eddy DRUPPEL schreef op woensdag 30 mei 2007, 9:32:
> Spirithorses schreef op woensdag 30 mei 2007, 8:46:
>
>> Conrad van Pruijssen schreef :
> ergens midden boven , Will paar stappen verder aan de poort
> samen met Esther . Het zijn flitsen maar het zijn belangrijke
> flitsen geweest voor mij want die sterkte uitte zich in
> vertrouwen en dat ging weer integraal naar de paarden.
Dank je! Dit is ook fijn om te lezen! Ik loop hopeloos achter jongens... had mijn aandacht bij andere dringende zaken nodig maar zal alles bijlezen.
Mijn mening is dat Eddy heel duidelijk, ook nog op een humorvolle en heel eerlijke wijze heeft laten zien hoe een hond gehoorzaam kan zijn, een gevoelig maar móói tiepje als Rammeke het volste vertrouwen bleek te hebben en Eddy een PERFECTE timing heeft om te weten, en public, wanneer hij moet stoppen.
Het was heel duidelijk te zien aan Ram. Alleen het zadel erop was m.i. voldoende.
Helaas hoort een deel van het publiek echt niet dat het om een niet zadelmak paard gaat. En ook niet dat het paard + eigenaar niet gewend zijn om op te treden.
Dus als de publieksverwachting is.... oh: binnen 10 min. zit hij erop.... dan zijn ze bedrogen uitgekomen. Als je invalshoek anders is, en je hebt het wél gehoord, was dit een prachtig resultaat! Ik vond ook niet dat het ten koste is gegaan van de paarden!
Eddy heeft m.i. ook heel duidelijk laten weten dat voor geen één paard sporen of bit noodzakelijk is en ik denk dat die boodschap wel over is gekomen.
Zowel bij Rammeke, en later, toen Illias in de ring kwam, een mishandeld en getraumatiseerd paard, bleek ook wederom het grote vertrouwen in zijn leider, Eddy.
Dát is belangrijk!
Je kunt ook als 'entertainer' een vals verhaaltje neerzetten voor publiek, en stiekum thuis getraind hebben.... Publiek krijgt dan wat het verwacht, maar NIET de waarheid...
De waarheid is wat Eddy heeft laten zien.
Dat het dus niet altijd van een leien dakje gaat. Dat paarden extra zenuwachtig zijn als ze voor het eerst in hun leven in een showring gaan, op stal moeten staan, kennismaken met herrie en publiek...
Mijn eigen Chaser, dóór en dóór mak is nagenoeg niet te houden in een showring.
Kompleet ander paard. Of er nu 1 of 2000 man op de tribune zit, dat ziet een paard niet!
Hij hoort de muziek, verlichting, vlaggen en denkt... oh shit! En gaat lopen...
Doet z'n best zoals hij denkt dat hij het allermooiste is.... Leverde weleens plaatjes van zijn onderkant op.... nou en?? Gewoon blijven lachen. Geen stalen zenuwen dus!
Het gaat om de boodschap: geduld, geen bit, geen sporen en een duidelijke heldere training.
Geen enkele trainer, hoe ervaren ook, kan precies voorspellen wát een paard in de showring doet. Het zijn en blijven (vlucht)dieren.
Groetjes,
Wil.
Warboel
