Mjah, in mijn vroegere woonplaats, was een kamp, waar ze ook ponies hadden. De jongens daar 'pakten' ook weleens een pony (bleh). In Schotland pakten de schaapherders weleens een schaap.
Het zegt heel veel over de 'dader'. Maar ik denk niet dat het voor de dieren echt werkelijk schokkend is. ahum, als je een paardenjeweetwel vergelijkt met die van een man, dan denk ik niet dat het paard er heel erg veel van merkt (grijns). Bij merries voelen ze toch ook weleens of het veulen goed ligt. (Dát is zo ranzig, mijn verzorgpaard was gedekt, vroeg die veearts of ik het leuk vond om ook even te voelen, nee dank je, heel je arm erin, laat maar....)

e m kraak schreef op zondag, 19 september 2004, 22:00:


ik denk dat Frans en ook de schrijfster bedoelt dat de hoefsmid door zijn manier van bekappen door de jaren heen deze hoef smaller is geworden Egon...als dit niet zo is vraag ik me hetzelfde af.....
Groeten Nick

Dressuur, western gaat niet door ivm te weinig inschrijvingen helaas... Ik ga me wagen aan L1, daar zit 5 meter wijken in als "moeilijkste" onderdeel.


Jammer, dan mis je "swingen zonder dwingen" demo. Dressuur op een zachte en ontspannen manier.


Dressuur is van 11.45 tot 13.00, ik ben het meisje met de fjord .

Groetjes Maaike

Hoi Frans,

Maar zou het bij mijn pony dan niet over moeten zijn gegaan toen ik hem 3 jaar geleden een loopstal op het weiland gaf? Sindsdien heeft hij misschien 2 nachten per jaar nog in een box gestaan, dan lijkt me toch dat hij voldoende beweging en dus doorbloeding krijgt?

Jeannette Zaal.

Frans Veldman schreef op zondag, 19 september 2004, 21:50:

Jeannette Zaal schreef op zondag, 19 september 2004, 22:20:


Mwah....had al geschreven op het bericht van Egon toen ik dit las....dan zou ik je toch willen vragen om dit eens door die hoefsmid uit te laten leggen of graag een reactie van de andere hoefsmid die hier aanwezig is....ben zeer benieuwd...
Groeten Nick

Ha vandaag was eindelijk de bak klaar. We reden altijd op aangestampte klei, die bij de eerste spetterbui veranderde in een modderpoel. Er is drainage aangelegd en zand erover. Toen iedereen uitgereden en uitgespeeld was, kon ik eindelijk mijn gang gaan (mag helaas niet longeren als er gereden wordt). Met twee hindernisstandaards en touwen heb ik een vierkant stuk van +/- 10x10 m afgezet. Lekker voor het eerst los aan het werk met mijn paardje, wat een verademing is dat zeg. Wat een vrijheid!!!!! (Hiervoor kon dat niet, de bak had geen rand bij ons, ik kon alleen maar werken met paard aan een touw). Arabesk liep braaf achter me aan en als ik een gebaar van kom maar hier maakte, kwam hij ook!
Jammer genoeg is de bak best vaak bezet, maar als het even kan ga ik dit vaker doen. Het is zelfs nog leuker dan rijden!

Jeannette Zaal schreef op zondag, 19 september 2004, 22:25:


Niet als het paard niet op een natuurlijke manier bekapt is natuurlijk...
Groeten Nick

Hoi Nick,

Hij vertelde er niet bij waarom hij dat vond, dat zal ik hem wel eens vragen.
Ik weet wel dat hij net begonnen was als hoefsmid en nog niet zo veel ervaring had, misschien heeft dat er iets mee te maken gehad?
Mijn vorige hoefsmid had nl heel veel ervaring en die wilde die hoeven juist zo groot mogelijk houden.

Groetjes,

Jeannette Zaal.

Nick Altena schreef op zondag, 19 september 2004, 22:25:

Arabesk schreef op zondag, 19 september 2004, 22:27:


Dat gevoel ken ik. Ik werk dan ook altijd liever met een paard op de grond dan onder het zadel. Dan is de communicatie het subtiels en kun je puur op gedachten gaan dansen. Dat geeft echt een kik.

Jeannette Zaal schreef op zondag, 19 september 2004, 22:25:


Alleen beweging is niet voldoende voor een goede doorbloeding. Als de hoeven cylindervormig zijn is er nauwelijks sprake van hoefmechanisme.
Ook al zijn de hoeven WEL conisch van vorm dan kan er nog weinig hoefmechanisme zijn als het paard op een drassige veenbodem staat.

Maar ik geef toe dat in jouw omstandigheden rotstraal wel wat curieus is: we zien het voornamelijk bij paarden met hoefijzers die langdurig op stal staan. Hoe weet je eigenlijk dat het rotstraal is?

Groeten,
Frans

Esther schreef op zondag, 19 september 2004, 22:06:


Wat maakt dat dit zo belangrijk is voor je? Meningsverschil kan toch geen kwaad?


Die wat sommig gedrag betreft over kunnen komen als een soort roofdier... Niet letterlijk misschien (wat je wilt) maar in sommig gedrag wel roofdier-achtig.


ikke dus niet. je kunt toch niet ontkennen dat sommig gedrag van ons ondergebracht kan worden in de roofdierachtig-categorie? Dat wil niet zeggen dat paarden ons altijd als roofdier zien maar wel dat mensen bepaalde roofdierachtige trekken hebben.

