Anita schreef op dinsdag 19 december 2006, 14:29:
> Tja in dat geval
> Als ik je verhalen lees over de wandeling en je rijavontuur,
> dan denk ik niet dat het je eigen is. Zoals Pien ook al schreef
> ''eten tijdens het rijden'' en ''voor je lopen'' zijn toch echt
> punten voor Mike.
>
Parelli is natuurlijk niet zaligmakend voor alles en iedereen.
> Ik heb je wel gemaild dat ik een tijdje into Hempfling ben
> geweest en het is leuk dat we dankzij de goeroe's inzicht in
> het paard hebben gekregen, maar uiteindelijk moet je toch met
> jezelf aan de slag.
Dat happen naar takken tijdens het rijden en dan bedoel ik op hoofd hoogte niet op de grond; weet ik niet zo gauw tegen te gaan zonder hard te worden. Heb ik even eerder al geantwoord... Mijn oplossing leek mijn tegenoverliggende hand dan waar hij heen hapt op de plaats vast te zetten zodat hij bij elke hap opzij zelf een ruk van het bit veroorzaakt... Maar dat lijkt hem niet te boeien en hij heeft echt geen harde mond! Is niet veel mee gereden namelijk. Hoe moet ik dat dan oplossen?
Het voor me uit laten lopen moet ik inderdaad voorgoed uit zien te bannen. Laat ik soms toch nog gebeuren, geeft onduidelijkheid. Naast me toelaten kan alleen als hij meewerkend is maar zodra hij omslaat probeerd hij me toch voorbij te lopen... Dat ik met mijn leadrope voor hem langs zwaai helpt voor het moment. Meteen daarna probeert hij het weer... en weer.... en weer... Is het dan niet eens tijd om hem eens een flinke pets te verkopen? Dat hij zelf tegen het touw aanloopt boeit hem dus niet voldoende! Snap je mijn dilemma's als ik eigenlijk zo min mogelijk geweld wil gebruiken?
1) Hmmm... misschien moet ik het toch langer volhouden, het zou hem toch ééns moeten gaan vervelen steeds die tik tegen zijn hoofd? En in intensiteit opvoeren? Is dat een idee? Dat wat
Parelli bedoelt met: je hebt een fase 4 nodig zo hard als nodig is om tot je paard door te dringen?
2) Of het met Clickeren zien op te lossen dat hij een eindje achter me blijft lopen... Ik zal wel moeten oppassen dat hij niet wéér leert schooien! Heb ik hem in het begin juist afgeleerd... Maar dat weet ik wel op te lossen met negeren als nodig.
3) Steeds omdraaien zodat hij weer achterop komt zou ik als enige last van krijgen: ik kan draaien tot ik er duizelig van wordt
En op een ruiterpad in het bos kan dat niet altijd. Misschien het bos dan maar even uitblijven? Langs de weg heb je weer verkeer...
Valt de laatste optie denk ik af! Wordt het kiezen tussen de
Parelli methode of het Clickeren. Maar eigenlijk wil ik geen paard dat alleen maar iets voor me doet vanwege die beloning van iets lekkers. Eigenlijk wil ik een paard dat er vrede mee heeft om te doen wat ik hem vraag... Kan ik
Parelli niet combineren met clickeren?
Warboel
