Esther schreef op maandag 30 april 2007, 21:05:


Lees eens over padoc paradise: ipv vierkante saaie weitjes zet je een parcour af rond het hele stuk met wat paden dwars of schuin erdoor. De weitjes die dan overblijven kan je om de beurt openen voor de paarden. Je kan op verschillende plekken hooi en water aanbieden zodat de paarden meer moeten lopen. Je kan hier en daar bomen planten, dan krijg je schaduwplekken, het ziet er leuker uit en geeft iets meer uitdaging aan de paarden om zich te bewegen.

joop schreef op dinsdag 1 mei 2007, 10:13:

Moet natuurlijk zijn: Paddock Paradise

joop schreef op dinsdag 1 mei 2007, 10:13:


Is prima maar dan krijg je wel een doolhof van draadjes en omheininkjes

Ik heb twee trekpaarden, een van net twee en een van bijna zeven.
Ze lopen het hele jaar buiten en hebben een inloopstal en bomen voor schaduw. Ze krijgen alleen hooi bijgevoerd en hebben een liksteen.
De oudste is al bijna al haar winter haar kwijt, maar de jongste loopt nog steeds te zweten in zijn dikke jas.
Ik borstel ze en ze krauwen elkaar heel veel.

Een kennis van mij zei dat ik hem een vitamine spuit (?) moest geven.
Ik wil dit liever aan (echte kenners) op dit forum voorleggen.
Wat kan ik het beste doen?

Alvast bedankt,
Marjan

In het kader van mijn stage onderzoek naar ecologische (natuurlijke) paardenweiden en het diervriendelijk houden van paarden ben ik op zoek naar voorbeeld weiden.

Heeft u of weet u mensen die een paardenweide op een natuurlijke manier met ecologische elementen ingericht hebben?
Onder ecologische elementen versta ik onder andere:
- Een grote variatie aan kruiden en bloemen in het grasland
- Een poel
- Relief in de weide (uitkijkpost voor paarden)
- Solitaire of groepen bomen, maar ook struiken en heggen die beschutting
bieden tegen wind, regen en zon in en rond de weide
- Speelse, geen strakke weidegrenzen
- Zorg besteed aan landschappelijke inpassing

Ik zou graag met deze mensen in contact komen om met hem hierover te praten en eventueel foto's maken zodat mijn rapport naast tekst ook beeldende uitleg geeft.

marjan de Haas schreef op dinsdag 1 mei 2007, 10:26:

De hoefsmeden zijn er vooral voor de (zieke) patiënten, die daar aankomen. Wij mogen de proefpaarden maar een beperkt aantal keren laten bekappen, want het is niet de bedoeling dat we de tijd innemen die aan patiënten zou moeten besteed worden. Ik zal mij in ieder geval informeren over het natuurlijk bekappen en ik denk dat zolang ik het goed doe niemand er iets van gaat zeggen (of van gaat weten :))


Behalve het feit dat ze te weinig sociaal contact hebben met andere paarden (vooral gedurende de winter, want in de zomer staan ze op de wei), lijden deze paarden niet door de proeven waarvoor ze gebruikt worden (er zijn bijvoorbeeld 6 shetlanderhengstjes die als spermadonoren dienen, die zullen daar zeker geen last van hebben). Deze meeste paarden worden ook gebruikt om de studenten aan te leren hoe ze de temperatuur moeten meten, de pols moeten voelen, bloed moeten afnemen enz. Wij studenten proberen hen het leven aangenamer te maken door hen zo vaak mogelijk los te laten in de manege of door ze te borstelen. Daarom is er ook enkele jaren geleden een rijvereniging opgericht op de faculteit, door de studenten om dit op een goede manier te kunnen organiseren.


Ik weet niet of er een gedragskundige is op de faculteit, maar ik zal het altijd vragen en wie weet kan die ook helpen...

Celia

Ivon schreef op dinsdag 1 mei 2007, 10:26:


Dag Ivon

Ik zal even een fotoalbum aanmaken. Leuk onderwerp trouwens. Ik vermoed dat de meeste paardenweides saai zijn en er weinig variatie is aan planten en grassen, tenminste zo is het eigenlijk overal waar ik om me heenkijk. Als je wat meer foto s nodig hebt dan kun je me mailen.

Es

Esther schreef op dinsdag 1 mei 2007, 10:36:


Kom hier ook gerust een kijkje nemen......

Peter Donck schreef op dinsdag 1 mei 2007, 10:44:


Nadeel van zo n gebied is wel dat ik nu een slangennest onder mijn vloer heb Iedere keer weer kruipen er ringslangen in huis Zodra ik ze wil pakken als ik uitgeschrokken ben omdat ik er bijna op stond gaan ze snel onder de wasmachine of tussen de plint en verdwijnen onder de vloer.
Ik wil ze eigenlijk bij het water zetten. Peter ook nog behoefte aan wat slangen in de natuurlijke omgeving? Je kunt ze halen hier!

