HannahFroukje schreef op zaterdag, 10 juli 2004, 9:16:

Gewoon opgooien hoor.
Mijn buurvrouw zweert bij knoflook door het voer. Dit soort aanpak schaadt zelden als het niet baat.

Ik heb een BitlessBridle gemaakt op basis van een Spaans vaquera hoofdstel en daarmee is verzamelen een knap stuk makkelijker dan met een touwhalster.
Een profi dressuur-instructrice was behoorlijk onder de indruk van de verzamelde draf daarmee.
Neemt niet weg dat gewoon lekker in een onstpannen houding mij het prettigste lijkt voor het paard en daarom meesttijds met heel licht teugelkontakt rij.
Blijft echter dat je met een BitlessBridle makkelijker aan de teugel en nageeflijk kan rijden.

Zoek het eens op onder www.bitlessbridle.com en -.de Om gelijk misverstanden uit de weg te helepn; nee, het snoert níet aan en is niet vergelijkbaar met een side-pull of meroth-optoming. De ringen zijn groot en het materiaal glijdt soepel genoeg. Doordat de rondlopende teugel achter de oren is vastgenageld, kan er ook niets per ongeluk vastlopen. Ik rij er nu ruim een jaar mee en het werkt zonder problemen.
De originele versie in biothane is nog beter dan de eigenbouw-vaquera in leer en die heb ik liggen voor de hengst. Als je gaat kopen, koop dan biothane; dat is ideaal spul en helemaal voor deze toepassing. Als bonus is het in verschillende kleuren verkrijgbaar en je kunt er élke teugel aanhangen die je prettig vindt.

Isabel van der Made schreef op zondag, 11 juli 2004, 4:27:

Lief dat jij je zo'n zorgen maakt, maar ik héb zo'n ding én er zelf een gemaakt en het kán helemaal niet aansnoeren; de neusriem bijvoorbeeld is gewoon gesloten en die trek je niet aan.
Vandaar dat ik dat gelijk al aangaf; ik weet wat de eerste reactie is van mensen die de tekeningen niet helemaal goed interpreteren.
Een touwhalster is aanmerkelijk scherper.
We kunnen op verschillende én hetzelfde paard met/zonder bit, met touwhalster of bitlessbridle rijden en vergelijken: dat laatste is zonder twijfel het 'vriendelijkste'. Alhoewel blijft dat de anderen net zo vriendelijk zijn als de hand die aan de teugels vastzit.
Als je geen onafhankelijkde zit hebt zit een bitless ook niet lekker nee, maar ja in mijn ogen hoor je niet op een paard te zitten zolang je de teugels nog nodig hebt als 'steun'. Mocht je echter eens onverhoopt aan de teugels trekken, dan is dat met een bitless het minst scherp. Vandaar dat je wel een paard moet hebben dat licht is en wil luisteren; dát is het 'nadeel' van deze optoming.

Ik gebruik het op Arabella omdat dit een dominante en nerveuze merrie is. Met een bit is een drama, op een touwhalster is ze té licht en met haar eigen zachtleren vaquera-bitless is ze helemaal ontspannen. Het is niet mogelijk dat dit hoofdstel haar een opgesloten gevoel bezorgt; daarop gaat ze namelijk in een claustrofobische paniekreflex.

Heb jij zo'n hoofdstel wel eens om een paardenhoofd gezíen? Aangezien je claimt dat de neusriem aansnoert heb je er in geen geval goed genoeg naar gekeken. Verder wil ik niemand overtuigen, ook jou niet. Kijk, probeer en trek jouw eigen conclusies. Zijn die anders; prima.

HannahFroukje schreef op zondag, 11 juli 2004, 9:15:

Tóp!!

Een bit heeft evenwel een ander probleem; zelfs als je het los in de mnd zou hangen, dan nóg is het een probleem omdat een paardenmond 'vol' zit.
Een paard loopt normaal met de mond dicht, met een bit in met de mond open. Door dit bit en de geopende mond wordt de productie van speeksel gestimuleerd. Dat speeksel moet/wil een paard reflexmatig inslikken en dat botst met de ademhaling. In stap en draf een probleem van ondergeschikte orde, maar in galop ligt dit anders. Denk er even over na: uitstrekken, klein maken, uitstrekken.... Wanneer kan het paard ademhalen? In lijn met de lichaamsbeweging dus. De slikreflex van het overmatig geproduceerde speeksel loopt hier doorheen. Hoe groot dit probleem is? Geen idee. Ik lees van nihil tot longbloedingen.

