Sieta schreef op donderdag 25 september 2008, 12:51:


Helemaal mee eens Sieta.
En wat ik bovendien raar vind is dat hij liever in het gras loopt dan op het harde.
Dat duidt erop dat zijn voeten zeer doen, niet zijn zogenaamd versleten lijf.
Want een paard met artrose zoekt liever een harde ondergrond om te lopen omdat dat minder inspanning kost dan een bodem die meegeeft. Dat kost meer kracht.

Ik vermoed met Jur dat het voornamelijk iets rijtechnisch is wat wel weer goed komt. Rust roest, ook voor paarden die artrose hebben!

Maar: wel respect dat je Jur koopt en hem een goede plek geeft! Sjapo!

Dat getuigt toch van verantwoordelijkheid.

Begin je nu niet weer aan paarden? Of in ieder geen paarden meer om op te rijden?
Want met jou 'versleten' lichaam, zul je nooit fijn en goed op het paard zitten.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 25 september 2008, 13:30:


Het zou super zijn als Jur echt zijn fysieke problemen te boven zou komen. En dan neem ik graag Eddy's instructies over om hem goed te houden. Het is zo'n heerlijk paard, je kunt met hem een schoolplein op rijden, en met de kinderen gaan praten daar. In de stad hebben we voortdurend dat kinderen hem even willen aanraken. Toch is er steeds vaker verzet gekomen in ons rijden. Hij kan het gewoon niet aan.

Waarom denken we toch vaak, dat paarden fysiek in staat moeten zijn met een ruiter rond te draven, voor 1 of 2 uur. Dat is toch pittige sport. Hoeveel mensen zijn er wel niet die niet meer kunnen sporten? Of voor wie sport nooit geen optie was? Zo zie ik Jur steeds meer, als een van die paarden met een zwakke fysiek. Zelfs enkel weidegang maakt hem stijf en zwak. Eddy misschien kun je tijdelijk iets bereiken met hem, maar is dat dan ook duurzaam? Zet hem 3 weken zonder training in de wei en is hij dan nog steeds goed, of terug bij af? Oogt hij goed laat dan een ander er eens 2 maanden mee rijden, hoe houd hij zich daar dan onder? En tot slot doe hem niet te zeer en respecteer zijn beperkingen. Bij ons doet hij zijn best, maar aan alles merk je dat hij er onderuit wil komen. Wat is het bij Jur, dominantie, luiheid, gewoon slim of reële grenzen van pijn? Toen we de training gingen verzwaren, ging hij fysiek achteruit, terwijl het eigenlijk beter had moeten gaan, bij een paard dat toe is aan verzwaring van trainingsarbeid. Dat geeft toch wel wat aan, vind ik.

Groet, Michiel
Ik hou alles opties open, wie weet?

Michiel schreef op donderdag 25 september 2008, 21:13:


ik stel mij bij deze kandidaat om die ander te zijn gedurende die twee maand. We zullen alles in het mogelijke doen Michiel om te kijken wat het probleem zou kunnen zijn van Jür. Op dit ogenblik kunnen we dat natuurlijk allemaal nog niet weten. Komt nog wel

Mieke Van Velthoven schreef op donderdag 25 september 2008, 19:18:


Wel ehh, op marktplaats kijken natuurlijk ook mensen die goed voor paarden willen zorgen.
En dan nog, je beslist toch zeker zelf aan wie je verkoopt?
Ga kijken bij de koper thuis, ga met ze praten. Als het jou (algemeen hè) te doen is om het beste voor je paard, kan ie zelfs voor minder of niets weg.

Nils en Olly

e m kraak schreef op donderdag 25 september 2008, 20:52:


ok, niet bij stil gestaan.
Ja, was opzet.
Ik heb de gewoonte om op die weg als er iemand hard komt aangereden in het midden te gaan lopen tot ze me zeker zien en gas terugnemen. Ik ga dan braaf opzij en meestal passeert men rustig.(bussen is altijd bang afwechten) Deze bus bleef maar gas geven. Player, héél rustig en nog wat loom door haar behandelingvan de fysio, schiet ineens in een reuze stress, paniek, wanneer die bus voorbij dendert. Het was kantje boord goed gegaan. Het scheeelde niets. Daarna schoot ze door naar de gracht en viel er net niet in. De chauffeuse heeft alles gezien, ik zag haar loeren door haar zijspiegel. Ze heeft alle obscene gebaren van mij naar haar toe ook duidelijk gezien
Als ik eraan denk wat had kunnen gebeuren, ik kook dus nog.