Es

Coralie schreef op dinsdag 1 mei 2007, 1:17:


Ja het positieve was ook zeker een hele mooie positieve bijdrage,
ha ha. Ik was al aan het nadenken en uitzoeken welke links ik zelf
zou toevoegen aan dat mooie website stukje over heldere aandacht.
En toen jij schreef dat de beoefening daarvan moeilijk is, heb ik
het links-antwoord daar gegeven.

Byron Katie op YouTupe is voor de meeste mensen te extreem.
Ik denk dat als mensen meerder filmpjes van haar daar bekijken
ze of gefasineerd raken of het als onzin ter zeide schuiven.
Het oer-verlangen, de realiteit anders willen hebben dan ze is,
verdwijnt namenlijk geheel in deze beoefening. En dat wil niet zeggen
dat idealen niet meer nagestreeft worden, verre van dat.
Enkel de ergernis en het verwijt en de veroordelingen en de geringschatting
verdwijnt en daarvoor in de plaats komt een sterke heldere vriendelijkheid,
die uiterst aantrekkelijk is en effectief bij veranderings processen.
Op deze manier kun je alleen maar houden van die mensen die
hun paard mishandelen uit onwetendheid en verwarring, om maar
eens wat concreter te worden.

Groetjes, Michiel

Ondergetekende is ternauwernood aan een lynchpartij ontsnapt toen hij zijn nageslacht meedeelde dat hij een muildier wel zag zitten. Reden: de koters beschouwen het kweken van een muildier als ABSOLUUT onnatuurlijk. Daarom is het met een erg beverig stemmetje dat ik jullie nog net durf vragen: heeft iemand onder jullie ervaring met één het kweken en twee het berijden van een muildier? Ik zei een muildier en geen muilezel. Bij een muildier is de hengst een ezel en de merrie een paard. Eén iets geef ik jullie op een blaadje: als het ooit tot een muildier komt bij ons, zal er nooit ofte nimmer één hoefijzer onder getimmerd worden! (doe niet aan anderen wat je ook aan jezelf niet wil, weet je wel)

Eltina Pot-van den Broek schreef op maandag 30 april 2007, 20:27:


Bedankt voor je antwoord. Op zich zou ik het liefst de paardjes in het hele weiland zetten omdat ze dan echt lekker kunnen rondcrossen en gek kunnen doen. Voor de bemesting zie ik hierin eigenlijk nog geen probleem, zeker niet als de mest er regelmatig uit wordt gehaald. (nu doe ik dit om de dag). Er wordt even veel gemest, maar als ze in een kleiner stuk staan, komt er wel meer mest te liggen op een kleiner oppervlak waardoor ze eerder rondom de mest moeten gaan grazen dan wanneer ze het hele stuk hebben. Dan zullen ze niet naast de mest hoeven te gaan grazen vanwege de ruimte. En als ik dan nog om de dag de drollen eruit haal, zal de kans op besmetting toch wel heel klein blijven??
We hebben ook speciaal paardengras, wat veel langzamer groeit dan "normaal "gras. Hierdoor hoop ik (ik heb het nog niet in de praktijk gezien) dat ze het gras makkelijker bij kunnen houden. Het knooppunt van het gras, waar de nieuwe grassprietjes uitkomen, ligt ook een stuk lager waardoor het gras minder snel beschadigd wanneer het te kort is afgegraasd. Ik denk dat ik echt even moet bekijken hoe hard het gras groeit enzo... Mijn paard is gewend om gedurende het hele jaar gras te eten, maar omdat dit voorheen bij een pensionstalling was, stond hij snachts wel op stal. Hij wordt ietsje voller, maar dat mag hij kwa postuur wel hebben. Ik kan alleen nog niet zeggen hoe de pony's het zullen doen op 24 uur gras. Ik heb ze pas 2 maandjes, dus dat is even aankijken. De richtlijn die je aangaf zal ik in mijn achterhoofd houden. Ik denk wel dat ze het niet gaan bijhouden met zijn 3tjes. We hebben eventueel ook nog de mogelijkheid om schaapjes in te zetten voor extra begrazing, of we zetten toch een stuk af om hooi vanaf te halen, als het gras hier geschikt voor is.
We willen ook graag een zandberg maken, voor wat extra speelplezier, er komen bomen in te staan voor schaduw, en als dit mogelijk is ook een waterpoel. Hierdoor wordt er ook wat gras verspeeld...maar kunnen ze er niet altijd gebruik van maken als ze in aparte stukken weide grazen.
Ik ben er nog niet helemaal uit. Ik ben erg blij met je advies hoor, kei fijn, maar ik zou graag ook iets horen, van mensen die hun paarden wel op een enorm stuk weiland hebben staan. Hoe dit bevalt kwa begrazing, mestdruk, enzo...iemand???

Groetjes Jolanda

carausios schreef op dinsdag 1 mei 2007, 11:18:


Haha, Stefaan, ik ken jouw nageslacht, zo erg kan het toch niet zijn?
Alles wat kan gebeuren in de natuur is toch natuurlijk?
Ik heb hier wel eens wat over muildieren en muilezels gelezen, maar kan je in deze niet meer dan mentale support geven, als mennekes onder mekaar.