Hallo allemaal, ik heb de volgende vraag. Is het mogelijk om een paard die hoger in rang is t.o.v. een ander paard, toch te leren van het hooi cq voer af te blijven van de ander. Het gaat om 2 paarden die 24 uur per dag bij elkaar staan.

Graag jullie ideeen of mening.

Groetjes Jean

Piet schreef op maandag 23 januari 2006, 8:50:


Ik ook.


EN de snelheden heel hoog liggen. Ook bij raceauto's verslijten de banden tijdens EEN enkele race meer dan wanneer ik in mijn autootje naar Spanje tuf.


Ik zou met MIJN paarden niet eens aarzelen maar er zo aan beginnen (hoewel ik het prettiger zou vinden om wat voorbereidingstijd te hebben om het ze nog gemakkelijker te maken).

Hoever zijn de banden van je auto versleten als je naar Spanje rijdt?
Als je een hond mee zou nemen, zou je dan nu je vreselijk druk maken over hoe je de voetjes van je hond zou moeten beschermen zodat ze niet te kort afslijten?

En hoe zit het met je eigen schoenen? Zit daar al van alles onder zodat de zolen niet te veel slijten tijdens de vele momenten waarop je waarschijnlijk naast je paard zult lopen?

Ik heb de hoeven van het paard van Lucia Hofman eens onderhanden genomen, die een klasse III endurance wedstrijd van dik 90Km moest gaan lopen. Ik had het idee om voor- en na foto's te maken voor de site, maar heb er van afgzien omdat er totaal geen verschil was te zien tussen voor en na. Nou is 90 Km geen 2500 Km, maar de hoeven groeien op een meerdaagse trektocht onderweg ook nog bij. Als EEN dag 90 Km geen slijtage te zien geeft dan zullen 30 dagen 90 Km ook geen slijtage te zien geven. En tijdens die 90 Km endurance is er niet speciaal gereden om de hoeven te ontzien (op zo'n wedstrijd heb je andere prioriteiten), en dat kun je tijdens een trektocht wel.
Ik denk zelfs dat die hoeven nog wel eens sneller zouden kunnen gaan groeien dan dat je er vanaf gereden krijgt. Ik zou niet op pad gaan zonder een goede rasp. Hoeven die te lang zijn lijken me een groter probleem omdat die gaan brokkelen en scheuren, en bovendien loopt dan de groeisnelheid fors terug.

Maar goed, enige training vooraf is wel belangrijk. Toen we met Khani voor het eerst naar buiten gingen (naast de fiets) waren de hoeven na een rondje door het dorp fors afgesleten. Een hiel was zelfs omgevouwen. Na twee maanden (met zo'n tochtje eens per week) waren de hoeven al zo hard dat je geen slijtage meer ziet.


Dat lijkt me een verstandige voorzorg, maar ik zou ze alleen gebruiken als daar echt aanleiding toe is. Dus beginnen op blote voeten, en dagelijks de toestand van de hoeven beoordelen. Eventueel kun je, bij lange stukken over het asfalt (wanneer kom je dat tegen?) de hoefschoenen preventief aandoen.

Ik heb ook eens een trektocht gedaan; van Drenthe naar Brabant, toendertijd uit onwetendheid met hoefijzers. Mijn rijpartner ging echter blootsvoets. Nu is Nederland een rotland, met overal asfalt, en plekken waar je nauwelijks keus hebt (om de rivieren over te steken moet je dwars door de stad). Toch hebben we nauwelijks op asfalt hoeven rijden. En wat de hoeven betreft: de ijzers sleten harder dan de blote hoeven...


Denk ik ook.