Een getuige.hm, Er kwam even daarna een auto, weet niet of die iets gezien heeft, denk het wel, kan bijna niet anders. Ik ging weer in het midden lopen, wist dat Player haar zenuwen gespannen stonden nu. Ben weer opzij moeten gaan, ook hij minderde geen vaart en ik krijg weer een (kleinere weliswaar) paniekaanval van Player. Gelukkig is een auto rapper voorbij dan een XL-bus. Daarna kwam er een bestelwagen ... die had gezien hoe Player reageerde op die laatste auto en die zette zich meteen aan de kant....Heb hem bedankt. Hij had de bus niet gezien, Wel Player haar reactie op die auto en dat vond hij al genoeg...
heb niet gedacht aan getuigen of wat ook..
Het zal wel in mn voordeel spreken(als ik naar de poitie ga) dat ik klacht heb neergelegd bij De Lijn. Er is een dossier geopend, heb een referentienummer.
Misschien toch maar doen.
Van je fiets rijden ze je trouwens ook af, die bussen. Mijn jongste kan niet alleen op de fiets naar school, is gewoon levensgevaarlijk. En ik woon in een dorp!
gewoon van de gekken!!

joop schreef op donderdag 25 september 2008, 18:38:


Ik denk dat ik het gewoon ga aanzien en sowieso in de buurt blijf.
gezond verstand gebruiken. Zal zien wat het beste lijkt. Zeker geen uren en uren op stal, lijkt me niets. Misschien even, om te zien hoe ze doet.
Stal is wel warm hoor, golfpaatje als dak, laat warmte door...en muren winddicht.
Dat zit wel ok, dus.
Ben blij jullie meningen te horen!

Hallo,

Ik heb sinds kort mijn 2e ijslander.
Altijd zonder ijzers gestaan, maar verder weinig mee gedaan.

Ik ben nu een half jaar met hem bezig (rijden) maar omdat hij nog jong is en veel bespiering mist, sleept hij met zijn achterhoeven.
Ik ben hier hard mee aan het werk en het gaat ook wel steeds beter.

Alleen dan nu het punt; door al die tijd slepen met zijn achterpootjes, is de toon behoorlijk afgesleten.
Iedereen om mij heen zegt dat ik hem gewoon op ijzers moet zetten, maar dat wil ik dus eigenlijk niet.
Met de ijslanderlessen die ik volg, wil hij op een gegeven moment alleen nog maar aan de zijkant van de baan lopen. De instructrice zegt dat dat komt omdat hij gevoelig loopt en dat het veel beter gaat met ijzers...

Hebben jullie tips, hoe ik dit kan oplossen.
Want hoe hij in het weiland loopt, dat heb ik niet in de hand. Onder het zadel kan ik er aan werken...

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 25 september 2008, 21:32:


Ik woon hier aan een betrekkelijk drukke baan en ervaar constant hetzelfde. Amaroc is er reeds immuun voor geworden net zoals de pony en Invierno, maar met wat een geweld camions en bussen hier rakelings naast paarden komen voorbij denderen is niet normaal. Ik ben er wel eentje dat op het fietspad rijdt omdat ik bang ben dat ik anders omvergereden wordt, maar denk niet dat ik in die gedachtegang er ver naast zit. De meeste bestuurders letten nog niet eens op induk die een paard geeft. Zelfs bij paniek geven ze nog vollop gas en gaan op hun toeter staan. De veulens heb ik het eerste half jaar 2x per dag over de baan naar de weide moeten brengen ... bestuurders die mij achteraf vlak af zeiden dat dat onverantwoord was ... tja wiens schuld is dat: die van de zwakke weggebruiker of die van de wegterroristen? Als ik van jouw was ging ik ook ens langs de lokale politie

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 25 september 2008, 21:32:


Ik woon hier aan een betrekkelijk drukke baan en ervaar constant hetzelfde. Amaroc is er reeds immuun voor geworden net zoals de pony en Invierno, maar met wat een geweld camions en bussen hier rakelings naast paarden komen voorbij denderen is niet normaal. Ik ben er wel eentje dat op het fietspad rijdt omdat ik bang ben dat ik anders omvergereden wordt, maar denk niet dat ik in die gedachtegang er ver naast zit. De meeste bestuurders letten nog niet eens op induk die een paard geeft. Zelfs bij paniek geven ze nog vollop gas en gaan op hun toeter staan. De veulens heb ik het eerste half jaar 2x per dag over de baan naar de weide moeten brengen ... bestuurders die mij achteraf vlak af zeiden dat dat onverantwoord was ... tja wiens schuld is dat: die van de zwakke weggebruiker of die van de wegterroristen? Als ik van jouw was ging ik ook ens langs de lokale politie

e m kraak schreef op donderdag 25 september 2008, 13:15:


Reële vragen en toch heb ik gekozen hier verder te gaan.
Het ideaal is om na te streven niet om er op te wachten.
Begrijp je? Roeien met de riemen die je hebt, zo iets.
Ik ben blij met de plek waar we rijden, en blij met het leasen.
Tja ... mensenlevens zijn onvoorspelbaar, iedereen zit
in een andere situatie, dat maakt het woud als geheel zo mooi!
Jij hebt je paard uitgezocht als geen ander, mooi!
Ik neem meestal, alles in het leven, op het eerste gezicht,
voelt het oke, dan is het oke! Ook goed toch?

Groet, Michiel

e m kraak schreef op donderdag 25 september 2008, 13:44:


Ik heb de paddock van vera gedeeltelijk met gewassen grintegels belegd.
de grove kant boven
Blijft prachtig liggen.
groeten trudy

jose schreef op donderdag 25 september 2008, 21:03:


Hmmmm, José effe dimme ja ?