perdida schreef op donderdag, 30 juni 2005, 21:33:


Ik ben het met je eens dat het inderdaad een extreme oplossing is om dan bij voorbaat maar te oordelen en te zeggen, nee hoor daar begin ik niet. Probeer dan in ieder geval een eigenaar te informeren en in overleg met de eigenaar verbetermogelijkheden te bespreken. Misschien is het mogelijk om een dagelijks wandelingetje in te lassen op de weg, etc.

Houd trouwens even in het achterhoofd dat er ook 'gewone' hoefsmids zijn die niet aan de straal komen (is een oude hoefsmid-wijsheid nl. ). Ook ken ik paarden die ondanks dat ze gewoon bekapt worden (geen ijzers trouwens) super, werkelijk super bewegen en dit tot op zeer hoge leeftijd. Ook kijkt een hoefsmid als het een goede is ( en die zijn er) naar het hele paard (dat is echt niet voorbehouden aan NBérs)en houdt rekening met de bouw en de gangen van het paard. En ook is het niet zo dat alle paarden op ijzers en een 'foute'huisvesting en voeding altijd en allemaal problemen en ziektes hebben.

Ik ben ervan overtuigd dat het merendeel van de paardenhouders paarden heeft omdat ze ervan houden. Daar hoort bij dat je graag het beste voor ze wil. Onbekend maakt gewoon onbemind. Als je het nooit anders geleerd hebt is het toch logisch dat je de bestaande manieren zo overneemt?

Ga er dus niet steeds zo van uit dat iemand die op de reguliere manier paarden houdt, het toch zo vreselijk verkeerd doet! (Al vind ik eerlijk gezegd een paard dat 24 uur op stal staat ook niet zo fijn). En inderdaad zijn we niet allemaal in de luxe omstandigheid dat je je paard kunt houden op de meest ideale manier.

Dus: Een NBér die een negatieve reactie oproept van iemand die eigenlijk wel interesse heeft, maar die hij weigert omdat het paard niet in zijn plaatje past, doet zijn 'werk'niet goed.
(zie ook mijn schrijven onder Natuurlijk bekappen op ander forums).

Het zou het zelfde zijn als dat je een patient in het ziekenhuis weigert omdat hij rookt en niet wil stoppen?? Rare wereld zou dat worden. Want wie bepaalt de maatstaf...

Janna

Nick Altena schreef op donderdag, 30 juni 2005, 23:01:


Eigenlijk is het beide geweest. De hoefsmid die niet kon nagelen (in de wand ipv de witte lijn); dat veroorzaakte de brokkels en later kreeg ze gehele slechte hoeven en dat kwam door het gehele ijzer. Wat er ook ging gebeuren bij mijn pony, ik wist 1 ding zeker ... nooit geen ijzers meer. Zelfs niet door de beste hoefsmid die ik zou kunnen vinden, want het ging gewoon niet bij deze pony.

Maar eh dat verhaal is toch wel bekend inmiddels geloof ik.


Dat is een gevoel dat je hebt bij je paard. Een gevoel dat ze nog niet zonder bescherming kon wat ook werd bevestigd destijds door iemand die telepatisch contact met de pony heeft gezocht.

Ik heb een tijd lang zonder schoenen gereden, maar de hoeven worden nu dermate kort in de toon dat ze korter op de weg gaat lopen en ik voelde weer dat ze de schoenen nodig heeft op dit moment als ik inspan voor de wagen, en dat voelde ik een hele tijd geleden niet; ze heeft ook maanden zonder gelopen.

Dus haar hoeven zijn genezen verklaard hoor door mij

Maar eh dit gaat niet over mijn paardje. Ik weet dat jij Nick het nooit hebt "goedbevonden" dat ik zo aan de hoefschoenen hing en daarom wil ik het ook hier graag bij laten wat dit betreft.