Groeten,
Frans

Jean Mclean schreef op maandag 23 januari 2006, 9:33:


Mijn idee is van niet. Je kan natuurlijk "een kunstje" leren, maar dat soort dingen werken alleen wanneer je er bij blijft staan, en dat is waarschijnlijk niet de bedoeling.
Rangorde is iets dat bij veel paarden een diep geworteld oerbesef is, waar je met leren niet zo goed bij kan. Wij hebben ook gemerkt dat we tijdens het rijden serieus rekening moeten houden met de rangorde van de paarden onderling. Als we een dominant paard gedwongen laten inhalen door een lager in rang staand paard krijg je, op zijn zachts gezegd, "onrust". Beide paarden voelen zich dan ongelukkig, en aan orenspel e.d. is te zien dat de paarden behoefte krijgen om de rangorde opnieuw vast te stellen. Het lokt vaak juist agressief gedrag uit, zoals naar elkaar trappen tijdens het voorbijgaan. Met "leren" hebben we weinig succes geboekt. Veel beter werkt het wanneer we gewoon rekening houden met de onderlinge rangorde.

Hoe je dit in de praktijk met voeren kan aanpakken? Je maakt verschillende hoopjes hooi, eentje meer dan dat je paarden hebt. Ieder paard kan nu altijd een "vrij hoopje hooi" vinden, en al etende krijgen ze ook nog eens gratis beweging.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op maandag 23 januari 2006, 9:44:


Bij veel paarden is dat wel handig ja, maar als je twee paarden hebt lijkt me twee of vier hoopjes handiger. Als je drie doet hebben ze twee hoopjes op en heeft de meest dominante het andere hoopje voor zichzelf

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Van clown Alane voor de clowns hier die het wiel opnieuw willen uitvinden......

Hackers
Meyer besteedt ook aandacht aan het argument dat hackers in staat zijn om de code van de transponder te wissen c.q. te wijzigen. Wissen is volgens hem alleen mogelijk met behulp van een (zéér) sterk electromagnetisch veld waarbij het materiaal in de transponder (halfgeleider) wordt vernietigd en het paard zeer waarschijnlijk overlijdt. Meyer vermeldt echter geen empirisch bewijs.

Serious fun can be had with all this stuff. However if you want to play with higher voltages or big EMP bursts, remember your own blood is highly electrically conductive and therefore susceptible to high voltage discharges ( like camera flases ) with unknown results and possible DNA damage......the electromagnetic fields generated by high voltage ( e.g. 11.000 Volt power lines ) can erase bank ATM cards etc so......

If you decide to design and build big RFID killers, you could create a tin foil ( aluminium foil ) screen which is earthed to ground between you and the device you are playing with. This will reflect the EMP burst and protect your bodies organs. It would be worth learning about wave propagation and how an electrical wave would travel through the air. A device like this sends an EMP burst in all directions at once, so if you have electrical gear nearby you want to keep working, discharge it somewhere else.

Small devices ( like the camera ) would be probably fine, but big stuff with several farads and high voltage ( i.e. > 100 Volts ) of capacitors etc should be handled with GREAT CARE as these can *KILL* if you short them out and they discharge through you. Its not the voltage that kills usually - its the current which will fry you. *You only need 0.05 Amps to stop your heart. *

Piet schreef op maandag 23 januari 2006, 8:50:


Ja, én hij traint bijna iedere dag in draf op zand op de veluwe wat ook hard slijt! Máár: die hoeven zijn in kei-goede staat.


Weet je? Dit moet helemaal geen kwestie van speculeren zijn, dit moet eigenlijk gewoon van te voren zijn uitgetest zodat je het zeker weet. Getest onder vergelijkbare omstandigheden, of uitdagender dan je zult tegen komen.

Je gaat ook niet speculeren of de bagage wel op de paarden past en het zadel geen drukkingen zal geven.


Het is helaas niet in onze buurt, hoe ver is het bij jou vandaan? Want het is wel belangrijk dat die hoeven goed bekapt worden. (jeanette, niet dat ik dat voor jullie beslis hoor, ik denk gewoon ff mee)


Nou dat hangt nogál af van de situatie van de hoef hoor! In twee maanden heb je echt niet iedere hoef gereed voor zo'n tocht! Het zou best kunnen dat dit paard de gehele weg hoefschoenen nodig heeft, en bijvoorbeeld de laatste maand ineens wel zonder schoenen kan lopen. Maar voor het begin van de tocht hangt het er echt vanaf hoe de hoeven nu zijn.


