Simon Lingbeek schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:57:


Wow Simon!!! Top man!
En ik heb nog een paar lastige Shires in de aanbieding als klant.....
Marjolijn

jose schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:16:


Kijk maar eens wat beter zou ik zeggen...



Als je zou moeten kiezen denk ik dat je liever dat hebt dan een stuk metaal in je mond. Maar goed, das een zinloze discussie.

Ik rijd baladeika al geruime tijd met een speciaal touwhalster, met een breed stuk neopreen op de neus. ik zal er wel eens een foto van maken, het is echt erg fijn. Dat ding kun je gewoon bij de ruitersport winkel kopen.



Ja, ik ook. Maar ik heb ook mensen met vreselijke dingen zien rijden: spijkers in de neusriem, dunne snijdende ijzeren draden etc. DUH dat je daar open wonden van kunt krijgen.

Maar van een normaal vrij dik trensbit heb ik óók wonden gezien, ik denk eigenlijk ieder manege-meisje wel eens... Toch? Niet dat het bloed eruit spuit, maar dat je weer vaseline op de mondhoeken moet smeren...?


Als een bosal niet past is het een on-ding.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:27:


Oh ja, en let ook eens op mn teugeltjes... die zijn dunner dan de 2 touwtjes samen op haar neus. Dat is ook vrij belangrijk, met dikke touwen (of handschoenen) heb je geen idee hoe hard je eventueel trekt. Die normale teugels zijn wat dat betreft ook niet erg aan te raden, en de dikke touwen van oa parelli ook niet (ook al qua gewicht).

BTW: de foto waar bala en ik door de plas heendenderen is gemaakt toen haar touwhalster veel te laag zat. Dat moest, want zij had haar neus toen opengehaald aan een scherpe rand, precies op de plak waar het halster hoort te zitten. Om te voorkomen dat de wond weer open zou geen heb ik het halster zo laag op de neus gedaan.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

lies zondag schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:09:


Echt wel!! Geweldig! Heeft ie vast afgekeken van Hans van Keeken

(Lies, dit is leuk als nieuwtje op de nieuws-pagina... heb je zin om dat uit te zoeken of heb je liever dat ik het doe? Hier kun je het vinden, het is heel gemakkelijk: http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/mijn.cgi (interactief dus gewoon), en dan rechtsboven -> actueel: nieuws. Klik op nieuws en dan kun je gelijk boven aan op "voeg zelf een nieuwsbericht toe" klikken.)

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Frans Veldman schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:27:

Ha,
Dit bevestigt dat ikzelf nu een (heel) klein stapje vooruit heb gemaakt. Ik stap namelijk niet meer achteruit. Heel bewust. Siggy is (was) geen dominant paard (denk ik). Maar sinds ze begin november bij deze 'leek' is komen wonen, is ze wel veranderd. Voordat we haar kochten, heeft ze een half jaar lang elke dag een zadel op d'r rug gehad of liep ze in een stapmolen haar energie te verbruiken. En bij ons mag ze eerst buitenspelen. Omdat ik haar vanaf de grond wil leren kennen. Maar nu moet ik toch eerst hét boek aanschaffen, want Frans, die andere signalen die ik uitstraal, die ga jij me zeker niet voorkauwen?
Alvast bedankt voor dit stapje!

dag,
jet

Piet schreef op vrijdag 3 februari 2006, 9:54:


Hoi Piet,
Altijd maar die twijfels. Het van de ijzers afhalen was bij ons het probleem niet, wel de tijd erna. De eerste paar weken had Froukje duidelijk heel gevoelige voeten en dan begin je toch te twijfelen of je wel goed bezig bent. Nu is die twijfel helemaal weg. Heb vandaag 5 kilometer met haar gewandeld en ze hobbelt overal doorheen. Loopt op het harde nog wat korter dan in de berm, maar absoluut niet pijnlijk meer.
Het natuurlijk houden kostte ook niet heel veel moeite. Moest even door de weerstand van John heen, maar ook hij is er nu heel blij mee. Je ziet de beesten gewoon genieten!
Bitloos ga ik zeker proberen. Wat mij betreft komt er geen bit meer in, zeker niet na de foto's van Egon. Ik schaam me dood! Mijn Froukje heeft altijd ontzettend veel weerstand op het bit gegeven. Moest ik haar aan de teugel rijden, deed ze haar mond wagenwijd open. Mijn reactie daarop was altijd "loslaten", maar ja dat mocht niet altijd van de verschillende instructeurs die ik heb gehad. Ik ben heel vastbesloten om dat nooit meer te laten gebeuren, hoewel ik bang ben dat ik dan ook nooit meer hoef te lessen bij mijn vereniging. So be it! Ze vonden daar dat natuurlijk bekappen ook al geen goed plan.

