Hoi Corinne,

Ik heb nog geen boek over veulentraining.
Ik doe dit wel al enkele jaren.

Zondag 29 oktober 2006 geef ik er weer 1 in Zeeland samen met PIET.
Misschien is het interessant voor je om te komen kijken.
Dan moeten we alleen even met de klant overleggen of zij dat ook willen maar ik denk dat dat geen probleem is.

Groet
Conrad van Pruijssen
We teach you what horses teach us.

Corinne schreef op zondag 22 oktober 2006, 0:19:

Anita,

Misschien dat ik er voor kan zorgen dat je pony niet weg hoeft.
Ik heb een trainingsaanpak die zorgt dat je paard weer rust in zijn hoofd krijgt, noem het maar balans.
De training is er opgericht om (net zoals bij kinderen) duidelijk te vertellen wat je wil.
Zodra je paard het gewenste gedrag is ga je dit versterken door motivatie.

Ik begrijp dat je best radeloos bent en wil dan ook voorstellen dat ik de eerste keer gratis kom.
Waarna jij zelf kan bepalen of je er iets aan hebt of niet.
Je mag mij gewoon een bericht sturen.

Groet
Conrad van Pruijssen
We teach you what horses teach us.

Anita schreef op zondag 22 oktober 2006, 20:13:

Ik sluit me aan bij hetgeen Piet had geschreven onder het onderwerp: positief versus negatief belonen

Begin Quote:
Mix de motivators: combineer!, Tussen positieve en negatieve bekrachtiging, Combineer positief en negatief bekrachtigen.

Ipv van hem stukje voor stukje te laten wennen aan een touw wat iets druk geeft aan de achterbenen, waardoor hij ogenblikkelijk wegspat en gaat denken dat ik dat vraag, dat dat zo hoort: vraag ik hem nu , als hij weer weg wil, met zijn hoofd bij me te blijven doordat ik het touw kort vast houd en mee draai. Na een paniek rondje wordt hij rustiger om uiteindelijk stil te blijven staan.... onmiddelijk valt alle druk weg, tegelijkertijd markeer ik door de Yes en volgt een beloning.

Hiermee geef ik aan dat hij beloond wordt voor stil te blijven staan en kan ik langzaam de druk van het touw rond zijn kont en achterbenen iets verhogen, totdat het geen punt meer is om in paniek van te raken.

De methode van werken met zachte aanhoudende druk en onmiddellijk laten vallen bij gewenst gedrag staat uitgebreid beschreven in "True Horsemanship through feel " van Bill Dorrance.
Einde Quote:

Ik wil daar nog wat aan toevoegen:
Het maakt mij eigenlijk niet uit hoe iemand traint.
Wat ik belangrijker vind is met welke gedachten je traint.
Je kan zeggen dat je alles doet met CT oftewel positief belonen maar als je dan als trainer je niet aan onderstaande zaken houdt dan vraag ik me af of het paard beter af is:
- blijf je als trainer altijd rustig ook al doe je paard niet wat jij wil
- als je paard niet doet wat jij wil zoek je dan de fout bij je zelf, mijn ervaring is dat je paard alles voor je wil doen als hij maar weet wat je wil en vooral vertrouwen in jou als trainer heeft.
- Praat je als trainer meer positief over je paard dan negatief. Ik hoor bijna altijd maar negatieve zaken van hun paard als ik normale en open vragen stellen.
- Verlies jij als trainer nooit je geduld laat staan dat je uit frustratie hem slaat (een tikje geven is ook slaan).
- Altijd willen werken aan een nog betere wijze van trainen (positiever, vriendelijker, effectiever en begrijpelijker voor het paard)

Als je bovenstaande zaken als uitgangspunt neemt dan maakt het niet uit hoe je jou training noemt. Voeg daarna nog het volgende aan toe als je gaat trainen:
- Wat is het doel van mijn volgende training
- Welke manieren heb ik omdat doel te bereiken
- Wat is de kortste weg naar hetgeen ik van het paard wil
- Moet ik de aanpak / weg naar het einddoel aanpassen door het geen het paard mij laat zien.

Voor veel eenvoudige zaken gebruik ik zelf veel lichaamstaal. Hetgeen Inge ook noemt als minimale basis om het clickeren boven op te zetten. Ik gebruik in het trainen o.b.v. lichaamstaal ook al veel positieve beloning. Ik praat liever over motiveren. Ik hanteer vaak geen voer maar probeer heel snel gebruik te maken van een secondary reinforcer..

Groet
Conrad van Pruijssen

Oja elke persoon die interactie heeft met een paard is een trainer.

Nick,

Het torentje hoeft niet in elkaar te vallen.
Ik heb het over effectiever als in:
Het werkt beter voor het paard, daardoor zal het ook sneller werken.
Dat effectiever moet je altijd in het licht zien van de trainingregels:

Dan kan je gewoon aan het torentje blijven bouwen zonder dat het instort het torentje kan dan alleen maar mooier worden.

Groet
Conrad

Boske,

Helaas niet in het plaatsje Zeeland maar in provincie Zeeland.

Groet
Conrad

Böske schreef op maandag 23 oktober 2006, 16:52:

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 20:40:


Eddy,
Ik heb zelf alleen maar om in jouw taal te praten "FUCKED UP" paarden gehad. Ik had een stal waar mensen zagen dat wij alleen "gestoorde" lees door mensen verknipte paarden weer op de juiste weg kregen en vaak ook nog in een korte periode.

Ik herken dus absoluut wat jij zegt.
Ik zou graag een keer komen kijken wat onze aanpakken gemeen hebben.

Groet
Conrad

e m kraak schreef op woensdag 25 oktober 2006, 0:05:


Egon,

Dank je voor jouw extra toevoeging.
Ik denk er precies hetzelfde over. Ik had het alleen nog niet zo expliciet uitgeschreven als mijn eerste bijdrage.

Trainen van paarden, ik bedoelde
Iedereen die enige interactie met zijn paard heeft traint / voedt op / leert zijn paard iets.
- je leert hem het juiste
- je leert hem het verkeerde
- je leert hem niets

Geupdate uitspraak:
Iedereen die is met zijn paard doet traint zijn paard maar niet iedereen is een paardentrainer

2richtingsverkeer
Mijn slogan is altijd I teach you what horse teach me.
Ik denk dat het een mooie vertaling is van jou gedachten.
Ik heb niets nieuws bedacht. Ik heb alleen geleerd om naar paarden te kijken en te zien bij welke handelingen van mij ze hetgeen laten zien wat ik in gedachten heb. Je hebt gelijkt als je zegt dat ze alles al kunnen. Het is aan ons om zijn mogelijkheden op het door ons gewenste moment naar boven te halen.
(Waarbij ik opteer voor de vriendelijkste, gemakkelijkste, meest logische)

Groet
Conrad

Nick Altena schreef op woensdag 25 oktober 2006, 1:20:


Nick,

Dwang, nee dan heb ik mij eerder niet goed uitgedrukt.
Het gaat er mij om dat het voor het paard een begrijpelijk iets is.

Het lijkt erop of jij druk en dwang aan elkaar koppelt. Hoe ga jij rijden op je paard, leg jij dan geen been aan om hem in draf te krijgen. Ik wil de eerste persoon nog zien die dat met de clicker doet.
Dus druk en dwang horen niet onlosmaakelijk bij elkaar.
Ik gebruik zelden het woord druk. Ik zie het liever als een vraag waarbij ik contact maak met het paard. Zodra ik een antwoord ontvang eindigd de vraag en volgt de beloning.

Oja, iedereen (op piet na misschien) gebruikt een vorm van lichaamstaal voor ze gaan CLICKEREN die gebeurd toch ook met druk en ik weet dat ze in bijna alle gevallen meer druk en dwang gebruiken als ik zeker als het over parelli gaat als basis.

Ik train extreem veel paarden met trailerlaad problemen. Daarbij gebruik ik geen dwangmiddel. Alleen de mogelijkheid om een beloning te verdienen als hij er helemaal in loopt. Misschien dat jij als dwangmiddel de mogelijke dreiging bedoelt (die komt als het paard het niet meer doet zoals bij parelli). Wil je over het laatste meer weten dan open ik graag een nieuw topic om dit onderwerp eens uit te diepen.

Groet
Conrad

Ik heb het artikel even gevolgd en wil toch nog graag wat kwijt over Monty Roberts.

Ik vind het altijd frappant om het commentaar te lezen van mensen die –waarschijnlijk- nog nooit geen onderricht hebben gehad in de Monty Roberts school maar dat terzijde.

Ik ben vele jaren (ong. 10) geleden getraind volgens de Monty Roberts school o.a. in Engeland door Kelly Marks en Ian van den Burgh.

De principes die ik daar heb geleerd en het gedrag van paarden zijn nog steeds geldig. Ik heb daar o.a. leren observeren in van de belangrijkste eigenschappen voor een trainer.
De omgang die ik daar zag (dus zonder de commerciële druk) vond ik geweldig.
Ik heb daarna nog een paar keer mogen helpen met demonstratie in NL en BE. Tijdens deze clinics zag ik altijd de commerciële druk de boventoon voeren, terwijl ik wist dat het beter kon.
Ik heb ook de laatste 2 gezien in NL en deze waren helemaal "slecht" dan doel ik inderdaad op het niet subtiele gebruik van het dually halster, wat met zo’n snuck toch een pijnprikkel afgeeft waar het paard graag vanaf wil.
Ik vond het verschrikkelijk jammer om dit te zien daar ik 10 jaar geleden heb gezien dat het veel subtieler kon.
Hij probeert zich te veel te schikken naar de "druk" om alles tot een succes te maken tijdens de clinic. Daarbij lijkt hij de laatste paar jaar te willen binnen lopen door het Dually halster als wondermiddel aan te prijzen.

Ik vind het inderdaad jammer dat zijn aanpak stilstaat ten op zichte van andere stromingen. Doordat veel meer mensen zich in NH zijn gaan verdiepen gaat zijn aanpak zelfs achteruit.
Daarnaast vind ik het jammer dat hij altijd in het middelpunt wil staan. Hij is op een leeftijd waarvan ik vind, schuif iemand anders naar voren die het roer gaat overnemen. Het lijkt erop dat de Monty school ophoudt te bestaan als Monty niet meer kan.
Misschien is het een goed iets omdat dan alle Monty Roberts vertegenwoordigers zelf hun broek moeten ophouden en de aanpak gaan aanpassen aan de huidige stand van andere vriendelijkere trainingsaanpakken.

Met het trailerladen ben ik het zelf nooit eens geweest. Ik heb zelf een aanpak die gestoeld is op de principes die ik 10 jaar geleden heb geleerd maar waarvan het lijkt dat Monty die zelf niet meer aanhangt, wat jammer is want deze werken perfect. Mijn aanpak is zonder stress, gebaseerd op lichaamstaal en motivatie.

Groet
Conrad

epona schreef op zaterdag 4 november 2006, 13:33:

Waarom werkt 1 of 2 paards trailer beter dan 1,5 paards trailer.
Naast het feit dat niemand 1,5 paard heeft.

Wat ik vaak in de praktijk zie is dat paarden te weinig vertrouwen hebben
in de trailer of vrachtwagen. Zelfs als paarden er zonder (echte) aarzeling
opgaan.

Met vertrouwen de vrachtwagen / trailer op gaan is voor mij:
Ik vraag het paard zonder dwang of enige dreiging van een mogelijke straf
om op de trailer / vrachtwagen te lopen. Ik kan het paard dan vragen om
rustig stilstaan. Hij loopt niet achteruit en heeft ook geen enkele
behoefte om achteruit te lopen ook niet als ik hem ga opsluiten door het
plaatsen van een stang/touw/ketting of het dicht doen van de klep.

Paarden die er dus met te weinig vertrouwen op gaan (zie mijn definitie van
vertrouwen) hebben problemen met het bewegen in de trailer. Wat ik dan vaak
zag is dat als een paard in een brede trailer staat waarbij hij naar links
of naar rechts moet lopen om aanleuning te vinden op een schot / zijwand
dat ze dat niet durven of te langzaam doen. Zodra er dan een bocht aankomt
dan is h/zij te laat probeert te gaan leunen maar blijkt dat nog niet bij
de wand te zijn en laat zich vallen / valt om.

Als je dit soort paarden op de helft van een 2paards trailer zet / een vast
schot op de vrachtauto met een breedte van tussen de 80 en 90 cm dan hoeven
ze maar heel weinig te bewegen om aanleuning tegen het schot / zijwand te
zoeken.

Voor een paard zonder problemen maakt het niet uit waar je hem in zet, ik
heb het over paarden met (ex) problemen met trailer laden.

Van de 1500 paarden die ik heb trailer mak gemaakt. (paarden die dus echt
problemen hadden met trailerladen) had ongeveer 10% het problemen van het
zich laten vallen tijdens het rijden. Deze paarden liepen er dus vaak
zonder problemen, de problemen deden zich pas voor tijdens het rijden.
Ongeveer de helft van de problemen was verdwenen als ik ze door ons normale
trailerlaad programma haalden. (omdat ze dan vertrouwen hadden in het
trailerladen zie eerdere uitleg).
De overige 5% behoorde tot de paarden met het probleem dat zij “bevriezen”
in de trailer.
Hierbij stapte ik dus in de trailer / vrachtwagen als we gingen rijden en
leerde ik de paarden aan dat hetgeen probleem is als zij hun voeten / benen
bewogen als zij steun en evenwicht zochten. Het is dan gemakkelijker als
het paard beweegt en steun vindt als hij mij 5 cm hoeft te bewegen (de
helft van een 2 paardstrailer ongeveer 80cm) dan dat hij 25-30 cm moet
bewegen in een 1,5 paardstrailer.
Natuurlijk is alles aan te leren. Als ik zo’n paard nog een paar weken
extra train staat hij ook prima in een 1,5 paardstrailer. Alleen dan moet
de klant dat betalen en als het om geld gaat dan zijn mensen ook tevreden
als het gewoon opgelost wordt door hem in een 2paardstrailer op de helft te
zetten.
Wat ik vaak voorstel is een schot plaatsen in een
1,5 paardstrailer zodat je de helft van een 2 paardstrailer nabootst
(krijgt) en 1 smal nutteloos gedeelte. De kosten van zo’n schot zijn vele
malen goedkoper dan het door trainen van een paard totdat hij naast het
staan in een 2 paardstrailer ook in een 1,5 paardstrailer kan staan.

Christel Provaas schreef op zaterdag 11 november 2006, 13:53:

Waarom werkt 1 of 2 paards trailer beter dan 1,5 paards trailer.
Naast het feit dat niemand 1,5 paard heeft.

Wat ik vaak in de praktijk zie is dat paarden te weinig vertrouwen hebben
in de trailer of vrachtwagen. Zelfs als paarden er zonder (echte) aarzeling
opgaan.

Met vertrouwen de vrachtwagen / trailer op gaan is voor mij:
Ik vraag het paard zonder dwang of enige dreiging van een mogelijke straf
om op de trailer / vrachtwagen te lopen. Ik kan het paard dan vragen om
rustig stilstaan. Hij loopt niet achteruit en heeft ook geen enkele
behoefte om achteruit te lopen ook niet als ik hem ga opsluiten door het
plaatsen van een stang/touw/ketting of het dicht doen van de klep.

Paarden die er dus met te weinig vertrouwen op gaan (zie mijn definitie van
vertrouwen) hebben problemen met het bewegen in de trailer. Wat ik dan vaak
zag is dat als een paard in een brede trailer staat waarbij hij naar links
of naar rechts moet lopen om aanleuning te vinden op een schot / zijwand
dat ze dat niet durven of te langzaam doen. Zodra er dan een bocht aankomt
dan is h/zij te laat probeert te gaan leunen maar blijkt dat nog niet bij
de wand te zijn en laat zich vallen / valt om.

Als je dit soort paarden op de helft van een 2paards trailer zet / een vast
schot op de vrachtauto met een breedte van tussen de 80 en 90 cm dan hoeven
ze maar heel weinig te bewegen om aanleuning tegen het schot / zijwand te
zoeken.

Voor een paard zonder problemen maakt het niet uit waar je hem in zet, ik
heb het over paarden met (ex) problemen met trailer laden.

Van de 1500 paarden die ik heb trailer mak gemaakt. (paarden die dus echt
problemen hadden met trailerladen) had ongeveer 10% het problemen van het
zich laten vallen tijdens het rijden. Deze paarden liepen er dus vaak
zonder problemen, de problemen deden zich pas voor tijdens het rijden.
Ongeveer de helft van de problemen was verdwenen als ik ze door ons normale
trailerlaad programma haalden. (omdat ze dan vertrouwen hadden in het
trailerladen zie eerdere uitleg).
De overige 5% behoorde tot de paarden met het probleem dat zij “bevriezen”
in de trailer.
Hierbij stapte ik dus in de trailer / vrachtwagen als we gingen rijden en
leerde ik de paarden aan dat hetgeen probleem is als zij hun voeten / benen
bewogen als zij steun en evenwicht zochten. Het is dan gemakkelijker als
het paard beweegt en steun vindt als hij mij 5 cm hoeft te bewegen (de
helft van een 2 paardstrailer ongeveer 80cm) dan dat hij 25-30 cm moet
bewegen in een 1,5 paardstrailer.
Natuurlijk is alles aan te leren. Als ik zo’n paard nog een paar weken
extra train staat hij ook prima in een 1,5 paardstrailer. Alleen dan moet
de klant dat betalen en als het om geld gaat dan zijn mensen ook tevreden
als het gewoon opgelost wordt door hem in een 2paardstrailer op de helft te
zetten.
Wat ik vaak voorstel is een schot plaatsen in een
1,5 paardstrailer zodat je de helft van een 2 paardstrailer nabootst
(krijgt) en 1 smal nutteloos gedeelte. De kosten van zo’n schot zijn vele
malen goedkoper dan het door trainen van een paard totdat hij naast het
staan in een 2 paardstrailer ook in een 1,5 paardstrailer kan staan

Ik hoop dat dit je helpt. Heb je nog vragen kan je ook altijd even mailen.

Groet
Conrad van Pruijssen

marianne laenen schreef op zaterdag 11 november 2006, 21:18:

Piet schreef op woensdag 6 december 2006, 8:41:

Sluit aardig aan bij mijn gedachte.
Er bestaan geen "lelijke" paarden, deze worden gemaakt door de mens.
De juiste vorm van instructie kan er dus voor zorgen dat je leert observeren, vertrouwen stelt in je paard en werkt met een eenvoudige vraag en deze herhaalt tot je antwoord krijgt.
Hierdoor ziet je paard in jou een leider die weet wat hij/zij doet. Die dezelfde hulpen geeft ook al is het paard in paniek en daardoor weet dat hij kan bouwen op de ruiter.

Conrad

Hi Frans,

Ik weet niet of het interessant voor je is.
Maar ik heb een programma gehad via mijn oude voerleverancier.
Dit is gemaakt door 1 of andere Noor en gaat ook over voeding.
Hierin zitten ook alle leveranciers en hun producten zodat je ook nog kan zien wat je van welk voer moet voeren.

Je kan ook je eigen paard opvoeren, de leeftijd, de training etc.

Mocht je hier interesse in hebben dan wil ik het wel even op snorren misschien dat je het kan combineren met jouw programma.

Groet
Conrad van Pruijssen

Frans Veldman schreef op zondag 10 december 2006, 22:27:

Hi Tinker,

Ik geef vrij veel les aan andere tinker eigenaren zie tinkerwereld.
Ik ben vrij regelmatig bij jou in de buurt misschien een leuk idee als de berg naar mozes komt.
Indien je het interessant vind kan ik wel een keer bij jou komen om samen met wat andere mensen uit jouw omgeving een les / mini cursus te informeren.

Mocht je meer info willen stuur me dan even een berichtje.

Groet
Conrad

Tinker schreef op zondag 10 december 2006, 19:29:

Wendy de Meij schreef op maandag 11 december 2006, 15:49:


Hi Wendy,
Ik meld me even als antwoord op jouw vraag: Heeft iemand een perfecte manier. Ik heb geen perfecte manier maar wel een betere.

Eerst even antwoord op het flauw vallen.
Vergelijk het maar met mensen. Als je mensen ineens in een korte tijd met heel veel energie en druk benaderd dan kan iemand ook flauw vallen. Je praat hier over stress en dat kan rare dingen met mensen en paarden doen.

Ik vind het altijd leuk om parelli mensen te zien schrijven. Vooral het gedeelte dat zaken niet erg zijn.
Voor mij heet dit indoctrinatie.
Bijv: Hij krijgt een tikkie maar dat is niet erg want het is geen slaan. Egon geeft terecht aan dat leiders niet slaan, of fysiek contact gebruiken om iets af te dwingen. Zij laten zien dat zij het beter weten en daardoor luisteren andere naar hun, dat hebben zij verdient.

Een ander goed voorbeeld:
Volgens parelli willen paarden in level3 graag bij je blijven.
Het frapante is dat als het paard niet bij je wil blijven dat je hem dan op jaagt in de bak en hem dan even een tikkie geeft met carrotstik totdat hij wel bij je wil blijven. (WORDT VERKLAART DOOR LEVEL3 MENSEN EN INSTRUCTEURS, je moet het alleen willen horen en zien.)
Een paard wat bij je wilt blijven als je hem slaat.
Klinkt hetzelfde als kinderen die mishandeld zijn. Die willen niet graag bij je zijn maar ze weten dat er altijd een dreiging van geweld in de lucht hangt. (de reden dat parelli mensen nooit zonder de carrotstick iets (KUNNEN) doen). De angst hiervoor is zo groot dat ze niet durven weg te gaan.

Ik heb meer dan 1500 paarden trailermak gemaakt en 450 zadelmak gemaakt. Dit waren allemaal trauma paarden deze zijn van hun trauma afgeholpen zonder dat ze zijn flauw gevallen. (Je wilt niet weten hoe sommige binnen kwamen)
Ik heb hierbij ook "gefluisterd", mijn "fluisteren" gaat dan wel zonder pijn en fysiek contact, etc.

Ik bied je bij deze een gratis proefles aan van 1,5uur dan laat ik je kennis maken met mijn methode.

Groet
Conrad van Pruijssen
We teach horses what horses teach us.