Op basis van onze eigen ervaringen op onze eigen paarden is ons lijstje van 'scherpte':
- gebroken stang (=bit met kinketting = hefboom)
- ongebroken stang
- gebroken trens (= bit zonder kinketting)
- ongebroken trens
- touwhalster
- bitlessbridle
- teugels aan leren hoofdstel
Niets is hét ideaal, al was het maar omdat elk paard anders is, ook nog eens niet de hele maand hetzelfde is, per gebruik de eisen verschillen en je er ook wel eens iets specifieks mee gaat doen. Tja en de hand van de ruiter is ook bij elke ruiter anders. Zelfs heel goed mogelijk dat een ander met andere paarden onder andere omstadigheden een andere volgorde opstelt.

Dan nog een laatste observatie: een bit dat er niet inhangt kan ook niet misbruikt worden....

Piet schreef op zondag, 11 juli 2004, 7:43:

Ik ben zelf een groot voorstander van een ontspannen natuurlijke houding en gang van een paard. Dat mo;et hier ook wel, want van het terrein waar wij dagelijk in rijden kunnen maar weinig Nederlanders zich een voorstelling van kúnnen maken; de voor ons niet bijzondere heuvel waar we tegenaan wonen is al drie keer zo hoog als de hoogste 'berg' van Nederland. Ik begin er bijvoorbeeld niet eens meer aan om uit te leggen waarom 'licht'rijden niet licht is en dat hier niet kán.
Geen halster is natuurlijk ideaal, maar als je met tegels wil rijden is het bitless bridle een vriendelijk alternatief.
Als je een leren halster zonder keelband hebt, kun je vrij eenvoudig zelf een probeer-versie maken met touw.
Als je een beetje handig bent en netjes werkt kun je zelfs een permanente versie maken.
Je hebt daarvoor een stuk teugelleer van 1½ meter, vijf tuigringen, twee gespen, eens stuk tuigleer en een goede klinknageltang met nagels nodig.
Als je aan de gang wil gaan mail ik je graag een foto van het hoofdstel wat ik gemaakt heb.
De professionele hoofdstellen van Beta echter zijn héél goed en hun geld meer dan waard.

Lees de site en bekijk de plaatjes goed; de reactie van Isabel is typerend maar incorrect. Waarom denk je dat ik daar al vooraf een antwoord op gaf?!
Veel sukses.

HannahFroukje schreef op zondag, 11 juli 2004, 11:30:

Elke paard is anders, maar blijft een paard. Gesloten lippen is nog niet hetzelfde als gesloten mond. De hoeveelheid schuim is overigens een goede illustratie van het vele speeksel én dat de mond niet echt gesloten is.
Concentreer je eens op je eigen mond; lekker ontspannen, met de kiezen wel op elkaar. Je tong vult de hele ruimte. Dit is bij een paard ook zo.
Ja en natuurlijk maakt de vorm en het formaat van een bit wat uit.
Wat betreft het graag opnemen; bijvoorbeeld 'sweet-iron' schijnt heel lekker te smaken.
Verder is een paard een gewoontedier. Ze leren ook 'graag' in een stal te staan en suikerklontjes lekker te vinden....

janet weggemans schreef op zondag, 11 juli 2004, 13:30:
Bij het kijken naar de fotos die je te bedenken dat het paard geen bit in heeft, dus de mond dicht kan houden om normaal adem te kunnen halen en geen overvloed aan speeksel naar binnen of buiten kwijt hoeft.

In het begin is het slim om de neusriem én wat lager én wat strakker dan normaal te doen. Let wel, nog steeds niet strák!
Dit doe je om zowel jezelf en het paad aan dit hoofdstel te laten wennen wennen. Als je namelijk met meer dan héél lichte teugeldruk en een wat hoge handvoering rijdt, kan de neusriem opschuiven en dan te hoog komen.
Ik rij er al vrij lang meer door het zwaarst denkbare terrein, 'spring' er ook mee en ook door een druk dorpscentrum.
De benodigde teugeldruk was snel zó licht dat ik de neusriem los genoeg heb om het hoofdstel vlot op en af te kunnen doen zonder deze los te hoeven maken. Verder heb ik de neusriem niet zo laag zitten. Die kon bij de eerste rit al een gaatje hoger en zit nu even hoog als 'normaal' met een bit in.
Let wel; elk paard is anders en je hebt voor deze optoming wel een paard nodig dat licht op alle hulpen is en wíl luisteren.
Ik heb wat kracht betreft niet meer te vertellen dan de sterkte van één popnagel door de neusriem en da's niet veel. De profi bevestiging is veel sterker, maar als je dat nodig hebt, is de optoming niet de juiste.

