Esther schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 19:13:
> Aiaiaiaiaiai draai het nu eens om,
> "Kijk, en híer kan ik me dus wel in vinden. Dit klinkt gewoon
> gezond, een manier van trainen. Ik ben een gewoon steeds meer
> allergisch voor het "het MOET met druk" het is zo vreselijk
> HARD ik krijg daar de kriebels van.
> iiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeebleeeeeeeeeeeeeeeeeeehhhhhhhh zo,
> das dr uit
"
Dat is een omdraaiing die imo niet correct is. Want ik geloof niet dat er ook maar iemand is die zegt dat je het niet op mag lossen zonder druk. Andersom wordt er nmm door sommigen wel op gehamerd dat je dingen zonder druk moet doen.
> moet doen wat je past. Waar ik een beetje suf van word is steeds
> het vooroordeel dat clickerpaarden bedelaars worden en verwend
> worden en het geen paardentaal is.
Dat snap ik ook volkomen. Ik hoor en lees steeds heel duidelijk dat de clickeraars zeggen en uitleggen hoe dat komt en wat je er tegen kunt doen etc. Complimenten voor jullie geduld daarmee trouwens (haha ik dacht al wel dat je het van binnen eigenlijk spuugzat zou moeten zijn
)
Ik geloof dat je het schooien er uit kunt krijgen als jullie dat zeggen. Tot nu toe is wat ik ZIE echter iets anders, het paard van Inge toen op de filmpjes was heel erg schooierig, het paard van Piet was de hele tijd naar zijn zakken aan het kijken en druk aan het doen, een ander paard waar ik destijds speciaal een heel eind voor heb gereisd om te zien deed precies hetzelfde en het zag er imo helemaal niet ok uit. Kijk, ik realiseer me wel dat ik er tot nu toe niet zo héél veel aan heb gedaan maar de keren dát ik moeite deed om met een open mind naar klikkerende mensen te kijken was ik teleurgesteld. Hoe Piet en Inge en die ander het NU doen, dat zou ik niet weten en ik ben inmiddels al weer zover dat ik weer heel nieuwsgierig ben want het zal vast wel zijn veranderd aan de reacties van sommigen hier op het forum te lezen.
Ik hoop niet dat Inge of Piet me dit kwalijk nemen hoor dat ik dit zo zeg, toevallig heb ik van hen een filmpje gezien maar ik moet er dus bij zeggen dat dit alweer heel lang geleden is en dat het nu vast allemaal heel anders gaat.
Waar het om gaat is dat ik denk dat dit wat ik dus meemaak, anderen waarschijlijk ook meemaken en dat het daarom wel zo'n hardnekkig misverstand zal zijn dat er gebedeld wordt. Snap je?
> Het woord dat "softe gedoe"
> komt mij de strot uit.
Ben ik niet de enige die dat heeft gezegd?
> Clickeren is een leermethode die mij toevallig meer aanspreekt
> dan een leermethode die op druk opvoeren is gebaseerd, maar
> ieder moet het zijne doen.
Precies. Voor mij geldt dat ik bepaalde dingen liever met klikkeren aan wil leren en andere liever op een andere manier.
> Ik ben trouwens wel benieuwd
> hoe je dat bijvoorbeeld met Parelli doet dat voetje leren geven.
> Kan iemand mij dat uitleggen?? Ik zie eigenlijk niet dat je dat
> kan leren met het opvoeren van druk, of heb ik dat helemaal
> fout?
Parelli is toch ook helemaal niet alleen maar opvoeren van druk hoor!
Je begint ermee dat het paard je aanraking overal accepteert. Als het nog niet met je handen kan (ivm trappen), dan gebruik je een stok. Je past approach en retreat toe, dus je begint ergens waar het paard het accepteert (voor mijn part bij de manenkam) en je zoekt de plek op waar het paard het nog nét aan kan en dus nog nét stil blijft staan (approach). Doe dit met een prettige beweging, ritmisch en krabbel het paard met de stok zodat het prettig is. Dan op dat punt waar hij het net aan kan ga je heel ritmisch met een vloeiende krabbelende prettige beweging terug (retreat). Als je timing goed is dan kun je heel snel verder komen en zijn de gehele benen al snel geen probleem meer.
Als je nou een keer te ver gaat en het paard gaat lopen (want rustig stil staan is de oefening) dan is het heel belangrijk dat je de stok/hand ongeveer op dezelfde plaats houdt en pas stopt als het paard weer stil staat, dat beloon je dus door daar weg te gaan (en bv een krabbel te geven). T paard merkt vanzelf dat het eigenlijk niet eng is. Als het paard trapt (vooral achterbenen dan), dan moet je vooral een stok gebruiken en het paard gewoon laten trappen terwijl je rustig op die plek blijft. NIET boos worden, gewoon rustig zonder aandacht daar blijven, paard uit laten kuren en als hij stil staat wordt dat beloond.
Dat moet echt helemaal compleet in orde zijn, het moet het paard koud laten of je daar bij zijn benen aan het prutsen bent of niet.
Dan ga je beginnen met het optillen van de hoef. Belangrijk is gewoon dat je een lichte cue geeft (fase1) wat bedoeld is als teken dat die voet omhoog moet. Natuurlijk weet het paard dit eerst nog niet maar ze leren dan uiteindelijk wel dat dat het teken "voet omhoog" is. (belangrijk dus licht teken want heel vaak zie je mensen zwaar die poot omhoog sjorren gewoon omdat ze nooit met een licht teken beginnen en dan houd je dus een "lomp" paard!!).
Parelli "knijpt" in de zwilwrat, eerst licht en dan harder. Het hangt van het paard af of dit werkt, ik geef er zelf ook een stemcommando bij (jullie hebben vast gezien hoe lief baladeika is met de voetjes geven op de dvd? ze anticipeert er ook op, de schat
) Ik vraag gewoon terwijl ik naar de hoef kijk "mag ik je voet?", bala geeft hem dan, en soms weet ze al dat ik hem wil dus dan tilt ze hem bij voorbaat al op.
Maar goed, om het aan te leren kan het ook handig zijn om het paard een beetje te helpen door zijn gewicht van het been af te halen, dus een beetje tegen zijn lijf aan te duwen.
Geeft ie de voet? In het begin fractie van een seconde vasthouden en belonen en neerzetten. Neerzetten pas als de voet rustig is, dus niet weg laten trekken. Zo steeds t tijdstip waarop je de voet neerzet steeds uitbouwen. Niet neer laten zetten als die hoef niet rustig door het paard zelf omhoog gehouden wordt. Dus geen beloning bij geleun en bij getrek.
Tiss lang genoeg geworden. Zal wel duidelijk zijn zo? Anders hoor ik het wel.
Ilona
--
let's keep on moving naturally!
Warboel
