N.a.v. de gerezen vragen, gelezen tussen de regels van de laatste serie mails door, over het waarom achter het gebruik van een clicker versus een stemhulp (YES ofzo):

De geboorte van de clicker ligt uiteraard weer in het "laboratorium" - met als doel een zo neutraal mogelijk, gestandaardiseerd en "exact" signaal te kunnen geven.
Het hangt ook weer een beetje van de situatie en diersoort af - met dolfijnen wordt meestal een fluitje gebruikt.

De "veldwerkers" vonden vervolgens logischerwijs uit dat stemhulp mét emotie nog beter kan werken, omdat je er iets beter mee kan sturen (lager/hoger, zachter/harder, ondersteund door lichaamstaal, etc).
Toch ligt hier al weer een verwarring op de loer: YES is bedoeld als bevestiging van "target", niet als "warm of koud" ondersteuning (daar zou je misschien "jajaja" en "neeeeee" voor kunnen gebruiken.

Gebruik van de clicker is makkelijker gebleken voor beginners, en bij uiterst simpele targets. Maar wat er juist moeilijker aan is, is de starheid; vooral bij freeshaping is het verrekt lastig op het juiste moment te clicken.

Waarom ik het benoemen van begrippen zo zit te promoten is omdat het enorm ontlast. Wat je samen al weet én benoemd is kan als "cue" gebruikt worden en hoef je verder niet meer ingewikkeld te ondersteunen. Dat is feitelijk bij mensentaal onderling ook zo. Als je éénmaal weet wat een koelkast is, en dat ding is belangrijk genoeg, is het handig om niet iedere keer te hoeven omschrijven/uit te leggen. "Koelkast" is dus een samengesteld begrip: "kast"+"koud" - waar we als mensen dan nóg weer extrapolaties uit kennis aan toevoegen, zoals "eten beter houdbaar" die je van je paard meestal niet kunt verwachten. Maar als je paard (als voorbeeld) de categorie "deurklink" kent, moet je wél op extrapolatie rekenen: je paard gaat erin slagen alle deuren te openen tenzij je die fysiek onhandelbaar maakt! "Gereedschapsgebruik" moet je dus behoorlijk voorzichtig mee zijn om aan te leren (en dan nog vindt een slimme pony het zelf uit door imitatie).

Maar mag ik als besluit er nogmaals op hameren dat positief conditioneren maar een deel is van het maximaal gebruik maken van leermogelijkheden, naast soorteigen begrip, imitatie, gewenning, etc? Wel is het zo dat pos-enforcing andere wegen kan bekrachtigen d.m.v. de aangeleerde begrippen "gewenst" en "ongewenst". Ook de grenzen zijn niet zwart/wit - zo is "neeee" als sturing alweer richting neg-enforcing.
Als je bij leren niet uitgaat van de bij de student al gevestigde perceptie (in ons geval paardentaal/lichaamstaal/etc) mis je de voor de hand liggende links ook, en maak je het nodeloos moeilijk. Hoewel de begrippen het misschien doen veronderstellen zijn positieve - en negatieve conditionering dus geen tegengestelden!

Egon.

Wie doet hier eigenlijk de parelli-pakketten cursus? (En wie niet, en waarom niet?)

Hoever ben je al gevorderd?
Wat vindt je de sterkste punten ervan?
Wat is de zwakste schakel... waar kom je makkelijk mee vast te zitten?
Ik wil er graag meer jullie meningen over weten...

Groeten, Egon

Nick Altena schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:41:


Nee - er was strijd over de chipverplichting als geheel, verbonden aan het paardenpaspoort. Blijkbaar heeft het Min.v.LNV alsnog toestemming van "Brussel" kunnen verkrijgen, al lijkt het me op grond van beperking van vrij handelsverkeer door lokale verdichting in wetgeving alsnog aanvechtbaar, maar dat moet een ander dan maar doen... Dat "voorzittersbesluit" zal mee bedoeld worden besluit namens het bestuur van PVE, als bekrachtiging van rechtsgrond voor uitvoering.

De DNA registratie als alternatief op chippen is een "regeling gewetensbezwaarden", niet in het minst nmm om verantwoordelijkheidsclaims te ontlopen. (zie ook de ontheffing "niet verzekerbare paarden"). Iets anders dus.

Als ik het goed begrepen heb, want onze overheid schittert hier door mistigheid en slechte voorlichting.

Groeten, Egon

Marc Van Cotthem schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:55:


Ik begrijp hieruit dat Piet bij jou is geweest. Van harte welkom op ons forum :)
(geldt trouwens ook voor Inge!)

Zou je jouw weg om tot vrij schouderbinnenwaarts te komen stap voor stap kunnen beschrijven? (Vrij schouderbinnenwaarts is een beetje "hang up" van mij... zó belangrijk dat nmm iedere manier om daartoe te komen leidt tot meer begrip)

Groeten, Egon