Ilse Baggerman-van Belleghem schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 7:19:


---Ik heb zelf ook western gereden en denk dat het inderdaad wel te combineren is. Mits je natuurlijk op de goede manier western rijd, dus inderdaad teugels lang en bij western gebruik je ook zo min mogelijk been...
Maar het gebruik van focus en bepaalde rij-oefeningen pak je gewoon weer heel anders aan. Echt veel verwarring geeft het toch niet denk ik. Wel bij dressuur, want dat is inderdaad het tegenovergestelde (veel corrigeren e.d.). Maar iemand die western rijd, vind dressuur meestal ook niet zo aantrekkelijk hihihi...
Echter de dingen vóórdat je er daadwerkelijk opstapt zijn natuurlijk wel anders, zoals het opzadelen, aansingelen e.d. Ik heb geluk dat ik dat bij Tamara gelijk allemaal volgens Parelli kon doen (geen verwarring voor haar dus)

Groetjes,

Linda

Ik vind dressuur en pnh een aanvulling op elkaar. Ik reed altijd al met signaalhulpen dus dat past er ook prima bij. Het dressuurmatig gymnastieken vind ik rijtechnisch weer een aanvulling op pnh. Ook mijn instructie sluit hier naadloos bij aan dus voor ons werkt het prima.

Ook dit is in de dressuur al ontzettend achterhaalt. Anky, tineke en gewoon de huis tuin en keukenruiter, heel veel ruiters zijn al omgeschakeld naar signaalhulpen.
Maar ja , tis maar net welke afspraken je met je paard maakt natuurlijk

ik rij ook western maar als je eerst western hebt leren rijden zonder wat voor manier van NH dan ook dan dan schieten de tranen je ook in de ogen. Je hebt dan het zelfde effect als wat hiervoor beschreven dan gaat de lol er gauw af en zie je in dat dit westernrijden helemaal niet zo leuk en aardig is als men doet voorkomen.

Gelukkig kende ik de Parelli manier (en andere) al voordat ik uberhaubt met rijden begon dus we hadden al een heel jaar grondwerk achter de rug waardoor het rijden een stuk makkelijker ging. Maar toch nog stuit ik op problemen en dan moet je wel weer eens een paar stappen terug.(maar dat komt meer omdat ik geen ervaring in de western had en dus verkeerde hulpen aan mijn paard gaf)

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat als je echt nog nooit met Parelli of wat voor NH methode hebt gewerkt kan je dit niet combineren met rijden zoals je gewend was ook niet western.
Maar zoals sommige al schreven en sommige gevallen is dit achterhaald want dan wordt er al op die manier gereden. Maar ik blijf er bij dat er western wordt gereden af en toe........

Ilse Baggerman-van Belleghem schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 7:19:


Het gaat er niet om WAT je precies rijdt, maar WANNEER je dat doet. Het PNH-programma leidt op tot iets, uiteindelijk western of dressuur, of wat je maar wilt. Maar gelijktijdig iets anders doen haalt veel van de kracht van het PNH-programma weg. Het is zinloos om bij PNH netjes het rijden met bit uit te stellen tot halverwege level 2 maar dan tegelijkertijd "normaal western" te rijden MET bit. Of om hem met PNH supergevoelig te maken maar er dan tijdens de "gewone" les met sporen op te gaan zitten. Of om met de circling game je paard te leren dat het rustpunt bij jou ligt en dat je niets doet zolang hij doet wat jij wilt, om dat dan weer af te wisselen met "normaal longeren" en mee te draaien en steeds die zweep achter zijn kont te houden.

Het PNH-programma is erg compleet en erg doordacht in elkaar gezet. Het is niet nodig en zelfs onwenselijk om tegelijkertijd volgens een andere discipline bezig te zijn. Het is beter PNH te gebruiken als BASIS, en daarna pas door te gaan met de andere disciplines. Je kan dan al ontzettend veel...

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 12:58:


In principe ben ik het daar wel mee eens - het is (vooral voor jezelf) logischer om in een leerfase eerst het éne en dan pas het andere te doen! Maar, als je allebei de methodes (NH en wat anders) beheerst, kun je combineren.

