Nienkemulder schreef op maandag, 20 juni 2005, 9:16:


Dit is behoorlijk ernstig. Het enige wat je kunt doen is zorgen dat je paard recht op de hoeven staat (oftewel grond-parallel hoefbeen) en daar heb je m.i. de hulp van een professional bij nodig. En zorgen dat het paard heel veel beweegt op zo hard mogelijke bodem, en dagelijks hoefbaden.


In dat geval denk ik niet dat je te maken hebt met een gekanteld hoefbeen en op handen zijnde zoolpenetratie, aangezien dat nogal een pijnlijke aangelegenheid is (een vorm van hoefbevangenheid). Blijkbaar is er iets anders aan de hand, en hopelijk is het niet ernstig.

Dingen die je in de zool kunt zien zijn eigenlijk dingen uit het verleden. De zool groeit, net als alle hoefhoorn, met gemiddeld 1 cm per maand. Een gezonde zool is ongeveer 2 cm dik. Dus wat je nu in de zool ziet komen vindt zijn oorsprong ca. 2 maand geleden.

Met vriendelijke groeten,
drs. Karen Drost SHP

Hallo hallo

Wij, twee studenten diermanagement aan het van Hall Instituut te Leeuwarden, zijn bezig met een onderzoek naar hoefonderhoud. In dit onderzoek willen wij graag verschillende methoden van hoefonderhoud tegen elkaar uitzetten. Hiervoor doen wij een literatuuronderzoek, maar wij willen hiernaast ook meningen en ervaringen van deskundigen gebruiken om een beeld te vormen van de actuele situatie.
Om het beeld compleet te maken willen wij ook graag aandacht besteden aan de gebruikers van de methoden. Deze mensen hebben immers een keuzeproces door moeten maken om van de traditionele methode over te gaan naar een methode waarbij het paard op een natuurlijke wijze bekapt wordt.
Wij zoeken dus mensen die bij hun paarden een natuurlijke bekappingwijze (Natuurlijk Bekappen of Strasser) toepassen (dit mag zijn dat je zelf bekapt, maar ook dat je een professional de bekapping uit laat voeren) en hier hun zegje over willen doen tijdens een interview. Dit interview zal ongeveer een half uur tot een uur duren en voornamelijk gaan over de keuzes die gemaakt zijn en de ervaringen met de methodes. Om voldoende informatie uit het gesprek te kunnen halen is het noodzakelijk dat er al minstens een jaar met een natuurlijke bekappingwijze gewerkt wordt.

Heb je interesse om mee te werken aan ons onderzoek of wil je eerst meer informatie, dan kun je mailen naar .donk@stud.vhall.nl">k.donk@stud.vhall.nl .

Vriendelijke groetjes, Karin Donk en Michiel Broersen

Karen Drost schreef op maandag, 20 juni 2005, 8:53:


Ik weet dat er mensen zijn die lucerne met haver voeren. Lucerne heeft een hoger calcium gehalte. Maar is lucerne nou wel geschikt voor het spijsverteringskanaal van een paard? Dat is waar ik nog mee zit.


Het volgende stukje vond ik op de site van Oldambt over lucerne:

De kalk-fosforverhoudingen in het dier is ongeveer 1,7:1. Vers gras en hooi van gras hebben de zelfde verhouding. Haver echter kan een verhouding hebben van 1:6. Zonder kalksupplement gaat het lichaam bij het laatste type voer botkalk verbruiken wat gevaarlijke gevolgen kan hebben.

Oldambt Luzerne
bevat bijna drie keer zoveel kalk als gras en heeft een kalk-fosforverhouding van 5:1. gevoerd in combinatie met granen bevat 1 kilo Luzerne genoeg kalk om het tekort in 2 kilo haver op te vangen, waardoor geen kalksupplement nodig is.
Luzerne is dus een natuurlijke bron van kalk die bijdraagt tot een uitstekend beendergestel en het kalktekort in ander voer opvangt. Het bevat verder het sporenelement kobalt, waardoor dieren hun eigen vitamine B12 kunnen aanmaken.

Dat zou dus betekenen, dat ook een klein beetje haver op den duur al een calcium tekort op zal leveren. Is er bij de strassermethode niets bekend over calcium tekorten door het voeren van alleen haver?

Groetjes Collane.

Spirit schreef op zondag, 19 juni 2005, 9:32:


Hi Pien, daar ben ik blij om, dan zal ik er nog wel van horen als je naar Ramses komt kijken, hij is nu 1 week van de ijzers en loopt heel gevoelig, ik heb hem dit weekend gewoon op de wei gelaten.
Groetjes
Perdida

Ik vroeg me af of iemand ervaring heeft of mij een tip kan geven voor een goede vliegendeken die goed blijft zitten tijdens het rijden, voldoende bescherming en bewegingsvrijheid bied.
Graag hoor ik jullie reakties
Groetjes Rita

Piet schreef op maandag, 20 juni 2005, 9:54:


