Christel Provaas schreef op woensdag, 14 september 2005, 20:57:


Om nog even terug te komen op het Calciumplus wat je aanraadde; ik heb de samenstelling even bekeken op de site van Pavo en als je de aangeraden dosering aanhoudt, geef je maximaal de hoeveelheid calcium die ook in 1 kg krachtvoer of lucerne zit dus dat is zeker niet teveel als je paard weinig of geen krachtvoer eet (en er zit ook wat fosfor in zodat je de verhouding niet helemaal scheef trekt). Ik zag dat het behalve zink ook alle andere spoorelementen bevat en ook magnesium en dat is wel heel goed voor paarden die bijna alleen maar ruwvoer eten en zeker voor paarden die niet helemaal gezond zijn. Onze paarden krijgen al een andere supplement wat super bevalt, speciaal met heel goed opneembare sporenelementen waaronder zink en ook met spijsverteringsondersteunende ingredienten (nml. Equimins Advance Concentrate Feedbalancer van Pardoes Aurora),dus ik heb voor onze dampige merrie geen supplement meer nodig, maar toch bedankt voor de tip!
Het is trouwens niet zo dat zink verder in geen supplement te vinden is zoals je schrijft, in vrijwel elke vitaminensupplement en elk krachtvoer zit ook zink. Wel is het zo dat de meeste zink die gebruikt wordt heel slecht opneembaar is (nml. sulfaat of oxide-bindingen die maar voor zo'n 10 % worden opgenomen) dus heeft dat niet altijd effect. En in sommige gevallen werkt het zo belastend op de stofwisseling dat het paard er juist slechter van wordt ipv beter! Dit was bij 1 van onze paarden het geval, zij schuurde zich tot bloedens toe open door een vitaminesupplement wat we haar toen gaven (ik merk dit effect overigens ook bij mezelf als ik eens een paar weekjes een 'gewoon' vitaminesupplement slik ipv de Solgar of Optimax wat ik normaal neem, ik voel me dan niet fit meer en heb snel last van hoofdpijn). Dat is de reden dat ik nu specifiek voor een supplement heb gekozen met zogenaamd organisch gebonden spoorelementen (dus behalve zink ook koper, mangaan, selenium, jodium, cobalt). Dus als je paard niet of slecht reageert op zijn supplement of krachtvoer kan je dat eens proberen (gewoon een tip in het algemeen, misschien dat iemand er wat aan heeft). Behalve Equimins kan je ook St. Hippolyt (voer en supplementen) of sommige voeders en supplementen van Pavo nemen (ik weet niet of de Calciumplus daar ook onder valt, zou je even na moeten vragen); deze bevatten ook de goed opneembare spoorelementen ipv de goedkope anorganische bindingen die een enorme belasting vormen voor het paard (in likstenen zitten trouwens ook vrijwel altijd die slecht opneembare spoorelementen, behalve in de Horslyx voor zover ik weet).

Dag allemaal,

Bollie begint een wintervacht te krijgen...
Een paar vraagjes, Bollie heeft nog nooit een deken gehad dus nu ook niet...
Als we met de kar zijn weggeweest zet ik hem in de wei en neemt hij direct een stofbad (rollen in het zand)...
Hoe doe ik dit als ik op verplaatsing ben?? Wij gaan met de camionne ongeveer een uurtje van hier mennen, hij is momenteel nog niet zo erg bezweet maar ik denk dat dat met meer wintervacht gaat verergeren...
Hoe zet ik hem dan op de camionne??
Eerst proberen te laten rollen???
Of toch een zweetdekentje opleggen???
Alle tips zijn welkom....

Verder doen z'n hoefjes het geweldig... ze zijn echt stevig en hij gaat nu ook vlot over kleine steentjes... ik ben echt blij dat ik het gedaan heb en heb na 8 maanden een super resultaat (en ondertussen mennen we één uur over de weg afwisselend stap en draf)...
En er zijn twee menners van de cursus die interesse hebben in het hoefnatuurlijk... heb mijn materiaal dus uitgeleend en het is te hopen dat zij het ook gaan doen....

En alles zonder oogkleppen, alles mag voor bijkomen: camions (met flapperend zeil, met lading die wel erg botterd...), fietsers (met felle kledij),
een kraan in de wei... hij stapt stoer door...
Het enige wat tot nu toe niet lukt is hem over een putdeksel krijgen met de kar. Te voet geen enkel probleem al squeezend, circling, geen probleem maar hij weigert een voet te zetten op een deksel als hij voor de kar staat. Ondertussen loopt hij er wel al niet meer voor om maar geen voet erop... alle tips zijn welkom....

Groeten,
Liesbet

amber schreef op zaterdag, 17 september 2005, 11:31:


Zowel Christel als Amber, dankjewel voor jullie onderzoekje. Ik ga het mijn hoestende paard ook geven. Ik wacht wel even tot de antibioticakuur is beëindigd.

Groetjes, Trea

Marlies schreef op vrijdag, 16 september 2005, 20:22:


Hoi Marlies,

Het vonnis luidt een beknelde zenuw in het midden van de rug, dus onder het middelpunt van het zadel ten gevolge van...? Nu moet ik een afspraak maken met een fysiotherapeut. Die gaat behandelen, geeft oefeningen en gaat OOK kijken naar zadel, naar mij en alle overige zaken die niet direct aan de paardenrug zitten. Die zit zo'n 20 kilometer verderop. Overigens sleept ze (mijn paard dan, niet de therapeute) nog ietsje met haar been in stap. In draf is er niets meer te zien. Ik heb trouwens een geweldige paardenarts gevonden, zit in Midwoud en doet paarden niet meer actief, alleen nog in z'n vrije tijd. Maar wel met een "holistische" benadering en die zijn hier dun gezaaid. Dit is zeker een tip voor de paardenbezitters in de kop van Noord-Holland!

Groetjes Edith

Karin Haneveer schreef op zaterdag, 17 september 2005, 8:46:


slik, hoe weet je dat dit echt gaat gebeuren, gewoon maar afwachten. de ijzers zijn er nu af. is dit proces onomkeerbaar, of groeit het er ook wel uit. maakt het uit met of zonder ijzers. voor mijn gevoel kun je iets wat ergens in de hoef zit te pruttelen toch niet voorkomen, door ijzers (met evt zijlippen) onder te slaan. of wel?

ingrid van der post schreef op zaterdag, 17 september 2005, 14:08:


die zijlippen helpen alleen om de scheur dicht te houden,
symptoombestrijding natuurlijk,
een scheur kan je dicht krijgen door kort te bekappen
en zoveel mogelijk brokkels enzo weg te raspen
+ het verminderen van de druk lokaal door het inraspen
van een driehoekje aan de hoefrand
+ raspen van een sleufje boven de scheur.
die twee laatste dingen nemen gewoon de druk ter plaatse weg.
Bij de hierbeschreven 'hoornzuil' (eigenlijk een soort vertikale koker langs
de binnenzijde van de hoefwand ) komt het probleem van binnen.
dus eerst en vooral de doorbloeding stimuleren
én kort bekappen !
Peter

ingrid van der post schreef op zaterdag, 17 september 2005, 14:08:


Niet slikken hoor, het klinkt erger dan het in de meeste gevallen is.
Degeneratie van het hoefbeen is inderdaad een kwestie van afwachten (of foto's maken maar dat helpt je in dit geval toch niet verder), je kunt dat pas aan de onderkant van de hoef zien wanneer er een echt goede hoef is afgegroeid. Wanneer dat "oog" dan blijft bestaan is er een blijvende schade, maar in de regel is dat probleemloos. (veel paarden hebben het al vanuit hun zeer jonge jaren) Het "oog" en de degeneratie zal ook niet steeds ernstiger worden wanneer je wat aan de oorzaak doet .
Het proces is omkeerbaar door het grond parallel zetten van het hoefbeen, eventuele druk van eventueel te lange teen te halen en veel harde ondergrond zodat het hoefbeen niet alsnog alsmaar met de tip naar beneden gaat staan. De bloedvoorziening kan dan herstellen, de rotzooi eruit groeien en er kan weer goede kwaliteit weefsel groeien.
IJzers zijn een slechte optie, zij belemmeren doorbloeding en zijn eerder het verdoezelen van het probleem ipv een oplossing.