Of om hem met PNH supergevoelig te> maken maar er dan tijdens de "gewone" les met sporen op te gaan > zitten. Of om met de circling game je paard te leren dat het> rustpunt bij jou ligt en dat je niets doet zolang hij doet wat jij wilt, om dat dan weer af te wisselen met "normaal longeren"> en mee te draaien en steeds die zweep achter zijn kont te > houden.

Ho Frans!! Wat denk je dat ik met 'sporen' doe? Prikken? Nee toch! En 'normaal longeren' -- tja, daar heb ik al eens met Sandra op een ander forum een hele discussie over gehad. In het kort: écht goed longeren is een hele grote kunst, die net zoals NH of jullie PNH het paard nét zo subtiel behandelt! Meedraaien en de zweep erachter is geen longeren, dat is rondjes laten rennen!

marianne herzberger schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 13:50:


Hoi Marianne,

Subtiel? Ok, kan ik inkomen! Maar dan... wat nou als het paard allerlei tekenen vertoont om terug te willen... Wat doe je dan? Terug laten komen zoals in 'paardentaal' normaal is? Of ga je dan TOCH door (stel het is na een minuutje.. das geen training aan de longe natuurlijk..) Laat je het paard dan in zijn 'paardzijn' (zoals jij dat omschrijft) of ga je dan het 'menselijke' erop los laten en wil je toch dat hij doorloopt...?

Ik ben wel benieuwd hoe jij ziet hoe je vanuit een paard bekeken goed KUNT longeren.... En wat train je...

Groetjes Ilona

marianne herzberger schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 13:50:


Het ging niet over jou natuurlijk.
Maar dan nog... Bij PNH is het streven dat je paard supergevoelig gaat reageren op jouw hulpen. Per slot van rekening kan het paard zelfs een vlieg voelen zitten, dus moet hij genoeg hebben aan een lichte suggestie met je been. Het feit DAT iemand sporen draagt suggereert al dat er iets mis is met de communicatie. En zo lang je met sporen blijft rijden zul je die ultieme gevoeligheid ook niet krijgen lijkt me...
Als ik steeds via een megafoon met iemand zit te praten wek ik ook de indruk dat mijn gesprekspartner doof is (nog afgezien van het feit dat hij er ook doof van gaat worden). En iedereen zal me wat warrig aankijken als ik zeg dat die persoon helemaal niet doof is, maar dat ik nou eenmaal met die megafoon tegen hem praat omdat anderen dat ook doen...

Groeten,
Frans

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 13:56:


Hoi Ilona,

ik kan me je vraag wel voorstellen maar er lopen twee zaken door elkaar heen: ik kan als mens besluiten om iets met mijn paard te gaan doen, longeren bijvoorbeeld. Dat longeren heeft voor mij een doel (welk laat ik maar even buiten beschouwing) en mijn paard moet daar aan meewerken. Dat woord "moet" zal je niet lekker zitten maar: ik kan ook zeggen - jij wilt gaan rijden en dat "moet"jouw paard dat dan ook maar willen/toestaan. Op zich is het ook niet zo vreselijk erg: ieder paard heeft in z'n genen dat hij tot een kudde behoort - de leidmerrie en leidhengst gaan ook niet in overleg met de groep of ze het wel of niet leuk vinden om iets te doen. Wij mensen wél, we gaan overleggen, uitleggen, ons verontschuldigen enzovoorts!

Als ik na een minuutje zie dat mijn paard liever niet wil of gewoon z'n eigen gang wil gaan, ja, dan ben ik toch echt de leidmerrie die aangeeft dat we nog niet klaar zijn! Je mag van mij aannemen dat ik dat op een subtiele manier doe - dus er wordt echt niet meteen met de zweep geprikt ( of erger nog: geslagen) - ik heb geleerd dat in paardentaal te doen, dus kort de druk opvoeren met lichaamstaal of de zweep ( die ik trouwens haast niet gebruik) iets omhoog of omlaag te doen. Zo klein mogelijk. Ik ren ook nooit achter m'n paarden aan: wél verplaats ik mijn eigen positie naar de voor- of achterhand, of, als 't zo uitkomt, naar het midden ( = rust) vanuit mijn middelpunt op de cirkel.