Het eerste level is voornamelijk: hoe houd je je paard buiten je persoonlijke circel. Als een paard op je af komt lopen in een behoorlijk tempo, omdat ie door paniek en/of angst door je heen wilt lopen en je wiebelt met het touw, loopt ie achteruit of staat in ieder geval op de rem... is voor veiligheid. Bij het achteruitlopen kun je toch net zo goed druk achteruit geven/tegenovergestelde van voorwaards? En zelfs dat hoef ik al niet meer te doen, als ik een stap achteruit zet, volgt het paard.Volgens mij gaat Parelli ervanuit dat ieder die begint, vreselijk onopgevoede paarden heeft of hele rightbrained (hoe zeg je dat in godsnaam in het nederlands) Als je dit met een clicker zou doen, of met heel vriendelijk vragen ben je volgens mij al te laat en lig je in de kreukels. Level 1 is voor safety (tenminste dat begrijp ik eruit).
Ik blijf erbij, dat een combinatie van deze twee ideaal is hoor. Zogauw je paard eenmaal geleerd heeft, je persoonlijke ruimte te respecteren, heb je de fases helemaal niet meer nodig en ga ik over op belonen! Bij mij is dat stem. (tenminste nu nog), ik zie niet, waarom deze twee niet samen kunnen. Het gaat erom dat je een vraag stelt aan je paard en als het paard gehoorzaamd krijgt ie zijn beloning (wat dat ook mag zijn, of waar in dit geval het paard het meeste plezier aan beleeft, want dan doet ie het de volgende keer nòg beter/vlugger).
Ben wèl benieuwd over welke oefening jij het hebt?
Groetjes, Trea

Rita schreef op maandag, 20 juni 2005, 11:29:


Ja die van Rambo. Deze is stevig, kan dus tegen een stootje en blijft ook na het rollen goed liggen. En ook niet geheel onbelangrijk, dazen kunnen er niet doorheen prikken.

Groetjes Collane

Er zijn nog twee plaatsjes met paard vrij voor de clickerdag in Heers van 23 juli

Piet schreef op maandag, 20 juni 2005, 9:54:

Ik vraag me overigens wel af wat jij onder druk geven verstaat. Als ik voorwaards wil en mijn paard blijft staan, ik voer de druk op het halstertouw op: zie ik echt geen verschrikte ogen hoor. Evenzo bij het achteruitlopen. Bij het wijken leg ik mijn hand op de hals, ik zie geen verschrikte ogen. Als ik de lucht verplaats rond de achter/voorhand, zie ìk respect!
Leg je dan ook niet je benen aan als je rijd? Dat is óók druk.

Het is hardstikke leuk dat shiny het zo goed doet en ik kan me voorstellen dat je daar trots op bent.

Maar in de ogen van mijn paarden heb ik nog nooit doodsangst gezien bij het spelen, alleen lol en ontspanning. (misschien omdat het tinkers zijn)

Nogmaals, ik snap je wel, en ga het zeker proberen, zogauw ik het boek heb, maar ik ben wèl blij met de vier fases, want mijn bonte tinker, een flegmatieke, is soms gewoon traag met reageren, en dan ben ik al in fase twee voordat ze haar gewicht verplaatst. Het zou niet eerlijk zijn als ik dan al in fase vier zou zijn. Ik verleng stiekum ook wel de fases bij haar (reageert ze lekker in één )

trea

Ik heb nog steeds wat vraagjes over het kruiskruid. Het verbranden is ontzettend moeilijk, hoe kan ik dat het beste doen, want het vat gewoon geen vlam. Als ik het laat drogen ben ik bang dat de bloemen in het zaad schieten ( ik heb het kruiskruid uit de berm verwijderd om te voorkomen dat het zich zou uitzaaienin de wei).
Zelf heb ik ontdekt dat het doodgaat door een flinke scheut schoonmaakazijn (op een nog jonge plant). Het droogt dan wel in en dan vraag ik me af of dat dan weer niet gevaarlijk is.
In Bit las ik dat schapen wel tegen het gif kunnen, terwijl op deze site staat dat ze er niet tegen kunnen. Hoe zit dit dan precies.
In hoeverre is er momenteel een vernietigingsplicht. Ik heb gehoord dat dat voortaan voor het hele land geldt, of is dat nog steeds alleen voor Groningen. Wat kunnen we zelf doen om het probleem bij de gemeente aan te kaarten. Het verwijderen van het kruiskruid kost ons heel veel werk en het groeit zelfs in de tuin. Onze gazonmaaier verpulvert het gras, waar mijn zoontje dan weer graag mee speelt, maar waar dus ook kruiskruid in zit. Dit is voor hem dus erg gevaarlijk. Maar ook voor mensen die vinden dat het mooie bloemen zijn om te plukken en niet weten dat het gevaarlijk is. Naar mijn mening weten de mensen niet hoe ontzettend giftig en gevaarlijk deze plant is. En het wordt ieder jaar erger. Ieder dier dat hier door sterft is er 1 teveel en dat zouden die milieu organisatie ook moeten beseffen. Gr. Hann.

trea hoex schreef op maandag, 20 juni 2005, 11:44 (o.a.):

Naar mijn idee gaat Parelli er vooral vanuit dat de mens opgevoed moet worden.
En in feite is dat ook zo. De paarden kunnen alles al, het is onze taak om de juiste boodschap over te leren brengen.

