joop schreef op zondag 29 augustus 2010, 11:48:


= afval.


= afval.


= goedkoop, en hiermee plak je al die troep aan elkaar vast zodat het een brokje wordt.


= afval.

Er is gewoon een handige koopman geweest die bij de voedselindustrie ging kijken wat er na het olie uitpersen, meelwinning, etc. aan afval overbleef, en bedacht dat je er nogmaals geld mee kunt verdienen als je al die overgebleven schilletjes, dopjes, en vliesjes bij elkaar veegt en als paardenvoer verkoopt.

"Zorgvuldig uitgekozen ingredienten"? Da's inderdaad waar, maar op een andere manier dan de koper denkt. Zorgvuldige winstmaximalisatie. Er zit een zekere humor in natuurlijk om allerlei afval in te zamelen en weer opnieuw te verkopen.


Yep.

Frans

Christel Provaas schreef op zondag 29 augustus 2010, 18:25:


Dan is het rietmelasse toegevoegd om het minder stoffig te maken. Als je spul als schilletjes, dopjes en vliesjes bij elkaar veegt dan wordt het een gigantische stofboel, tenzij je er wat plakkerigs doorheen mengt.


Ik vind het prima als iemand dit wil voeren aan zijn/haar paard. Waar het me om gaat is om het hele idee dat dit soort paardenvoer het resultaat is van Wetenschappelijk Onderzoek en een High Tech product is uit de weg te ruimen. Nog steeds denken mensen dat als er een ingewikkeld verhaal aan hangt met een indrukwekkende ingredientenlijst dat het dan beter is dan bietenpulp of zoiets. En dat is het niet. Speltdoppen, sojaschillen en zonnebloemzaadschroot zijn net zoiets als aardappelschillen, en als je die zou presenteren als "zorgvuldig uitgekozen" met een indrukwekkende ingredientenlijst en als het eindresultaat van grootschalig onderzoek met ditto prijs dan zou je van je stoel rollen van het lachen. Aardappelschillen zijn en blijven aardappelschillen, en sojaschillen zijn en blijven sojaschillen.

Bietenpulp is ook afval, maar daar doen we tenminste niet geheimzinnig over en daar gaan we ook niet veel geld voor betalen.

Nou misgun ik niemand zijn handeltje, maar dit soort geloof in producten voedt tegelijkertijd een ongeloof dat zoiets "simpels" als gras, hooi of bietenpulp eveneens een volwaardig, en misschien nog wel volwaardiger, voedingsmiddel kan zijn.

Frans

Rita Klompmaker schreef op zondag 29 augustus 2010, 0:37:


Wij hebben nog even verder gegoogled, en op het betreffende boek is nogal wat kritiek.
Iemand met verstand van zaken heeft dezelfde data genomen als meneer Campbell, en komt tot totaal andere conclusies. Onze vriend was kennelijk voornemens om de stelling te poneren dat plantaardige eiwitten beter zijn dan dierlijke eiwitten, en heeft net zo lang met de gegevens gemanipuleerd tot de gewenste uitkomst er uit kwam.

Zo worden bijvoorbeeld twee groepen mensen vergeleken, mensen die opgaven dagelijks groente te eten, en andere die opgaven dat maar voor een x-aantal dagen per jaar te doen. De laatste groep kreeg vaker kanker.
De conclusie lijkt voor de hand te liggen: vaker groente eten beschermt tegen kanker.

Ga je verder graven in de onderzoeksdata, dan blijkt dat de mensen die opgaven dagelijks groente te eten voornamelijk in het warme zuiden te wonen, waar altijd verse groente voorhanden is, en de mensen die niet dagelijks groente eten in het noorden wonen, waar het kouder is en verse groente in het winterseizoen gewoon niet voldoende beschikbaar is.

Je kan de gegevens dan ook zo interpreteren: kanker komt vaker voor in de noordelijke provincies dan in de zuidelijke provincies. De mensen in het zuiden wonen bij visrijke meren, en eten veel meer vis dan de noorderlingen. Ga je op deze gegevens verder zoeken dan blijkt er een veel sterker statistisch verband te zijn tussen vis eten en geen kanker, dan tussen groente eten en geen kanker.

Feitelijk bewijst de studie dat vis eten gezond is (voornamelijk vanwege de omega vetzuren) en een zekere bescherming biedt tegen kanker, en niet zozeer dat plantaardig eten beschermt tegen kanker. (Sterker nog, er werd zelfs een positieve correlatie gevonden tussen veel groente eten en kanker).

En op dezelfde manier blijkt dat bijna alle stellingen van meneer Campbell het resultaat zijn van "cherry-picking" zoals ze dat noemen: Precies DIE gegevens uit een onderzoek trekken die je nodig hebt om je stelling te bewijzen, in plaats van objectief naar het geheel te kijken en te zien wat je daar uit kan afleiden.