Mijn ervaring met 'een paard zijn gang laten gaan' is dat een paard zich daar helemaal niet zo fijn bij voelt. Dat wat wij als vrijheid interpreteren, voelt een paard naar mijn vaste overtuiging heel anders. Als je duidelijk en rustig leiding geeft, dan vindt ieder paard ( zelfs de meeste dominante) het wel best! Geen leiding betekent gewoon onzekerheid.
Maar... en daar gaan nogal eens wat mensen de valkuil in: leiden is geen 'macht' of machtsmisbruik! Leiden is in mijn ogen stimuleren en héél goed kijken naar je paard. Leiden is ook bijna 'samendoen' zonder nádruk, maar met heel veel geduld en begrip!

Ik train mijn paarden aan de longe als afwisseling maar ook om ze diverse oefeningen vanuit de dressuur alvast vanaf de grond aan te leren.

Groet, Marianne

Frans Veldman schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 14:01:


Maar bij de dressuur moet je je paard ook leren supergevoelig te laten reageren! En dan inderdaad het liefst door onzichtbare hulpen!
Het feit dat wij met sporen rijden is geloof ik meer een overgeleverde gewoonte, dan dat ze daadwerkelijk gebruikt worden. Althans, en dat ben ik helemaal met je eens, zo zou het moeten zijn! Ik erger me ook kapot aan die klapperende benen en priksporen en ik hou me aan de waarheid dat je je "sporen moet verdienen"! Tijdens mijn rij-opleiding (klassieke dressur, in Duitsland)mocht je niet eens een spoor 'aanhebben' ! Dat was voorbehouden aan de ruiters die het hogere niveau al bereikt hadden en de perfectie in hun zit al hadden.

Overigens, ik heb je foto nog eens uitvergroot: het viel me op dat je paard helemaal op de voorhand galoppeerd! De motor zit achter, Frans!
Als je naar het plaatje van Ilona kijkt, dan zie je dat zij 'meegaat in de beweging' en toch de benen recht heeft en het paard niet op de voorhand dwingt.

Groetjes, Marianne

Hoi Marianne,

marianne herzberger schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 14:36:


Heb ik niks op tegen hoor, die moet (ik weet best dat baladeika feitelijk ook dingen 'moet', gaat erom hoe je het doet)


Ja hoor, als Baladeika aangeeft dat ze liever lui dan moe is dan heeft ze ook gewoon pech.. Maar daar heb ik het ook niet over. Ik heb het erover dat een paard zijn BEST doet en dan aangeeft graag naar je toe te willen gaan... Ik vind het niet eerlijk om het paard dan toch door te laten gaan. In de natuur staat de leider de ander OOK toe om te komen op het moment dat het paard alle tekenen vertoont die nodig zijn...


Waar ik problemen mee heb is dat ik er geen paardenlogica in zie... Hoe kan het paard nou snappen dat hij nog even door moet gaan ook al doet ie vreselijk zijn BEST en laat hij aan alle kanten zien dat hij terug wil.. DAAR gaat het om....


Maar dat is ook beslist niet waar ik op doel


Jazeker, mee eens!


Ja maar wat je nu zegt rijmt niet met wat je verder zegt... dat je doorgaat met longeren omdat jij dat wilt... Maar ik heb hiervoor al uitgelegd waarom.


Als afwisseling voor... Jezelf omdat het regent en je geen zin hebt om te rijden, of je weinig tijd hebt of spierpijn...... of omdat je denkt dat je paard het leuk vindt om rondjes te lopen? Nou kan ik natuurlijk niet beoordelen of jouw paard dat leuk vindt (en ik snap dat het meer is dan simpel een rondje, vanuit een mens bekeken althans) maar ik heb daar eigenlijk een hard hoofd in hoor...

Begrijp me niet verkeerd, ik heb baladeika vroeger ook gelongeerd omdat dat een goede gymnastiserende oefening is/kan zijn. Maar toen ik achter NH kwam en ging begrijpen hoe EEN PAARD denkt, toen ben ik er resoluut mee gestopt. Voor mij is het belangrijker dat ik me op stel als leider (en dan ook ECHT naar HAAR kijk) dan dat ik bepaal dat ze afwisseling nodig heeft en dat het goed is voor later oefeningen om nu bijvoorbeeld 10 minuten aan de longe te lopen... (ook al begrijpt een paard daar niets van..)

Groetjes Ilona