Karin

ik ben wel zeker van wat ik doe, maar ik vroeg me meer eigenlijk af of er mensen ook ervaring mee hadden. *einde discussie*

Hoefsmid Rik schreef op woensdag, 14 september 2005, 21:28:


Ik kan me volledig vinden in je oplossingen Rik. Nog een mogelijkheid wil ik toevoegen. Ik wil nog wel eens een sterk afgesleten stukje hoefijzer van een cm of 6, eea afhankelijk van de grootte van de veulenhoef in de teen aanbrengen. Het verhindert de slijtage in de teen en daardoor komt de hoef geleidelijk aan schuiner te staan.
Ik heb nogal wat ervaring met bokhoefjes. Ze komen standaard voor in de merriestam waarmee ik fok. Als het niet te erg is trek ik me er weinig van aan. Afwijkingen in hun voortbeweging, zelf op hoge snelheid in draf, heb ik niet ervaren.
Groet
Hans

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 16 september 2005, 18:03:


Inderdaad Isabel, dit dreigt weer een Ivanhoe story te worden.

Dag allemaal,

Ik moet even mijn verdriet en teleurstelling van me af schrijven.
Buck,13 jaar, gevangen in de Pyreneeën, 1.55 m groot en al 9 jaar de kameraad van mijn leven, is afgelopen januari tijdens een duinrit licht kreupel geraakt. Om een lang verhaal kort te maken: de dierenarts constateerde een geirriteerd hoefgewricht -slijtage-, wat niet over ging met maandenlange zooltjes, afspuiten, gematigde rust en supplement (Joint Saver Pro). Foto's wezen niets uit.
Omdat ik niet wilde dat de da het gewricht inspoot met hyaluronzuur, was ze uitgekakt en kon ik hem weer mee naar huis nemen.
Ik ging het tegenovergestelde doen van wat ik deed en toen stapelde de ene onlogica zich op de ander. Ik liet hem eerst (3 weken geleden) ontijzeren, omdat ik daar een mogelijke oorzaak vermoedde: gecontraheerde hoeven die het hoefgewricht knel zetten en kneuzen. Bekapt kon hij nog niet, de hoeven waren niet lang genoeg. Er kwamen onverwacht prachtige hoeven onder de siliconenzooltjes tevoorschijn. De straal was wat smal en (nog) niet meedragend, maar de zool was aardig hol en Buck stapte zonder gevoeligheid de straat op. De hoefsmid merkte in het verleden met beslaan vaak een verbrede witte lijn op, maar dat klopt bijvoorbeeld niet met de holle zolen. Hoge hielen heeft ie ook niet, juist een beetje platvoeten, wat ook niet klopt met de Strasser-filosofie van contractie. 9 jaar heeft hij op ijzers gelopen, waarvan de laatste 3 maanden met zooltjes+siliconen. Zolang ik hem heb, -9 jaar dus- loopt hij 24/7 buiten met een medepaard, de paddock is gedeeltelijk verhard en we hebben endurance plus dressuur gereden. Allemaal onlogische verklaringen voor het feit dat zo'n oerknol uit de bergen last van zijn ijzers zou hebben of versleten zou zijn!
Affijn, ik ben hem na het ontijzeren rustigaan weer gaan rijden, omdat een half jaar rust etc geen fluit had uitgehaald en besloot voorlopig de bocht niet om te gaan, dus we gingen de berm in, om de andere dag 20 minuten.
Hij werd blij -ik ook!- en hield zich goed. Ik merkte wel dat ik hem steeds iets aan de teugel moest rijden, want wanneer ik de teugels helemaal los liet tijdens draven op het harde, werd hij onregelmatig op dat rechtervoorbeen. Blijkbaar had hij de compensatie van meer gewicht op achter nemen nodig. Gisteren deed hij lekker gek in het land. Blijkbaar voelt hij zich goed.
Tot vandaag. Ik stapte erop en voelde het meteen: in stap al niet goed. In draf op een zacht pad was hij gewoon kreupel, dus ik ben terug naar huis gegaan en besloot de hoeven wat ronder te raspen. Daarbij kon hij op rechts al moeilijk blijven staan. Ook was de rechterhoef warm, ik heb hem afgespoten. Pieker me suf.
Verdrietig het stuk over hko op deze site nog eens gelezen. Zie geen aanknopingspunten...
Kortom: het lijkt erop dat ik de treurige conclusie moet trekken dat ik nou ook uitgekakt ben... moet dit vage gedoe onze toekomst worden?

