Piet schreef op zondag 2 augustus 2009, 20:50:


Ach dat is ook maar een woordje, toch?

Ik heb je een paar jaar geleden al duidelijk gemaakt, dacht ik, dat het idee door klikkerfanaten gekoesterd waarin gesteld wordt geen p te gebruiken goedbedoeld maar niettemin een waan is. De eerste die mij bewijst dat dit mogelijk is moet ik nog tegen komen.

Wat ik nu bedoel zijn de "Kluge Hans"-effecten, om het in J&J taal te houden.
Die kunnen maar hoeven niet bij te dragen tot het bedoelde gedrag maar kunnen dit even zo makkelijk anders sturen (en de trainer, al dan niet bekwaam, zich maar afvragen waarom het rotpaard dat nou toch weer zo doet...). Ze kunnen ook als neutraal ervaren worden en dan wrsch. genegeerd, maar het is er altijd. Daarom worden de beste gedragsexperimenten d.m.v. machines uitgevoerd; de onderzoeker mag zelfs niet aanwezig zijn (registratie dus ook d.m.v. machines - film, etc).


Het is aangeboren gedrag, dat binnen een bepaalde tijdsspanne een sleutelprikkel nodig heeft om tot uiting te komen.

Aangeboren gedrag op zich lijkt me minder moeilijk te veranderen dan een sleutelprikkel doorbreken. Tinbergen c.s. hebben er met meeuwen ook veel mee geëxperimenteerd.


Ik ben bij Lorentz begonnen. Met zijn gansjes. Ik zou buitengewoon geïnteresseerd zijn wanneer hij bij een deel (ander deel = immers controlegroep) van zijn gansjes de imprint dmv OC op gecontroleerde wijze geprobeerd had te veranderen... maar misschien is iemand, later, wel op het idee gekomen dit te proberen en kan ik dat alleen maar niet vinden.

Eva Saegerman schreef op maandag 3 augustus 2009, 13:24:


Maar wat nu met een paard dat weinig contact met je maakt (door bijvoorbeeld een trauma) Los jij dit ook op door te clickeren? Mijn veulen was zo een paardje, en door middel van lichaamstaal, ademhaling en het opbouwen van vertrouwen heb ik nu een paardje dat mij volgt, mij in de gaten blijft houden wat er ook gebeurd. Als ik langzaam ga stappen, gaat zij ook langzamer stappen, als ik stop stopt zij ook en als ik ga draven, zij ook en ze blijft contact houden. Ik had al veel geprobeerd, maar de enige manier bij haar is echt het maken van contact door lichaamstaal omdat dat het gene is dat de merrie ook doet bij haar veulen, haar het gevoel geven dat het vertrouwd is.
Ik snap het uitgangspunt van de concentratie, dat is bij ons ook zo, maar waar ik niet helemaal van overtuigt raak is het op het paard gefocust zijn tijdens je training, omdat dat in mijn opinie geen natuurlijk gedrag is: omdat er op dat moment niemand de 'omgeving´ in de gaten houdt. Dat is wat wel gebeurd in kudde verband. Dat is hetgeen de leider doet in de kudde.