Liesje_Olli schreef op zaterdag 9 januari 2010, 18:30:


Jarenlang heb ik anderen op mijn paarden laten rijden, omdat ik het zelf niet (meer) kon. Ik had daar evengoed veel plezier van, ging mee naar de lessen en wedstrijden (was toen nog helemaal niet PN) en zat daar gezellig te kijken hoe mijn paardjes het deden.

Nu heb ik ook twee paarden staan. Kon het afgelopen jaar niet rijden door gezondheidsklachten en ben met clickeren begonnen. Was heel leuk, maar ben nu aan het studeren en kom door tijdgebrek aan niet meer toe dan het verzorgen van de paarden. Gelukkig moet ik nu niet meer van mezelf, ik heb hier ook vrede mee en de paarden lijken er niet ongelukkig door.

Omdat jou paardje nog zo jong is en niet helemaal beleerd, is het misschien een idee een gelijk gestemde ziel te vinden, die met hem aan de slag wil. Dat zou ik, denk ik, doen. Verkopen is zo ontzettend definitief, dan moet je hem helemaal loslaten, zou ik niet kunnen, hoor!

Els.

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 15:28:


Die zijgangen ken ik! Dat doen ze hier wel vaker als het hard waait en regent, bijv. Ze kunnen zo hele stukken afleggen.

Hier veel hazensporen op het land. Vind de hond helemaal geweldig! Met haar neus in de sneeuw het spoor volgen tot waar de hazen keuteltjes hebben laten vallen en dan smikkelen maar.
Wij gooien de uit de stal en sneeuw geraapte mest nu rechtstreeks op de groentetuin tot grote vreugde van de kauwen. Hele wolken komen er op af en ze pikken het helemaal uit elkaar.

Ach, en dat strooien... Hier is het zout al bijna een week op en worden alleen de hoofdwegen nog gestrooid. Buurman loonwerker gaat een paar keer per dag met zijn trekker met schuiver langs om de boel berijdbaar te houden, de sneeuwwallen worden anders wel heel hoog. En zo zijn er meer boeren met trekker in de buurt die af en toe eens een stukje schuiven.
Vandaag heeft het trouwens weer even gedooid en zijn de weg en het fietspad weer bijna sneeuwvrij, maar wel nat. Als dat weer opvriest zijn de problemen morgenochtend, als de mensen weer naar hun werk en naar school moeten, toch wel behoorlijk.
Het blijft een beetje behelpen, allemaal, de één rijdt als een krant, de ander vliegt de bocht uit ... Ik vind het zelf wel leuk een beetje glijden en zo, maar dat zijn niet veel mensen met me eens.

Els.

Frans Veldman schreef op zondag 10 januari 2010, 21:27:


Ik heb jarenlang extreme angst bij de tandarts gehad en in die tijd werkten de verdovingen totaal niet (of pas als ik al lang en breed weer thuis was). Volgens de tandarts kwam dat doordat ik zo bang was. Een nieuwe assistente gaf me het advies om van te voren een paar boterhammen met flink wat jam (die met veel suiker!) te eten. En dat hielp zowaar, toen werkten de verdovingen i.i.g. een stuk beter.
Na mijn bevalling 18 jaar geleden ben ik niet zo bang meer. Die pijn was ik niet aan dood gegaan en dat ga ik aan de pijn bij de tandarts ook niet. Ik concentreer me zoveel mogelijk op mijn ademhaling en probeer te ontspannen. Sindsdien werken de verdovingen wel en nu krijg ik alleen nog kramp in mijn kaken van het mond op houden.

Els.

Ilona Kooistra schreef op maandag 11 januari 2010, 12:47:


De tandarts die bij mij komt gebruikt voor de controle een mondklem, maar als hij gaat raspen een soort blokje dat hij in de mondhoek tussen de kiezen hangt. Weet niet of dat hetzelfde is als een ¨mouthe wedge¨. De mondklem was de laatste keer bij Willem nogal een probleem, hij hield zijn tanden stijf op elkaar. Het blokje was zo aangebracht.

Ik heb ook wel belangstelling voor een mondklem, als het niet te duur wordt. Tandarts vond dat de kiezen van allebei de paarden er goed uit zagen en een controle over twee jaar vroeg genoeg. Als ik zo´n mondklem heb, kan ik het zelf wat gemakkelijker in de gaten houden en (inderdaad) oefenen met Willem.

Els.

Frans Veldman schreef op dinsdag 12 januari 2010, 16:10:


Ha, nou moest ik toch even reageren om naar dat drop-down menu te kijken

Lijkt mij een goed en weldoordacht plan! Ik probeer wel altijd alles te lezen, maar vaak is het zó veel, dat er geen doorkomen aan is. En daardoor mis je wel eens iets en kom je daar later pas achter.