En dan over buurvrouwen. Was dus ook vol goede moed met de shetlander van de buurvrouw bezig met bekappen. Licht bevangen, dus ik had gezegd dat het beestje vooral niet op het gras moest. Na twee dagen liep het al aanmerkelijk beter, en na een week liep ze weer goed. Maar toen moest ze natuurlijk weer op het gras. Nu raakte ze niet bevangen, maar ze werd wel heel stijf in de achterhand. Gezegd dat dat nog wel eens insuline-intolerantie kon zijn.
Inmiddels zijn er een veearts en haar eigen hoefsmid bijgeweest. Ik hoef (mag) er niets meer aan te doen. Jammer, want de hoefjes begonnen er al aanmerkelijk beter uit te zien. De veearts heeft bloed afgenomen, mij benieuwen wat daar uit komt.
Haar haflinger heeft ze nu wel van de ijzers laten halen, maar wel traditioneel laten bekappen. Dus veel te hoge hielen en de kalklaag zit er nog gewoon onder. Opmerkelijk dat hij zelfs nu al veel beter loopt dan met ijzers. De langzame telgang-stap is veranderd in een langzame 4-takt stap!
En ach, Piet, deze mevrouw heeft m'n boek over natuurlijk bekappen een maand te leen gehad en ze heeft ook de hoeven van mijn fjordjes gezien. Die van Froukje, die na zovele jaren ijzers er zienderogen op vooruit gaan en die van Willem, nooit ijzers gehad en O, jongens ik ben zo vreselijk trots op zijn voeten! Plaatjes van natuurlijk bekapte hoeven, ze kunnen zo in het boek!

Nou het verhaal is zo wel lang genoeg. Ik dank in ieder geval iedereen op dit forum en de makers van deze site, dat ze m'n ogen geopend hebben!

Groetjes, Els.

Monique Meijer schreef op vrijdag 3 februari 2006, 13:09:


Ik kan je Klaas Feuth aanraden. Niet alleen heeft hij een erg zachte bijna meisjesachtige (niet verkeerd opvatten hoor:) ) uitstraling.. zijn rust, kalmte en manier van handelen werkt erg rustgevend. Bovendien is hij erg kundig.

Ik vind ´m super, in ieder geval, ben ook erg blij hem als bekapper te hebben.

Ook ìk deed mijn tinkers altijd zelf. Twee keer is er een andere bekapper bijgeweest (niet Klaas), maar laatst toen ik weer zo tweifelde over de zolen, heb ik Klaas gevraagd om eens te kijken, en hij zag gelijk een paar dingen die ik noooooit gezien had (gecontraheerde achterhoeven die ook nog eens scheef waren). Zo´n frisse blik is erg fijn heb ik ontdekt.

Maar hij heeft het erg druk, ik heb geen idee of ie nog ergens een plekje heeft. Wellicht als het niet voor iedere 2 maanden is, dat hij het wel wil doen..

Trea

Hmm, zo heb ik er eigenlijk nog niet echt over nagedacht. We doen wel wat grondwerk hoor, maar volgens mij stelt dat niet zo ontzettend veel voor. Misschien moet ik me er toch maar wat meer in gaan verdiepen.
Ik zal er eens opletten, maar mezelf kennende zal ik wel achteruit stappen als hij te dichtbij komt. Raar eigenlijk, want in een groep mensen ben ik juist meer iemand die zelf leiding neemt dan gewoon volgt.
Ik heb hem ook nog niet zo lang hoor, iets meer dan twee maanden nu. Dus ik had ook wel besloten om elkaar eerst te leren kennen voordat ik echt dingen met hem wilde gaan doen. Dus we hebben alleen wat gereden en wat spelletjes gedaan enzo. Misschien wordt het nu wel eens tijd voor wat serieuzer grondwerk.

Hoi,


Jahoor Ik weet het - ik heb vorig jaar ook m'n job opgezegd, was IT'er en ben nu full-time natuurlijk bekapper. Wellicht was het voor jou ook niet zo evident om de beslissing te nemen. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat dit de beste beslissing was dat ik ooit genomen heb
Fysiek vrij lastig, maar o zo veel plezier!

Proficiat met de beslissing!

trea hoex schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:52:


Dank je wel Trea,
Een zachte uitstraling is heel belangrijk voor Indy. Ze raakt in paniek als iemand luidruchtig of ruw is, daarvoor heeft ze helaas te veel meegemaakt. Ik zal eens kijken wie wil/kan!
Groeten,
Monique

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:40:


Geld ook voor mij. Toen ik ooit op een manege ergens in 99 als leek mee ging rijden in de lessen was het redelijk normaal dat je paard aan de teugels moest lopen (hoofd gebogen) dus lekker in de teugels hangen en aan aan het eind van de les gewoon last hebben van je vingers van het trekken.

