colinda schreef op vrijdag 10 februari 2006, 9:00:


Hoi Colinda

Ik heb een paar jaar geleden op een pensionstalling gestaan en daar waren twee shetjes die continu bij elkaar liepen. De een had kale plekken zoals jij ze beschrijft , met nog wel korte haren erop , en dat is nou juist ook direct het vreemde van het verhaal!Het zag er ook niet geschuurd uit [ ben een expert in schuren!!]Dierenarts is er bijgeweest , en om maar wat te zeggen dacht hij aan iets met ontregelde hormonen en het zou vanzelf wel over gaan.
Zie je dat de shet jeuk heeft?
Bij deze shet zijn er huidkrapsels genomen etc maar er kwam niets uit. Zomers na het wisselen van de vacht was er niets meer aan de hand , en wat het nou geweest is?? Deze shet had geen jeuk.

Gr Esther

Piet schreef op vrijdag 10 februari 2006, 9:51:


Hoi Piet
Alles doorgelezen , nog wel een vraagje. Hoeveel grond moet ik nu opsturen , in gewicht , wat is minimaal? Ik meen op de andere sites te hebben gelezen iets van drie kilo? klopt dat?
En nu is de boel zeikenat , dus moet ik nog even wachten , in verband met uitspoelen?!
Ik ben niet zo slim en wil er dus een totaal advies bij.
Moet ik anders even contact met je opnemen?ook ivm hoe het werkt met het tarief en pn??

Gr Esther

Pascal de Boer schreef op zondag 12 februari 2006, 9:55:


Ik had niet verwacht dat het nog zo aan het spelen was . Ik lees niet op bokt.
Heb de hele site nog eens gelezen.Ik snap dat jullie jullie mening ook willen geven , maar ik denk dat de paarden die op de natuurlijke manier bekapt worden de meest duidelijke is. Daar ben ik van overtuigd!
Het werkt gewoon!! Ga zo door , want jullie doen het gewoon goed!!!!!
Bedankt dat jullie mij hebben weten te overtuigen , en niet alleen met de hoefijzers , maar ook met de dekens en voeding en de weidegang!
Het spijt me voor Esther , want die kan moeilijk weet terug , jammer voor ivanhoe...

Gr Esther

Afgelopen zaterdag is Fred bij Maike geweest [ook bij Namkje maar die gaat prima!]
Maike liep nog steeds gevoelig , maar we weten nu het probleem , denken we: de steunsels zijn een stukje in de zool gegroeid. Ze overlappen de zool zo'n 3 a 4 centimeter. Het is wel goed te zien, er zit een stukje uitgewaaierde witte lijn in de zool , snap alleen niet dat we het niet eerder gezien hebben. Maar het zit zo strak in de zool dat je geen overgang kan zien. Het lijkt net alsof hij een witte plek in zijn zool heeft.
Fred heeft er een aardig stuk uitgesneden, maar niet tot aan de zool. Ik bedoel hij heeft niet het hele overlappende gedeelte verwijderd.
Nu vraag ik mij af of er wel zool onder zit, is die niet helemaal verdrongen door die steunsels? Hoe lang kan dit gaan duren? Komt het wel weer goed?
Maike loopt nu wel een stuk minder gevoelig!! Fred heeft mij goed laten zien hoe ik moet snijden maar ik vind het wel eng, vooral omdat ik dus niet weet hoeveel zool er onder die overlappende steunsels zit.
Snappen jullie dit een beetje? Anders vraag maar raak!
Het is dus die knol met enorme platvoeten!! Hij liep, denk ik, wat op de steunsels, vandaar de gevoeligheid op een asfaltweg.
De witte lijn is inmiddels perfect smal!!
SHOOT!!

Gr Esther

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 13:43:


Ik leer hier ook van , dus ga door!

Maar je hebt twee verschillende remmen , eentje ,als je in de auto zit heb ik het over , als je een rotonde nadert , langzaam en geleidelijk , maar die vrachtwagen die op je afkomt , heb ik geleerd moet je anderes remmen , de noodstop heb ik pompend aangeleerd . Toch zit die manier van remmen er niet ingebakken want ik hoef bijna nooit een noodstop te gebruiken , wel de gewone stop.Ik weet donders goed hoe ik het moet doen maar door gebrek aan de ervaring van echte noodstoppen te maken denk ik dat ik op de rem trap en niet pompend zoals het moet!!
Heb inmiddels een auto met abs...