Ja er zitten er hier 2 binnen; Nala en Fiona Leuke diertjes waar je ook veel lol aan beleefd

Wendy-hb schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 0:00:

Eh da's dubbel op geloof ik.

Nooit ijzers meer moet dat natuurlijk zijn

Een uitgebreid antwoord, in twee delen, want de server vindt het te lang :

Nick Altena schreef op donderdag, 30 juni 2005, 20:02:


Nee, ik overleef het wel. Mét rugpijn. Dus ja, liefst een uitgebalanceerde rugzak, met een zelfdragend gestel en van zo licht mogelijk materiaal en met een hoog zwaartepunt.
En als ik iets van de grond hef, dan hoor ik door mijn knieën te gaan, maar ik doe het niet. Jij?


Nee, dat geloof ik niet. Ik heb het niet over de mate van verzameling die je op TV ziet - dat is hobby, - enfin, op TV Groot Geld .
Maar - een touwhangbrug schommelt. Fijn voor een pretpark, maar niet voor auto's. Moderne bruggen zijn in een opwaartse brug gebouwd. Dat is het enige waar het over gaat, bij "achterhand gebruiken" - dat de ruggengraat, die bestaat uit vertikaal achter elkaar gelegde wervels en met bovenaan langere uitsteeksels dan onderaan, zo recht mogelijk blijft - anders raken die uitsteeksels elkaar ('kissing spine'). Daarvoor maak je de buikspieren sterker en help je je paard de rugspieren loslaten. Ook horizontaal maak je je paard sterker: als hij rechts samengetrokken loopt kan hij jouw gewicht niet zo goed recht boven zich houden, en dan valt hij op de ene kant naar buiten, en op de andere kant naar binnen. Alsof iemand met scoliose een scheve rugzak meedraagt.


Nee, gelukkig heeft ze die achterhand, want als ik je paard uitgom op je tweede foto lig je knal op je rug . Rechtzitten, Nick, het helpt je paard als z'n rugzak toch een beetje zelfdragend is al is het dan maar een licht frame !
Maar met die derde foto, daar kunnen we wat mee... Je vraagt je paard onder te treden met het linkerachterbeen. Ze zet dat linkerachterbeen letterliijk verder voorwaarts onder haar buik, meer naar het zwaartepunt toe, omdat ze zich vanop die plaats beter kan afduwen.Je ziet duidelijk hoe haar achterhand zakt daardoor.De foto is op het moment dat ze die achtervoet heeft neergezet en gaat afduwen, en dat haar hoofd naar voren en naar beneden gaat: hier zie je heel mooi de connectie tussen hoe het komt dat als een paard z'n achterhand gebruikt, het hoofd vooraan naar beneden gaat.
Ze heeft niet veel oefening - normaal kan ze die linkerachtervoet nog veel verder neerzetten: als een paard een hele losse rug heeft dan 'verjaagt' de achtervoet de voorvoet van z'n plaats, en komt de achtervoet op precies die plaats neer waar de voorvoet vertrekt. Maar de zijdelingse buiging is niet slecht, al is het een momentopname. Toch zou je, als je een foto zou zijn van hetzelfde moment naar de andere kant toe, een verschillend paard zien, vanwege dat "scheef" zijn.
Wat je hier ziet, zou je ook rechtdoor moeten kunnen. Net voor het moment van deze foto, als die binnenachtervoet nog in de luicht is, zou je je paard weer vooruit moeten kunnen vragen. Dat is het moment dat al die power rechtdoor doorheen je paard gaat en aan de voorkant doorkomt. Als je die energie niet met je zit kan bijhouden, valt op dat moment je paard "uit elkaar" - al die power is weg; door het hoofd van je paard voor hem op de grond gevallen. Wel, het is het kunnen behouden van die power dat "verzameling" heet. Heeft helemaal niks met krullen te maken.

