e m kraak schreef op dinsdag, 21 september 2004, 16:07:


Ik ken ook enkele paarden die zonder bit schuimen. Dit wel in z'n vorm dat de lippen wit zijn.
Deze paarden kauwen ook niet, zijn geheel ontspannen en in evenwicht. Het valt me wel op dat als deze paarden gespannen zijn, ze dus niet schuimen. Zit daar wat in?

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 21 september 2004, 19:55:


maar waar ik nu toch wel erg benieuwd naar ben, is waarom het hooi van voor de rit gewoon blijft wachten (ga nu flauw doen, maar zie een soort etiketje op dat hooi, waarop staat: dit is van voor de rit, dit blijft wachten) en dan het gras dat tijdens de rit is gegeten, een probleem zou zijn.
OK, ik zie dat jouw kwestie met dat hapje tussendoor het kauwen is, en dat is slecht zeg je. Slecht vanwege het speeksel dat gevormd wordt?
Misschien ligt het aan mij, maar ik vind het een verwarrend verhaal, en nogmaals, waar baseer je dit allemaal op?
En speeksel tijdens het rijden zou slecht zijn, omdat het maagzuurproductie aanmoedigt, wat in feite geen probleem is als er ook werkelijk eten binnenkomt.
Als ik nu volgens totaal verkeerde lijnen aan het nadenken ben, moet je het maar zeggen, maar zou het zeker leuk vinden als je duidelijk kan maken wat je nou precies bedoelt, en waarom je die mening bent toegedaan.
Isabel

Nick Altena schreef op dinsdag, 21 september 2004, 18:25:


Inderdaad. Je zet eigenlijk de hele cirkel van spieren in werking.
Het begint dan met de buikspieren aanspannen waardoor deze spier korter word en de achterhand er sterker laat onderkomen, waardoor de rug word bol gemaakt en de rug spieren gaan werken en dan de hals spier word rond gemaakt door deze verkorting van de spieren en de onderhals spier op een actieve maar ontspannen wijze het geheel afmaakt.

josien schreef op dinsdag, 21 september 2004, 20:12:

http://www.cremebrulee.be/inge/artikels/nageven.html
Een artikel het lezen waard, over deze materie.
Piet

ebby schreef op dinsdag, 21 september 2004, 19:26:


Jep, op mijn site via web-winkel en dan bitten. Daar vind je de link naar het verslag nek rope. Ik ben er zeker positief over. Om er echt mee buiten te rijden vind ik hem onhandig, maar voor het trainen zeer fijn.

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 21 september 2004, 16:54:


Geen antwoord, wel een vraag :).
In een eerdere post schreef je over Iwan en dat hij autistisch achtig afwezig gedrag had. Hoe is dat afgelopen? Ik ben erg nieuwschierig aangezien ik dus dat soort gedrag herken uit het verleden van Stella.
groetjes Ebby

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 21 september 2004, 19:28:

Ja mijn idee inderdaad. Vind dan de wei veiliger omdat ik dat met een hek kan afsluiten. Bij een schrikdraadje is mijn ervaring met Isabella dat ze er wel eens doorheen wil gaan en ik ken ook Iwan niet op dat gebied. Vandaar die keuze voor hek dicht.


Nou is Iwan ook een buitenpony, dus die zal een plekje zaagsel of stro niet direct herkennen als een "spettervrij" plaatsje denk ik.


Eh ja, gelijk heb je, stom. Gaat natuurlijk alleen over de plas. En op het zand zou ik dat in geval van "nood" ook kunnen weghalen.

Heb wel ooit een fjord te logeren gehad. Was een merrie. Wel even snuffelen steeds door Isabella als ze weer in haar "domein" mocht om de geur van die ander te lokaliseren. Maar misschien is ruin en merrie nog een punt? Isabella heeft het niet zo op ruinen. Zelf zou ik nooit een ruin kopen voor haar als maatje, maar ja deze komt logeren .


Of niet! Iwan gaat tenslotte weer weg. En hou ik dan een gefrustreerde Isabella over? Overigens zo ja, dan is de keuze voor een tweede shetlander eigenlijk al direct door Isabella zelf gemaakt, maar ik vermoed dat het een zo nee wordt.

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op dinsdag, 21 september 2004, 20:33:


Zeker te lezen waard. Deze methode gebruik ik ook zo ongeveer met les klanten die aanleuning willen hebben.
Zelf bewerk ik eerst de houding van het paard op de grond om hem sterker te maken en juist gebruik van zijn lichaam te geven. Dan is aan de teugel een logische gevolg daarop. Met mijn hengst ben ik nog geheel aan het begin daar dit paard dus een zeer slechte bovenlijn had. Met mijn merrie heb ik deze houding bereik zonder getrek of zonder vragen bereikt puur door grondwerk.
Waar ik dan vele tegen aan loop is dat mensen aan een plaatje denken van een perfect verzameld paard. Er zijn paarden met een bouw die nooid aan dat plaatje kunnen tippen, maar heel mooi uitgebalansseerd zijn en verzameld. Zo ook mijn merrie waar ik het over heb.

Het allermooiste vind ik wel dat deze verzameling niet enkel onstaat tijdens het werken, maar ook geheel vrij in de wei.

josien schreef op dinsdag, 21 september 2004, 20:12:

Oh die kan alle kanten op. Ze is eigenlijk sowieso vrij lening, ondanks haar dikke buikje. Ze kan makkelijk met haar achterhoef in haar manentop krabbelen of met haar neus op haar rug. Beide kanten uit.

