Jolijn Zegwaard schreef op zondag, 3 oktober 2004, 19:38:


Dat is wel heel erg lullig... maar goed, met de eigenaresse van Angel, mijn verzorgpony heb ik ook regelmatig dit soort dingen meegemaakt. Het is een beetje een warhoofd. Spreken we om 9 uur 'sochtends bij Angel af, omdat ik wat problemen met haar heb (ze wil het land niet meer uit... ) ennuh, dan belt ze om half 10 dat ze zich verslapen heeft en dat haar kinderen ook nog eens vrij zijn, en dus niet kan komen. Beetje jammer allemaal. Gebeurt ook best wel regelmatig. Dus misschien dat die vrouw ook zo'n warhoofd is. Of ze wil inderdaad van je af. Maar dan denk ik eerder dat ze niet meer gereageerd had op je mailtjes, en je in ieder geval niet gebeld had... tenzij 't echt een bitch is natuurlijk.... mja... afwachten maar. Misschien dat ze weer contact met je opneemt, ik zou me nu in ieder geval even stil houden...

Succes...

Marion Aalberts schreef op zondag, 3 oktober 2004, 18:04:


Side-pull hoofdstel.
Dat kun je beter aanpassen aan het hoofd van je paard.
Halsters laten meestal te veel ruimte over.

Ik ben het helemaal met je eens. :)
Zonder bit rijden is veel leuker voor paard en ruiter.

Joke.

Michiel schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 22:50:

Vetrap 3M !! Ik heb destijds flink na zitten denken waarom de boel ging schuren. Toen bedacht ik dat dat gebeurd als er zand op de huid komt. Dus dat moest ik zien te voorkomen. Toen ben ik terecht gekomen bij Vetrap 3M ( flex wrap is net zoiets maar vetrap bevalt mij beter, is net iets zachter, minder plastic achtig en net iets huidvriendelijker ) Dit doe ik om de voeten waarbij ik rekening houd met de ondergrond. Hier in de vlakke polder hoeven deze 'sokjes' niet zo hoog doorlopen maar bij mulle zandgrond begin ik wat hoger. Het spul is ademend, elastisch, plakt aan zichzelf etc etc. ( via google is dit spul te vinden ) Als ik dat om de voet heen heb zitten doe ik er nog even een plastic zakje om als hulp bij het aantrekken en voila, geen schuurplekken etc. Maar oke, onze langste rit is maar 38 km geweest dus bij 60 + weet ik het nog niet. Als alles goed gaat wil ik voldend jaar eens een klasse II rit proberen dus dan zal ik er wel achter komen.

cornelie

Idunn schreef op maandag, 4 oktober 2004, 8:03:

KNIPP

En zo hoort het dus... Sowieso vond ik alles wel een goede reden om langer op de manege te blijven hangen vroeger. Of er nou geverfd moest worden, of uitgemest. Ik wou wel langer blijven. Maar dat is in ieder geval een goede oplossing, de teugels aan de neusriemen vast...

Idunn schreef op zondag, 3 oktober 2004, 16:40:
Ik heb de bandjes eraf gesloopt en ik merk geen verschil. Eigenlijk vind ik het juist een veiliger idee dat die bandjes er niet meer aan zitten. Mocht het gebeuren dat er een schoen uitschiet dan heb ik liever dat dat ding blijft liggen dan dat het nog meegesleept wordt aan het enkelbandje.

cornelie

richard schreef op zondag, 3 oktober 2004, 20:33:


Hoi Richard.

Nee, hoor!
Je bent geen watje.

Ik twijfel ook altijd of ik het wel kan.
En zolang er geen problemen optreden,durf ik te raspen.
Liever te weinig dan te veel per keer.
En ik kijk heel veel naar mijn collega.
Bij haar ziet het er heel eenvoudig uit.
Bij mij staat het zweet mij op mijn bovenlip.

Maar.................het is altijd nog beter dan ijzers er onder slaan.
Dan sta je met die spijkertjes te klooien en je af te vragen: zal ik hem er niet te diep in slaan.

Gewoon die curcus doen.
Het is nooit weggegooid.
En kijken, goed kijken naar hoe anderen het doen.

Succes!

