Piet schreef op maandag 17 augustus 2009, 16:48:


Dank u

Maar ik hoor

Ah zo zit dat


Vorig jaar mochten we kiezen om een dag mee te lopen in het 'onderwijs anders'. Ik heb gekozen voor de steinerschool, helemaal iets anders dan dat ik gewoon ben! Toch denk ik ni dat alle kinderen zich hier goed zouden voelen, anderen vinden het dan weer een paradijs in het onderwijs.
Achteraf mochten we nog vragen stellen, één van mijn vragen was of er velen gingen verder studeren in echte theorierichtingen (rechten bijv) en of ze dat er goed vanaf brachten want ook hun evaluatiesysteem is helemaal anders en ik had niet de indruk dat deze lln zulke grote hoeveelheden moesten verwerken zoals op een standaardschool wat dan weer nadelig zou kunnen zijn wanneer ze zulke richtingen zouden kiezen.
Blijkbaar gaan de meesten onder hen een hele andere kant uit, de creatieve en weinigen de meer theoretische. Diegenen die dat wel doen, slaagden uiteindelijk wel. Maar in mijn klas geschiedenis in het eerste zat er een meisje dat van de steinerschool kwam, gesch zijn best wel hoeveelheden die je moet verwerken tijdens het examen. Zij was in totaal 4 keer gebuisd geweest voor dezelfde blok: 2x in 1ste zit en 2x in 2de zit, zij had echt problemen om dit te verwerken hoewel ze heel hard haar best deed.
Ik wil niks slechts zeggen over de steinerschool of anderen maar geef mij maar een mengvorm van dit en het gewone onderwijs.

Britt Claeys schreef op maandag 17 augustus 2009, 20:01:


Ik sta in het BUSO (buitengewoon secundair onderwijs). Ik geef les aan blinden en slechtzienden die pas als volwassene met hun handicap geconfronteerd worden. Ik zou ook helemaal niet willen veranderen. Maar het BUSO is niks voor leerkrachten die hun ei persé kwijt willen .

Marianne
Daar blijf je in het BUSO mee rondlopen.

Britt Claeys schreef op zondag 16 augustus 2009, 14:58:


Ja t´is te zeggen seg!!!!!!!!

Ilse Bartholomeeusen schreef op dinsdag 18 augustus 2009, 18:22:


Ola ! Olé ! Elà !
blondjes allerhande roeren zich
sinjoras en spanjolas !

Michiel schreef op zondag 16 augustus 2009, 23:37:


Het schrikdraad voorbeeld hield me nog bezig, er is nog een nadere argumentatie voor het werkzame bestanddeel van schrikdraad. Want werken doet het, geen twijfel daarover natuurlijk. Draad straft niet, draad doet zeer en dat is iets anders. Een kachel straft ook niet, die doet zeer als een net kruipende baby dat voor de eerste keer uit wil proberen. De baby zal er niet weer aan komen. Er zijn ouders die zich vergissen in dit werkzame bestanddeel en het nadoen. Door hun kind een mep ( of een opzettelijke harde brul) geven als de peuter aan een kamerplant wil trekken of een ander kind slaat. Als de slag hard genoeg is werkt het ook nog. Het kind denkt niet de plant doet pijn, maar mijn ouders doen me pijn als ik aan de plant zit. En ziedaar de essentie van straffen, een derde partij komt straffen en pijn doen en verknalt daarmee de relatie. Dan is verhinderen zonder verwijten, effectiever en zonder het nadeel van straffen.

Groet, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 13:42:


Beste Michiel, wanneer ga je nu eens je serieus inlezen omtrent belonen/straffen/al dan niet operant conditioneringsleren/Skinner e.v./ etc.?
Het zou diverse discussie hier een stuk minder moeizaam maken.

e m kraak schreef op vrijdag 21 augustus 2009, 14:22:


Ik ben wat bevooroordeeld tegen oc, vroeger al fel tegenstander voor het mechanistische daarvan en koos voor de humanistische psychologie, die blokkade zit er nog steeds
Maar wat is er mis met het volkse begrip van straffen? Is het niet zo dat de oc proeven gedaan worden met anonieme onzichtbare toediening van pijn. Maw. er is geen derde persoon betrokken die verantwoordelijk gesteld kan worden voor de toediening van pijn. En dat is juist waarom het géén straf is, zoals mensen en dieren onderling elkaar begrijpen en elkaar er op aankijken.

Groet, Michiel