Bij paarden heb je ook twee verschillende manieren van stoppen , op dezelfde manier aangeleerd , maar zou het niet zo zijn dat als je paard in de stres zit hij niet meer reageerd door gebrek aan echte ervaring met noodstoppen? De echte noodstoppen , paard weet hoe hij het moet doen , maar doet het niet vanwege de stres....vanwege gebrek aan praktijkervaring , begrijpen jullie wat ik bedoel?!

Gr Esther

Even een kleine update over Maike ; Hij voelt zich beter in zijn vel , heeft vaker gekke buien en geeft duidelijk aan dat hij zich verveelt door uren met een cementkuip te spelen. Hij staat nog steeds bij Chaser in de wei , het zijn geen echte maatjes maar Chaser hoeft Maike niet overal meer weg te jagen , Maike laat zich ook niet meer continu wegjagen , en dat is een seriues begin.Maike had zichzelf een slachtofferrol aangemeten.
De neurologische verschijnselen zullen nooit verdwijnen maar we hopen echt dat hij aankomend zomer een stuk minder last heeft van de seme.Hoe het gaat aankomend zomer zien we wel...

Nou had ik al een karretje gekocht , Maike zou dat geweldig vinden , maar hij slaat met zijn hoofd , op en neer. Dus had ik het voor een karretje zetten ook alweer uit mijn hoofd gezet.
Ik weet helemaal niet hoe het gaat aankomend zomer met Maike en voor welke beslissing we komen te staan , maar toch kan ik het niet laten om door te blijven hopen , en zo kwam , na het lezen van de site van HC, mijn gedachte op ; mennen met een halstring...
Ik hoef niets , ik moet niets ,maar kan hem weer ergens voor trainen.
Zonder risico zal het niet helemaal zijn want als hij zo loopt te slaan met zijn hoofd , struikeld hij erbij.
Het geeft me een goed gevoel om een nieuw doel gevonden te hebben , en ik weet zeker dat Maike het ook fijn vind om ergens weer seriues mee bezig te zijn..

Groetjes Esther

Wil schreef op zaterdag 4 maart 2006, 11:09:

Hoi Wil
Super dat hij nu zo goed loopt!! Doen we het toch wel goed nu met zun hoeven. Ben blij dat Fred mij heeft laten zien hoe ik die ingegroeide steunsels moet behandelen!!

Groetjes Esther

Nick Altena schreef op zondag 5 maart 2006, 0:46:


Met de grote en basaale emoties zou je wel leuke testjes kunnen doen. Twee mensen , de ene die het paard kent en een die het paard nog nooit gezien heeft. Afspraken maken , samen naar het paard en noteren , of zeggen wat je ziet. En dan kijken wat de verschillen zijn. Je zult zien dat er verschillen zijn , dat merk ik nu al met Maike , waarvan ik dacht hem goed te kennen. Die staat bij Wil en die heeft Maike nog nooit eerder gezien en zij interpreteerd bepaalde dingen anders dan ik...Dit voorkomt dat je in vaste patronen denkt en nog beter kijkt naar je eigen paard.

Of je op deze manier echt te weten komt wat het paard voelt? Je krijgt wel een ruimer blik!
Ik vind het heel prettig dat er iemand naar kijkt die veel verstand van paarden heeft , maar Maike nog nooit eerder gezien heeft...

Een zekerheid hebben is heel fijn , daarom is het zo moeilijk om er afstand van te doen.Ik weet zeker dat als Maike mij helemaal afknabbeld met zijn lippen dat hij mij niet zal bijten , en ik beschouw het als een form van genegenheid. Iemand anders kan het zien als het begin van bijten , om de doodeenvoudige reden dat die persoon op die manier eens gebeten is...
Het is ook maar net wat je wil en kunt zien , en wat niet...

Volgens mij hebben we het hier al eerder over gehad , een soort woordenboek opstellen met paardentaal.Word moeilijk met zoveel verschillende paarden en interpretaties...

Gr. Esther