En ook het idee van de rubrieken lijkt me erg handig.

Els.

Frans Veldman schreef op dinsdag 12 januari 2010, 17:05:


Ik vind de rubriek ¨nieuws¨ wel apart. Want dat wordt dan toch al snel ¨oud nieuws¨.

Els.

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 12 januari 2010, 17:07:


Hoi Tineke, als je op ¨lijst¨ klikt en dan met de pijlen schuift kom je al je berichten weer tegen!

Els.

Okay, nu we toch zo´n gezellige kroeg hebben;

Ik heb een probleem met het Nederlands, heb het al aan heel veel mensen gevraagd, maar niemand schijnt het écht te weten.

Ik heb in een ver verleden geleerd dat werkwoorden in combinatie met ¨u¨ vervoegd worden in de tweede persoon enkelvoud. Nu schijnt het tegenwoordig gebruikelijk te zijn om ¨u¨ te vervoegen in de derde persoon enkelvoud, hoewel de tweede persoon ook wordt goedgekeurd. (Zo staat het ten minste op Wikipedia).

Weet iemand hoe dat nu precies zit, heeft het met de zoveelste nieuwe spelling te maken en waarom hoort ¨u¨ dan nu bij de derde persoon? ¨U¨ is immers een aanspreekwoord, net als jij, je, gij en ge. En helemaal niet gelijk aan hij of zij?

Voorbeeld: Is het nu ¨u is¨ of ¨u bent¨ ?

Het heeft wel helemaal niets met paarden te maken, maar dat mag, geloof ik, in de kroeg.

Groetjes, Els.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 13 januari 2010, 17:20:


Jaja, allemaal heel grappig!
Maar schijnbaar heeft niemand hier een serieuze oplossing voor. Misschien is het allemaal wel begonnen met van Oekel en zit ik hier nu met de gebakken peren.

Hou me maar aan de oude versie; jij, je, u, gij, ge. En verder maar zo weinig mogelijk beleefd zijn tegen iedereen, ´t is hier in West-Friesland toch al gebruikelijk iedereen met jij aan te spreken.

Els.

4bozzza schreef op woensdag 13 januari 2010, 22:52:


Met dank! Dit is een heel duidelijke!

Els.

Dani62 schreef op woensdag 13 januari 2010, 19:42:


Sorry! Had hem wel gelezen, maar vergeten mee te nemen in mijn reactie. Bedankt!

Els.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 13 januari 2010, 22:11:


Ja, ik weet het! Maar er wordt van mij verwacht dat ik in tentamens en scripties correct Nederlands gebruik. Tegenwoordig wordt in reclames, kranten, e.d. ook vaak ¨u is¨ gebruikt. Voor mij klinkt dat dus absoluut niet. De link van 4bozza geeft opheldering (en is zowiezo nuttig als ik tegen andere taalproblemen aanloop).

Els.

Maria Delavega schreef op donderdag 14 januari 2010, 10:05:


Nee, hoor, wees niet bevreesd Het is iets wat mij al een hele tijd bezig houd. Ik had het al aan een aantal mensen gevraagd, op ons ¨familieforum¨ gegooid, maar niemand had er een antwoord op.
Omdat er vrij veel Vlamingen op dit forum huizen en die vaak beter in Nederlands zijn dan de Nederlanders, dacht ik: ¨ Laat ik het er maar op wagen.¨ En stelde dus deze vraag.
Het is nu gelukkig opgelost...

Els.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 14 januari 2010, 11:58:


Dank je, Ilona. Ik vond dat rode streepje al zo irritant!



Els.

sandratien2 schreef op donderdag 14 januari 2010, 13:19:


Ik voel me ook altijd behoorlijk opgelaten als mensen me aanspreken met ¨u¨.
Zit nu in een klas waar de jongste student 21 en de oudste 57 is. Zou ook wel heel verwarrend worden als de één u gebruikte en de ander jij.
Zoals ik al eerder vertelde is het hier in de omgeving ook niet gebruikelijk om u te zeggen. Gaat altijd nog het verhaal van een man van hier die bij de rechter voor zichzelf het woord voerde en de rechter ook aansprak met jij. Dat gaf een hoop problemen, terwijl de man zelf zich van geen kwaad bewust was.
We hebben onze zoon nog wel bijgebracht dat hij ouderen en gezagsdragers met u hoort aan te spreken. Toen hij nog heel klein was, vond hij dat heel moeilijk, vooral bij oma en opa. De enige waar hij het wel tegen zei was Sinterklaas Nu doet hij het heel goed, voelt wel aan wat wel en niet kan.
Als kind heb ik ook nog geleerd mijn ouders met u aan te spreken. Dat is nu wel vervaagd. Maar blijft toch soms nog lastig, hoor.

Els.