Ans Jondral schreef op zondag 5 november 2006, 21:46:


Buck is ook maar een heel gewone pony zonder bandages en met heel gewone gangen en zelf ben ik bepaald geen toonbeeld van gratie en kan ik beslist niet in de Anky-gids... het maakt AdB niks uit, ik heb hem er nooit op kunnen betrappen. De man kijkt alleen naar het bewegingsmechanisme van het paard en hoe jij erop zit.
Ik zie bv wel dat mensen beslist NIET hun binnenteugel los durven laten als hij het zegt. Dat schijnt voor sommigen zo moeilijk te zijn... Volg gewoon op wat hij zegt en vertrouw erop dat hij gelijk heeft.
Ga je niet vooraf al zitten generen, dat breng je alleen maar op je paard over en die snapt niets van zo'n gevoel.
Je paard loopt kreupel en je wil leren hoe je daar "omheen" moet rijden om hem goed en soepel te laten lopen. Dat is het uitgangspunt, daarvoor ben je daar. Niet om te laten zien hoe 'n leuk stel jullie zijn!

Wat je schrijft over links en rechtsgebogen en dat het niet lijkt te kloppen, zal vanzelf duidelijk worden. Een linksgebogen paard zal zijn rechterbenenpaar zwaarder belasten, deze benen zijn daardoor sterker. Op het moment dat dit tot overbelasting voor of achter leidt, zal het paard deze juist gaan ontzien. Beoordelen of een paard links- of rechtsgebogen is, is dus eigenlijk pas mogelijk wanneer de kreupelheid opgeheven is.

En het is inderdaad tamelijk onhandig om samen les te nemen en continu op te letten of de aanwijzingen voor jou of voor de ander bedoeld zijn, maar dat snap je zelf ook wel! Nog een tip: Laat iemand het filmen, want je vergeet in de opwinding, de zenuwen en de euforie essentiele dingen die je nodig hebt als je straks weer in je eentje verder moet. Ik wens je succes!

Havank schreef op dinsdag 7 november 2006, 9:23:


Het is: blootsvoets. Sorry dat ik even ingrijp, kan het niet laten. Zoals het er nu staat lijkt het of dit paard met bloed gevoerd wordt volgens aloude engelse trainingsinzichten.

e m kraak schreef op woensdag 8 november 2006, 2:22:


Sorry hoor, die ethische beste methode is toch echt alleen de jouwe. En die van de IJslanders natuurlijk.
De veulens opeten omdat het je het nu eenmaal belangrijker vindt om je paarden te laten seksen en geen nageslacht wil, vind ik ethisch niet verantwoord.
En wat te zeggen trouwens van het afspenen van zo'n ongewenst veulen? Geleidelijk opeten...?!

Frans Veldman schreef op woensdag 8 november 2006, 10:59:


Als ik zijn theorie volg, krijg je na een jaar of 5, 6 een gezonde, zichzelf in stand houdende kringloop: goede bodem, goed gras, goed hooi, gezond vee, geen krachtvoer nodig en goede mest. Omdat er drijfmest in het land geïnjecteerd wordt, beïnvloedt dat de kwaliteit en samenstelling van het gras en dus ook het hooi dat ervan gewonnen wordt. Als de buurman het doet, komt het via grond- en of slootwater ook enigszins in jouw stukje terecht. Of je koopt hooi bij een koeboer die met drijfmest heeft gewerkt, dat zijn er zoveel. Dus zelfs als je niets bijvoert, geen supplementen, geen krachtvoer, dan nog kan het zijn dat het gras en/of hooi je paard "zuur" maakt en daarmee bevattelijk voor stofwisselingsstoornissen.
Frans, ik ga je ongevraagd de documentatie mailen.

Frans Veldman schreef op woensdag 8 november 2006, 18:11:


Ik ben het met punt 2, 3 en 4 niet eens.
Het functioneren en de aard wordt aangetast, maar wordt niet persé slechter. Waar je geen behoefte aan hebt, mis je ook niet.

"Een zielige afspiegeling" is een gekleurde beleving. Ik ken veel gecastreerde hengsten die geen zielige afspiegeling zijn van wat ze hadden moeten zijn maar normale blije paarden.

Het buikvlies moet alleen geopend wanneer er één zaadbal in het lieskanaal of buikholte zit zoals bij een klophengst. Bij de meeste hengsten hangt het setje gewoon buiten en spreek je niet van een buikoperatie.

