Martina schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 10:14:


Geen idee, nooit gezien.

Brandmerken Duitsland: http://www.pferdekutscher.de/home/brand/brand.html
Daar staat dit brandmerk niet bij volgens mij.

Succes met het zoeken.

Michiel schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 10:25:


Oei Michiel. Lastige dat. Je weet niet wat je niet weet. Jij niet, ik niet.
Ik vind dat er ook hier en op de zustersite heel veel inzicht ontbreekt doordat er door vergrootglazen gekeken wordt.
Ikzelf echter weet ook niet wat ik niet weet. Ik weet zeker dat mijn inzicht nog eindeloos zál veranderen.
Je raakt hiermee een belangrijk punt waarom ik vind dat een hoefpersoon meer dan één methode van één benadering moet beheersen. Inzicht is niet absoluut. Hoe minder je weet hoe absoluter het líjkt. Dat is waarom een Natuurlijk Bekapper best kan willen alleen die methode te doén doch veel meer moet weten.
Dat is bijvorbeeld waarom ik ook dat eens door mij op PN als link gegeven Anky/KWPN-boek gekocht heb en echt aandachtige gelezen heb. Waarom ik het aan Nancy Nicholson gestuurd heb. Perspectief.

@Egon
'Uitzichtloos lijden' lijkt helder doch is erg flexibel.
Een trektocht door de spaanse bergen op een NL kleistamper wordt dan ineens 'acceptabel' want er is uitzicht. Zelfs letterlijk.

Lijden is al helemaal lastig. Lijdt een paard zonder pijn op ijzers op stal wel en een paard waar de ijzers onderuit gehaald zijn en dat van de pijn met de pootjes omhoog in de wei ligt niet?
Is een leven lang met het ruitergewicht overbelasten van een rijpaard niet zowel lijden als uitzichtloos?

Voor een paard is uitzichtloos hierbij heel anders dan voor de mens omdat het een ander tijdsbesef heeft.

hc

Piet schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 8:44:


Jaaa, mijn katten kunnen zit op commando! De ene kat had het zó door, bij de ander heeft het drie jaar geduurd voor hij het snapte en hij probeert er nog steeds onderuit te komen door dan maar half te gaan zitten. Ook komen ze mauwend thuis als ik fluit. (het tuinenblok is groot, soms duurt het even) Je begint dit allemaal te vragen op het moment dat het voertijd is.
Mijn katten mogen ook wel op straat, (soms zit ik in het kozijn in het zonnetje, ik woon begaand) want ik weet dat ze terugkomen als ik roep. En ze weten dat als dan ook nog het raam dichtklapt, dat ze dan veeeel te laat gereageerd hebben, want dan is het te laat en staan ze als een bezetene moord en brand te schreeuwen, zó erg, als het raam dicht is, doodeng.
En de slimste kat manipuleert mij ronduit, het zit in de keuken en het jankt.....en hij kan niet nóg zitter dan zit, dat ik dat nou niet meteen zie...
Wie traint nou eigenlijk wie, vraag ik me weleens af..

Piet schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 10:31:


Piet.
Michiel heeft leuke ideeen, ( jammer dat hij niet komt), ter aanvulling:
Bij mijn lessen begin ik hier altijd mee.
Er is een spelletje wat van de mens hetzelfde vraagt als van een paard en waarmee ik hem/haar in 5 minuten laat zien, wat een paard in zijn hoofd moet verwerken en bedenken. Hierbij kunnen we iemand die nog nooit geklikkerd heeft, als slachtoffer t laten dienen.

Dat "slachtoffer" ontdekt dan hoe moeilijk het is als je niks kunt vragen, hoe frustrerend het is als je niet snapt wat de trainer van je wil. terwijl het zo eenvoudig uit te voeren is.
Het laat zien hoe je iets op stemque zet, hoe je vraagt om "duration"
Iedereen die zo tegenover me gezeten heeft , heeft in 1 keer nog veel meer respect voor de geestelijke vermogens van een paard
Ik bedenk net een moooii slachtoffer

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Piet schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:06:


ik kan wel een leuke opzet verzinnen om het tegendeel aan te tonen, trainen obv positief straf als het niet goed gaat en het goede negeren
Wie is mijn slachtoffer ???

Eva Saegerman schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:09:


Aan wie heb je een hekel? Dan nodigen we die ook uit
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

En weet je hoe hij ons wakker maakt als hij vindt dat we nu wel genoeg geslapen hebben? Hij schuift met zijn pootje het wekkertje heen en weer, zo van, daar kwam toch geluid uit, hoe krijg ik dat ding aan...door het heen en weer geschuif worden we dan wel wakker ja...subtiel, hè? Hij zou ook op je kunnen springen, maar dat doet hij niet!

We hebben een pony(143cm schofthoogte) van 5 jaar die net bereden is,Lady. Ze heeft nog geen spullen dus ga ik ze zelf aanschaffen. Ze is bereden met bit, maar ik wil graag bitloos rijden. Ik vermeld er wel bij dat we super groen zijn in natural horsemanship. Kan ik beter meteen een bitloos hoofdsel aanschaffen? (en dan leder of touw)Of zal Lady ons dan alle hoeken van de bak laten zien?
En weet iemand nog een nh instructice ten noorden van Amsterdam? en hoe duur is het?
Alvast bedankt! Sylvia

wojnowska schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:22:


Probeer het eens met een stalhalster?
Lang leidtouw aan 2 kanten vastrommelen, dan zie je vanzelf of ze naar je luistert omdat ze dat geleerd heeft, of omdat ze anders pijn in haar mond krijgt.

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:00:

Jaaa! En daarom zijn katten nou zo leuk. Die hebben tenminste nog enige eigenwaarde . Het is toch ook vreselijk vernederend als je voor je je eten krijgt eerst op een tafeltje moet gaan staan. Of gaan zitten en een armpje geven... stel je eens voor! Geen haar op míjn hoofd die eraan denkt hoor .

Tuurlijk willen sommige poezen best een kunstje doen, gewoon voor de lol, maar het zal je een hoop overredingskracht kosten en als ze echt iets beters te doen hebben kun je de ....
Nee, poezen zijn vooral inderdaad erg goed in het trainen van hun mensen.

Ik denk echt dat kippen een stuk makkelijker te trainen zijn. Die doen alles voor wat lekkers, poezen beslist niet.

marjolijn schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:34:


Dan lijkt mijn paard op een poes.....

marjolijn schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:34:


Toch heb ik een dvd waar een stukje op staat dat een poes op commando de lampjes in een kamer aanklikt.
Ook een poes doet veel als ze beloond wordt, als je de trainingsstappen maar heel klein houdt. Het voordeel is dat een kat een band met een mens heeft. Een vreemde kip echt niet, die zijn veel banger. Ietsje teveel druk en ze bevriezen, freten niet meer en nemen de vleugels probeer het maar eens
Ik heb het gedaan met een schuwe kip en was al blij dat ik haar na 3 (!) uur op commando kon laten pikken op tafel.
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Piet schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:44:

Ja, tuurlijk, ze zijn er, ik heb zelfs wel eens circuspoezen gezien (bleh) en ik moet bekennen dat een van mijn katers hier inderdaad ook voor in aanmerking zou komen. Maar we (de andere poezen en ik) doen allemaal of we dat niet doorhebben .


Een schuwe kip is lastig, je eerste trainingsronde ben je bezig überhaupt in de buurt te kunnen komen. Vind ik 3 uur nog knap.
Neem de volgende keer een van mijn nogal vrijgevochten dames, die alles wat met eten te maken heeft buitengewoon grappig vinden en bij het verkrijgen ervan, de mens bepaald niet als hindernis zien .

Huertecilla schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 10:56:


Niet zo héél lastig, zelfs niet als ik het volkomen met je eens ben dat er altijd meer is.
Als het echter zo is dat een significant deel van de paardenhouderij, waaronder veel professionelen, qua inzicht zelfs op de bio industriële intensieve veehouderij achterloopt mag je toch wel eens achter je oren gaan krabben nmm.


Nu wil ik geen "hoefpersoon" zijn maar jij zou toch moeten weten uit de info die ik over de jaren hier op PN/HN heb verstrekt dat ik op een haar na hoefsmid zou zijn geworden en nog steeds de kennis om dito welk ijzer uit de rechte staaf te smeden wel heb al ontbreekt de oefening.
Ik hou hierbij stug vol dat het niet uit maakt want beslaan heeft te maken met gevolgen. Wat uitmaakt nmm is inzicht omtrent oorzaken; dat is mijn studieveld.


Nee hoor, uitzichtloos is een lijden dat tot de dood duurt. Voor mensen is daar het eufenisme "euthanasie" voor uitgevonden, andere dieren worden gewoon vermoord door een slager of doodgeschoten door een boswachter, etc.
Wel flexibel zijn de mate van lijden en de beoordeling daarvan. Pijn en derving van levensvreugde kunnen daar o.a. deel van uitmaken.


Het gaat niet om lijden maar om uitzichtloos-lijden. Is echt heel iets anders.


Gezien de aangetoonde berg contra-indicatieven denk ik dat je gedurige opstalling zoals in de gebruikelijke isoleercel (box/stand) gerust onder lijden mag rangschikken zelfs als fysieke pijn niet optreedt.
Wanneer zelfs de wil in het beheer ontbreekt deze situatie te verbeteren is er sprake van uitzichtloosheid ter plaatse en komt wat mij betreft bedrijfsbeëindiging in zicht. Volgens de wetgever nu eindelijk zo zoetjesaan ook.


Ja, omdat je het woord overbelasten gebruikt.
Belasten, zonder "over", is een onlosmakelijk deel van leven.

Wanneer je vindt dat ruitergewicht per definitie overbelast snap ik niet wat jij nog op een paard doet. Vanaf het moment dat jij me weet te overtuigen dat dit werkelijk zo is stop ik er gegarandeerd mee. Dat heb ik je al eens eerder geschreven.
Ik denk dat ruitergewicht, zoals zoveel zaken, overbelastend kán zijn. Daar heb ik in praktijk genoeg voorbeelden van gezien. Anderzijds echter ook veel nmm niet mis te interpreteren plezier van zowel paard als ruiter, dus.....


Hoe weet je dat?

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Maike staat binnen met een zware migraine aanval ...
Net weer les gehad.
Ik kwam erachter dat Maike niet naar het verbale commando luisterde , maar reageerde op de plek waar ik stond.Dit is erin geslopen op het moment dat ik dacht over te kunnen gaan op non-verbale cue's.
BV , als ik heup vraag [verbaal of nonverbaal] , dan sta ik op heuphoogte. Ik vroeg me ook al af waarom Maike zo snel reageerde . Ik had soms geen eens tijd om de cue te geven , en ik dacht toch aardig strikt te zijn geweest met niet belonen als Maike iets deed wat ik niet vroeg [ maar in dit geval dus wel ging vragen...]
Conrad en ik zijn allebei aan een kant van Maike gaan staan , beide negeerde de eigen initiatieven van Maike , en om de beurt vroegen we aan Maike een heup.
Tjemig wat was dit moeilijk voor hem zeg. Ik hoorde gewoon zijn hersens kraken , rookwolkjes uit de oren etc!!
En ,ach het arme dier wil het zo graag zo verschrikkelijk goed doen , ik kreeg bijna meelij met hem.
Was een leuke en leerzame les , voor mij en Maike!!
Ik moet dus nog consequenter zijn dan ik dacht dat ik al was...

Gr Esther