HannahFroukje schreef op zondag, 11 juli 2004, 11:30:
- die 'drol' kan je net zo dik maken als je wil en door het aanhaken van normale teugels ben je die helemaal kwijt zelfs. Knoop je gelijk het leidtouw eraan of door, dan is de knoop uiteraard een laag dikker ja. Ook zwaarder en dat is zowel een nadeel als voordeel; hierdoor hangen de teugels eerder los. Dus hetzelfde effect als slobber-bars.
- een goed passend geknoopt touwhalster zit net zo strak als een 'normaal' halster, zeker tijdens het rijden.
Het is mij inderdaad opgevallen dat veel touwhalster met name rond de neus in mijn ogen erg ruim zitten. Frans maakte daar ook terecht opmerkingen over.
Het knoopvoorbeeld dat ik van het net haalde gaf deze ruimte evenwel aan, dus ik denk dat dit daar vandaan komt. Ik knoop ze zelf inmiddels strakker aansluitend. Hierdoor hangt de knoop tijdens het rijden ook niet gelijk tegen de hals.

josien schreef op zondag, 11 juli 2004, 13:35:
Heeft dat paard altijd bitloos gelopen of is het wellicht een pavlof? Ik kan anders niet bedenken waarom dat paard zou schuimen.
Verder is er op alles altijd wel een uitzondering.

e m kraak schreef op zondag, 11 juli 2004, 14:52:


Ik zal 8731 nalezen Egon.

Bij strakker en lager refereer ik NIET aan Cook, maar aan het in Nederland meest gangbare Engels. De manier van monteren als Cook aangeeft is de beginpositie voor dit hoofdstel wat mij betreft. Dus zo strak en laag als 'toegestaan' en niet lager of strakker.
De neusband is een gewone neusriem die met een gesp op maat gesteld wordt. Er is verder geen kinband.
De 'truc' van de kruisend teugel is dat je aan de neusriem trekt en tegen de wang aan de andere zijde duwt. Dit trekken en duwen moet je overigens lezen als echt vederlicht 'push the hair'.
Meroth duwt tegen de ander zijde van de snuit, waarbij de neusriem wél aantrekt.
De kruisende teugel is even wennen en lijkt onhandig, doch het gewicht ervan garandeert dat de band gelijk loshangt zodra je teugeldruk vermindert. Ik heb op het kruispunt ook een vrij forse ijzeren ring waardoor de banden lopen. Hierdoor blijft de losse riem ook netjes centraal en symetrisch zitten.
Bij mij lijkt het overingens toch een vrij ingewikkeld geheel omdat ik geprobeerd heb het standaard uiterlijk van een vaquera-hoofdstel te handhaven; compleet met 'mosquera' en keelband dus.
Verder laat ik er in de regel een touwhalster onder zitten. Ik heb een leidtouw aan het zadel hangen en met deze combinatie kan ik het paard onderweg makkelijk en veilig vastzetten. Ik zoek hiertoe altijd een hoog hangende tak op.
Dat kan op zich ook aan de ringen van het bitllessbridle, maar stel dát het paard er eens een wat forsere ruk aangeeft, dan ligt er fluks een ring van de neusriem en dan sta je toch mooi te kijken ergens op een berg, want dat gebeurt nooit bij de buurtkroeg voor.
Een beetje een zooitje dus, maar wel een functioneel zooitje. Voor het mooi alleen zou ik er een leren Meroth-bitje inhangen, maar ik ben er nog niet van overtuigd hoe dit inwerkt en vriendelijker leer of niet, het blijft een bit...