Nou ja, anders zijn we maar wel terug bij af, dan verschillen we van mening. Wat maakt dat uit?


groetjes ilona

Ik ben afgelopen weekend op Horse event geweest en daar gaf Machteld van Dierendonck een lezing over stress en de invloed daarvan op training. Daarin vertelde ze ook wat over de evolutie van het paard, de manieren waarop paarden leren etc. Na aanleiding van deze discussie heb ik haar gevraagd of zij dacht dat paarden ons nog als roofdieren zagen. Ze zei dat ze dacht van niet. Omdat we vaak al bij de geboorte aanwezig zijn (inprintingsfase), ze ons regelmatig voorbij zien komen en we niet gevaarlijk blijken te zijn. Ze zijn zo aan ons gewend dat de vergelijking prooidier -roofdier een beetje mank gaat.
Is een beetje wazig verteld maar ik kon toen niet helemaal goed uit mijn woorden komen (zoals nu een beetje dus ik hoop dat jullie het nog snappen) en ze had weinig tijd om te antwoorden.

Groetjes Maaike

ebby schreef op zondag, 19 september 2004, 20:14:


Ik vind het een moeilijk onderwerp, ik ben ermee opgevoed dat sex tussen mensen en dieren afgekeurd wordt en een perversiteit is Ik vind dat best want ik voel niet de geringste behoefte ertoe. Zolang het een en ander niet gepaard ( :) ) gaat met verminkingen denk ik niet dat zo'n dier daar nou zoveel last van zal hebben. Zo gauw er geen mens x paard sex aan te pas komt denken we er inderdaad ineens heel anders over.
Gisteren was ik bij iemand waarbij het vermoeden bestond dat haar pony zwanger was.Het dier moest opgevoeld worden. Hup , praam op de neus en de dierenarts tot zijn elleboog erin. Met een rood hoofd van de inspanning besloot hij dat het niet ging, want dat hij bang was haar van binnen kapot te scheuren. Hij zou volgende week wel even terug komen met de scan...... Toen dacht ik had je dat nou niet iets eerder kunnen bedenken en Piet waarom heb je daar niet iets van gezegd

ebby schreef op zondag, 19 september 2004, 19:49:


Hier word dus ons hele probleem duidelijk, een probleem wat ik trouwens wel heel vaak tegen kom :) We bedoelen eigenlijk hetzelfde maar hangen een andere definitie aan een woord wat we allebij gebruiken.
het woord Dominantie is dus het probleem. Jij hebt daar erg negative associaties bij, terwijl ik het gelijkstel aan leiderschap.
Laten we het erop houden dat we het eens zijn dat wat wij met ons paard willen een verstandhouding is waarin wij veel te zeggen hebben, en belangrijke beslissingen nemen, maar waarin het paard ook veel inbreng heeft en wij constant rekening houden met het paard. Dat is een leiderschap waarin geen sprake kan zijn van dwang, maar een waar het paard logischerwijze voor kiest, omdat we een goede en rechtvaardige leider zijn.
Dat is inderdaad niet iets wat je kan vaststellen dmv oefeningen maar ik denk wel dat veel van die oefeningen hun nut hebben, het bevestigd het feit dat er communicatie is tussen de partners en het bevestigd het leiderschap.
Dat laatste kun je negatief interpreteren maar als je zo'n oefening vriendschappelijk uitvoert, en zeker niet te vaak (dat word op je strepen gaan staan en das vervelend) is dat voor een paard denk ik gewoon een bevestiging vanuit jou dat je nog steeds over hem waakt en nog altijd goed in staat bent om voor hem te zorgen, das toch een fijne boodschap?


Ik denk persoonlijk niet dat dit onderschijd tussen dominantie en leiderschap bestaat, maar das een taalkundige discussie, en wat doet het ertoe?

Het voorbeeld van Bjork dat Esther zei, ik denk dat dat

Ik denk dat het duidelijk is, wat je bedoelt komt op mij in ieder geval goed over, ik hoop dat je het met me eens bent dat we hetzelfde nastreven?

Groetjes Jolijn

ebby schreef op zondag, 19 september 2004, 20:05:


Bedoel je misschien dat dieren veel instinctiever leven (ethologen haatten dat woord omdat het heel gevoelig is voor het soort spraakverwarringen die wij al hadden met het woord dominantie, iedereen legt er een andere betekenis in)
Mensen denken. Omdat dat moeilijk is denken we in hokjes, das lekker georganiseerd. Hokje rovers, hokje prooien, hokje NH'ers, hokje enz...
Paarden denken niet zo, om te overleven als prooidier moet je alert blijven, een leeuw die lekker in het zonnetje ligt te maffen, valt niet in het hokje rover, maar das geen reden om niet meer naar hem te kijken! voor je het weet springt ie in je nek. Paarden blijven alert, daarom kunnen ze het ook opeens helemaal met je hebben gehad. Ik weet niet meer wie het was maar er was hier iemand die niet meer mee wilde praaten omdat ze zich over een discussie zo had opgewonden dat haar paardje vervolgens voor haar terug deinsde.

Omdat paarden ons niet in een hokje stoppen kunnen we met ze werken, we kunnen communiceren en zij kunnen ons als leider accepteren ook al zijn we een andere soort, als wij leider ZIJN herkennen ze ons als zodanig, en dat vinden ze prima, hoeven zij niet op te letten (minder op te letten).

Groetjes Jolijn