(vervolg volgende bericht)

(vervolg van vorige bericht)


Neenee - "aan de teugel" is helemaal niet "kromme hals". Jouw paard heeft hier de "kromme hals" die haar achterhand aankan - meer moet het niet zijn.
"Aan de teugel" betekent alleen "aan de hulpen" - dat wil zeggen: de onmiddellijke en onvoorwaardelijke bereidheid om te reageren op wat je vraagt. Dat heeft niks met lengte van de teugel te maken - als jouw paard vanuit deze foto onmiddellijk, binnen een kwartseconde in draf is dan is ze "aan de hulpen". Als je je hand naar beneden zou doen en het hoofd van je paard gaat mee naar beneden (als ze 'je hand volgt') dan is ze "aan de teugel".


Als ik naast jou zou staan, Nick, dan zou je precies daar aan werken wat je hier op die foto staat te doen, of tenminste - ik zou concreet met je bezig zijn om je te laten voelen wat je hiermee in je paard kan doen. Je zou wel rechter moeten zitten van mij . En dat zou ik dan hélemaal noemen "werken aan verzameling".
Als jij aan "verzameling" werkt, dan heb je iets in gedachten wat het niet is - en dus probeer je dan iets te bereiken waar je niet in meent te geloven. Geen wonder dat je paard in verzet gaat. Maar dit is ook een weg, Nick! Je doet het al, werken aan verzameling - tenminste, je wist het niet, maar dit is het begin.
Dat neemt niet weg dat dit héél hard werken is voor een paard. Er moeten spieren rekken en andere moeten samentrekken en weer loslaten.


Ja, inderdaad. Dat zijn mensen die die power er proberen in te trekken, in plaats van hem te "recycleren". Maar wat die teugels komen doen, daar moet je je niet druk over maken - dat voel je vanzelf wel als je aan de tweede pas "power bijhouden" begint...

(knip)

Het heeft er àlles mee te maken. Terug naar jouw foto. Zie je dat buitenachterbeen? Dat moet even sterk naar voren kunnen grijpen als dat binnenachterbeen, anders gaat je paard helemaal scheef de wendingen door. Dat zie je dan ook vaak - op de ene kant valt het paard nar binnen, op de andere kant naar buiten. Die achterhand moet aan beide kanten evenveel naar beneden kunnen komen bij het onder de buik neerzetten van de voet. Dat is rechtrichten. Verzameling heeft rechtstreeks te maken met een rechtgericht paard.


Daar wijk ik dus enigszins af van jouw mening. Maar voor wat jij wil met je paard, kan je perfect voort zonder bit. Je zal op de rechte lijn wel minder voelen of je paard recht loopt of niet (vooral als je maar met één hand rijdt)). In elke hand kan je de achtervoet van je paard voelen, als het goed is. Tenminste: als je rechtzit en je armen naast je houdt, waardoor je ellebogen als het ware aan je heupen vastzitten (nou ja, niet vast, elastisch ). Die heupen, die hangen vast aan de zitbeenknobbels. Die zitbeenknobbels voelen wat de achtervoeten doen - hoe soepeler en gespierder de paardenrug, hoe beter je dat voelt, maar ook hoe soepeler je zit. Je zit geeft dus het gevoel van de achtervoeten door aan je handen (linkerachtervoet in linkerhand, rechterachtervoet in rechterhand), en zo kan je de power gaan "recycleren", weer naar achteren toe. Als je dus de linkerachtervoet minder in je hand voelt dan de rechterachtervoet, betekent dat dat je paard niet gelijkmatig doorkomt achteraan. Daarom heb ik persoonlijk dus graag een stabiel hoofdstel, met twee teugels, en zo direct mogelijk qua communicatie.

Ik hoop dat het een en ander duidelijker is, nu?

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

Inge Teblick schreef op vrijdag, 1 juli 2005, 8:53:


euh - niet brug, maar boog, uiteraard. Boven of onder de brug, als het maar krachten verdeelt.

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be