Ik zou zeker de volgende twee links lezen (lang!) en dan heb je direct eigenlijk al het boek gelezen, en hoe het geschreven had moeten zijn. Verder zeer leerzaam over hoe je met onderzoeksresultaten kunt gochelen.

http://rawfoodsos.com/2010/07/07/the-china-study-fact-or-fallac/

http://rawfoodsos.com/2010/07/16/the-china-study-my-response-to-campbell/

P.S. Ik weet zeker dat Cedric hier geen probleem mee heeft; ook hij wil niets liever dan dat er gewoon degelijk onderzoek wordt gepleegd.

Frans

Ans Jondral schreef op zondag 29 augustus 2010, 15:13:


Zoeen hebben wij hier ook. De Boett-deken is er al jaren af. Maar dan ZONDER wat voor brokjes dan ook.

Het doel van de paardenbrokjes verkopers is jou te laten geloven dat enige verbetering die je bij je paard ziet, wat dat dan ook zijn moge, komt DOOR hun brokjes.
Elke ziekte of aandoening kent zijn ups en downs. Ziektes verdwijnen vaak weer vanzelf. Het is voorspelbaar dat een ziektje ooit verdwijnt of vermindert precies op het moment dat je toevallig een nieuw merk voer voerde. Het brokje dat je TOEN voerde beschouw je als het wonderbrokje, en dat blijf je daarna kopen.
Altijd prijs. Het is een soort roulette die voederfabrikanten samen spelen. De een blijft hangen bij Hartog, de ander bij Pavo. En samen houden ze zo nu en dan een feestje en slaan zich op de dijen van pret. Sommigen weten zo goed dat het zo werkt dat ze meerdere merken voer op de markt brengen, onder een verschillende naam maar met eenzelfde inhoud. En de een zweert bij merk A en de ander bij merk B, maar het is hetzelfde. Het moet een geinig beroep zijn paardenvoederfabrikant.

Iedereen zweert bij een bepaald merk brokje. En iedereen zweer bij een bepaald merk waspoeder. Zo werkt marketing nou eenmaal.

Laat het brokje weg, en de zomereczeem blijft waarschijnlijk ook weg. En dan zijn we weer terug bij de stelling dat je paard prima zonder die brokjes kan.

Frans

stumperd schreef op zondag 29 augustus 2010, 15:33:


Wat een vervelend nieuws! Ik hoop dat je een goed tehuis vindt en dat na deze regen de zonneschijn weer mag terugkeren.
Uiteraard houden wij ook onze ogen en oren open voor een mogelijk nieuwe eigenaar.

Sterkte!

Frans

Peet schreef op zaterdag 28 augustus 2010, 19:10:



Yep. Natuurlijk gebeuren er niet de specifieke cola-gerelateerde zaken, zoals dat verhaal over fosforzuur, maar wel die suiker-stoot.
Erger nog, datzelfde gebeurt ook bij de consumptie van graanconcentraten. Zetmeel is suiker, van een iets tragere soort, maar daar staat weer tegenover dat paarden van nature langer over de vertering doen en alles wat sneller gaat dan dat het systeem overbelast.
Paarden zijn niet ontworpen om een kilo graan in een paar happen naar binnen te schrokken.

Door die insulinestoot ontstaat er (zowel bij mensen als bij paarden) uiteindelijk een ongevoeligheid voor insuline, zodat er meer insuline nodig is voor hetzelfde resultaat.
Bij mensen schiet dan vaak de insulineproductie tekort, de grotere vraag kan niet worden bijgebeend. Je moet dan extra insuline bijspuiten. Dit noemen we diabetes.
Bij paarden echter kan de insulineproductie gigantisch worden opgevoerd. Ze krijgen niet snel een tekort aan insuline (dus geen diabetes) maar de enorme insulineproductie die dan nodig is om de ongevoelig geworden cellen te bereiken heeft enkele nare neven-effecten, zoals afstoting van de laminae die de hoornschoen aan het hoefbeen moet verankeren.

Een ander effect van de suikerstoot is dat de abrupte stijging van bloedsuikerspiegel ook een abrupte daling veroorzaakt zodra de insuline zijn werk geeft gedaan. Een normale vertering levert de voedingsstoffen in een afbouwende stroom aan, maar een suikerstoot verdwijnt even plotseling als ze is gekomen. Zodra het bloedsuikergehalte abrupt daalt raakt je lichaam in paniek, en zet je aan om snel "iets" naar binnen te schransen om de daling een halt toe te roepen. Deze drang om "iets" te eten noemen we honger. Hoe meer suiker/zetmeel spul je eet, hoe meer en hoe vaker je honger krijgt. Dit is de reden dat we dik worden. Zowel mensen als paarden hebben hier last van.

De oplossing is dan niet minder vet eten, maar minder koolhydraten eten. De afgelopen decennia zijn we gemiddeld dikker geworden. We zijn niet meer vet gaan eten, maar meer koolhydraten gaan eten.

Enfin, ik herhaal het zo nu en dan een keer, uiteindelijk blijft het wel ergens hangen. Genoemd krantenartikel is weer een indicatie dat we er uiteindelijk wel komen.

Frans

Ans Jondral schreef op zondag 29 augustus 2010, 22:55:



Waarom zou je extra energiebronnen moeten voeren aan een paard dat naar jouw eigen zeggen al te dik is?

En verder, het is al talloze malen uitgelegd, wordt gras en hooi door het lichaam opgenomen als vet, en niet als koolhydraat. Het enige dat je moet doen is gras en hooi voeren, en extra vet/olie doet meer kwaad dan goed.
Paarden nemen vetten op in de vorm van vluchtige vetzuren, pure olie is minder geschikt voor een paard.
Voer je gras/hooi dan zit je precies goed voor zo'n paard.

Verder is bekend dat pure olie bij een paard het verbruik van vitamine E opdrijft. Je schreef dat je paard een vitamine E tekort heeft? Dan moet je juist geen olie voeren, dan is waarschijnlijk het tekort aan vitamine E snel opgelost.


Dan heeft hooi-analyse inderdaad geen zin, want met zo'n spreiding aan hooi mag je ervan uitgaan dat het gemiddelde gehalte aan alles prima in orde is. Om 100 keer te weinig zink of zo in het hooi te hebben is even moeilijk als 100 keer achter elkaar zes te gooien met een dobbelsteen.


Dan lijkt me dat hooi prima in orde.


Wat moet je met probiotica? De schade aan de darmflora oplossen die is veroorzaakt door al die koolhydraten en die scheut olie die een paard niet goed kan verwerken? Geef gewoon gras of hooi, dan heb je die probiotica helemaal niet nodig. Je weet toch wat probiotica is????


Het is echt doodsimpel hoor!

Gewoon stoppen met die olie, dan is de vitamine E ook niet meer nodig. Stoppen met die brokjes, en dan is probiotica ook niet meer nodig.

Dan zijn de kosten 0,0 Euro per dag, wordt je paard weer gezonder, en komt ie wellicht ook nog van zijn overgewicht af. Ik zie het probleem niet.

Frans

Nils Vellinga schreef op zondag 29 augustus 2010, 23:13:


Cedric had het over natriumbicarbonaat. Je kunt van alles bakpoeder noemen, maar er is maar EEN ding dat je natriumbicarbonaat kunt noemen.
Check de ingredientenlijst, als het natriumbicarbonaat is dan zit je goed, is het wat anders dan ben je proefkonijn.

Frans

Arabesk schreef op zondag 29 augustus 2010, 23:32:


Klopt denk ik wel (tenzij het de bedoeling is dat het in je mond oplost, maar dat lijkt me sterk). Cedric zei ook iets over soda, dat dit ook kon als ik me goed herinner.


Natronloog toch? Daar kunnen die spirocheten vast niet tegen. Helaas je gebit ook niet.

Frans

Martina schreef op woensdag 1 september 2010, 14:36:


Dit is nou precies waar die oplooprem voor is bedoeld!
De trailer kan nooit de auto gaan duwen. Zodra hij duwt gaat de rem erop. Zodra hij te hard remt trekt de auto hem weer uit de rem. Er stelt zich dus een evenwichtssituatie in waarbij de trailer precies zo hard remt dat hij de auto niet opduwt maar ook niet afremt. Voor wat de remmerij van de auto betreft bestaat die hele trailer dus niet!

Frans

Martina schreef op donderdag 2 september 2010, 10:30:


In de oplooprem zit ook een zogenaamde demper. Deze zorgt ervoor dat het indrukken van de oplooprem enigzins "zwaar" gaat. Als die versleten is (vaak bij oude trailers het geval) dan gaat de rem er boem klaboets op (typerend is dat je langzaam remmend voor een verkeerslicht "ineens" de rem erop voelt knallen) en geeft het geheel een nogal "onrustige" rijervaring.

De complete trailer vervangen terwijl je eigenlijk alleen maar die demper moet vervangen is natuurlijk schieten met een kanon op een mug. Die demper is niet duur en snel en gemakkelijk te vervangen.

Je kunt gemakkelijk zelf controleren of die demper versleten is (als dat al niet duidelijk is uit het remgedrag) door met de hand de aanhangerkoppeling naar achteren proberen te duwen (zodat je die rubber harmonica indrukt). Als dit met de spierkracht van een gemiddelde vrouw lukt dan is het niet goed.

Let op, we hebben het niet over de schokdempers of zo, da's iets anders. We hebben het over de demper van de oplooprem. Deze zit in de dissel.

Op die dissel zitten doorgaans ook twee smeernippels, die vaak door de eigenaar worden "vergeten" (huh? smeernippels wat zijn dat?). Daar zo nu en dan wat vet in pompen heeft ook een heilzame werking, die dingen zitten er niet voor niets. Als de boel vast komt te zitten doet de rem het ook niet lekker meer, en als het te hard slijt door gebrek aan smering dan komt er veel speling op en kan de koppeling uiteindelijk van de dissel afbreken als je over een verkeersdrempeltje gaat.

Ik kan wel eens een artikeltje schrijven over trailer-onderhoud voor dummies.

Frans