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 3 oktober 2004, 17:56:

Ik gebruik altijd diepvrieszakjes bij het aantrekken, misschien ook iets voor jou? Zodra de schoen aan zit trek ik het er weer tussenuit en zit de boel mooi glad in de schoen.

cornelie

ebby schreef op zondag, 3 oktober 2004, 10:14:


hoi,
laat de mensen die aan NH doen dan maar lekker gek zijn. was gisteren op een menwedstrijd(voor recreatieruiters): liverpoolstang en maar trekken door die veel te krappe poortjes(mondhoeken van het paard helemaal kapot). en er ontbreekt natuurlijk ook de zweep niet, waar lflink hard mee gemept werd, omdat het paard niet vlug genoeg door de poortjes ging. hier houd voor mij dus de hobby op. laat me dan maar lekker gek zijn. mijn paarden gaan allemaal meteen rubberbit of bitloos voor de koets.

groetjes monique

hoi ingrid.

Ik heb sinds 2 maanden nu ook een mini shetlander. we hebben hem spirit genoemd. hij is nu bijna 1 jaar en de bedoeling is om hem ook naderhand voor het karretje te zetten.
ik heb nooit geweten dat een shet zoveel plezier kan geven, en we hebben al 20 jaar paarden!

groetjes monique

Peet schreef op Sun, 3 Oct 2004 20:09:10:


Dit is niet helemaal wat ik bedoelde met het voorbeeld, ik ging eigenlijk in op de Jip en Janneke taal om te vertalen of je over je eigen menselijke diersoort blik heen kan kijken. Ik heb het kennelijk niet duidelijk genoeg opgeschreven. Ik nam het voorbeeld om duidelijk te krijgen dat niet met ieder paard de geijkte wegen bewandeld kunnen worden, en juist daarom je dan nog veel beter in het paard moet verplaatsten. Wat denkt dat paard,en hoe probeer je te bereiken dat ze wel lekker in haar vel zit.Dit paard is hormonaal in de war. Alle benamingen die er aan haar gedrag waren gegeven zegt dus eigenlijk dat er een vooroordeel bestaat over gedrag.( De menselijke opinie dus, niet die van het paard.) En er te snel aan de rangorde of hoe je het ook noemt getwijfeld wordt. Bij haar kunnen we een lichamelijke oorzaak aanwijzen, maar er zullen ook vast paarden zijn die zich moeilijk kunnen schikken in hun lot, of heimwee hebben of noem maar wat.
Punt is denk ik ook dat het paard afhankelijk is van ons, afhankelijk van water voer, een hek om het land heen. Het gaat ook wel om een afhankelijke situatie. Niet een vrijwillig gekozen lot. Toch denk ik wel dat een paard vrijwillig dingen voor je wilt doen. Net zoals onvrijwillig natuurlijk. Die grens is zo moeilijk onder woorden te brengen, als dat zowiezo al kan.

groeten Esther

Tussen onze huis en de wei staat een grote walnoot boom en de noten en bladeren vallen dus op het gras in de wei. Ik lees op verschillende sites dat warte walnoot (Juglans Nigra) zwaar giftig is voor paarden.
Weet iemand of de eetbare walnoot wat je in de supermarkt koopt afkomstig is van en andere walnoot soort of is dat wel de Juglans Nigra?

Alvast bedankt,
Böske

Arabesk schreef op zondag, 3 oktober 2004, 22:11:


Ook voor zulke problemen hebben wij Sequel Stables een oplossing, zie onze advertentie van Sequel Stables.

Idunn schreef op maandag, 4 oktober 2004, 8:32:


In hoeverre heeft het paard problemen met artrose? Weet dat je nog veel plezier met dit paard kunt beleven, zolang je maar de juiste paardvriendelijke training hanteerd. Misschien kunnen wij wel wat over dit paardje vertellen, zie onze advertentie sequel stables

Böske schreef op maandag, 4 oktober 2004, 11:43:


Ik denk dat er de schil om de hard noot heen wordt bedoeld. Hier zit namelijk chloor in. Ik denk niet dat er een paard bestaat die dat lekker vind

Groetjes // Fitna

Sequel schreef op maandag, 4 oktober 2004, 11:49:


heel bedankt voor je info,
maar waar is die site dan?