Té hoog opkruipen is relatief, want het blijft gewoon werken. Als het opkruipt echter, komt er rare ruimte op de bakstukken en dat kan nooit lekker zitten voor het paard. Het werkt gewoon exacter als het wat beter op zijn plek zit en met name bij het wennen van beiden is dat wel zo prettig.
Een touwhalster zit ideaal zo hoog op de neusrug dat de neus'riem' bij teugelgebruik onder de jukbeenderen blijft hangen en daardoor niet kan opkruipen. Inderdaad, dat is wat hoger en zoals ik al eerder aangaf wat beter aansluitend dan je meestal afgebeeld ziet.
Van geen kant strak echter!! Zowel bij mijn bitloze montage als bij het gebruik van een touwhalster kun je er al snel twee dikke of drie wat slankere vingers tussen houden.

Wat 'leken' betreft vind ik dit hoofdstel bij uitstek zo geschikt omdat je er zo weinig kwaad mee kan. Als je onverhoopt lomp hard mocht trekken, dan komt de kracht onder ongunstige hoeken verdeelt op twee plekken. Aangezie de kruisende riem over de kaak loopt valt er ook niets af te snoeren waar het paard er last van heeft. Bij misbruik dus nog aanmerkelijk vriendelijker dan de teugels aan een standaard hoofdstel geknoopt. Daarbij hang je onder een bijna 'ideale' hoek aan alleen de neusriem.
Overigens is het géén hoofdstel voor beginners of 'leken'. ik vind het meer een hoofdstel voor ná PNH level 1 of vergelijkbaar. Dit voor het idee.

Verder probeer ik niemand van het onnutte van bitten te overtuigen. Ik kan me het nut ervan zelfs heel goed voorstellen en ook nog onderbouwen. Het is in die gevallen in mijn ogen, net als ijzers, een noodzakelijk kwaad.
Wat ik wél probeer is mensen erover na te laten denken zodat het niet meer een automatische keuze is omdat heel veel paarden en ruiters veel beter af zijn zónder bit.

Waarom zou een gangen-paard een ander hoofdstel nodig hebben??? Arabella tölt ook uitstekend met dit hoofdstel. Door de plaats in de hoogte en breedte van je hand kan je de hoek van de teugels en de plek waarop ze inwerken beïnvloeden.
Nogmaals het is vrij eenvoudig een improvisorische versie te fabrieken en de werkeing ervan eens uit te proberen.
Ik heb eens een extra lang leidtouw met behulp van twee strotouwtjes en een een paar stevige tie-wraps tot een bitless-bridle aan een koudbloed hoofdstel geknoopt en een lastige Noriker zo 'ploep' (ja, wel na wat voorbereidend grondwerk) de openbare weg opgestuurd. Misschien was hij gewoon te verbaasd om te protesteren, maar het ging perféct. Ook onstpannen langs een trekker, waar hij normaal voor omdraait en aan de kletter gaat.
Fröbel gewoon eens wat. Met wat puzzelwerk kom je er echt wel uit.

e m kraak schreef op zondag, 11 juli 2004, 0:57:
- inmideels voldoende beantwoord? Ik stuur je graag wat fotos van de mijne in aktie.
De dame in kwestie kan er bij pauzes onbelemmerd mee eten of drinken.
Bedenk verder dat de kracht die je (door de ongunstige hoek en de verdeling) overbrengt het neusbotje eigenlijk niet kán breken. Als extra zekerheid voor onvoorziene omstandigheden heb ik de bevestiging aan de bovenzijde achter de poll vrij makkelijk schuifbaar gemaakt. Als het paard aan een teugel zou blijven hangen, dan verschuift de ophanging van de kruisende riem ruim vóór er echt kracht op de neusriem komt. De popnagel waarmee de ring vastzit ligt er dan echter allang af. Maar omdat onvoorzien nu eenmaal niet te voorzien is ben ik lievr dubbel zeker.
Bedenk verder dat omdat er geen bit in de mond zit deze veel minder ruimte nodig heeft.

Nee; het beweegt immers nauwelijks. Zeker met Beta, wat heel glad is, blijven er geen haren inzitten en je kunt een forsere kruisring gebruiken als dat wil. Zeker als je zelf bouwt kun je elk materiaal nemen dat je wil. Glad, rond en dubbelgevlochten touw bijvoorbeeld is ook heel vriendelijk voor de haren.
Ik kan me wel voorstellen dat het bij het om- en afdoen vlotter werkt als je de baard een beetje zou trimmen. Ik doe zelf bijvoorbeeld héél voorzichtig met de tastharen omdat die per definitie mega-gevoelig zijn. Met de neusriem losgemaakt echter mik je de boel er zó op.
Enneh... lekker makkelijk hoor dat je nooit een bit hoeft af te spoelen.