Na het ontdekken van deze site (kwam al ik al niet meer op een manege) ben ik bitloos gaan rijden. Nu met ons nieuwe paard wil ik dit ook gaan doen (is niet iedereen blij mee omdat hij veel energie heeft). Ik durf nu gewoon niet meer met bit te gaan rijden uit angst om hem pijn te doen. Helaas kan ik de manege tijd niet overdoen/overslaan als ik toen wist wat ik nu weet...

Ook in de omgeving word er tegen bitloos/ijzerloos met argens ogen naar gekeken maar ga mij daar nu niets meer van aantrekken (wat ik tot voor kort nog wel deed).
Helaas ga ik de discussies nu wel uit de weg om ruzie's te voorkomen en ga ik er alleen op in als men er belangstellend naar vraagt.

Pascal

Maatje Bon schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:21:


geef me alle gegevens maar,ik hoop haar nooit nodig te hebben maar toch.
ik sta er wel voor open.

Jacqueline

janet weggemans schreef op vrijdag 3 februari 2006, 10:28:


Mooi, daar krijg ik koude rillingen van.
Grts Annemieke

jose schreef op vrijdag 3 februari 2006, 14:05:


Met wat dan wel?


Volgens mij slaat dat rechts- en linksdraaiend niet op micro-organismen.


Ik vind dat helemaal niet logisch, aangezien de maag nogal wat micro-organismen de nek omdraaien, en ik het zeer sterke vermoeden heb dat er in de darmen ook nog eens heeeeeel andere micro-organismen leven dan in yoghurt, zoals ecoli's. (Als die ook in yoghurt zitten hoef ik geen yoghurt meer. ) Dus wellicht dat je er een paar helpt herstellen, maar hoogstwaarschijnlijk niet al die andere.

Verder kun je papagaaien, mensen en paarden absoluut niet met elkaar vergelijken. Yoghurt doet in papegaaien iets anders dan in mensen, en paarden zijn ook weer anders. Melkzuurbacterieen in Yoghurt zijn misschien goed voor mensen, maar de vraag is of die bacterieen ook in paarden (die eenmaal volwassen geen zuivelproducten meer eten) gewenst zijn. Het lijkt me dat de darmflora van paarden ook anders is dan bij mensen (anders konden wij ook wel gras als groente eten).


Als onze paarden erge diaree hebben (komt gelukkig bijna nooit voor) dan geven wij... niets. De dag erna is het alweer over.
Het peperkoek-effect in optima forma... (Als we peperkoek hadden gegeven dachten we vast dat het daardoor over was gegaan).


1) Yakult is volgens mij iets anders dan Yogurt.
2) Je wordt op die site niets wijzer. (Wie of wat draait er links of rechts?)
3) Het gaat over mensen, niet over paarden.
4) Het gaat niet over diaree.
5) etc.


Bij mensen wel, maar bij paarden?

Ik zeg niet dat het slecht is voor paarden, maar ik vind dat er gewoon weer veel te gemakkelijk anecdotische bewijzen worden aangevoerd, dat er veel te gemakkelijk een wervend praatje van een fabrikant dat op mensen slaat wordt geextrapoleerd naar paarden, etc.

Op precies dezelfde wijze als nu het idee kan ontstaan dat yoghurt goed is voor paarden, zijn ook ideeen als stalrust, hoefijzers, en andere kwalijke zaken onstaan.

Dit is paardNATUURLIJK: We vergeten gewoon even alle tradities, reclamepraatjes, antropomorfismen, etc. en kijken wat natuurlijk is voor een paard. Paarden eten van nature geen yoghurt, dus er moeten wel goede redenen zijn om het wel te gaan geven. Vooralsnog ben ik niets tegengekomen waarvan ik denk "hee, daar zit wat in"...

Groeten,
Frans

Gewoon even puur informatief hoor, maar Frans weet volgens mij wel veel... Rechtsdraaiend of linksdraaiend melkzuur is goed voor mensen toch? Heb je eigenlijk enig idee waarom?
Ik was mij ineens aan het bedenken dat melkzuur in de mens eigenlijk voor het grootste deel wordt geproduceerd als afvalstof... Er zijn wel organen die het als brandstof gebruiken, maar alleen als er te weinig zuurstof voorhanden is.
Dus iemand enig idee waarom dat in de mens eigenlijk gezond is?

Ow en inderdaad, links of rechtsdraaiend slaat of het melkzuur, een stofje. Niet op micro-organismen.