En daar heeft hij vind ik een heel duidelijk systeem opgezet dat overal antwoorden op geeft met een hele goede opbouw van het allereerste begin af. Les 1: Friendly game - leer je paard kennen en vertrouwen en zorg ervoor dat dat wederzijds is. Ga hier vervolgens steeds naartoe terug.
Prachtig toch!!

Ik ben toen ik na 20 jaar weer "opnieuw" begon met een eigen paard ook met Parelli begonnen en was daar heel erg blij mee. Het heeft mij vertrouwen gegeven omdat ik duidelijk en helder leerde communiceren en ik zag dat ze mij snapte.
Door vervolgens in rap tempo een aantal paarden dag en nacht op je erf en in de wei te hebben leer je al heel snel van hen nog veel meer.

Mijn vertrouwen groeide en ik begon Parelli steeds meer los te laten en me te interesseren voor andere ideeën en die ook te gebruiken. En steeds meer durf ik op mijn eigen gevoel af te gaan. En mijn acties (of passiviteit) af te stemmen op de situaties die zich voordoen of die ik zelf gecreëerd heb.

Maar ik ben nog steeds blij met de basis die door Parelli gelegd is.

Hierbij wil ik graag eens reageren en iedereen adviseren de artikelen te lezen die Pete Ramey de laatste maanden heeft gepubliceerd op zijn website. Hij gaat daar uitgebreid in op allerlei verschijnselen die plaats kunnen vinden tijdens de overgangsperiode, en dus onderwerpen die hier op de site aan bod komen, zoals de vreemde bobbels en richels die op de zolen van hoeven kunnen verschijnen tijdens die periode.
Ook de hoogte van de hielen: als de toon slijt kunnen de hielen ook te laag zijn. Doordat paarden die lang en van jongs af aan beslagen geen gelegenheid hebben gekregen hun straalkussen te ontwikkelen tot goede schokopvanger kunnen zij door het laag zetten van de hielen pijn krijgen aan die hielen en proberen het gewicht meer op de toon te zetten.
Het is dus bij een paard met gevoelige hielen niet altijd verstandig die nog lager te maken zonder goed te overwegen wat nu eigenlijk de oorzaak van die gevoeligheid is, niet altijd eenvoudig.
Ramey gaat uitgebreid in op de zg whiteline disease, ook een onderwerp dat onlangs ter sprake kwam.
Interessant vind ik Ramey's conclusie: hoe langer hij bezig is met bekappen van paarden hoe meer hij leert dat hij steeds minder moet doen, niet in de zool snijden, niet in de straal snijden, niet perse de hielen snel laag zetten, en hoe meer hij vertrouwt op de natuur, hoe sneller de hoeven mooi en sterk worden.
De artikelen zijn een welkome aanvulling op Ramey's boek en ook op dat van Frans en Ilona.
groeten, Joop

marjolijn schreef op maandag, 20 juni 2005, 12:10:


Ik denk dat het duidelijke systeem het sterke punt is van Parelli, alles gaat stap voor stap. En zeker voor een 2 bener dus heel handig.
We gebruiken ook wel dingen van Parelli, behalve dus het opvoeren van druk en de fases. We hebben hier een paard staan die van wat voor druk geven totaal de kluts kwijt raakte, en dan pak je het dus anders aan. Geen druk, en alles wat goed gaat gelijk belonen, de rest hebben we genegeerd.
Druk geven is eigenlijk ook gewoon onmogelijk bij haar, we rijden haar nu op stem, en proberen echt zoveel mogelijk te voorkomen dat er een been tegen haar aankomt, want dan hapt ze. Met andere woorden druk is voor haar heel erg onprettig.
Met een ander paard clicker ik weer heel veel, ze heeft er een enorm plezier en daardoor hebben we samen weer een vreselijke lol, en ik denk dat het verschil met clickeren en Parelli er in ligt dat je met clickeren zelf stap voor stap de oefening op moet bouwen, en bedenken. Dit paard reageert niet op beenhulp, en om haar dan wel dat te leren maken we er een spel van. Ik heb haar geleerd achter een bal aan te gaan, daar kan ik straks de beenhulp aan gaan plakken, de bal is een soort voorbereiding om haar voorwaarts te laten snappen. Het zou bij haar ook kunnen om juist de druk op te gaan voeren, maar dat voelt verkeerd voor ons beiden, deze weg is misschien wat langer, maar geeft enorm veel lol. De uitdaging is ook om haar de bakletters te gaan leren lezen, ik ben erg benieuwd of ons dat gaat lukken samen. De angst voor een onbeleefd paard door voedselbeloning is dus ook heel onterecht, dat is het allereerste wat je ze leert. Ze doen het erg graag voor de positieve beloning, en willen er dus ook wel even op wachten.

Groeten Esther

joop schreef op maandag, 20 juni 2005, 12:24:


Hoi Joop,
Heb je daar een link van?

Trea

http://www.hoofrehab.com/hoof%20articles%20by%20Rete%20Ramey.htm

groet, joop