Frans Veldman schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 13:12:


Tja, daar zeg je zo wat: ik zou een technische verhandeling kunnen geven over je zit maar: pak 's een potloodje en een stuk papier en teken dan eens een diagonaal die te vergelijken is met de voorwaartse beweging van je paard. Daarna teken je, overdreven gezegd, een cirkel óp die diagonaal ( jouw ronde rug en je vooruitgestoken benen, met een beetje fantasie!!). Waar is nu die harmonie? Stopt je paard nu in een dead-halt, dan rolt dat circeltje mooi naar achteren of, je moet ontzettend gaan klemmen! Voor mij is harmonie: méégaan met de beweging. En het afleren van het 'lichaams-automatisme' dat wij als mens hebben! Als wij iets engs ervaren, kruipen we in elkaar.

Ja dat lijkt mij ook wel, net zoals dressuur geen 'aanwenden'van dwang is. Ik ken de PNH methode niet goed genoeg om er een oordeel over te vormen, maar hoe het ook werkt: ik vind iedere methode die mensen leert om met een respektvolle manier met een paard om te gaan, prima!

Groet, Marianne

marianne herzberger schreef op vrijdag, 6 februari 2004, 14:07:


Ik begrijp hier niets van.


Eh, als je in of op een bewegend voorwerp zit en het stopt plotseling, dan schiet je naar voren. Niet naar achteren zoals jij zegt.
Probeer het eens met een dienblad waar een balletje op ligt. Jouw diagonaal dus met jouw cirkeltje, maar nu in de praktijk.
Bij de meeste mensen zit het zwaartepunt bovendien in het BOVEN-lichaam, en kantel je bij een plotselinge stop naar voren. Door schuin te gaan zitten los je dat probleem op, net als dat je met een fiets door de bocht ook schuin gaat hangen omdat je anders onderuit gaat.

Belangrijkste vergat ik echter. Als je zonder zadel zit, en je probeert je benen recht naar onderen te steken, dan gaan ze wijd staan. Een paardenrug is nou eenmaal rond, de meeste bovenbenen echter niet. Met je bovenbenen meer naar voren sluit je mooi bij de lichaamsvorm van het paard aan. We hadden het toch over harmonie, nietwaar?


Voor mij ook. Aansluiten op elkaars vorm, zorgen voor maximale schokdemping. Spring eens van een stoel, de ene keer met je lichaam recht, de andere keer met gebogen knieen en een gebogen rug. Het verschil wordt je dan wel duidelijk...

Groeten,
Frans

Hallo Marianne,


Dat is toch ook het doel van iedere NH-er, het wezen paard te begrijpen. Maar waarom je daarbij niet iemand mag aanhangen die het al lang en breed gesnapt heeft en het erg goed aan je uit kan leggen.. why not? Het wiel vinden we ook geen twee keer uit...


Dat niet hoor, vind het alleen jammer dat dit zovaak gezegd wordt. Alsof we het allemaal alleen kunnen. We volgen toch overal lessen in, waarom niet hier in dan..

Groetjes Elise

Marianne:
denkwereldje en gevoelens op het dier loslaten, maar te willen leren en te
zien wat dat wonderbaarlijke schepsel Paard uit zichzelf in zich heeft.
Als je daar voor open staat en vervolgens op die respectvolle wijze met je
paard omgaat, ben je pas een echte NH-er! En dan hoef je ook geen
'aanhanger' te zijn van allerlei goeroes - je hebt 't dan nl. gewoon zelf
gesnapt.

Elise:
Maar waarom je daarbij niet iemand mag aanhangen die het al lang en breed
gesnapt heeft en het erg goed aan je uit kan leggen.. why not? Het wiel
vinden we ook geen twee keer uit...

Twee opmerkingen van mijn kant:
1. Je "mag" wel iemand aanhangen, alleen je "hoeft" geen aanhanger te zijn
om op een NH-manier met je paard om te gaan.
2. Het "gevaar" van 1 methode/filosofie volgen, is dat je dat als "waarheid"
beschouwt en niet openstaat voor andere invalshoeken, methodes en
filosofien. En daarmee doe je jezelf en je paard tekort, vind ik.

Elise:
allemaal alleen kunnen. We volgen toch overal lessen in, waarom niet hier in
dan.

Tuurlijk, hartstikke goed om te willen leren en lessen te volgen. Daarbij is
het ook goed om open te blijven staan voor andere "lessen" en bovendien ook
naar jezelf (en je paard) te blijven luisteren!

grtjs, Petra