Wil schreef op woensdag 8 november 2006, 21:44:


Heb je gepb-t.

epona schreef op woensdag 8 november 2006, 23:06:


Hoi Ina,

Ik zie wel eens cursussen freestyle en Monty Roberts-achtige praktijken. Op zich vind ik dat ook een leuke speelmethode en ik pas het regelmatig toe, allebei mijn paarden vinden het leuk. (Ik geloof by the way niet dat het als angstaanjagend wegjagen wordt ervaren). Het grote verschil is dat ik het slechts een paar minuten doe met veel snelle variatie: stap, draf, linksom, rechtsom, snel wenden, half rondje galop, HO uit galop, stukje achterwaarts en vertrekken in galop, zoiets. Na die enkele minuten vraag ik hem bij me en is er rust en een kriebelbeloning.
Op cursussen en demo's zie ik vaak dat er véél te lang doorgegaan wordt, wel 20 minuten lang, waardoor het vreselijk saai wordt. Het ene paard gaat dan lopen klooien (snel omdraaien, racen, de hoek in), de ander hobbelt door omdat ie nu eenmaal een brave is en weer een ander wordt boos omdat ie de lol er niet van inziet.
Als je let op je paard, zie je wanneer de verveling dreigt toe te gaan slaan en kun je het vóór zijn.
Als jouw paard boos wordt, ben je misschien al te lang doorgegaan? En snapt ze niet waarom ze het leuk moet vinden?

ebby schreef op vrijdag 10 november 2006, 1:20:


Hoi Ebby,
Op de Utrechtse heuvelrug had ze er geen last van en daar waar ze nu staat -in elk geval waar ze stond toen ze synchroon met het warme weer schuurde- wel? Waar was dat gebied, waar ze last had? Wat voor soort weiland was dat als je het vergelijkt met de Utrechtse heuvelrug? Stonden er koeien in de buurt, was het van een koeboer? Werd er mest op uitgereden?

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 10 november 2006, 15:10:


In het AD van 8 november stond een interview waarin Lootsma zei dat hij geen paarden naar Italië ging sturen, maar dat hij ermee fokte voor de handel; dat levert meer op. Als er eentje iets mankeert, gaat hij naar de slager, in Nederland, zoals wel meer handelaren dat doen. Het openen van het gironummer noemde hij absurd.

Piet schreef op vrijdag 10 november 2006, 16:33:


Afgelopen woensdag mocht ik een kijkje nemen in natuurgebied "De stille kern", waar De Zonnehoeve (Flevopolder) haar paarden laat opgroeien en leven. De Zonnehoeve fokt paarden, gebaseerd op Connemara's en kruist ze met springpaarden zoals Holsteiners en Zangersheide-paarden omdat dat een goede mix oplevert. Er wordt niets aan ontwormen, inenten of bekappen gedaan, de paarden leven er gewoon in het wild en krijgen zo een prima start: afgehard, gesocialiseerd, bestand tegen infecties en ze leren uitkijken. Rond hun vierde worden ze verkocht, want het is natuurlijk wel een bedrijf en geen opvangcentrum. Met de talentvolle rijden ze zich zelf in de kijker, zodat er wel eens eentje "echt goed" verkocht kan worden.
Ze mogen 4 grote gebieden gebruiken. Op het stuk van zo'n 100 hectare, dat wij bezochten, liepen 70 paarden, die zichzelf in groepen hadden gedeeld, overwegend merries van verschillende leeftijden. Deze groepen blijven doorgaans gelijk, een enkele overloper daargelaten. Het enorm uitgestrekte gebied is ruig met grassoorten, bossen en struiken, met (ooit aangelegde) heuvels en greppels. We hebben 2 uur rondgereden en 3 groepen ontmoet, zo'n 25 paarden in totaal. Dat bleek nog mazzel, want het komt ook voor dat je niets te zien krijgt. Wanneer het koud en winderig is, gaan ze tussen de dichte bomen staan en zie je ze niet.
Ik zag hele stukken dood bos met afgeknaagde espenstammen, blijkbaar erg lekker.
Wanneer de paarden de Patrol zagen aankomen, kwamen ze aanlopen, omdat ze altijd wat brood gevoerd krijgen. Maakt het vangen later makkelijker. Verder waren ze over het algemeen schuw t.o.v. mensen. Wat mij opviel was dat ze elkaar flinke klappen uitdelen, echt niet subtiel. Wat nou alleen maar positief belonen...!
De vrijpostigen probeerden raamrubbers van de auto af te slopen of een voet tussen het wiel en wielkast te krijgen. Aanraken was amper mogelijk.
Wanneer men wil fokken met een bepaalde hengst, wordt die gedurende de dekperiode bij een groepje merries gezet.
De eigenaar vertelde dat er af en toe een warmbloed tussen zat, die de winter niet aankon, zeker wanneer er ook een veulen bij liep. Blijkbaar kan niet zomaar elk paard overschakelen. Voor de ponies is het nooit een probleem.