Overigens loopt ze net zo makkelijk in draf te stofzuigeren over de straat als dat ze zo "in de krul" loopt (met los touwtje beiden). Ik vind zelf het eerst veel irritanter omdat ze echt letterlijk stofzuigert en oh zo snel is in het oprapen van dingen als eikels, blaadjes en soms letterlijk rommel (gelukkig spuugt ze dat meestal wel weer uit).

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op dinsdag, 21 september 2004, 14:33:


Door zich te specialiseren in vluchten zijn paarden er in geslaagd het honderden miljoenen jaren vol te houden. Ben benieuwd wanneer ze er in slagen op hun 4 hoeven tot 10 te kunnen tellen.
Groeten
Hans

ebby schreef op dinsdag, 21 september 2004, 20:52:

Op het gevaar af hier voor gek verklaard te worden; we hebben bij Iwan een haaranalyse laten uitvoeren. Daaruit is gebleken dat hij last heeft van stalbelasting, wateraders en depressies en last van zijn zenuwknopen.

Ik kan geen van allen plaatsen op dit moment. Hij staat nooit op stal (alleen even voor de cursus), wateraders zijn in een wei te ontlopen en depressies kan ik hem ook niet aanzien. Alleen dat laatste zou kunnen verklaren waarom hij geen tuig op zou willen.

Maar het gaat tot op heden heel goed met Iwan. Hij is heel alert op mij, in eerste instantie zette hij mij compleet voor lul toen meneer besloot maar te gaan grazen toen ik met hem de oefeningen die we uitgelegd hadden gekregen moest gaan uitvoeren. Maar toen ik doorhad dat ik wat "feller" moet optreden (ben te zacht kennelijk), werd hij ineens heel anders, ging aan het knabbelen en had continu zijn oortjes op mij gericht. Vanaf dat moment kunnen we enorm goed samen werken. Maar met geduld. Het lijkt wel of hij dingen niet snel begrijpt en dan onzeker wordt. Dus als ik het nu maar duidelijk en langzaam vraag, dan is hij heel volgzaam en ook tot mijn verbazing een hele snelle leerling. Hij is zelfs niet snel afgeleid. Maar niet te veel vragen, dingen vaak herhalen en hij heeft er echt lol in. Hij begint halverwege de les uitgebreid te gapen ook.

Maar om hem beter te leren kennen, haal ik hem dus nu naar huis.

Groeten,
Ingrid

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 21 september 2004, 17:13:


Zoals het woord "natuur" populair gebruikt wordt vind ik het inderdaad een onbruikbaar begrip zoals je zegt. Maar, dat onbruikbaar begrip komt voort uit een voor mij andere visie op het bestaan.


Dit bedenk je precies verkeerd om, lieverd - niet natuur binnen cultuur maar: cultuur binnen natuur, als verzamelingen in een Venndiagrammetje.
Niet dus als nevenschikking, zoals natuur en cultuur populair worden verstaan, maar als onderschikking.

Ik heb niets tegen het begrip cultuur. Ik heb iets tegen anthropocentrische perceptie, vanaf het moment dat iemand ontdekt kan hebben dat die werkelijkheid niet geldig is, een fictie is. Dat we, en met ons iedere andere min of meer bewuste diersoort, een biologische programmering hebben meegekregen om ons spiegelbeeld als centrum van het al te beschouwen doet niets af aan de verblinding er van.


Je hebt mij (terecht) laatst gevraagd wat ik met WILDheid bedoelde - nu retourneer ik dat. Dat domesticatie gelijkgesteld wordt met een vluchtafstand t.o.v. mensen van 0 is ons allebei wel bekend denk ik. Maar wat is wildheid dan voor jou? Het afwezig zijn van domesticatiekenmerken?

Groeten, Egon

josien schreef op dinsdag, 21 september 2004, 20:12:


Ik weet het. En vanuit de wat simpeler mechanica lijkt het ook zo te zijn. ondertussen zijn er echter brugontwerpen bedacht, hele goeie, op basis van concaaf lijkende vormen. Los van dat kun je je afvragen waarom je ook op een cervide prima kunt rijden, of op een bovide.

Ik vrees dat een en ander uiteindelijk neer gaat komen op "schoonheidsidealen" en/of gewenning aan wat "hoort".
Ik zit je nu echt niet te bestrijden dat een paard wat het samengesteld evenwicht meer naar de achterbenen gebracht heeft in de regel beter dragend is en daar voordelen van heeft (is niet altijd zo!) maar ook dat hoeft niet samen te gaan met het dressuurmatig zo gewenste ronde beeld en loodlijn. Een tijdje terug heb ik met o.a. Isabel wat uit zitten zoeken over "meergangen en/of verzameling" en uit litt. kwam daarbij de term "frame" naar voren, als naam voor individueel meest optimale houding. Dat sprak me wel aan.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op dinsdag, 21 september 2004, 21:44:

Als dat niet altijd zo is, zou ik wel willen weten in welke gevallen dat niet zo is, lijkt me toch niet onbelangrijk? Is dat het ras, de vorm, kort of lang paard? Of bedoel je dat niet?

Piet