Ja dat is zo. Maar we geven hier toch allemaal mogelijkheden voor het geval de schoenen op de één of andere manier niet werken voor deze paarden. Ik ben het met jou en frans eens dat je het beste gewoon kunt gaan rijden en iedere dag de hoeven bekijken hoe het gaat. Slijt het wat te snel of is het paard gevoelig, dan gebruik je bv een week hoefschoenen en daarna bouw je dat weer af.

Eind maart gaan de paarden weg, er zijn dus nog twee maanden waarin getest kan worden. Als je de paarden nu natuurlijk laat bekappen en dan zo snel mogelijk begint met het uittesten dan weet je hoe en wat. En inderdaad, die hoeven zullen naarmate de toch vordert en er geen onverwachte dingen gebeuren en ze goed in de gaten gehouden worden, alleen maar beter worden.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Hallo paardenliefhebbers,
Wie oh wie kan mij helpen aan de dvd van mijn favoriete serie McLeods daughters? Heb al op internet gekeken om te kopen maar kost 100euro per serie.
Groetjes Cindy

Alane schreef op maandag 23 januari 2006, 10:10:


Ik wil graag weten wie clown alane is Jij weet van ons wie wij zijn, en komt hier als een duveltje uit een doosje, je kunt toch vertellen wie je bent?

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Frans Veldman schreef op maandag 23 januari 2006, 9:44:


Hier zetten we de paarden met bijvoeren allemaal apart achter een draadje zodat ze niet elkaars emmer kunnen afpakken.
Pas als de laatste klaar is gaan alle draadjes weer open en er liggen hier ook altijd overal hoopjes hooi en de tractorbanden.
Het enige gejaag hebben wij hier wanneer we met de voederbieten aankomen, daar zijn ze zo wild op, dát geeft me toch een partij onrust....
(En ik ga niet 9 paarden lopen opdelen voor ieder één voederbiet hoor, dat regelen ze maar zelf).

Met rijden merken wij telkens weer hoe wij als mensen "ingrijpend" en ook vaak "storend" kunnen werken op de onderlinge rangorde van de paarden door in te delen welk paard, wáár, moet lopen.
Zo is BD in de groep absoluut geen leider, maar is ze wel mijn leiderspaard met rijden. Dus loopt zij altijd voorop.

Izzy staat echt helemaal onderaan in rangorde (een plekje waarmee ze heel tevreden lijkt) maar met rijden sturen we haar vaak naar voren omdat zij letterlijk nergens bang van is en in elke situatie het voortouw durft te nemen. Bruggen, tractors, wapperende vlaggen....tis alsof ze het weet, want zodra BD haar pas inhoudt komt er zo'n kleine Fjord naar voren gestormd en zij neemt het zonder morren van de anderen over, en als zij voorbij (tussendoor) de anderen gaat is er ook maar niemand die een oor scheef trekt. (Hoeft ze met eten niet te proberen).
Ook is zij vaak mijn handpaard tijdens het rijden, ik heb haar dan met een beginner aan een touwtje naast BD.

Terwijl Winner (de macho hier) het niet kan hebben als Fanny in zijn buurt loopt tijdens het rijden, niet vóór hem, niet achter hem, ze moet gewoon wég van hem.
Maar in de groep, zonder ons, is er niks aan de hand en eten ze samen van één hoop hooi.

Dit is allemaal ontstaan toen we de 2 ruinen erbij gekregen hebben, toen we nog alleen merries hadden speelde dit absoluut niet.
Toen kon je de hele club op een kluitje laten lopen, gallopperen zelfs, maar nu moeten we daar heel wat stricter in zijn.

Het gekke is dat de ruinen onderling tijdens het rijden heel vriendelijk naar mekaar toe zijn geworden, maar het is met name Winner naar zijn merries.
Het is echt een verschil tussen rijden en 'in vrijheid' in de groep.
Het heeft ook geen zin hun daarvoor te straffen of ze iets daarin te leren, zoals Frans opmerkte, want hun instinct en rangorde zijn veel meer bepalend hierin.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen