Hoi,
Ik heb afgelopen weekend meegedaan aan een buitenrit en heb (helaas) kennis gemaakt met, in mijn ogen, vreemd gedrag van mijn paard. We waren al een tijdje aan het galloperen toen de begeleiders nog even in een rengallop wilden gaan. Ik had al het vermoeden dat dit vrij zwaar was voor mijn paard maar voor ik het wist was de hele groep al in de racegallop en mijn paard dus ook (ik houdt er dan niets meer aan...).
Echter, opeens schiet mijn paard rechtsaf de bomen in. Nog vollop in gallop! Ik heb dit gedrag al eerder meegemaakt maar toen kon ik 'm gelukkig nog een beetje afremmen. Nu heb ik me er af moeten laten vallen. Het is gelukkig goed afgelopen maar het had veel erger gekunt en ben (vooral achteraf) best geschrokken.
Het lijkt er dus op dat Cobber (mijn paard) domweg afslaat (ook al is er geen zijweg) als het hem teveel wordt.
Kan iemand me dit gedrag verklaren? Ik zou verwachten dat hij gewoon langzamer zou gaan lopen als het hem teveel wordt....

Wat kan ik hier het beste aan doen? Voorlopig ga ik overigens niet meer met dergelijke groepen mee. Mij veel te gevaarlijk. Al die paarden gedragen zich in een groep zo anders (ongecontroleerd).
Verder wil ik de one-rein-stop nog leren (was er mee begonnen maar helaas nog niet goed genoeg onder de knie). Daarnaast wil ik meer dressuur oefeningen doen om te zorgen dan ik meer contact heb met m'n paard. Nu zit ik lekker relaxed met de teugels in één hand te rijden. Dit gaat prima in een rustige omgeving maar het is me nu wel gebleken dat onder andere omstandigheden ik bar weinig meer te zeggen heb over mijn paard. Ik ben dan bijvoorbeeld niet in staat om de snelheid van zijn gangen te bepalen anders dan flink aan de teugels te trekken en dat wil ik uiteraard niet.

Heeft iemand soortgelijke ervaringen en/of tips?

edward larkens schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:07:


Zoals je verteld lijkt het inderdaad dat hij zo onder de druk probeerd uit te komen wat hij niet aan kan.
Doet hij dit enkel in het bos of ook op de weg enz.

Ik zou eerst zorgen dat je de stop er goed in heb zitten voordat je weer gaat buitenrijden. Voor de rest voelen aan komen. Wees eerder dan hij, maar dan moet de controle er wel zijn hé.

Probeer maar eerst de controle over tempo en richting los op de grond voor elkaar te krijgen en dan pas onder het zadel.

josien schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:20:
Tot dusver alleen in het bos maar zou dit waarschijnlijk ook op de weg doen als ik te lang zou galloperen (maar dat zal niet voorkomen)


Yep..
Hoe doe je dat (op de grond)?
In de bak of in het weiland gaat het prima. Hij blijft netjes naast me lopen en volgt mijn tempowisselingen (stap, draf, stoppen). Soms zelfs zonder touw maar dit is wel afhankelijk van de aanwezigheid van andere verleidelijke situatie (lekker stukje groen gras of een ander interessant paard).

edward larkens schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:29:


Aan de hand is al een goede oefening. Om de tempo wisselingen goed te oefenen is los longeren het fijnst. Op mijn site staat dit beschreven. Als je geheel los het paard uit galop direct kan stoppen is het tijd om het ook onder het zadel te oefenen.

Op het moment dat je de stop er in heb zitten, kun je je paard ook stoppen wanneer je merkt dat het te veel voor hem word. Een stuur is natuurlijk ook heel fijn, maar dit werkt bijna altijd samen op.

De 1 teugel stop gebruik ik zelf niet omdat ik dat niet nodig heb. Die automatische reactie krijg ik wanneer ik de eerste 2x vragen geen reactie krijg door de teugels ligt omhoog te brengen. Het ligt aan jouw of je deze oefening wil doorzetten. Geeft voor je zelf een veilig gevoel.

Ik heb iets soortgelijks weleens meegemaakt op een ponykamp. Het paard waar ik op reed stond erom bekend om ineens om te draaien halverwege de ritten en dan terug naar stal te rennen. Het is ook een keer voorgekomen dat hij ineens in galop een andere weg insloeg, dus inderdaad ook van de rest vandaan. Hij deed dit echter niet omdat hij moe was, maar omdat ze simpelweg altijd die route namen (leiding had een foutje gemaakt) en het bij het paard al automatisme was geworden om die weg in te slaan
Ik heb bij de keren dat hij naar stal terug wilde rennen één teugel gepakt en hem op een boom afgestuurd. De leiding was verbaasd toen hij stopte, kennelijk had niemand dat nog geprobeerd (wel een beetje raar)

Als je echt denkt dat het vermoeidheid is bij je paard, zou ik de one rein stop inderdaad eerst goed gaan oefenen in de bak. Als je paard dan eenmaal op een lichte beweging inbuigt, kun je het eens buiten proberen :)

Groetjes,
Linda

Linda schreef op woensdag, 26 mei 2004, 11:12:

**********************
************

Werkt die one-rein stop nu echt bij iedereen al-tijd?
Ik heb dat tot in den treure geoefend en in de bak gaat het perfec, zelfs zonder dat er een teugel aanhangt, maar in de bos als "fase 4" .... pfffff, dat maakt echt geen indruk hoor!

Gebruiken jullie dat echt als een soort fase 4 dan? Jullie (sorry) even bedoeld als de Parelli-ers in het heel algemeen. Van de anderen zou ik graag willen weten wat JULLIE dan als leer-truuk gebruiken om een paard dat echt niet wil stoppen, te laten stoppen. Volgens mij heb ik alles al wel zo´n beetje geprobeerd, inclusief one-rein stop. Niet dat ik hem nu niet gestopt krijg hoor, dat is me nog nooit NIET gelukt, maar ik moet regelmatig m´n toevlucht zoeken in inderdaad, gewoon op een boom afsturen of het hele beest met een enorme zwaai-in-de-lucht omdraaien (wor´je wel handig in, dat wel).

HOE?????

Ben heel benieuwd.

HannahFroukje schreef op woensdag, 26 mei 2004, 12:55:


Ik werk dus niet met de one-rein stop. Toch heb ik geheel geen makkelijke paarden.

Hoe ik het paard altijd kan stoppen?
Ik werk in stapjes. Dus eerst lichaamshulp, dan stemhulp en in uiterst geval teugel opnemen en iets omhoog brengen. Door deze stapjes en het zelden gebruik van teugel weet het paard dat hij bij de teugel hulp echt direct moet stoppen omdat hij anders goed van voren word tegen gehouden. Ik rij met een portugese stang, dus dat kan. Ook met touw om de hals werk ik zo. Het zelfde preciepe enkel dat ik er hard aan kan trekken zonder dat het paard moet reageren. Door de training met bit weet het paard donders goed dat hij moet reageren. Luisterd hij dan nog niet met touw om de hals. Dit is me maar 1 keer over komen. Dan zet ik zijn kont om zodat hij de andere kant op staat.

Wil je een paard altijd kunnen stoppen, dan moet je zelf heel zeker van jezelf zijn en niet bang worden. De one-rein stop geeft mensen zekerheid waardoor ze lekker kunnen gaan rijden. Om de stop hoeft het van mij niet.
Daarbij sommige paarden gaan bij deze stop onderuit. Dit zijn paarden die sterk op de voorhand lopen.

josien schreef op woensdag, 26 mei 2004, 13:13:


Het "Ik rij met een portugese stang, dus dat kan.", mag je me graag in détail uitleggen als je wilt.


Groeten, Egon.

*********
Bedankt voor je reactie. Ik heb dit onderwerp al vaker ter sprake gebracht hoor, op ´t andere forum, maar met parelli kom ik er dus niet helemaal uit (hoewel ik die principes dus wel gebruik). Misschien lopen er hier weer mensen rond die eens wat anders doen als Parelli en het anders (maar desalniettemin effectief?) oplossen.

Nog een vraag voor de parelli-ers erbij.

Fase 4 is je "effectieve fase" right?
Bij grondwerk mag fase 4 best eens een flinke mep zijn, als je zeker weet dat je paard weet wat de bedoeling is, en je weet zeker dat hij fase 1-3 herkend heeft. Maar hoe zit dat als je erop zit?

e m kraak schreef op woensdag, 26 mei 2004, 13:47:

Natuurlijk. In preciepe hangt de teugel altijd door. Dus zowel in de wendingen als overgangen en stops. Op het moment dat je de teugel iets omhoog en ligt aan neemt versterk je het scharen effect. Hoe harder je trekt hoe sterker, maar dat is begrijpelijk.
Een paard kan als hij wil zowel met stang als met een watertrensje er vandoor gaan. Het gebruik van het bit doorgaans is dat ook heel belangrijk. Als je de stang teugel ook altijd aangenomen heb, dan heeft het geen effect meer op het moment dat het paard echt niet wil stoppen. Je maakt dus het paard ongevoelig. Ik ken zo wel wat voorbeelden, maar die ga ik niet opnoemen. Het is dan ook meer de schrik reactie dan het hard trekken aan de teugel. Een schrik reactie van "oeps ik ben te ver gegaan" Het paard voelt dit ook door het verstrakken van mij lichaam.
Het is eigenlijk de zelfde reactie als tijdens de one-rein stop. Enkel dus dat je het hoofd niet opzij vraagt. Bij beide worden de hulpen steeds minder, tot denken genoeg is.

Groetjes Josien

josien schreef op woensdag, 26 mei 2004, 13:13:


Het heeft niet met "makkelijk" of "moeilijk" te maken maar met het soort paard. Een paard dat gefokt en getrained is met maar één doel: zo hard mogelijk rennen, kan in de omgang best makkelijk zijn, maar die stopt gewoon niet op een normale ophouding.
Ik kan Jack ook gewoon stoppen, durf er in de bak gewoon zelfs zonder ook maar iets (halster) op te rijden, voluit te galoperen, en hij stopt op een simpele zucht van mij...
Probleem is buiten, wanneer hij in zijn kop heeft dat hij hard wil gaan. Je mag van mij de uitdaging aangaan en proberen Jack op jouw manier te leren stoppen. Als je dat lukt praten we verder.


Nee, dat zijn de paarden die niet de one-rein-stop geleerd hebben. Zie de handleiding en de veelvoorkomende vragen waarbij ik dit uitleg. Bij een goede voorbereiding gaan paarden nooit onderuit, ik heb de one-rein-stop onder de moeilijkste omstandigheden (waaronder op ijs) bij tal van paarden toegepast maar er is er nog nooit een onderuit gegaan.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op donderdag, 27 mei 2004, 10:28:
******************
Ja inderdaad. Zelfde situatie. En dan .... dus??? Jij werkt toch WEL met die one rein stop bij Jack? Of ook niet op die dagen?

Ik heb dus nu wel iets bedacht waarmee ik tot hem doordring, maar dat ziet er wel heel anders uit dan het concept van Parelli met als fase 4 een one rein stop (want daar moet hij alleen maar heel hard hinnikend van het lachen van wegrennen).

HannahFroukje schreef op donderdag, 27 mei 2004, 12:21:

Wat heb je dan bedacht??

Edward

Frans Veldman schreef op donderdag, 27 mei 2004, 10:28:


Dan kunnen we deze discussie wel stil zetten. Ik zou het ook andersom kunnen zeggen. Ik ben nog nooit met paard vandoor gegaan omdat ik hem niet meer kon stoppen. Ik zorg altijd dat ik eerder ben dan het paard. Tja ben je te laat dan word het moeilijk inderdaad.

Even nog over moeilijk. Qua karacter zijn mijn paarden moeilijk en het stoppen was ook iets wat mij alleen lukte. Anderen waren zo thuis.

Ik wel. Hier noem ik wel een paard dat geen spieren had van achteren en zich zelf niet kon dragen en daardoor over zijn voorhand heen viel doordat hij zijn benen niet meer kon optillen. Geen leuk gezicht. Die ging dus echt plat met ruiter. Dit paard is natuurlijk wel extreem. Ze zijn er ook enkele keren mee over de kop gegaan.

josien schreef op woensdag, 26 mei 2004, 14:55:


Wat ik begrijp is dat je met twee teugels rijdt, één aan een soort trens en de ander verbonden met dat Portugese stangding (weet je daar een behoorlijke foto online van? - ik heb geen ID wat het is, ook niet kunnen vinden). Met die stang doe je een soort signaalrijden t.b.v. noodstop (maar ook nog andere dingen? lijkt me niet handig de handen vol te hebben aan nóg een teugel alleen maar voor een noodstop)... OK so far.

Waar ik moeite mee heb, is "teugel iets omhoog en ligt aan neemt versterk je het scharen effect. Hoe harder je trekt hoe sterker".
Tsja, ik ben aardig op de hoogte van de werking van stangbitten met kinketting en breek met alle plezier mensen hun polsen daarmee als demo. Trekken is absoluut niet nodig om het al flink pijn te laten doen. Maar laten we er van uit gaan dat je, ondanks dat je knollie er net vandoor spurt, toch je perfecte zit behoudt (want je geeft ook les e.d. begrijp ik uit je website dus mag ik wel wat verwachten toch?) en héél subtiel "trekt"....
Doch dan spreek je van: "Het is dan ook meer de schrik reactie dan het hard trekken aan de teugel."; een schrikreactie! - en ik snap er niets meer van. Ik dacht dat we juist probeerden een schrikreactie uit te doven in plaats van te versterken. Natuurlijk kan het zijn dat je paard er door tegengehouden wordt, éénmaal, tweemaal, tien maal, desnoods vijftig maal en successievelijk zal de inwerking van die noodstop misschien ongemerkt wat sterker worden... maar ZOALS IK HET BEGRIJP garandeer ik je dat ieder paard op den duur hier dwars doorheen loopt. Omdat het psychologisch effect onjuist is én onjuist getimed. Die onjuiste timingen werken cumulatief. Wat je doet is een pijnprikkel uitdelen om schrik uit te doven. Dus als "motivatie" zal die "stoppende" pijnprikkel de vluchtprikkel moeten overtreffen. Dat is onzinnig!

Daarnaast heb ik de indruk dat je de essentie van die one-rein stop niet begrijpt.
Je schrijft dat paarden hiermee op hun bek gaan (en evt. hun nek breken, zoals in ettelijke oudere filmprodukties). Dat is "omtrekken".

Het kenmerkende verschil van de one-rein stop is dat je je paard niet stopt - het gaat vanzelf! Alles wat je doet is leren reflexmatig (dus zonder trekken AANBIEDEN!) het hoofd om te draaien. Hoe je dat motiveert lijkt me niet eens van belang; de door Frans beschreven manier is even goed als een andere zolang het effect maar bereikt wordt. Dat je paard stopt is een logisch gevolg van het hoofd omdraaien.

Ik spreek nu uit support, nog niet uit ervaring hoor! Maar ik vind dit ID zo geweldig in elkaar zitten dat ik mijn grote mond niet kan houden.
Ik heb er voor mijn ijsco's ondertussen al een "trigger" voor bedacht want ik heb ook weer geen zin t.b.v. noodstop persé een teugel te moeten meenemen: "snoepje" - dat past in ons taalgebruik maar gebruiken we rijdend nog niet, en als DAT ze niet doet hoofd omdraaien weet ik het niet meer

Als je wilt sta ik absoluut open voor een betere uitleg; nu heb ik de indruk dat je levensgevaarlijk bezig bent en op een tijdbom zit. Ik heb deze post expres een nachtje laten liggen en nog eens woord voor woord geredigeerd om aan jou geen onnnodige vijand te maken, want ik val wat je zegt te doen hiermee behoorlijk aan. Maar alleen met de bedoeling dit duidelijk te krijgen, niet als aanval op jou gericht!

Groeten, Egon.

PS1: het "snoepje" geldt voor MIJN knuffel-ijsco's die sterk cognitief gericht "beleerd" zijn, hoor - NIET zomaar geldig extrapoleerbaar naar andere paarden! Let op de knipoog

PS2: iets soortgelijks (1-teugel-stop) heb ik ook op andere "Parelli"-websites beschreven gezien, maar daar vond ik de beschrijving ook meer op "omtrekken" lijken. Vandaar mischien verwarring? IK doel alleen op de door Frans beschreven uitleg.