van lennep schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 11:21:


Blijkbaar accepteert ze in het weiland jou niet en staat ze dus gewoon boven jou.
Wat doe je met een kind wat zo tegen je doet, je bijt?
Zeg je dan ook heel zachtaardig, blijkbaar ga ik een stapje te ver of te hard en laat ik maar wat anders doen?
Zou ik persoonlijk afstraffen en behoorlijk ook. Een veulen is makkelijk verwend, ik zie het vaak bij mensen die niet durven optreden op een moment dat het gewoon nodig is.
Duidelijk zijn. Niet twijfelachtig gaan doen, geeft haar alleen maar meer reden om te doen wat ze doet.

Wil schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 11:25:


Hallo Wil
Maike kan niet in een schuilstal of ik moet hem helemaal afzetten met stroomdraad....vink zielig.We hebben ook geen schuilstal want eentje die we zomaaar in elkaar flansen blijft niet staan met 650 KILO Maike in de buurt met jeuk.Ik zie een schuulstal niet echt zitten . We hebben wel stallen in de schuur maar daar komt hij nu ook niet in want dan weet ik niet wat er gebeurd maar kan het wel bedenken...jank jank
Fenonolf heb ik al maar werkt niet,wat wel een beetje werkt heb ik het idee , maar dat is nog gemener spul;autan voor in de tropen.Is ook wel duur maar het lijkt erop dat hij daar wat op doet.Dus ik spuit hem twee keer per dag in maar dan nog die rondjes draauien in de bak...of is dat gewoonte??
Dat idee van die kokosmat vind ik geweldig!!!!!!!!Ga ik vandaag nog regelen!!!!!!
Snachts heeft hij de deken af want zijn schoft is zo kapot en ik moet wat..
Smorgens doe ik hem die deken weer op.
Maar volgende week word het beter voor hem geloof ik!!!!EINDELIJK.
dus je bent thuis??
bel je zo even ok?!!

Groetjes Esther

van lennep schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 9:50:


Hou Esther,

ja inderdaad het is een groot probleem en de vraag is hoe kunnen we het het eficiëntste oplossen. Wil haar ontgiften, heb ij daar ervaring mee ? Hoop alsnog toch hier nog wat uitleg over te krijgen.
Ik moet ze terug beter in der vel krijgen, want zo kan het niet langer.
Je wordt er radeloos van, maar voor het paard is het nog vele erger.

Groetjes,

sabrina

Monique Meijer schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 11:25:


Zolang ze het bij dreigen houd laat ik haar met rust en ga weer weg.Ik kan toch niets beginnen als ze helemaal vrij is.
De keren dat het raak was;KEIHARD gillen en haar wegsturen en haar ook nog nagejaagd, en haar later nadat ik uitgeraast was ook inwendig bedoel ik,haar weer naar me toe laten komen en haar even gekroelt.
Ik heb ook geprobeerd het te negeren maar liep dan wel resoluut bij haar weg. En de eerste keer uit reactie zonder erbij na te denken een knal verkocht.Maar dat wil ik niet meer en ik probeer ook heel goed op haar signalen te letten zodat ik dat kan voorkomen.
Ik weet gewoon niet wat de beste reactie is en als ik alles teruglees van het forum dan kom ik heel veel verschillende reacties tegen.
Ben heel veel aan het lezen over opvoeden maar ga mij er niet beter van voelen.Weet nu helemaal niet meer wat ik wil.
Druk werkt niet , ook al is het uitnodigend bedoelt...HELP
Groetjes Esther

jose schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 12:00:


Ja maar HOE dan??Wat versta jij onder afstraffen en duidelijk zijn?
Groetjes Esther

van lennep schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 12:41:


Reuze interessant dat opvoeden van veulens.
Ik heb een hengstveulen van anderhalf en die zit ook in zijn "orale fase" zoals mij werd verteld. Ik wist en weet ook niet wat ik er mee aan moest en straffen vond ik geen optie. Totdat iemand mij zei het (hoe moeilijk ook) te negeren. Door er aandacht aan te besteden word het leuk en wordt het een spelletje wat kan uitmonden in een gewoonte. Het is toch een baby (werd mij verteld) Dus zo gezegt zo gedaan. Ik moet zeggen het is een flink stuk minder geworden. Uiteraard wel de pogingen om te bijten trachten te ontwijken maar daarna direct weer verder gaan met waar ik mee bezig was. Telkens weer opnieuw. Toen hij geen reactie meer kreeg was het niet zo leuk meer. Ik moet wel zeggen dat hij in een kudde staat met nog 3 andere ruinen in de leeftijd van 5 tot 17 jaar. Hij wordt dus ook gecorrigeerd door zijn oudere vriendjes. Ik weet niet of jouw veulen in een kudde staat? Dit scheelt enorm. In een kudde met leeftijdsgenootjes vind geen opvoeding plaats. Dat zijn gewoon een stel baby's of pubers bij elkaar.
Hopelijk heb je hier wat aan. Het heeft mij in ieder geval enorm geholpen. En het scheelt veel blauwe plekken.

Monique

van lennep schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 11:21:


Esther,

Ik persoonlijk zou met haar werken daar waar het wel goed gaat, namelijk, buiten de bak .... maar alles behalve de weide. Je hebt ook van die paarden die immer zuur zijn als je de stal inkomt, omdat ze gewoon dat als hun plekje zien. De weide is rust, en laat ze daar dan ook ten volle van genieten. Wil je toch spelletjes doen in de weide, houdt ze dan leuk! Wijken voor druk is niet zo bepaald het leukste he ? Dan gaat ze je algauw zien als een lastige vlieg, waar ze van af wil. Op den duur ziet ze je dan ook niet graag meer komen. Onthoud : weide leuk, daarbuiten, is de alles (tja niet letterlijk he, as a matter of speaking) toegelaten.
Ga bij haar in de weide enkel langs om leuke dingen te doen, gewoon niks van haar verlangen, gewoon bij haar zijn en leuke dingen doen. Niks vragen. Staat ze met der kont naar je toe als je de weide inkomt ? Zo ja, wacht dan tot ze je gezien heeft, en zich naar je toedraait. Laat het initiatief om al dan niet naar jou te komen aan haar over. Zo kom je minder provocerend over, en je zult zien. Leer ze desnoods je hand targetten. (zie site van inge teblick). Leer ze dat naar jou toekomen altijd leuk is, en dat er altijd iets leuks aan vasthangt. Blijf kort bij haar, en als het goed gaat, ga je onmiddellijk weer weg. Uiteindelijk zou het aggresieve gedrag dan toch moeten uitdoven.
Met deze manier van werken heb ik wonderen verricht bij mijn 'loopgraagwegvandebaas' Angloarabier.
Die plakt aan me tegenwoordig.
En zo is het bij mijn paarden altijd geweest. Weide is rust, leuke dingen ... Ik probeer enkel leuke dingen met hen te doen. Dus met agressie heb ik nog nooit te maken gehad van hunnentwege.
Hoop dat je hier wat mee aan kunt ?
Het is eigenlijk simpeler dan je denkt hoor, en soms vergt het vele minder energie, dan je boos maken ! Wel vergt het weer wat geduld en gezond verstand.
Het beetje water bij de wijn van beide partijen

Groetjes,

Sabrina

Isabel van der Made schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 0:28:


ik ken jouw niet isabel en jij ken mij niet ik heb geen oordeel over hoe jij bezig bent met jouw paarden. ik vind nu we toch persoonlijk gaan worden dat je iet wat ongenuanceerd reageerd. Ik wil je graag uitnodigen om zelf te komen beoordelen of ik wel of niet mijn paarden mishandel en hoe diep dat kontakt dan eigenlijk wel is. zoals alles is eigen ervaring wat de reakties kleurd het spijt me voor jou dat jij nog al wat mishandeling op je pad bent tegengekomen dat zou ik iedereen willen besparen, ik denk niet dat het eerlijk is om dat mij ook te betichten zonder dat je dat zelf heb beoordeeld. voor mezelf ik denk bij alles wat ik doe de voor en de nadelen en kies dan de weg ,ik heb geprobeerd uit te leggen dat het een keuze is tussen twee kwaden, ik realiseer me, dat ik mij iedere keer weer schuldig voel bij praam gebruik vooral als het om schoonheidsidealen gaat daar heb ik al langer geleden voor besloten dat ik dat niet wil, ook niet bij hoefsmid oid alleen heel soms als het mijns inziens de beste optie is. Als je vind dat een discussie een spelletje is van wie het laatse woord heeft, kunnen we het er idd beter niet meer over hebben. Praam gebruik is niet iets om luchtig over te doen en dat is ook niet mijn bedoeling geweest.
Ina

jose schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 10:13:


Ok, grote en fundamentele waterscheiding dus:
Nick, José Monique zien het nut van een praam als kalmeringsmiddel voor smid, tandarts, veearts en zelfs wassen.
Ik, Pien, Isabel (o.a.) zien opvoeding als een oplossing hiervoor en een praam als nóódoplossing in situaties waarin álles geoorloofd is.
Aan het verschil ligt een veelomvattend en veelzeggend benaderingsverschil ten grondslag. Het al eerder genoemde verschil tussen dwang en motivatie. Natuurlijk zullen eerstgenoemden het daar niet mee eens zijn maar.... waarom dán die praam als het met voorbereiding en geduld ook kan? Omdat het in die sitiaties op dát moment 'moet'? Dat bedoel ik dus.

van lennep schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 12:43:


Afstraffen is al naar gelang de aard van het paard en de aard van de 'overtreding'
Ik hou als stelregel aan dat ik elk gedrag wat ik niet wil of wat ik als dominant gedrag betitel, (stapje naar mij toe zodat ik moet wijken, kont naar mij toe, oren plat, zwiepen met de staart, bijten, tegen me aan schuren, te opdringering in mijn zakken zitten om lekkers te zoeken etc. noem maar op) bestraf ik. Bij het ene karakter is een licht schrapen van de keel voldoende, bij de ander maakt een ferme tik nog geen indruk. Ik let er altijd op dat er reactie komt op mijn correctie. Je merkt vanzelf wat bij de ene genoeg is of teveel.
Duidelijk zijn bedoel ik mee, als je in het weitje met haar bent en je vind haar gedrag niet meer aardig, dan niet twijfelen van wat moet ik hier mee, maar op die momenten altijd zeker van je zaak blijven en of negeren, of wegjagen, of brullen, of gewoon (bij bijten) een tik verkopen.
Je kunt je dan later wel afvragen of je het goed gedaan hebt en daar evt. van leren. Naar je paard toe altijd zelfverzekerd en duidelijk doorpakken met in ieder geval iets.

Heb ik het goed dat je friezen hebt? Friezen kunnen behoorlijk drammerig en vasthoudend zijn. Er zitten hele sensibele bij, maar mijn ervaring met de drammerts is, is dat die behoorlijk wat kunnen hebben.

Huertecilla schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 13:17:

Ik vind de voorbeelden die genoemd worden (ook door Ina) geen reden om een praam te gebruiken.
Tandarts/veearts-> een verdovend spuitje, maar geen lip in een klem.

Het wassen van het paard mt dwang....daar maak ik niet eens woorden aan vuil.
Neem een barbiepop, dat zou ik nog wel er op willen zeggen.

Dat de boer vroeger zijn grove vingers in de neusgaten/de lip van het paard vast greep en zei "nu geen gelu.l meer".
Zo ging het er vroeger aan toe, het paard was een gebruiksvoorwerp/vervoermiddel.
Maar ik dacht dat de meeste die tijd ook wel voorbij waren.

In ieder geval.......elke dwangsmiddel die gepaard gaat met pijn is in mijn ogen marteltuig.
Als je een paard voor hobby hebt(plezier voor beide) zou dat beneden je waardigheid moeten zijn.

In echte noodgevallen krijg je zo een ding er ook niet op.