Het doel is, als ik het zo bekijk, niet om "natuurtje" te spelen, maar een sterk en behendig type paard te fokken.

Anna van Rheeden schreef op zaterdag 11 november 2006, 2:06:


hoefbekappraktijk
Leuk woord voor galgje.

Huertecilla schreef op zaterdag 11 november 2006, 10:22:


"peng-peng!"

Edith Hartog schreef op zaterdag 11 november 2006, 13:22:


Ik heb het al eens eerder gemeld, het verschilt per paard wat ie prettiger vindt. Een paard met een goede balans hoeft zijn benen niet zo wijd te zetten om overeind te blijven en kan dus in een tweepaardstrailer goed uit de voeten. (Zo'n paard houdt bv met rijden ook keurig halt met zijn achterbenen eronder). Claustrofobie en de nabijheid van een ander, eventueel onbekend of niet bevriend paard, doen niet terzake, heb ik tot mijn verbazing gemerkt. Blijkbaar wordt het tussenschot ervaren als wat het is.
Een paard die wijder moet gaan staan en minder eigen balans heeft, staat stiller/beter in een anderhalfpaarstrailer, omdat daar ook ruimte is om de voeten wijd neer te zetten. Je ziet het als je aankomt en de klep openmaakt: wijdbeens en gestrekt.
Vergelijk het met reizen in de tram of bus: Moet je breed staan of is je evenwicht zo goed dat je dat niet hoeft?
Ik reis errug veel met de trailer, ook met andere paarden en dat is mijn ervaring.

Spirithorses schreef op zaterdag 11 november 2006, 18:09:


Pien, ik dacht dat jij op de Malibaud overgestapt was?

Tinker schreef op zondag 12 november 2006, 11:21:


Ik vind dat het beslist geen wetmatigheid is dat een paard over het algemeen liever smal dan breed staat, maar dat zal Frans zijn ervaring zijn. Normaals, het verschilt per paard en daarom is het handig als je beide opties met je eigen paard kunt uitproberen met een geleende trailer, voordat je er zelf een aanschaft.
Ik gebruik beide opties omdat een vriendin een tweepaardskar heeft en we soms samen reizen, zelf heb ik een anderhalf-.
Buck valt in elke bocht om wanneer hij in een tweepaardstrailer staat, zowel op de linker als rechterhelft. Het als steun gebruiken van de wand werkt blijkbaar niet voor hem en het vloeroppervlak is te klein om wijder te kunnen staan. En hij is niet de enige, ik ken meer paarden die dat doen. Dat hij wijdbeens staat in de anderhalf... ik denk dat het met de veronderstelde vermoeidheid wel meevalt.
Cadiz wordt juist onrustiger van zoveel bewegingsruimte en staat stiller in een tweepaards. Staat altijd mooi vierkant als je de klep openmaakt, achterbenen naast elkaar eronder. Inmiddels zijn ze het reizen zo gewoon, dat ze vaak niet eens meer mesten in de kar. Kortom: alles went.

Eenpaardstrailers worden al lang niet meer gemaakt, hoogstens kun je ergens een antiek exemplaar op de kop tikken, maar ik zou me ernstig afvragen of je daar je geliefde paard aan wil blootstellen. Daarbij is het bodemoppervlak erg klein tov de hoogte, het ding wil daardoor makkelijker kantelen (mede omdat het grootste gewicht van een paard zich niet op de bodem maar hoger bevindt) en het risico op een rotte bodem, slecht onderstel en algehele overgeschilderde verrotting is reëel. Nog een nadeel is dat je er niet langs kunt wanneer het paard erin staat, maar altijd buitenom moet.