat het echt van groot belang is, en ik krijg het alsmaar niet zodanig onder woorden dat het bij anderen overkomt. Vooral bij "paarden" zit je maatschappelijk in een spagaat nog groter dan bij gevoelens t.o.v. bio-industrie (wel degelijk rechtstreeks vergelijkbaar met maatschappelijke verdringing zoals bij concentratiekampen); aan de ene kant al dan niet werkelijk gemeende gevoelens van mensen naar paarden op persoonlijk niveau, en aan de andere kant het slachthuis.
Nmm is het een van de grootste basisproblemen, die "partnerschap" in de weg staan. De oorzaak is niemand "schuldig" aan - het is een biologische programmering op de species-interne perceptie. Maar mensen zouden er overheen kunnen kijken, als ze maar echt willen. De opportuun-ongelijkwaardige benadering komt nmm onherroepelijk tot uiting in de basis van ieders attitude naar zijn/haar paard.

Een aspect dat misschien ietwat duidelijk maakt: op
http://194.109.87.156/ijs/v2/comm/thread.php?tid=35675&fid=1&lang=NL
een lange discussiedraad over het dodelijk ongeval te Melderslo.
Veel deelneming natuurlijk met de nabestaanden e.d., en de gebruikelijke ergernis aan het verkeer dat geen rekening houdt met paarden, en die onberekenbare paarden toch... maar echt NIEMAND die ook maar de schijn van aandacht heeft voor ook 2 doodgereden ponies.
Als die wichters op de fiets hadden gezeten was het menselijk drama niet minder groot geweest maar zou er evenmin aandacht voor de kapotte fietsen zijn geweest, zou zelfs de media-aandacht de helft zo groot niet zijn geweest.

Een andere, dit keer taalkundig/semantische, is de ver-ONpersoonlijking van paarden; men spreekt over HET paard, onzijdig, een ding. Vergelijkbaar met jagersjargon, waarin de te bejagen dieren op vergelijkbare wijze veronpersoonlijkt worden tot het haas, het ree e.d.

Groeten, Egon

Jolijn Zegwaard schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 16:06:


OK, dan kan een minderheid van een minderheid van een minderheid me al prima volgen in de rationele vaststelling dat wij mensen een soort zoogdieren zijn. Maar is dat een identificering?

Maar help me nou eens met het formuleren voor een gemiddeld "paardenpubliek"... dat zegt "partnership" met hun paard te willen (wat ook alweer een minderheid is t.o.v. de slavendrijvers). Dat daarvoor een mentale openheid nodig is, minstens van 1 kant (die van jou!), om als mens-beest gelijkwaardig (niet gelijkvormig) aan paard-beest te opereren. Over de species-grens als identiteit heen kijken schijnt zo verdomd moeilijk te zijn!
Van daaruit wordt de rationaliteit namelijk zo'n stuk makkelijker (nmm!); het inleven in ethologie en "paardentaal", van daaruit het scala aan "onze" psych-wetenschap toepassen etc.
Antropomorfiseren "mag niet", vindt zelfs onze Frans ook en in de door hem aangehaalde settings heeft hij gelijk, maar biologen kunnen weten dat een zekere mate van antropo- alswel zoömorfisering inherent is aan de gedomesticeerde situatie. Van Hooff (cs.) kwam daar in de jaren 70 al mee in o.a. zijn "Algemene en theoretische aspecten van aggressief gedrag".

Groeten, Egon