Ik heb hier lang over zitten puzzelen en ja, dat kan, maar de oplossing met kruisende riemen heeft als effect dat je zoals 'standaard' kan rijden. Cru gezegd ga je de kant op waar je aan 'trekt'. Da's zowel voor het paard als voor de piloot het minst verwarrend.
Dit vind ik een groot voordeel van dit hoofdstel. met een Bosal, een sidepull en ook een touwhalster moet je de teugels enigzins anders voeren en hoewel dit geen onoverkomelijk probleem is, is het net als vroeger met links- of rechts schakelen en één omhoo of omlaag. Je past je best aan, maar in reflexen blijft het lastig.

astrid de rooij schreef op zondag, 11 juli 2004, 16:19:

Niks samenwerking Astrid;
1. ik kan die dingen zonder hulp prima in elkaar zetten. Van een simpele touwuitvoering tot een 'echt' leren vaquera hoofdstel
2. octrooi-aanvragen zijn nog niet zo eenvoudig, onevenredig kostbaar en geven bovendien maar heel beperkte bescherming
3. ze zijn al door iemand uitgevonden; ik zou nóóít op mijn versie gekomen zijn zonder Dr.Cook en zijn www.bitlessbridle.com . Ere aan wie ere toekomt en da's voor geen grein aan mij.
Verder veel denkplezier

astrid de rooij schreef op zondag, 11 juli 2004, 19:34:

Dressuur: de kunt van het dresseren
Dresseren: het aanleren van bepaald gedrag op een specifiek commando

Klassieke Dressuur = een dressuurvorm zoals die beschreven is in de reglementen van de F.E.I. Dit is de in Nederland gebruikelijke dressuurvorm.
Wanneer in Nederland over 'dressuur' gesproken wordt, bedoeld men in de regel Klassieke Dressuur.

Hoge School Dressuur = een dressuurvorm zoals die onder meer door de Spaanse rijscool in wenen en de Alta Esquela in Jeréz vertegenwoordigd wordt. Deze vorm stamt uit de renaissance en is in Frankrijk begonnen.

Dan heb je nog verschillende 'scholen' van rijden. 'Engels' kenmerk zich door een type 'Engels' zadel, meestal een trens en aan de teugel rijden. Dit ligt dicht bij en in lijn van wat gevraagd wordt bij Klassieke Dressuur.
'Western' rijdt met en ander type bit, een heel ander zadel met zo'n knop en in principe op de nek.
'Spaans' wordt met een stang gereden, een española- of vaquera-type zadel en een combinatie van op de teugel en de nek, maar met veel meer gewichthulpen dan beenhulpen.
'Recreatie-rijden' ligt meer in de lijn van western en Spaans dan Engels omdat het gebrui van een stang en teugels op de nek veel praktischer is.
Tja en zo zijn er nog legio vormen van dressuur (alleen hier in Spanje al een half dozijn!) en rij-'scholen' meer.

josien schreef op zondag, 11 juli 2004, 20:50:
Gecondioneerde reflex. 'Uitgevonden' door de Russische gedragswetenschapper Pavlof. Ik geloof al ergens in de jaren vijftig.
Hij gaf een hond eten direct na het luiden van een bel. Na verloop van enige tijd begon de hond speeksel te produceren op het geluid van de bel, ook zonder eten te krijgen. De reflex, het speeksel produceren, is onbewust en op een aangeleerde voorwaarde, de conditie, het geluid van de bel. Is stap één lesmateriaal over leerprocessen.
.
Dit paard rijdt dus normaal met een pittig bit. Blijkbaar associeert hij het halster/rijden met het bit en begint daarop alleen al speeksel te produceren. Heel toepasselijk dus de vergelijking met Pavlof, vandaar de verwijzing daarnaar.

Ook nog eens een goed voorbeeld van dat een paard dat écht niet wíl stoppen ook niet stopt voor een pittig bit. Dat het bit een rem zou zijn is daarmee wederom bewezen onjuist.

Terug naar de basis dus met dit paard.

Helene schreef op maandag, 12 juli 2004, 10:29:


Leg dat eens uit: heb nog nooit een paard in de wildbaan of in de wei zien schuimen.... Ook niet onder het zadel zonder bit trouwens.