Christel

Pien, nog even een aanvulling op de behandeling van een open beenwond.
Vandaag met Moira gesproken, die natuurlijk hier was om Chaser te behandelen.
Zij heeft ook even naar NOA gekeken... had net de wond schoongespoten en verse koffie erop gedaan. Klinkt trouwens wel erg gezellig )
Anyhow: Groene Leem is volgens haar uitstekend! En verder adviseerde zij toch om Colloidaal (op de i hoort een trema) zilverwater te gebruiken...
EUREKA! Stom, stom, stom... Heb ik notabene in huis want dat maak ik zelf!
Nooit aan gedacht! Dat is het!! Colloidaal zorgt ervoor dat bacterien absoluut geen kans krijgen en de wond trekt veel sneller dicht.
Als je hier niet mee bekend bent: http://www.colloidaalzilver.nl/
Op die site kun je er alles over lezen...

In NOA's geval heb ik zojuist 1 liter supersterke oplossing gemaakt: minstens 40 ppm/liter. En dan gaat het als volgt: wond dagelijks afspuiten met stromend koud water.
Daarna, met een schoon injectiespuit (zonder naald uiteraard) colloidaal zilverwater erop nevelen... Dan pas inpakken met Groene Leem.... Dit dagelijks herhalen.

Je kunt ook van deze oplossing dagelijks een paar druppels over haar voer doen.
Niet te veel, want het is sterk spul! Althans: de oplossing van 40 ppm/liter...

Ik heb van deze arts ooit de dosering voor paarden of andere dieren gekregen: zie onderstaand.... In geval van een 40 ppm/liter oplossing zou ik de helft gebruiken voor Bombita!
5-12 kg - 3 maal daags 1/2 theelepel

Mocht je geen zilverwater hebben of hier niet mee bekend zijn mail me dan ff prive.

Groetjes,
Wil.

Havank schreef op zaterdag, 17 september 2005, 18:26:


Kan een bokhoefje ook niet ontstaan door te zachte bodem?? Een vraag voor het algemeen.

Esther

Karin Haneveer schreef op zaterdag, 17 september 2005, 8:46:


Operatief wordt het ook tot

Op onderstaande link kun je een aantal foto's bekijken van een hoornzuiloperatie die mijn vorige shire heeft ondergaan.

http://golf.messageboard.nl/3404/viewtopic.php?t=296&highlight=hoorzuil

Christel Provaas schreef op zaterdag, 17 september 2005, 20:29:


Heb je er wel iemand met verstand van zaken naar laten kijken?
Want wat jij trekt als conclusies hoeft helemaal niet waar te zijn.
Het hoeft niet zo te zijn dat een holle zool (hoe hol is hol eigenlijk bij platvoeten?) niet samen kan gaan met een verbreedde witte lijn. Je conclusie over contractie hoeft niet de juiste te zijn, een paard met platvoeten en lage hielen kan net zo goed een vorm van contractie hebben. Daar bestaan verschillende "soorten" van.
Hoe zit het met de steunsels? Pinchen die? Richting straal en/of richting zool? De hoeven niet lang genoeg, maar misschien wel een tikkie ondergeschoven? Of teen tekort naar de bodem en daarom het hoefbeen niet grond parallel?
Waarom zou een paard dat 9 jaar geleden uit de bergen is gekomen, ijzers gekregen heeft, gezonde hoeven gehouden hebben? Wat zijn je verwachtingen na 3 weken ijzers eraf?
Cristel, met dit verhaal gaat niemand via mail ergens uitkomen, bel iemand met ervaring en deskundigheid! Dan zou dit voor jou vage gedoe wel eens helder kunnen worden!

Karin